شکار غیرقانونی کارکنان چیست؟ (تعریف و راهکارهای پیشگیری از آن)

هنگامی که یک کارمند دارای مهارت ها و تجربه های بسیار مورد نیاز است، معمولاً شرکت ها می خواهند این کارمندان را جذب کنند تا بتوانند استعدادهای برتر در سازمان خود داشته باشند. اگر این مهارت ها را دارید، می توانید از توجه سازمان هایی که مایل به ارائه دستمزد بالاتر و مزایای بیشتر برای پیوستن شما به تیم هستند، بهره مند شوید.

یکی از راه‌هایی که کارفرمایان می‌توانند کارمندان جدید را جذب کنند، شکار غیرقانونی آنها از شرکت‌های رقیب است.

در این مقاله از ایوسی، توضیح می‌دهیم که شکار غیرقانونی کارکنان چیست، شکار غیرقانونی کارکنان چگونه کار می‌کند و فهرستی از استراتژی‌هایی را که شرکت‌ها می‌توانند برای جلوگیری از شکار غیرقانونی استفاده کنند، ارائه می‌کنیم.

شکار غیرقانونی کارکنان چیست؟

شکار غیرقانونی کارکنان یک عمل قانونی است که شامل تماس کارفرما با کارمند یک شرکت رقیب به قصد متقاعد کردن کارمند برای درخواست شغل در سازمان است. شکار غیرقانونی کارکنان بیشتر در مشاغل یا در صنایعی که تقاضای بالایی دارند رایج است، زیرا کارمند معمولاً دارای تحصیلات، تجربه یا مهارت هایی است که یافتن آنها دشوار است و برای کسب و کار مفید است.

با این حال، شکار شغلی به صنایعی مانند فناوری محدود نمی شود. هر شرکتی می تواند برای جذب استعدادهای برتر به شکار شغلی بپردازد.

اگر شکار غیرقانونی کارمندان موفقیت آمیز باشد، شرکت شکار غیرمجاز از داشتن یک کارمند با صلاحیت بالا در کارکنان بهره می برد و در عین حال استعدادها را از رقبا دور می کند.

نحوه کار شکار غیرقانونی کارکنان

مشاهده شکار غیرقانونی کارمندان در زمینه هایی که کارکنان باید مهارت های فنی خاصی مانند کدنویسی، توسعه، برنامه نویسی و تجزیه و تحلیل داشته باشند، معمول است. این مهارت‌ها اغلب مورد تقاضا هستند و کارفرمایان و استخدام‌کنندگان با این کارمندان تماس می‌گیرند تا حقوق بهتر، مزایای بیشتر یا ترکیبی از این دو را ارائه دهند تا انگیزه کافی برای ترک شرکت فعلی‌شان و ارائه مهارت‌هایشان به کارفرمای جدید فراهم شود.

به عنوان مثال، یک استخدام‌کننده ممکن است با یک توسعه‌دهنده نرم‌افزار که در یک شرکت طراحی سیستم‌های رایانه‌ای بزرگ کار می‌کند تماس بگیرد و در صورتی که کارفرمای فعلی خود را ترک کند و در شرکت جدید پستی بگیرد، مشوق‌هایی از جمله دستمزد بالاتر به آن‌ها ارائه دهد. اگر توسعه‌دهنده نرم‌افزار پیشنهاد شغلی را بپذیرد، می‌توانید آن‌ها را از سوی کارفرمای فعلی‌شان غیرقانونی در نظر بگیرید.

این یک روش محبوب برای کارمندان ماهر برای کسب درآمد بیشتر است، اما همچنین فرصتی را برای آنها فراهم می کند تا مهارت های جدید بیاموزند، به ترفیعات شغلی نزدیک تر شوند (که معمولاً معادل پول بیشتر است) و کار برای کارفرمایان با کیفیت بالا که می توانند نشان دهند. در رزومه خود برای زمانی که کارمند آماده است تا در جای دیگری شغلی را انجام دهد.

