۲۶ مغالطه منطقی و نحوه تشخیص آنها

دانستن و اجتناب از اشتباهات منطقی می تواند منجر به تصمیم گیری بهتر و ساختن استدلال های محکم تر شود. صرف نظر از زمینه حرفه ای و شخصی، آشنایی با مغالطات منطقی می تواند بر منطق و تصمیم گیری شما تأثیر بگذارد. تصدیق اشتباهات یک ویژگی ارزشمند است، اما برای توسعه این مهارت نیاز به تحقیق و تحلیل خود دارد. در این مقاله پرکاربردترین مغالطات منطقی را فهرست کرده و به اختصار توضیح می دهیم.

مغالطه های منطقی چیست؟

مغالطات منطقی، خطاهای استدلالی هستند که اغلب با آن مواجه می شوند و منجر به استدلال های نادرست می شوند. اکثر آنها گزاره هایی هستند که در صورت قضاوت سطحی درست و معقول به نظر می رسند، اما در نهایت از نظر نحو یا منطق دارای نقص هستند. بسته به ماهیت نقص آنها، مغالطات می توانند صوری باشند، به این معنی که یک خطا در عبارت وجود دارد، یا غیررسمی، نشان دهنده یک خطا در محتوای استدلال است.

در اینجا شناخته شده ترین مغالطات هر دسته و معنای دقیق آنها آورده شده است:

اشتباهات مربوط

اشتباهات مرتبط از مثال ها یا شواهدی استفاده می کنند که با استدلال واقعی مرتبط نیستند. در اینجا اشتباهات رایج مرتبط وجود دارد:

حمله Ad Hominem

حمله شخصی یا ad hominem شکلی از لفاظی است که به جای استدلال واقعی، شخص استدلال کننده را مورد انتقاد قرار می دهد یا تمجید می کند. این یک اشتباه است زیرا فردی که اظهاراتی می کند به صحت اظهارات بی ربط است.

مطالب مرتبط: بهترین راه ها برای تقویت مهارت های تفکر منطقی

توسل به زور

این استفاده از زور یا تهدید به استفاده از زور علیه مخاطب با هدف پذیرش استدلال است. بیشتر به عنوان آخرین استراتژی در شرایط مختلف استفاده می شود و این یک اشتباه منطقی است زیرا تهدید ربطی به استدلال واقعی ندارد. با این حال، بیان پیامدهای طبیعی، مانند پیشنهاد اینکه یک نامزد ممکن است در مصاحبه در صورت آماده نشدن خوب عمل نکند، درخواستی برای زور نیست.

مغالطه ژنتیکی

این فرضیه ای است که یک شخص، محصول یا ایده به دلیل منشاء جغرافیایی یا قومی پایین تر است. این به شدت با ad-hominem گره خورده است و یک اشتباه است زیرا منشاء آن به نتیجه مربوط نیست.

توسل به محبوبیت

این استفاده از نظرات گسترده برای تدوین یک استدلال است. می تواند خود را به روش های مختلف نشان دهد:

• استدلال باند (bandwagon): به اشتباه فرض می شود که اگر اکثریت مردم به یک ایده اعتقاد داشته باشند، باید به طور خودکار درست باشد.
• استدلال میهن پرستانه: ایده های خاصی را تقویت یا رد می کند زیرا آنها را میهن پرستانه یا غیر وطن پرستانه می دانند.
• استدلال اسنوب: به اشتباه فرض می‌شود که اگر افرادی با کیفیت بالا به یک ایده اعتقاد داشته باشند، باید به طور خودکار درست باشد.

توسل به سنت

این فرضی است که یک ایده درست یا درست است زیرا برای مدت طولانی چنین اعتقادی وجود داشته است. این یک اشتباه منطقی است زیرا مدت زمانی که یک ایده معتبر در نظر گرفته شده است به اعتبار واقعی آن بی ربط است.

مطالب مرتبط: ۱۰ سوال منطقی مصاحبه که ممکن است در مصاحبه از شما بپرسند (همراه با پاسخ)

توسل به مقامات

این اعتقاد به این است که یک ایده خاص صرفاً به این دلیل معتبر است که توسط شخصی که به عنوان یک مرجع در این زمینه شناخته شده است نیز وجود دارد. این یک مغالطه منطقی است، زیرا اگرچه چهره های معتبر در یک زمینه خاص در مورد یک موضوع خاص بیشتر حق دارند، نظر آنها یک استدلال واقعی را تشکیل نمی دهد. همچنین مربوط به توسل به مرجع دروغین است که به نادرستی به نظر شخصی متوسل می شود که اگر چه برای شنونده آشنا است، اما در موضوع مورد نظر حجیت مناسبی ندارد.

