-
خانهخانه
-
مقالاتمقالات
-
فروشگاهفروشگاه
-
طراحی سایتطراحی سایت
-
درباره مادرباره ما
-
حمایت از ماحمایت از ما
-
ارتباط با ماارتباط با ما
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
به تعویق انداختن مزمن – این کشش آزاردهنده برای به تأخیر انداختن کارها، تماس دکمه تعویق است که نمی توانید نادیده بگیرید، به تعویق انداختن بی پایان کاری که باید انجام شود. این فقط «فردا انجامش می‌دهم» گاه به گاه نیست، بلکه الگویی بی‌امان است که روزها، هفته‌ها و حتی سال‌های شما را فرا می‌گیرد.
برای برخی، به تعویق انداختن کار ممکن است یک حادثه گاه و بیگاه باشد، برای برخی دیگر، این یک بیماری همه گیر است. در واقع، طبق تحقیقات مجدانه دکتر جوزف فراری، ۲۰ درصد از افراد خود را به عنوان معطل کننده های مزمن معرفی می کنند. [۱]تصور کنید که از هر پنج نفر یک نفر با تاخیر در یک تانگوی ثابت حبس می شود.
چرا این مهم است؟ زیرا ما باید درک کنیم که اهمال کاری مزمن صرفاً مربوط به تنبلی یا مدیریت ضعیف زمان نیست، بلکه یک مسئله جدی است که می‌تواند مانع پیشرفت، رشد شخصی و حتی سلامت روان شود. درک اهمال کاری مزمن مانند رمزگشایی یک پازل مرموز است. تنها زمانی که آن را تشریح کنیم، آن را درک کنیم، می توانیم به طور موثر با آن مقابله کنیم.
به تعویق انداختن کار صرفاً یک امر واحد نیست. تفاوت های ظریف در آن وجود دارد. اهمال کاری مزمن و حاد دو نوع رایج هستند.
اهمال کاری مزمن یک عادت طولانی مدت تاخیر غیر ضروری است. [۲]آن را به عنوان مهمان ناخوانده ای در نظر بگیرید که وارد خانه می شود و از رفتن امتناع می کند.
از سوی دیگر، اهمال کاری حاد مانند آن دریچه شکن گاه به گاه است – ظاهر می شود، به هم می ریزد، اما نسبتاً سریع ترک می کند.
شدت اهمال کاری نیز مهم است. [۳]به عنوان مثال، اگر شخصی فقط به آرامی – برای چند دقیقه و در مورد چیزهای جزئی – به تعویق بیفتد، ممکن است رفتار او به عنوان اهمال کاری مزمن تلقی نشود، حتی اگر در دوره های طولانی طول بکشد.
برخی از اهمال‌کنندگان مزمن عرصه‌های خاصی دارند که در آن لنگ می‌زنند. آنها ممکن است همیشه کارهای خانه را به تعویق بیاندازند یا همیشه وظایف محل کار را به تعویق بیاندازند. می‌توانیم آنها را به‌عنوان «تعلیق‌کنندگان مزمن تحصیلی» یا «تعلیق‌کنندگان مزمن محل کار» نامگذاری کنیم.
از طرف دیگر، کسانی هستند که در چندین یا حتی همه زمینه های زندگی به تعویق می افتند، به معنای واقعی «تعلیق کنندگان مزمن».
به تعویق انداختن مزمن این نیست که چه مدت یک کار را به تاخیر می اندازید. این در مورد تمایل طولانی مدت برای به تعویق انداختن مکرر کارها است.
یک معطل کننده مزمن ممکن است هر بار وظایف خود را برای چند ساعت یا چند روز به تعویق بیندازد، اما اگر این عادت در طول سال ها ادامه یابد، همچنان به عنوان اهمال کاری مزمن به حساب می آید.
با این حال، به تعویق انداختن مداوم کارها برای دوره های طولانی نیز مناسب است، زیرا نشان دهنده تمایل طولانی مدت به تاخیر است.
در هر دو مورد، کلمه کلیدی “بلند مدت” است. اگر این موضوع تکراری در فیلم زندگی شما باشد، به تعویق انداختن مزمن است.
بنابراین، چگونه می دانید که آیا در درک آن هستید؟ آیا نشانه هایی وجود دارد؟
بله، وجود دارد – و آنقدرها هم که فکر می کنید ظریف نیستند:
اهمال‌کنندگان مزمن اغلب با ضرب‌الاجل‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. آنها کسانی هستند که برای اتمام یک گزارش در ساعت یازدهم یک حرکت دیوانه وار انجام می دهند، یا با جوهر تازه، تکالیف را تحویل می دهند.
