قطعاً می دانید که برای دستیابی هر محتوایی در اینترنت و فضای مجازی، لازم است آدرس منحصر به فرد آن محتوا را بدانید و یا از طریق موتورهای جستجویی نظیر گوگل، به آن نشانی دست پیدا کنید.
مطمئناً اگر برای هر نوشته و یا هر گونه محتوایی که در فضای وب می بینید، یک نشانی یکتا و منحصر به فرد نباشد، امکان دستیابی به آن محتوا کاری پیچیده و بسیار مشکل می شود.
این دقیقاً مثل زندگی مادی و فیزیکی ما است؛ چراکه اگر برای هر مکان (خانه، مغازه، بیمارستان و …) یک نشانی منحصر به فرد وجود نداشته باشد، امکان پیدا کردن و رسیده به آن مکان کاری بغرنج خواهد شد.

URL چیست؟

URL یک کلمه اختصاری است و مخفف Uniform Resource Locator می باشد.
یو.آر.اِل آدرسی منحصر به فرد برای مطلب و محتوا در فضای اینترنت بوده و راهکاری ساده برای شناسایی مکان، نوشته، سند و … بر روی اینترنت می باشد.

اگر شما به نوار آدرس مرورگر خود نگاه بیاندازید می توانید نشانی URLی که در آن واقع شده اید را خواهید یافت.

با URL پلتفرم شما به راحتی می تواند تشخیص دهد که:

محتوای مدنظر شما مختص کدام سایت است

این محتوا در کجای سایت قرار دارد

نوع این محتوا چیست

حتی امنیت دستیابی به این محتوی چگونه است

و …

ساختار URL چگونه است؟

URL یک نشانی است که از تعدادی کاراکتر و نوشته تشکیل می شود. اما هر قسمت از این نوشتار معنی و مفهوم خاصی دارد. در اینجا به بخش های مخلفت یک url اشاره می کنیم:

۱. پروتکل

پروتکل یا پیمان نامه ابتدایی ترین قسمت یک url است که نشان می دهد نوع منبع و وضعیت استفاده از آن چگونه است.

پروتکل ها انواع مختلفی دارند، اما مهم ترین آنها در زیر آمده است.

http

این پروتکل مخفف Hypertext Transfer Protocol است و برای انتقال ابرمتن کاربرد دارد. این پیمان نامه برای مشخص کردن نشانی هر محتوای اینترنتی تحت مرورگرها می باشد.

https

همان پروتکل http است که دارای گواهینامه SSL می باشد. در این پیمان نامه، یک لایه امنیتی در اتصال بین مرورگر شما و وب سرور ایجاد می کند و میزان امنیت شما را در فعالیت در فضای وب بالا می برد.

ftp

این پروتکل راهی برای انتقال راحت تر اسناد در بستر وب می باشد. سازوکار این پیمان نامه به گونه ای است که روند توسعه وب را تسهیل می کند. در واقع توسعه دهندگان وب برای انتقال اسناد از کامپیوتر به سرور استفاده می کنند.

mailto

این پروتکل صرفا برای ایمیل و پست الکترونیکی استفاده می شود. این پیمان نامه امکان رد و بدل نامه های الکترونیکی تحت وب را برای هر کس میسر می کند. البته پروتکل های POP و SMTP نیز از این دست می باشند.

توجه کنید که همیشه پروتکل های به :// ختم می شوند

۲. .www

این کلمه اختصاری که مخفف World Wide Web (تارنمای جهانی گسترده) است پیشتر برای به تصویر کشیدن نشانی های تحت وب به کار می رفت اما امروزه استفاده از آن در urlها الزامی نیست

۳. دامنه

دامنه یا Domain نام مشخص کننده ی منبع محتوا (در اغلب مواقع وب سایت ها) می باشد.

دامنه همیشه از سه قسمت تشکیل می شود

نام دامنه

که باید به گونه ای از سوی میزبان انتخاب شود که نشان دهنده ی وضعیت سرویس دهی و یا معرف صحیحی از میزبان باشد.

پسوند دامنه

قسمت دوم دامنه است که معمولا از دو یا سه حرف انگلیسی تشکیل شده (البته گهگاهی چهار حرف نیز می باشد) و غالبا نشان دهنده ی وضعیت عملکرد میزبان است. به این قسمت دامنه ی سطح بالا یا به اختصار TLD نیز می گویند.

نمونه هایی از پسوندهای مشهور دامنه

• com. معروف ترین و متداول ترین پسوند
• edu. معرفِ وبسایت های آموزشی
• gov. معرفِ وبسایت های دولتی و یا وابسته به دولت
• org. معرفِ وبسایت های سازمان ها و ارگان ها
• Net. معرفِ وبسایت های شبکه ای
• ir. معرفِ وبسایت های ایرانی (مخفف کلمه iran)
  و ….

نقطه

جدا کننده ی نام و پسوند دامنه است

۴. اسلش

کاراکتر “/” که به آن اشلش (Shash) گفته می شود. برای جداسازی زیرشاخه ها از هم می باشد. اگر بین دو “/” کلمه ای آمده باشد، به این معنی است که محتوای کنونی در شاخه ی اصلی سرور وجود ندارد، بلکه در پوشه ای با نامِ آن کلمه قرار گرفته است.

به عنوان مثال:

در نشانی: https://ivsi.ir/folder/file.html مشخص است که محتوای file.html در پوشه ی folder قرار گرفته است، نه در شاخه ی اصلی سایت.

۵. فایل

فایل یا سند، همان محتوایی است که در اختیار شما قرار می گیرد.
اسناد نیز همچون دامنه از سه بخش نام، نقطه و پسوند تشکیل شده اند.

البته در نشانی url بخش های دیگری نیز می تواند باشد که چندان تعریف ساده ای برای آن قابل ارائه نیست ….

بیشتر بخوانید: URL چیست؟ (با مثال)