توسل به احساسات

این تلاشی لفاظی برای توسل به احساسات شنونده است تا منطق آنها. این یک اشتباه منطقی است زیرا پیامدهای احساسی یک ایده به اعتبار آن بی ربط است.

مغالطه های مؤلفه

مغالطات جزء شامل استدلال هایی است که مبتنی بر استدلال قیاسی یا استقرایی نادرست است. مغالطه های مؤلفه عبارتند از:

مغالطه استدلال دایره ای

این استدلال از دو یا چند جمله استفاده می کند. گزاره اول و گزاره دوم بدون هیچ مدرکی به اشتباه یکدیگر را تأیید می کنند. ساختار عبارت اساساً به شکل زیر است: «الف درست است زیرا B درست است. ما می دانیم که B درست است زیرا A صادق است.”

مغالطه تعمیم عجولانه

تعمیم های عجولانه به اشتباه از استدلال استقرایی زمانی استفاده می کنند که پایه نمونه برای اثبات یک نکته خاص بسیار کوچک است. این یک اشتباه منطقی است زیرا نتیجه گیری کلی با استفاده از یک نمونه کوچک احتمالاً باعث ایجاد توصیف نادرست از گروه بزرگتری می شود که نمونه از آن استخراج شده است.

مغالطه تصادف

این خطای استفاده از یک قاعده کلی هنگام قضاوت در مورد یک مورد خاص است. به طور مشابه، مغالطه آماری گمراه‌کننده از آمارهای ایجاد شده نادرست، به دلیل حجم نمونه نامربوط یا شرایط مختلف متناقض، برای نتیجه‌گیری استفاده می‌کند. آنها مغالطه های منطقی هستند زیرا استفاده از یک قاعده کلی یا آمار تعمیم یافته راه بهینه ای برای قضاوت در مورد یک مورد خاص نیست.

مطالب مرتبط: استدلال قیاسی: تعریف و مثال

کاذب باعث مغالطه می شود

علت کاذب استفاده از رابطه علت و معلولی ناموجود است. یک مثال رایج از این مغالطه، اشتباه گرفتن یک همبستگی خاص با علیت است بدون اینکه هیچ مدرک محکمی که این دو را به هم مرتبط کند. این یک مغالطه منطقی است زیرا پیوند یک علت به یک دلیل، بدون اثبات اینکه این دو واقعاً به هم مرتبط هستند، استدلال درستی نیست.

اشتباه نتیجه گیری بی ربط

این فرمول بندی استدلالی است که هدف آن ایجاد یک نتیجه خاص و سپس هدایت آن به یک نتیجه متفاوت است. یکی از پرکاربردترین اشکال آن، مغالطه شاه ماهی قرمز است، که تلاشی عمدی برای انحراف بحث از استدلال واقعی به یک نکته جانبی به ظاهر مرتبط اما نامربوط است.

استدلال مرد نی

این تلاشی است برای اثبات یک استدلال با توصیف نادرست دیدگاه مخالف یا افرادی که آن را ارائه می دهند. این یک اشتباه منطقی است زیرا تلاش برای تضعیف استدلال مخالف در درون خود استدلالی نیست و به طور خودکار به معنای اشتباه بودن آنها نیست.

استدلال غیر ترتیبی

هر استدلالی که دنباله‌ای طبیعی از دیگر استدلال‌های قبلاً بیان شده نباشد، بی‌ثبات است. معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که فردی بحثی را در مورد موضوع خاصی شروع می‌کند و سپس نتیجه‌ای می‌گیرد که به طور طبیعی از بحث اولیه حاصل نمی‌شود. این یک اشتباه منطقی است زیرا یک نتیجه گیری باید کاملاً با استدلال های قبلی مرتبط باشد.

مغالطه یا

این فرض نادرست است که یک موقعیت خاص تنها زمانی می تواند دو نتیجه ممکن داشته باشد که در واقع چند نتیجه ممکن وجود داشته باشد. این یک مغالطه منطقی است زیرا به دروغ بحث را به دو گزینه محدود می کند.