در حالی که ممکن است این مزایا را به عنوان کارمندی که برای شغل دیگری شکار می شود تجربه کنید، ممکن است بخواهید در نظر داشته باشید که چند وقت یکبار اجازه می دهید شکار غیرقانونی رخ دهد یا هر چند وقت یک بار شغل خود را تغییر می دهید، زیرا تغییر بیش از حد می تواند به کارفرمای جدید نشان دهد که شما یک وفادار ماندن به یک شرکت یا ممکن است تمرکز شغلی مورد نظر یک شرکت جدید را نداشته باشد.

استراتژی هایی که شرکت ها برای جلوگیری از شکار غیرقانونی استفاده می کنند

شرکت ها ممکن است بخواهند از اقدامات ضد شکار غیرقانونی استفاده کنند تا بتوانند استعدادهای برتر را حفظ کنند. این استراتژی ها عبارتند از:

استفاده از توافقنامه ممنوعیت شکار غیرقانونی

شرکت‌ها ممکن است با رقبای اصلی خود در صنعت قراردادهای غیرقانونی منعقد کنند، به این معنی که هر شرکت متعهد می‌شود که اقدام به استخدام کارمندان از یکدیگر نکند. این توافق ممکن است به استخدام نیز تسری یابد، حتی اگر یک کارمند به تنهایی برای این موقعیت درخواست دهد.

در هر دو مورد، شرکت را از دست دادن بهترین و ماهرترین کارمندان خود باز می دارد، اما در نهایت باعث می شود که کارمندان نتوانند فرصت های دیگری را دنبال کنند که ممکن است از نظر مالی یا موارد دیگر برای آنها بهتر باشد.

قراردادهای ممنوعیت شکار غیرقانونی ممکن است برای شرکت هایی که بخشی از قرارداد هستند عالی به نظر برسد، اما به درستی تنظیم نشده اند، و ممکن است شرکت قوانین ضد تراست را نقض کند. برای جلوگیری از هرگونه مشکل در استفاده از قراردادهای غیرقانونی، بسیاری از شرکت ها به جای آن از قراردادهای غیر رقابتی استفاده می کنند.

نیاز به توافق غیر رقابتی

یک قرارداد غیر رقابتی نیز گاهی اوقات به عنوان یک بند غیر رقابتی (NCC) نامیده می شود، و این یک توافق بین کارفرما و کارمند است نه بین کارفرمایان رقیب. توافقنامه عدم رقابت بیان می کند که کارمند پس از پایان کار با کارفرمای فعلی خود، برای مدت معینی برای رقیب کار نخواهد کرد.

در این قرارداد همچنین ممکن است بیان شود که کارمند نمی تواند پس از خاتمه کار، کسب و کار رقیب خود را باز کند. شرکت ها از قراردادهای غیر رقابتی به عنوان راهی برای جلوگیری از به اشتراک گذاشتن اطلاعات اختصاصی کارکنان به رقبا استفاده می کنند.

برای مثال، اگر توسعه‌دهنده نرم‌افزار به هر دلیلی سمت خود را در شرکت طراحی سیستم‌های رایانه‌ای ترک کند، ممکن است در توافقنامه غیررقابتی آنها بیان شود که حداقل سه ماه نمی‌توانند برای یک رقیب کار کنند یا یک تجارت رقیب باز کنند.

برای یک شرکت معمول است که کارمندان را از کار کردن برای رقبا حداکثر برای چند ماه جلوگیری کند. یک دوره زمانی طولانی‌تر می‌تواند برای کارمند ناعادلانه باشد، زیرا می‌تواند فرصت‌های آنها را در صنعتی که معمولاً در آن به دنبال کار هستند، خفه کند.

بیشتر بخوانید: توافقنامه غیررقابتی چیست؟

اندازه گیری مشارکت کارکنان

سازمان‌هایی که مشارکت کارکنان را به‌طور مداوم اندازه‌گیری می‌کنند، می‌توانند قبل از اینکه به مشکل بزرگی تبدیل شود که به دنبال کار در جای دیگری باشند یا به روی شکارچیان غیرقانونی کارمند باز شوند، متوجه نقاط دردناکی شوند که کارمندان تجربه می‌کنند. کارفرمایان می توانند یک یا دو بار در سال یک نظرسنجی برای همه کارمندان انجام دهند یا مدیران را تشویق کنند تا جلسات منظمی با کارکنان خود داشته باشند تا در مورد مشارکت صحبت کنند.

