توافقنامه عدم رقابت چیست؟

ممکن است در مقطعی از حرفه حرفه ای خود، مانند زمانی که برای اولین بار با یک شرکت جدید امضا می کنید یا زمانی که یک سازمان را ترک می کنید، با یک توافقنامه غیررقابتی مواجه شوید. موارد غیررقابتی اساساً برای اطمینان از خصوصی نگه داشتن اطلاعات شرکت و اینکه کارمندان پس از جدایی از شرکت برای مدت معینی در رقیب شرکت جستجو نمی کنند، استفاده می شود.

در این مقاله از ایوسی، بررسی می‌کنیم که قرارداد غیررقابتی چیست، چرا کارفرمایان از آن استفاده می‌کنند و در هر قرارداد غیررقابتی که امضا می‌کنید به دنبال چه چیزی باشید.

قراردادهای غیررقابتی چیست؟

قراردادهای غیررقابتی – که معمولاً به آنها موافقت نامه ها یا میثاق های غیررقابتی نیز گفته می شود – قراردادهایی هستند که در آنها شخص متعهد می شود که در یک بازه زمانی معین و در یک مکان جغرافیایی خاص با رقیب کارفرما تجارت یا تجارت انجام ندهد. برای مثال، اگر در یک شرکت بازاریابی شروع به کار کنید، شرکت ممکن است از شما بخواهد که قراردادی غیررقابتی امضا کنید که بیان می‌کند ظرف یک سال پس از ترک شرکت فعلی، برای شرکت بازاریابی دیگری در همان شهر کار نخواهید کرد. همچنین ممکن است قراردادهای غیررقابتی برای جلوگیری از کار کردن کارکنان برای رقبا در سایر مشاغل، به عنوان مثال، به عنوان یک پیمانکار یا شریک مستقل، تنظیم شود.

مطالب مرتبط: نحوه انجام تجزیه و تحلیل ریسک

چه کسی از قراردادهای غیررقابتی استفاده می کند؟

هر کارفرمایی می تواند هنگام استخدام اولیه یک کارمند جدید، یک توافقنامه غیررقابتی ایجاد کند. این قراردادها به ویژه در صنعت رسانه و فناوری اطلاعات رایج است. شرکت ها و شرکت های فعال در صنایع مالی و تولیدی نیز می توانند از این قراردادها استفاده کنند.

توجه به این نکته مهم است که در برخی از کشورها و مناطق، قراردادهای غیررقابتی قابل اجرا نیستند. و حتی در برخی مناطق شرکتی که از کارمندانش می‌خواهد قراردادی غیررقابتی امضا کنند، می‌تواند مورد شکایت قرار گیرد. علاوه بر این، بعضی مناطق دنیا نیز قانونی را اعمال کرده اند که بر اساس آن توافقنامه های غیررقابتی یک سال محدودیت دارند. و …

قراردادهای غیررقابتی چه زمانی امضا می شود؟

کارمندان ممکن است قراردادهای غیررقابتی را زمانی که برای اولین بار استخدام می شوند یا در حین جدایی از یک شرکت امضا می کنند. یک سازمان همچنین ممکن است از یک کارمند بخواهد پس از دریافت ترفیع یا افزایش حقوق، قراردادی غیررقابتی امضا کند. کارفرمایان ممکن است از کارمندان بخواهند که قراردادهای غیررقابتی را در هر زمانی در طول دوران استخدام خود امضا کنند، اما معمولاً در ابتدای حضور یک فرد در سازمان ارائه می شود.

چرا از قراردادهای غیررقابتی استفاده می شود؟

یک شرکت ممکن است به دلایل مختلفی از قرارداد غیررقابتی استفاده کند، از جمله:

• کارمندان را از گرفتن موقعیتی که در مقابل کارفرمای قبلی خود رقابت می کند، جلوگیری کنید.

• کارمندان سابق را از راه اندازی کسب و کار مشابه خود و استخدام کارمندان از سازمان قبلی خود منع کنید.

• کارمندان سابق را از به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس یا اسرار تجاری که در زمان حضور در شرکت قبلی خود آموخته اند، دور نگه دارید.

• از شرکت پیمانکاران مستقل در رقابت با سازمان پس از اتمام کار برای آن اجتناب کنید.

• کارمندان سابق را از برداشتن مشتریان یا مشتریان سازمان قبلی خود محدود کنید.

این توافقنامه ها می توانند برای برخی سازمان ها بسیار مهم باشند زیرا می توانند:

• از اطلاعات حساس یا محرمانه یک شرکت محافظت کنید.

• از بردن شرکت یا شخص دیگری به مشتریان و مشتریانی که به سختی به دست آورده اند جلوگیری کنید.

• قوانین روشنی در مورد آنچه که یک کارمند می تواند و نمی تواند در مورد کار خود با دیگران در میان بگذارد، وضع کنید.

• از حسن نیت یک سازمان اطمینان حاصل کنید.