مغالطه شیب لغزنده

این فرض بی‌پایه‌ای است که به محض برداشتن اولین گام، گام‌های بعدی به طور خودکار رخ خواهند داد. این یک اشتباه منطقی است زیرا فرض اینکه مراحل بعدی به طور خودکار دنبال می شوند، بدون هیچ مدرک مستقیمی که آن را نشان دهد، نادرست است.

قیاس نادرست

این استفاده از یک قیاس بی ربط برای اثبات یک نکته است. این یک مغالطه منطقی است زیرا بر این فرض بنا شده است که شنونده با اعتبار قیاس موافق است، اما هیچ مدرک واقعی برای موضوع مورد بحث ارائه نمی دهد.

مغالطه میان مدت توزیع نشده

این فرض اشتباه است که مقدمه جزئی و مقدمه اصلی یک استدلال سه بخشی کاملاً همپوشانی دارند. این به شکل “اگر همه As ها B هستند و همه B ها C هستند، پس همه As ها به طور خودکار C هستند.” این یک اشتباه منطقی است زیرا هیچ مدرکی مبنی بر همپوشانی کامل گروه A و C وجود ندارد.

مطالب مرتبط: ۱۰ نمونه از مهارت های تفکر انتقادی

مغالطه های مبهم

مغالطات مبهم از عبارات مبهم استفاده می کنند، با معانی که می توانند در طول بحث تغییر کنند. در اینجا برخی از انواع مغالطات مبهم وجود دارد:

مغالطه ترکیب بندی

این استدلال نادرستی است که اگر همه اجزای یک کل دارای ویژگی های خاصی باشند، باید به این معنی باشد که کل خود دارای آن ویژگی ها است. این یک مغالطه منطقی است زیرا بخش های منفرد یک موجودیت به طور خودکار ویژگی های خود را به موجودیت واقعی منتقل نمی کنند.

مغالطه تقسیم

این برخلاف مغالطه ترکیب است و فرض می‌کند که اگر یک کل دارای ویژگی‌های خاصی باشد، پس همه اجزای آن باید در آن ویژگی‌ها مشترک باشند. این یک مغالطه منطقی است زیرا هیچ ارتباط خودکاری بین کیفیات یک کل و اجزای آن وجود ندارد.

مغالطات حذفی

اشتباهات حذف زمانی اتفاق می‌افتد که فردی که استدلال می‌کند اطلاعات بسیار مرتبط را حذف کند.

انباشتن عرشه مغالطه

این تلاش برای برنده شدن در یک استدلال با نادیده گرفتن همه نکات مخالف و تنها برجسته کردن نکاتی است که از یک دیدگاه حمایت می کنند. این یک اشتباه منطقی است زیرا قبل از تلاش برای نتیجه گیری باید همه نکات را تحلیل کرد.

مغالطه “هیچ اسکاتلندی واقعی”.

این مغالطه از مغالطه انباشته شدن عرشه ناشی می شود و تلاشی است برای محدود کردن بحث با نادیده گرفتن نادرست اعتبار نقاط مخالف و حذف کامل آنها. این یک اشتباه منطقی است زیرا نادیده گرفتن نادرست نکات معتبر احتمالاً منجر به نتیجه گیری نادرست می شود.

استدلال از مغالطه منفی

این فرض نادرست است که اگر یک گزاره نادرست یا نادرست است، باید مخالف آن درست یا صحیح باشد. این یک اشتباه منطقی است زیرا میزان صحت یک گزاره هیچ ارتباطی با مخالف آن ندارد.

توسل به استدلال فقدان شواهد

این اعتقاد بر این است که فقدان اطلاعات در مورد یک موضوع خاص به طور خودکار به معنای درست است. شبیه برهان مغالطه سلبی است و مغالطه ای منطقی است زیرا عدم اطلاع از موضوع خاصی در مورد نتیجه مخالف آن مطلب چیزی نمی گوید.

مغالطه سوال بارگذاری شده

این عبارت از یک سؤال به روشی خاص است که بیانگر بیانیه ای بی اساس است. این یک اشتباه منطقی است زیرا نویسنده سؤال به اشتباه فرض خاصی را فرض می کند که کل سؤال را تشکیل می دهد.

فرضیه بر خلاف واقعیت

این تلاشی است برای اثبات یک نکته با مراجعه به موقعیت های فرضی به جای شواهد عینی. این یک اشتباه منطقی است زیرا نمی توان از رویدادها یا اعمال خیالی برای اثبات رویدادهای واقعی استفاده کرد.