-
خانهخانه
-
مقالاتمقالات
-
فروشگاهفروشگاه
-
طراحی سایتطراحی سایت
-
درباره مادرباره ما
-
حمایت از ماحمایت از ما
-
ارتباط با ماارتباط با ما
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
نام دامنه آدرسی است که کاربران وب برای یافتن یک وب سایت در مرورگر تایپ می کنند. نام دامنه می تواند ابزار مفیدی در افزایش آگاهی از برند، بازاریابی محصولات شما و افزایش فروش باشد.
در این مقاله از ایوسی، به نام دامنه، پنج نوع مختلف دامنه و نکاتی برای انتخاب یک نام دامنه مناسب برای شما می پردازیم.
نام دامنه، که اغلب به سادگی به عنوان دامنه شناخته می شود، آدرس یک وب سایت است و اساساً چیزی است که بین عبارت طرح (معمولاً https:// یا https://) و اولین اسلش در URL قرار می گیرد. می توانید یک نام دامنه را در نوار آدرس مرورگر اینترنت تایپ کنید تا صفحه اصلی یک وب سایت خاص را پیدا کنید . نام دامنه به طور کلی دارای ساختار سه قسمتی است و هر قسمت از دامنه با یک نقطه از هم جدا می شود:
زیر دامنه یا دامنه سطح سوم مانند www
دامنه سطح دوم (SLD) که نام وب سایت است
دامنه سطح بالا (TLD)، مانند com
به عنوان مثال، با استفاده از URL https://www.mysite.com/ ، می توانیم نام دامنه کامل را “www.mysite.com” تعیین کنیم. زیر دامنه “www” است. SLD، یا نام وب سایت، “در واقع” است. و TLD “com” است. امروزه، شما اغلب نیازی به وارد کردن پیشوند «www» هنگام تایپ نام دامنه ندارید.
نام دامنه بخشی از URL یا Uniform Resource Locator است. URL ترکیبی از نام دامنه و اطلاعات دیگر مانند طرح (مانند http)، جداکننده بین طرح و SLD (://) و زیر شاخه (مانند category/gorupless/ در یو آر اِل https://ivsi.ir/category/gorupless/) این طرح پروتکل مورد استفاده برای دسترسی به منبع در اینترنت (معمولا HTTPS یا HTTP) را مشخص می کند. زیر شاخه مجموعه ای از کاراکترها است که کاربران را به یک صفحه وب خاص در یک وب سایت هدایت می کند.
به عنوان مثال، نام دامنه https://ivsi.ir/ یو آر اِل https://ivsi.ir/category/gorupless/ و زیر شاخه آن category/gorupless/ خواهد بود.
بیشتر بخوانید: دامنه در مقابل URL: تعاریف و درک تفاوت های آنها
مرورگرهای اینترنتی منابع اینترنتی را از طریق سیستم نام دامنه (DNS) ، یکی از بزرگترین پایگاه های داده در جهان بارگیری می کنند. DNS نام‌های دامنه را به آدرس‌های IP ترجمه می‌کند، که کدهای باینری هستند که دستگاه‌ها و شبکه‌ها را قادر می‌سازند تا یکدیگر را شناسایی کرده و به یکدیگر متصل شوند. از آنجایی که آدرس های IP طولانی و پیچیده هستند، انسان ها از نام های دامنه به عنوان نمایش ساده تری از آدرس های IP استفاده می کنند که می توانند در مرورگرها تایپ کنند.
افراد و کسب‌وکارها می‌توانند برای نام‌های دامنه منحصربه‌فرد در شرکت اینترنت برای نام‌ها و شماره‌های اختصاص‌یافته (ICANN) ثبت نام کنند. کسب‌وکارها معمولاً از نام‌های دامنه‌ای استفاده می‌کنند که همان نام کسب‌وکارشان است و سعی می‌کنند نام‌های دامنه ساده و قابل تشخیص را به‌دست آورند تا بازدید از وبسایت برای مشتریان آسان باشد. آنها همچنین می توانند از نام دامنه خود برای هر آدرس ایمیل مرتبط با تجارت خود استفاده کنند.
مطالب مرتبط: چگونه می توان حضور آنلاین خود را ایجاد و بهبود بخشید
سه عنصر اصلی نام دامنه وجود دارد: دامنه های سطح بالا، دامنه های سطح دوم و دامنه های سطح سوم . هنگام انتخاب از بین انواع دامنه، ایده خوبی است که مطمئن شوید که هر قسمت تجارت شما را توصیف می کند، متناسب با صنعت شما است و برند شما را ارتقا می دهد. در اینجا چند توضیح در مورد بخش های مختلف نام دامنه و گزینه های رایج برای انتخاب وجود دارد:
TLD که پسوند یا پایان دامنه نیز نامیده می شود، به پسوند و آخرین قسمت یک آدرس وب در سمت راست آخرین نقطه بعد از نام دامنه اصلی اشاره دارد. به عنوان مثال، اگر دامنه www.mysite.com باشد، TDL “.com” است. هر TLD که نماینده یک کشور یا منطقه نباشد به عنوان یک TLD عمومی یا gTLD شناخته می شود.