سپس وسعت تعویق وجود دارد. اگر متوجه شدید که نه فقط در محل کار، بلکه در خانه، سرگرمی‌ها و روابط خود را به تأخیر می‌اندازید، به رویدادهای مجزا نگاه نمی‌کنید، بلکه به یک موضوع مزمن نگاه می‌کنید.
فرکانس یک شاخص دیگر است. آیا اهمال کاری مهمان ناخواسته روزانه شما، همراه همیشگی شماست؟ اگر بخش منظم تری از زندگی شما نسبت به قهوه صبحگاهی تان است، ممکن است یک معطل کننده مزمن باشید.
اهمال‌کنندگان مزمن اغلب به راحتی حواسشان پرت می‌شود. اگر زمانی که کاری برای انجام دادن وجود دارد نمی توانید در برابر صدای آژیر رسانه های اجتماعی مقاومت کنید، این نشانه اهمال کاری مزمن است.
به تعویق انداختن کار می تواند باعث آشفتگی در روابط شما شود. اگر عزیزانتان از «دیرها» دائمی شما خسته شده‌اند، وقت آن است که به عادت‌هایتان نگاهی جدی بیندازید.
اگر سومین بار لباس‌هایتان را می‌شویید در حالی که ارائه‌تان دست نخورده باقی می‌ماند، احتمالاً آسان را از ضروری انتخاب می‌کنید.
معطل کنندگان مزمن اغلب اوقات خود را با کارهای بی اهمیت پر می کنند تا از کارهای بزرگ اجتناب کنند.
تاثیر فیزیکی را نیز نمی توان نادیده گرفت. خوابتان را در آن مهلت قریب الوقوع از دست داده اید یا به دلیل کارهای ناتمام، استرس غذا خوردن را از دست داده اید؟ بدن شما پرچم قرمز را به اهتزاز در می آورد.
در نهایت، اگر با عواقب منفی مواجه شده اید – از دست دادن شغل، اعتبار کم، روابط پر استرس – اما به نظر نمی رسد که چرخه اهمال کاری را بشکنید، نشانه اصلی اهمال کاری مزمن را نشان می دهید.
اما ناامید نشو شناخت اولین قدم به سوی پیشرفت است.
۲ علت عمده اهمال کاری مزمن وجود دارد:
به تعویق انداختن کار همیشه مربوط به تنبلی نیست و صرفاً به دلیل کمبود دانش نیست. بیشتر اوقات، ریشه عمیقی در حالات عاطفی ما دارد.
تحقیقات اخیر [۴]ارتباط قانع کننده ای بین خلق و خوی ما و عمل به تعویق انداختن ایجاد می کند. این مبارزه بین آنچه احساس می کنیم و آنچه به تأخیر می اندازیم است.
به بیان ساده، ما وظایف را فقط به دلیل سخت بودن به تعویق نمی اندازیم، بلکه به دلیل احساسی که با آن ها همراهی می کنیم.
این را تصور کنید: شما به یک کار در لیست کارهای خود نگاه می کنید، و این بلافاصله باعث می شود به عصبانیت و ناامیدی که دفعه قبل برای شما به همراه داشت فکر کنید. یا شاید، شما آن را در ذهن خود ساخته اید تا این هیولای غول پیکر و دشوار باشید، حتی اگر قبلاً هرگز با آن مقابله نکرده باشید. در هر صورت، این احساسات به عنوان مانع عمل می کنند.
بنابراین، چه کار می کنید؟ شما این وظیفه را پشت سر می گذارید و به خود می گویید که فردا روز بهتری برای مقابله با این احساسات خواهد بود. این در مورد فرار از آن ایده های از پیش تعیین شده و فرار از ناراحتی عاطفی است.
در اصل، به تعویق انداختن کار به سپر عاطفی شما تبدیل می‌شود، زمانی که می‌خواهید از این احساسات ناخوشایند کنار بیایید. این یک مکانیسم مقابله است. به جای روبرو شدن با احساسات، از انجام کار اجتناب می کنید، به امید روزی که از نظر عاطفی مناسب تر باشد. این رویکرد ممکن است باعث تسکین موقت شود، اما دستور العملی برای رکود طولانی مدت است.
گاهی اوقات، به تعویق انداختن کار فقط به معنای طفره رفتن از احساسات ناخوشایند نیست. این می تواند نشانه ای از مسائل عمیق تر سلامت روانی مانند اضطراب، افسردگی یا ADHD باشد.