اگرچه منطقی است که یک شرکت از منافع خود محافظت کند، اما منطقی است که یک کارمند همچنان بتواند در صنعت خود به دنبال اشتغال باشد. بنابراین، رسیدن به توافق با یک ایده خوب از آنچه که هم منصفانه و هم قانونی است، به نفع شما خواهد بود.

چه چیزی در توافقنامه غیررقابتی گنجانده شده است؟

موارد زیر عواملی هستند که اغلب در توافقنامه غیررقابتی گنجانده می شوند:

• تاریخ شروع توافق

• دوره زمانی که قرارداد فعال خواهد بود

• موقعیت جغرافیایی که توافقنامه به آن مربوط می شود

• دلیل توافق عدم رقابت، مانند جلوگیری از به اشتراک گذاشتن اسرار تجاری یا محافظت از اطلاعات محرمانه

• آنچه کارمند در ازای امضای قرارداد عدم رقابت دریافت می کند

هر چه یک توافق غیررقابتی خاص تر باشد، هم برای کارفرما و هم برای کارمند مفیدتر است. همچنین مهم است که قراردادهای غیررقابتی معقول باشند و محدودیت‌های زیادی برای کارمندان ایجاد نکنند.

توافق نامه های غیر رقابتی غیرمنطقی ممکن است بسته به موقعیت از نظر قانونی قابل اجرا نباشند. قراردادهای معقول غیررقابتی اغلب شامل موارد زیر است:

• مدت زمان کوتاهی که انتظار می رود در آن توافقنامه حفظ شود: قراردادهایی که فقط یک سال یا کمتر طول می کشد اغلب در اکثر شرایط معقول تلقی می شوند. اگر این توافق بیش از یک یا دو سال طول بکشد، ممکن است غیرمنطقی تلقی شود.

• فهرست کوچکی از رقبا که در آن کارمند از کار منع شده است: هر چه لیست رقبا در یک توافقنامه غیررقابتی کوتاه تر باشد، معقول تر است. کارفرمایانی که از کارمندان می‌خواهند از کار با چندین رقیب یا حتی شرکت‌های دیگری که ممکن است رقیب مستقیم نباشند خودداری کنند، ممکن است این خطر را داشته باشند که توافق غیررقابتی آنها منطقی تلقی نشود.

• منطقه جغرافیایی محدود: هرچه موقعیت جغرافیایی مورد اشاره در توافقنامه غیررقابتی کوچکتر باشد، احتمالاً توافق منطقی تر در نظر گرفته می شود.

قراردادهای غیر رقابتی در مقابل عدم افشا

قراردادهای غیررقابتی و قراردادهای عدم افشا ممکن است ماهیت مشابهی داشته باشند. با این حال، این قراردادها بسیار متفاوت هستند، و دانستن تفاوت های آنها در صورتی که از شما خواسته شود امضا کنید، مهم است. تفاوت های اصلی بین این دو نوع قرارداد به شرح زیر است:

• قراردادهای غیررقابتی از یک شرکت در برابر رقابت محافظت می کنند، در حالی که قراردادهای عدم افشا از اطلاعات محرمانه یا اسرار تجاری یک شرکت محافظت می کند.

• قراردادهای عدم افشا معمولاً نشان دهنده حفاظت از اطلاعات یا شرایط خصوصی است در حالی که عدم رقابت مستلزم دخالت محدود با مشاغل یا صنایع خاص است.

• دادگاه ها اغلب قراردادهای عدم افشا را بسیار بیشتر از قراردادهای غیررقابتی تایید می کنند.

• قراردادهای غیررقابتی معمولاً یک طرفه هستند زیرا فقط به نفع کارفرما هستند، در حالی که قراردادهای عدم افشا اغلب ماهیت دوجانبه دارند.

مرتبط: تدوین یک NDA موثر

سوالات متداول در مورد قراردادهای غیررقابتی در محل کار

در اینجا چند سوال متداول در رابطه با قراردادهای غیررقابتی در محل کار وجود دارد:

آیا کارکنان باید قراردادهای غیررقابتی امضا کنند؟

هیچ کارمندی را نمی توان مجبور به امضای قرارداد غیررقابتی کرد. با این حال، امضا نکردن قرارداد ممکن است منجر به از دست دادن یک پیشنهاد شغلی یا موقعیت شود. قوانین قانونی در این وضعیت از منطقه به منطقه دیگر متفاوت است و بر اساس موارد فردی است.

آیا یک توافقنامه غیررقابتی می تواند کارمند را پس از ترک موقعیت قبلی خود از یافتن شغل محدود کند؟

اگر یک توافقنامه غیررقابتی مانع از دستیابی شخصی پس از ترک قرارداد قبلی شود، این توافق احتمالاً غیر منطقی تلقی می شود. بسیاری از مناطق استانداردی را اعمال می‌کنند که قراردادهای غیررقابتی را در محدوده خود محدود می‌کند تا اطمینان حاصل شود که کارکنان می‌توانند پس از حضور در شرکتی که قرارداد را در آنجا امضا کرده‌اند، کار کنند. با این حال، هر منطقه در تفسیر محدودیت های یک توافقنامه غیررقابتی متفاوت است.