مرجع شماره های اختصاص داده شده اینترنتی (IANA)، که اکنون بخشی از ICANN (شرکت اینترنتی برای نام ها و شماره های اختصاص داده شده) است، تخصیص TLD ها را مدیریت می کند. تا سال ۱۹۸۸، IANA هفت TLD را منتشر کرد که قرار بود به عنوان دامنه های سطح بالای عمومی (gTLDs) عمل کنند:
.com: مشاغل تجاری (متداول ترین TLD)
.org: سازمان‌ها، معمولاً غیرانتفاعی
.gov: سازمان های دولتی
.edu: مؤسسات آموزشی
دات نت: سازمان های فناوری شبکه
.mil: سازمان های نظامی
.int : سازمان های بین دولتی
ممکن است برای به دست آوردن یک نام دامنه با TLD های عمومی خاص، شرایط خاصی را رعایت کنید. برای مثال، دامنه‌های .edu فقط برای مؤسسات آموزشی معتبر هستند و فقط وب‌سایت‌های دولتی می‌توانند از .gov استفاده کنند، اما تقریباً هر کسی می‌تواند دامنه .com یا .net دریافت کند.
بیشتر بخوانید: ۳۷ اصطلاح فنی که همه باید بدانند
کد کشور TLD یک پسوند دامنه دو حرفی است که نشان دهنده یک کشور خاص، قلمرو خودمختار، دولت مستقل یا موقعیت جغرافیایی است. هنگامی که ccTLD ها برای اولین بار در سال ۱۹۸۵ ایجاد شدند، برای ثبت و استفاده توسط ساکنان آن کشور در نظر گرفته شده بودند، اما برخی از کشورها اکنون به اشخاص خارجی اجازه می دهند نام دامنه را با استفاده از کد کشور خود ثبت کنند.
در اینجا چند نمونه از ccTLD ها و مکان های جغرافیایی مربوط به آنها آورده شده است:
us: ایالات متحده
fr: فرانسه
.eu: اتحادیه اروپا
.au: استرالیا
.ca: کانادا
.ie: ایرلند
uk: انگلستان
ms: مونتسرات
.sg: سنگاپور
.hn: هندوراس
.za: آفریقای جنوبی
.pl: لهستان
gTLDهای جدید پسوندهای دامنه عمومی هستند که ICANN برای اولین بار در اکتبر ۲۰۱۳ بر اساس درخواست افراد یا مشاغل، شروع به تأیید و تفویض آنها به متقاضیان کرد. طبق گزارش ICANN، بیش از ۱۳۰۰ gTLD جدید ممکن است در چند سال آینده در دسترس قرار گیرند. مثالها عبارتند از:
.co — شرکت
.app — برنامه
.cool
.bank — بانک
.cloud — فضای ابری
.earth — زمین
.health — سلامتی
.club — باشگاهی
برخی از شرکت ها حتی یک TLD سفارشی با نام تجاری خود دارند. در حالی که داشتن یک TLD منحصر به فرد می تواند کسب و کار شما را متمایز کند، انتخاب یک TLD عمومی می تواند اطمینان حاصل کند که دامنه شما برای اکثر کاربران آشنا است.
دامنه های سطح دوم بخش اصلی نام دامنه هستند که به عنوان نام دامنه نیز شناخته می شوند. SLD معمولاً ترکیبی از کلماتی است که یک تجارت یا وب سایت را توصیف می کند. با استفاده از مثال بالا، وب سایت www.mysite.com ، کلمه “mysite” همان SLD خواهد بود. هنگام انتخاب یک دامنه سطح دوم، می توانید از هر ترکیبی از اعداد، حروف و خط فاصله استفاده کنید.
دامنه‌های سطح سوم که زیر دامنه نیز نامیده می‌شوند، بخشی از URL قبل از دامنه سطح دوم هستند. آنها نوع سروری را نشان می دهند که دامنه هنگام دسترسی به داده های وب سایت به آن متصل می شود. رایج ترین دامنه سطح سوم www. است که به معنای وب جهانی است. دامنه های سطح سوم قبلاً برای نام دامنه مورد نیاز بودند، اما اکنون اختیاری هستند.
گاهی اوقات صاحبان دامنه دوست دارند ساب دامنه هایی ایجاد کنند که نشان دهنده بخش هایی از وب سایت آنها باشد. در اینجا چند نمونه از زیر دامنه ها در نام دامنه آورده شده است:
shop.website.com: داشتن فروشگاه. یا مغازه به عنوان یک زیر دامنه می تواند بازدیدکنندگان را به بخش تجارت الکترونیک وب سایت شما یعنی فروشگاه آنلاین هدایت کند. این به مشتریان اجازه می دهد تا به سرعت و به راحتی محصولات یا خدمات کسب و کار شما را مرور و خریداری کنند.
