کارگزاران در مقابل فروشندگان: تفاوت چیست؟

کارگزار چیست؟

کارگزار یک متخصص امور مالی است که به مشتریان در خرید و فروش اوراق بهادار کمک می کند و در عین حال بر پیشرفت حساب های کارگزاری آنها نظارت دارد. هنگامی که مشتریان مایل به خرید یا فروش سرمایه گذاری خود هستند، اغلب کارمزد کمی یا  کارمزد کارگزاری را به کارگزاری می پردازند که سپس سفارش را اجرا می کند. کارگزاران همچنین می توانند به سرمایه گذاران تحقیقات و مشاوره برای ایجاد طرح ها و استراتژی های سرمایه گذاری ارائه دهند. به عنوان مثال، اگر مشتری به کارگزار خود بگوید که علاقه مند به سرمایه گذاری در بازار سهام است اما مطمئن نیست که از کجا شروع کند، کارگزار می تواند اطلاعاتی در مورد سرمایه گذاری سهام و سود بالقوه به آنها بدهد.

برخی اصطلاح کارگزار را به جای سایر موقعیت ها به کار می برند که به روش های مشابه به مشتریان کمک می کنند، از جمله مشاوران سرمایه گذاری، نمایندگان ثبت نام شده و مشاوران مالی. سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA) از کارگزاران و هر عامل مالی دیگری که به نمایندگی از مشتریان اوراق بهادار معامله می کند، می خواهد که در کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ثبت نام کرده و از مقررات مالی سختگیرانه پیروی کنند. طبق مقررات فدرال، دو نوع کارگزار خدمات متفاوتی را ارائه می دهند:

کارگزاری با خدمات کامل

برخی کارگزاران خدمات کامل را با مشاوران مالی و سرمایه گذاری اشتباه می گیرند زیرا آنها خدمات مشابهی را ارائه می دهند. مشتریان با کارگزاران خدمات کامل ملاقات می کنند تا در مورد استراتژی های مهمی که به آنها کمک می کند تا به اهداف مالی خود دست یابند، مانند خرید ملک، پس انداز برای بازنشستگی یا ایجاد صندوقی برای تحصیل فرزندشان صحبت کنند. این کارگزاران سطح بالایی از مشارکت در تصمیم گیری های مالی مشتریان خود دارند و توصیه های سرمایه گذاری شخصی را ارائه می دهند.

مطالب مرتبط  مشاور سرمایه گذاری در مقابل فروشنده کارگزار: تفاوت چیست؟

دلال تخفیف

کارگزاران تخفیف خدمات محدودتری را با نرخ بسیار کمتری نسبت به کارگزاران خدمات کامل ارائه می دهند. بسیاری از مردم از طریق پلتفرم های کارگزاری آنلاین از آنها استفاده می کنند. از طریق این پلتفرم‌ها، مشتریان می‌توانند بدون مداخله یا بحث با کارگزار اوراق بهادار را خریداری یا بفروشند. کارگزار تخفیف به سادگی معامله را جداگانه مدیریت می کند. برخی از کارگزاران تخفیف نیز منابعی را برای کمک به سرمایه‌گذاران در انجام تحقیقات خود ارائه می‌کنند، اما معمولاً از دادن مشاوره شخصی در مورد خریدهای سرمایه‌گذاری خاص خودداری می‌کنند.

مطالب مرتبط: کارگزاری در مقابل بانک سرمایه گذاری: تفاوت چیست؟

دلال چیست؟

فروشنده یک شرکت فردی یا مالی است که برای تجارت یا حساب خود اوراق بهادار را خریداری و می فروشد. برخی از افراد به نمایندگی های فروش نیز می گویند. آنها اغلب اوراق بهادار زیادی را در یک زمان نگهداری می کنند تا تقاضای سرمایه گذاران را برآورده کنند و اوراق بهادار خود را با قیمت های رقابتی بفروشند. این به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا بازارساز باشند، به این معنی که آنها برای خرید یا فروش اوراق بهادار آماده می‌شوند و سعی می‌کنند از سهامی که دارند سود ببرند.

به عنوان مثال، یک فروشنده ممکن است ۱۰۰۰ سهم از یک شرکت را به قیمت هر سهم ۱۲ دلار خریداری کند، سپس پیشنهاد فروش آن سهام به سرمایه گذاران و خریداران را با قیمت ۱۳ دلار در هر سهم برای ایجاد سود کند. این امر مستلزم آن است که معامله گران درک گسترده ای از نحوه رفتار اوراق بهادار و بازار سهام داشته باشند تا بدانند از کدام شرکت ها خرید کنند و چه زمانی تفاوت بین قیمت خرید و قیمت فروش را به حداکثر برسانند. آنها همچنین می دانند که چگونه در یک محیط نظارتی شدید و الزامات تکنولوژیکی حرکت کنند، که به فروشندگان اجازه می دهد تا معاملات امنیتی را به سرعت انجام دهند در حالی که همچنان با دستورالعمل های SEC و FINRA مطابقت دارند.