به عنوان مثال، اگر با اضطراب سر و کار دارید، ممکن است وظایف شما مانند کوه‌های شیب‌دار پر از «چه می‌شد» و بدترین سناریوها به نظر برسد. این ترس می تواند شما را در زمان حال دستبند کند و صعود شما را به تاخیر بیندازد.
بین اضطراب، کمال گرایی و به تعویق انداختن کار نیز رابطه ای یواشکی وجود دارد، [۵]که به فلج کمال گرا معروف است.
اگر می ترسید که نتوانید کاری را به طور کامل انجام دهید، ممکن است ترجیح دهید اصلا آن را انجام ندهید. به امید لحظه ای از آمادگی کامل که هرگز فرا نمی رسد، به تأخیر می افتی.
افسردگی با عادت خود به از بین بردن انرژی و عزت نفس شما نیز می تواند عامل بزرگی در به تعویق انداختن کار باشد.
هنگامی که انگیزه به پایان می رسد، وظایف معمولاً انباشته می شوند. شما ممکن است مسئولیت ها را به تعویق بیندازید، نه به این دلیل که آنها سخت هستند، بلکه به این دلیل که به توانایی های خود برای مقابله با آنها شک دارید.
و بیایید ADHD را فراموش نکنیم، که دارای علائم بی توجهی مانند حواس پرتی، مشکلات تمرکز، و تمرکز بیش از حد است. همه اینها می توانند راه را برای اهمال کاری هموار کنند و هزارتویی از تاخیر ایجاد کنند. [۶]
این مسائل اساسی اغلب چرخه‌های به تعویق انداختن را ایجاد می‌کنند که می‌تواند این رفتار را در بلندمدت تقویت کند.
فردی را تصور کنید که به دلیل اضطراب کار را به تعویق می اندازد. تأخیر منجر به عملکرد ضعیف می شود، که باعث تشویش بیشتر می شود و آنها را برای به تعویق انداختن بیشتر در آینده آماده می کند. این یک چرخه معیوب است که بارها و بارها در حال چرخش است و سنگری از اهمال کاری مزمن ایجاد می کند.
درک اینکه اهمال کاری مزمن فقط مربوط به مدیریت زمان نیست، بلکه در مورد مدیریت احساسات، باورها، و در برخی موارد، پرداختن به مسائل اساسی سلامت روان برای رهایی از اهمال کاری مهم است.
مقابله با اهمال کاری یک سفر است. و مانند بسیاری از سفرها، با یک نقشه راه و شاید کمک خلبان آسان تر است. در اینجا دو مسیر موثر وجود دارد که می تواند شما را از سرزمین فرداهای ابدی دور کند:
آیا می خواهید برای شکستن چرخه خود به تنهایی تلاش کنید؟ این را در نظر بگیرید: اینترنت پر از منابع است، اما همه از یک پارچه بریده نشده اند.
من یک راهنمای جامع جمع آوری کرده ام که به عنوان یک چراغ راهنما برای کسانی است که در پیچ و خم اهمال کاری گم شده اند: به تعویق انداختن چیست و چگونه به آن پایان دهیم.
این فقط در مورد روش ها نیست. این در مورد درک ریشه تاخیرهای شما و سپس ایجاد یک رویکرد شخصی برای غلبه بر آنها است.
به آن به عنوان یک جعبه ابزار فکر کنید. هر ابزاری هدف خود را دارد و با کمی آزمون و خطا، بهترین کار را برای شما پیدا خواهید کرد.
اگر وزن اهمال کاری مزمن برای بلند کردن آن به تنهایی خیلی سنگین است، ممکن است وقت آن رسیده باشد که با متخصصان تماس بگیرید.
اگر یک سریال به تعویق انداخته اید و امواج تاخیر در زندگی کاری، روابط شخصی یا رفاه ذهنی شما رخنه می کند، وقت آن است که به درمان فکر کنید.
یک درمانگر بیشتر از گوش دادن انجام می دهد. آنها آموزش دیده اند تا به شما کمک کنند تا محرک های عاطفی را کشف کنید، و نوری را به گوشه های تاریکی که در آن اضطراب ها و ترس ها وجود دارد بتابانند. آنها همچنین می‌توانند هر گونه مشکل اساسی سلامت روانی را که ممکن است به عادت به تعویق انداختن شما کمک کند، تشخیص دهند.
درمان بیش از کاوش عمیق، شما را با استراتژی هایی برای مقابله با خودگویی منفی و تغییر شکل الگوهای فکری غیرمولد مسلح می کند. این در مورد تجهیز شما به ابزارها و بینش است تا نه تنها چرخه تاخیر را بشکنید، بلکه همچنین اطمینان حاصل کنید که کنترل مجدد خود را برقرار نمی کند.