blog.website.com: بسیاری از کسب و کارها برای به دست آوردن ترافیک آنلاین و بازاریابی محصولات خود، یک بخش وبلاگ در وب سایت خود دارند. با استفاده از وبلاگ به عنوان یک زیر دامنه می تواند به یک تجارت اجازه دهد تا محتوای دیجیتال خود را به طور موثر تبلیغ کند.
support.website.com: شامل پشتیبانی. اگر خدمات، منابع یا آموزش‌های پشتیبانی مشتری را در وبسایت خود ارائه می‌دهید، ساب دامنه را انتخاب کنید. این می تواند به ساده سازی سوالات و مشکلات مشتری کمک کند.
app.website.com: اگر میخواهید یک وبسایت میزبان یک برنامه باشد یا به کاربران اجازه دسترسی به آن در اینترنت را بدهید، ممکن است داشتن یک برنامه برای شما مفید باشد. زیر دامنه به این ترتیب می توان مشخص کرد که کاربران از نسخه آنلاین یک برنامه بازدید می کنند.
موارد مرتبط: URI در مقابل URL: تفاوت ها، کاربردها و اهمیت
در اینجا جدولی وجود دارد که نمونه های مختلفی از انواع دامنه را نشان می دهد.
| پروتکل | دامنه سطح سوم (زیر دامنه) | . | دامنه سطح دوم | . | دامنه سطح بالا (پایان دامنه) | شرح |
|---|---|---|---|---|---|---|
| https:// | www | . | example | . | org | آدرس با gTLD برای سازمان های غیرانتفاعی |
| https:// | www | . | example | . | jp | آدرس با ccTLD برای ژاپن |
| https:// | www | . | example | . | music | آدرس با gTLD جدید برای شرکت یا شرکت |
| https:// | example | . | co | . | uk | آدرس با دامنه سطح دوم خاص کشور (.co) – نام دامنه واقعی (example) در اینجا به دامنه سطح سوم تبدیل می شود |
| https:// | es | . | example | . | org | آدرس با ساب دامنه برای یک وب سایت اسپانیایی زبان |
مطالب مرتبط: URL چیست؟ (با مثال)
اگر می خواهید نام دامنه شما به کسب و کار شما کمک کند، مطمئن شوید که به راحتی آن را به خاطر بسپارید. در اینجا چند نکته برای انتخاب نام دامنه مناسب برای شما آورده شده است:
آن را کوتاه و ساده نگه دارید.
اطمینان حاصل کنید که تایپ، املا و تلفظ آن آسان است.
از به کار بردن اعداد و علائم خودداری کنید.
آن را عنوان کسب و کار خود قرار دهید.
برای جلوگیری از سردرگمی برند، مطمئن شوید که با مارک های دیگر متفاوت است.
TLD را انتخاب کنید که با اهداف سازمان شما همسو باشد.
اگر می خواهید وب سایت خود را برای کاربران قابل تشخیص کنید، پسوند “.com” را انتخاب کنید.
از یک بررسی کننده نام دامنه آنلاین برای بررسی در دسترس بودن ایده های خود استفاده کنید.
از کلمات کلیدی برای بهینه سازی رتبه بندی سئو استفاده کنید.
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
![دانلود کتاب: فضای مجازی و سلامت روانی [راهکارهای بهبود روانشناختی در دنیای آنلاین]](https://ivsi.ir/wp-content/uploads/2023/05/virtual-space-and-mental-health-book-300x300.webp)
یک پاسخ
تاریخچه نام دامنه:
تاریخچه نام دامنه به روزهای اولیه اینترنت در دهه ۱۹۸۰ برمی گردد. سیستم نام دامنه (DNS) برای کمک به کاربران در جهت‌یابی در اینترنت با ترجمه نام‌های دامنه قابل خواندن توسط انسان به آدرس‌های IP عددی که رایانه‌ها برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند، توسعه داده شد.
اولین نام دامنه ای که تا به حال ثبت شد، symbolics.com بود که در ۱۵ مارس ۱۹۸۵ توسط شرکت Symbolics، یک تولید کننده کامپیوتر، به ثبت رسید. در طول دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، نام‌های دامنه عمدتاً توسط شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی استفاده می‌شد.
در سال ۱۹۹۳، اولین ثبت کننده دامنه تجاری، Network Solutions، تأسیس شد که به افراد و مشاغل اجازه می داد تا به راحتی نام دامنه را ثبت کنند. این امر منجر به رونق صنعت نام دامنه شد و میلیون ها نام دامنه در سال های بعد به ثبت رسید.
با گذشت زمان، دامنه های سطح بالای جدید (TLD) معرفی شدند که فراتر از دامنه های اصلی .com، .net و .org گسترش یافتند. امروزه، صدها TLD موجود است، از جمله TLD با کد کشور (ccTLD) و TLD عمومی (gTLD).
نام های دامنه به بخش مهمی از برندسازی و هویت آنلاین برای مشاغل و افراد تبدیل شده اند. آنها نقشی کلیدی در تعیین دید وب سایت و رتبه بندی موتورهای جستجو دارند و آنها را به یک دارایی ارزشمند در عصر دیجیتال تبدیل می کنند.