مطالب مرتبط: چگونه به یک فروشنده مالی تبدیل شویم (با مهارت های ضروری)

دلال – دلال چیست؟

دلال-کارگزار که اغلب به عنوان یک اصطلاح در کارگزاری سهام استفاده می شود، افراد یا شرکت هایی هستند که به طور مستقل یا به نمایندگی از مشتریان خود اوراق بهادار را خریداری و می فروشند. آنها از حساب های بسته بندی استفاده می کنند تا بهترین سرمایه گذاری ها را برای مشتریان خود انتخاب کنند و بر اساس اوراق بهاداری که می فروشند، کمیسیون دریافت می کنند. آنها تمایل به کسب سود قابل توجهی از فروش امنیت دارند. دو نوع عمده دلال – دلال عبارتند از:

• Wirehouses: کارگزاری هایی که اوراق بهادار و محصولات سرمایه گذاری خود را می فروشند

• دلال-معاملات مستقل: شرکت هایی که محصولاتی را از سایر مدیران و سرمایه گذاران می فروشند

معامله گران کارگزار می توانند افراد، بانک های سرمایه گذاری، موسسات مالی بزرگ یا شرکت های مشاوره سرمایه گذاری کوچک باشند. مانند کارگزاران، این نمایندگان برای کسب سود، کارمزد کارگزاری را در معاملات خود دریافت می کنند. آنها همچنین ممکن است با فروش محصولات خود به سرمایه گذاران درآمد کسب کنند. دلال-فروشندگان به طور متناوب از طرف مشتریان و به توافق آنها اقدام می کنند.

کارگزاران در مقابل دلالان

در حالی که دلالان و فروشندگان در زمینه مشابهی کار می کنند، در چهار زمینه تفاوت دارند: بازارها، مسئولیت ها، الزامات و مقررات.

بازارهای واسطه در مقابل دلال

کارگزاران و فروشندگان می توانند بازارهای خود را ایجاد کنند که خدمات مختلفی را ارائه می دهد که مزایای متفاوتی را برای مشتریان و مشاغل ارائه می دهد.

• بازار دلالی: بازارهای دلالی در مناطق خاصی از اقتصاد رخ می دهد که در آن خرید یا فروش یک محصول به یک متخصص مالی نیاز دارد تا از قانونی بودن معامله اطمینان حاصل کند، زیرا اکثر مشتریان نمی توانند به تنهایی فروش را نهایی کنند. بازارهای دلالی می توانند شامل محصولاتی مانند اوراق بهادار، املاک و مستغلات، خودرو و غیره باشند.

• بازار دلال: بازارهای دلال زمانی اتفاق می‌افتد که چندین فروشنده با هم کار می‌کنند، سهام را از حساب‌های خود خرید و فروش می‌کنند، شرایط معامله از جمله قیمت را تعیین می‌کنند و وجوهی را از حساب‌های خود برای تکمیل فروش فراهم می‌کنند. اوراق قرضه و مبادلات خارجی عمدتاً از بازارهای معامله گر برای انجام معاملات و تجارت خود استفاده می کنند.

مسئولیت ها

بر خلاف دلال ها، کارگزاران اغلب به عنوان یک عامل عمل می کنند و به جمع آوری خریداران و فروشندگان برای برآوردن نیازهای مشتری و کمک به آنها در دستیابی به اهداف مالی خود کمک می کنند. آنها وظیفه امانتداری دارند که به نفع موکل خود عمل کنند. آن‌ها پورسانت دریافت می‌کنند که تراکنش‌های مشتریانشان را پرداخت می‌کند، که انگیزه‌ای اضافی برای تصمیم‌گیری عاقلانه از طرف آن‌ها است.

اگرچه دلالان می توانند به سرمایه گذاران در خرید یا فروش کمک کنند، اما در درجه اول تصمیماتی می گیرند که به نفع شرکت و درآمد آن باشد. زمانی که آنها خرید یا فروش می کنند، معمولاً برای ایجاد سود، یک نشانه گذاری از تراکنش دریافت می کنند. هدف آنها افزایش درآمد شرکت است.