چه مسیر خودیاری را انتخاب کنید یا به تخصص یک درمانگر تکیه کنید، بدانید که پیشرفت ممکن است. تنها چیزی که نیاز دارید اراده برای شروع است.
به تعویق انداختن مزمن – این الگوی فراگیر تاخیر فقط مربوط به لیست کارهای فردا نیست. این یک وب پیچیده است که از ناراحتی های عاطفی، صحبت های منفی با خود و در برخی موارد، مشکلات زمینه ای سلامت روان ایجاد شده است.
این نه تنها بر کاری که انجام می‌دهیم، بلکه بر شخصیت ما نیز تأثیر می‌گذارد – بازی کردن در مشاغل، روابط و احساس ارزشمندی ما.
تشخیص اهمال کاری مزمن نشانه شکست نیست. این یک لحظه لامپ است. دعوتی برای درک بهتر، کاوش عمیق تر و ایجاد تغییر. این مهم است زیرا شما مهم هستید. زمان شما، پتانسیل شما، آرامش ذهنی شما ارزش جنگیدن را دارند.
|
❯ اهمال کاری مزمن فقط یک عادت نیست، یک رفتار پیچیده با عوامل عاطفی و روانی ریشه دار است.
❯ ۲۰٪ از مردم خود را به عنوان معطل کننده های مزمن معرفی می کنند که نشان دهنده یک موضوع گسترده است.
❯ شناخت علائم اهمال کاری مزمن مانند دشواری در تعیین ضرب الاجل ها، اهمال کاری مکرر و تأثیر آن بر روابط، می تواند به شما در درک بهتر الگوهای خود کمک کند.
❯ بین اهمال کاری مزمن و حاد تفاوت وجود دارد. اولی یک موضوع طولانی مدت و فراگیر است، در حالی که دومی یک تاخیر موقت و کوتاه مدت است.
❯ دو دلیل اصلی اهمال کاری مزمن، مشکلات تنظیم هیجانی و به عنوان یک علامت دیگر شرایط سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی و ADHD است.
❯ به تعویق انداختن کار اغلب یک مکانیسم مقابله ای برای اجتناب از احساسات ناراحت کننده و وظایفی است که به عنوان دشوار یا ناراحت کننده تلقی می شوند.
❯ شرایط سلامت روانی مانند اضطراب، افسردگی و ADHD می توانند اهمال کاری را تشدید کنند و چرخه هایی را ایجاد کنند که شکستن آنها دشوار است.
❯ روش های خودیاری مانند درک علت اصلی اهمال کاری و یافتن روش های مناسب برای مقابله با آن می تواند نقطه شروع خوبی برای مقابله با این موضوع باشد.
❯ برای افراد طولانی مدت، جستجوی کمک های حرفه ای مانند درمان می تواند مفید باشد، به خصوص اگر به تعویق انداختن کار بر عملکرد کاری، روابط شخصی یا سلامت روان تأثیر بگذارد.
❯ درمان می‌تواند بینشی در مورد محرک‌های عاطفی، نگرانی‌های زمینه‌ای مربوط به سلامت روان، و کمک به توسعه استراتژی‌هایی برای به چالش کشیدن خودگویی منفی و قالب‌بندی مجدد الگوهای فکری غیرمفید ارائه دهد.
|
| [۱]^ | انجمن روانشناسی آمریکا: روانشناسی اهمال کاری: چرا مردم کارهای مهم را تا آخرین لحظه به تعویق می اندازند |
| [۲]^ | دانشگاه کارلتون: مفهوم سازی و عملیاتی سازی تاخیر: توسعه و اعتبارسنجی سنجش چندوجهی اهمال کاری تحصیلی و پرسشنامه تاخیر |
| [۳]^ | رفتار درمانی شناختی: تمایز اهمال‌کنندگان از یکدیگر: تحلیل خوشه‌ای |
| [۴]^ | دانشگاه شفیلد: اهمال کاری و اولویت تنظیم خلق و خوی کوتاه مدت: پیامدهای خود آینده |
| [۵]^ | رفتار درمانی شناختی: سهم منحصر به فرد شناخت های کمال گرا در علائم اختلال اضطراب در یک نمونه درمانجو |
| [۶]^ | Int J Methods Psychiatr Res.: رابطه بین اهمال کاری و علائم اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD) در دانشجویان مقطع کارشناسی |
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
![دانلود کتاب: فضای مجازی و سلامت روانی [راهکارهای بهبود روانشناختی در دنیای آنلاین]](https://ivsi.ir/wp-content/uploads/2023/05/virtual-space-and-mental-health-book-300x300.webp)