دانستن اینکه کارکنان چگونه به سازمان نگاه می کنند و اینکه کارکنان چگونه در مورد جایگاه خود در شرکت احساس ارتباط دارند، می تواند به کارفرما راهنمایی کند که چگونه آنها را بیشتر درگیر کند.

بیشتر بخوانید: چگونه کارمندان را جذب کنیم

رسیدگی به نیازهای کارکنان

هنگامی که میزان مشارکت کارکنان را اندازه گیری کردید، باید بتوانید نیازهای آنها را برطرف کنید. توجه به آنچه که کارمندان برتر از سازمان شما نیاز دارند بسیار مهم است تا بتوانید از اغوا شدن این افراد با استعداد توسط شکارچیان شرکت های دیگر جلوگیری کنید. کارمندان ممکن است به دنبال مزایایی مانند ساعات کاری منظم، ساختار حقوق و دستمزد بهتر، شانس ترفیع، شرایط کار ایمن، شناخت و فرصت‌هایی برای رشد مهارت‌های خود باشند.

تشکیل یک طرح تشویقی

یک شرکت ممکن است به جای یا در مشارکت با یک توافقنامه غیررقابتی، از یک طرح تشویقی برای نگه داشتن کارکنان در سازمان استفاده کند. از طریق یک طرح تشویقی، یک کارمند ممکن است هر چه مدت بیشتری در شرکت مشغول به کار باشد، پاداش ها و مشوق های بیشتری به دست آورد. یک طرح تشویقی نه تنها به کارمند برای وفاداری خود پاداش پولی می دهد، بلکه به عنوان انگیزه ای برای کارمند برای تلاش سخت و متمرکز ماندن عمل می کند، زیرا می داند که کار آنها به موفقیت سازمان کمک می کند.

بیشتر بخوانید: استراتژی پاداش کل چیست؟

توسعه فرهنگ شرکت

فرهنگ شرکت شامل ارزش هایی است که یک سازمان دارد که عملیات تجاری، استراتژی و روابط با کارکنان، سهامداران و مشتریان را هدایت می کند. فرهنگ شرکتی که نمونه ارزش هایی است که یک کارمند بیشتر به آن اهمیت می دهد، می تواند کارکنان را به سازمان وفادار نگه دارد.

به عنوان مثال، اگر یک شرکت تلاش می کند همکاری و خلاقیت داشته باشد، و یک کارمند فردی بسیار خلاق است که هوس کار در یک محیط تیمی است، ممکن است این مکان بهترین مکان برای استخدام آنها باشد. فرهنگ شرکتی مثبت می‌تواند مشارکت، وفاداری و بهره‌وری بیشتر کارکنان را تشویق کند، زیرا کارکنان معمولاً در این محیط‌ها شادتر هستند.

بیشتر بخوانید: نحوه ایجاد فرهنگ شرکت: مثال ها و نکات

استفاده از قرارداد غیر درخواستی

یک قرارداد غیر درخواستی مشابه یک قرارداد غیر رقابتی است که بر جلوگیری از تماس یک کارمند سابق با مشتریان و مشتریان کارفرمای سابق خود تمرکز دارد. حتی با وجود یک توافق نامه غیر درخواستی، کارمندان همچنان می توانند در یک شرکت رقیب کار کنند. اگر کارمندان برای ایجاد روابط با مشتریان در آن شرکت وقت گذاشته اند، ممکن است نخواهند سازمانی را ترک کنند، اما می دانند که وقتی برای کار به جای دیگری می روند، باید به این رابطه پایان دهند.

به عنوان مثال، یک فروشنده احتمالاً روابط خود را با مشتریان ایجاد کرده است و آنها برای رسیدن به سهمیه خود از طریق افزایش فروش محصولات یا ادامه دادن سفارشات منظم خود، به این مشتریان اعتماد می کنند. اگر آن کارمند یک قرارداد غیر درخواستی امضا کرده باشد، ممکن است مایل نباشد به شرکت دیگری برود زیرا در این صورت باید فهرست مشتریان خود را از ابتدا شروع کنند. این می تواند از موفقیت شکار غیرقانونی کارکنان جلوگیری کند، زیرا کارمندان ترجیح می دهند لیست مشتریان خود را حفظ کنند.