الزامات

اغلب، دلالان حرفه خود را به عنوان دلال آغاز می کنند. برای تبدیل شدن به یک کارگزار، معمولاً این شرایط را برآورده می کنید:

• مدرک لیسانس بگیرید. هنگام تبدیل شدن به یک کارگزار، کارفرمایان اغلب از شما می خواهند که مدرک دانشگاهی مرتبط داشته باشید. معمولاً بهتر است که مدرک تجاری یا مالی را دنبال کنید.

• دوره کارآموزی را به پایان برسانید. کارگزاران مشتاق اغلب یک دوره کارآموزی را برای شبکه سازی و تجربه کاری ارزشمند انجام می دهند. هنگامی که به دنبال کارآموزی هستید، به جستجوی موقعیت در شرکت‌های مشاور مالی، شرکت‌های دلال-نماینده یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر باشید.

• اسپانسر پیدا کنید برای شرکت در آزمون‌هایی که توسط FINRA انجام می‌شود، سازمان اغلب از شما می‌خواهد که از یک شرکت عضو FINRA حمایت مالی دریافت کنید تا یک بررسی پیشینه انجام دهید و هزینه‌های آزمایش خود را بپردازید. تکمیل یک دوره کارآموزی ممکن است به شما در یافتن حامی مالی کمک کند.

• قبولی در امتحانات FINRA سپس، برای شما اجباری است که چندین آزمون FINRA را بگذرانید که دانش شما را از موضوعات مالی، درک بازار و معاملات اوراق بهادار آزمایش می کند. گذراندن نمرات در این آزمون ها، مانند آزمون های سری ۶۵ و سری ۶۶، به شما امکان می دهد در FINRA به عنوان یک متخصص اوراق بهادار ثبت نام کنید و بر معاملات اوراق بهادار نظارت کنید.

• به دنبال آموزش بیشتر باشید. شما می توانید مدرک پیشرفته ای کسب کنید تا به شما در رسیدن به اهدافتان کمک کند. دنبال کردن مدرک کارشناسی ارشد در امور مالی یا مدیریت بازرگانی می تواند به شما کمک کند تا مهارت های خود را به عنوان یک کارگزار توسعه دهید و صلاحیت های خود را برای ارتقاء بالقوه در یک شرکت کارگزاری افزایش دهید.

برای تبدیل شدن به یک کارگزار-نماینده پس از کار به عنوان کارگزار، می توانید در نهادهای نظارتی ثبت نام کنید و شرکت مستقل خود را افتتاح کنید. به یاد داشته باشید که شرکت های دلال-نماینده مستقل اغلب به سرمایه گذاری اولیه قابل توجهی از شما نیاز دارند. اگرچه این شرکت ها می توانند بسیار سودآور شوند. اهداف خود را در نظر بگیرید و دستورالعمل ها را در منطقه خود مرور کنید تا تعیین کنید که آیا ثبت نام به عنوان دلال-فروشنده قدم مناسبی برای شما است یا خیر.

آئین نامه

هم دلالان و هم دلالان تابع دستورالعمل های سختگیرانه سازمان های دولتی هستند. قوانین SEC و FINRA بین کارگزاران و فروشندگان متفاوت است. در اینجا توضیح اساسی در مورد اینکه چگونه برخی از مقررات کلیدی متفاوت هستند آورده شده است:

مقررات کارگزار

بسیاری از مقررات نهادهای نظارتی مختلف بر اعمال کارگزاران نظارت دارند، اما بسیاری از آنها بر مسئولیت امانتداری این نمایندگان در قبال منافع مالی مشتریان خود تمرکز می کنند. SEC و FINRA از کارگزاران می‌خواهند که تجارت خود را با استفاده از ” قاعده مناسب ” انجام دهند، که بیان می‌کند شما باید برای توصیه محصولات و سرمایه‌گذاری‌های خاص به مشتریان از استدلال درستی استفاده کنید. همچنین از شما می‌خواهد مراحل خاصی را برای درک بهتر مشتری و اهداف مالی آنها دنبال کنید. مانند درخواست اطلاعات مالی، وضعیت مالیاتی و اهداف سرمایه گذاری.

موارد مرتبط:  انطباق مالی (به علاوه مقررات، چالش ها و نکات)

مقررات نمایندگی

فروشندگان باید سفارش های مشتریان را به سرعت اجرا کنند، تمام تحقیقات و مطالب بازاری را که کشف کرده اند افشا کنند و در صورت بروز تضاد منافع در معاملاتشان به مشتریان خود اطلاع دهند. SEC همچنین از فروشندگان می‌خواهد که به عضویت شرکت حمایت از سرمایه‌گذاران اوراق بهادار (SIPC) و یک سازمان خودتنظیمی صنعت (SRO) شوند، که می‌تواند قوانین و مقررات خارج از نهادهای دولتی را اجرا کند.