-
خانهخانه
-
مقالاتمقالات
-
فروشگاهفروشگاه
-
طراحی سایتطراحی سایت
-
درباره مادرباره ما
-
حمایت از ماحمایت از ما
-
ارتباط با ماارتباط با ما
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
دو نوع اصلی استدلال وجود دارد: استقرایی و قیاسی. در این مقاله از ایوسی، به تعریف هر دو نوع استدلال و تفاوت بین آنها می پردازیم. ما همچنین بحث می کنیم که چگونه می توانید از استدلال استقرایی و قیاسی در محل کار و در طول فرآیند استخدام استفاده کنید.
مطالب مرتبط: مهارت های تحلیلی: تعاریف و مثال ها
استدلال استقرایی عمل استفاده از سناریوهای خاص و نتیجه گیری کلی از آنهاست. استدلال استقرایی که به آن «استدلال علت و معلولی» نیز گفته می‌شود، می‌تواند به عنوان یک رویکرد «پایین به بالا» در نظر گرفته شود.
برای مثال، ممکن است مشاهده کنید که خواهر بزرگترتان مرتب است، خواهر بزرگتر دوستتان مرتب است و خواهر بزرگتر مادرتان مرتب است. استدلال استقرایی می گوید که بنابراین، همه خواهران بزرگتر مرتب هستند.
استدلال قیاسی عبارت است از بیان یک جمله کلی و پشتوانه آن با سناریوها یا اطلاعات خاص. می توان آن را به عنوان یک رویکرد “از بالا به پایین” برای نتیجه گیری در نظر گرفت.
به عنوان مثال، جمله “همه سیب ها میوه هستند” را در نظر بگیرید. وقتی بخش خاصی از اطلاعات را معرفی می کنید مانند “همه میوه ها روی درختان رشد می کنند”، سپس می توانید استنباط کنید که همه سیب ها روی درختان رشد می کنند. مثال کلاسیک دیگر استدلال قیاسی فرمول زیر است:
اگر A = B و B = C، باید A برابر با C باشد.
بخوانید: استدلال قیاسی: تعریف و مثال
استدلال استقرایی و قیاسی اساساً راه های متضاد برای رسیدن به نتیجه یا گزاره هستند. تفاوت اصلی بین استدلال استقرایی و قیاسی در این است که در حالی که استدلال استقرایی با مشاهده شروع می شود، آن را با الگوها پشتیبانی می کند و سپس به یک فرضیه یا نظریه می رسد، استدلال قیاسی با یک نظریه شروع می شود، آن را با مشاهده پشتیبانی می کند و در نهایت به تأیید می رسد.
استدلال استقرایی بر الگوها و روندها تکیه دارد، در حالی که استدلال قیاسی بر واقعیت ها و قوانین تکیه دارد. استدلال استقرایی جریانی از خاص به عام را دنبال می کند، استدلال قیاسی از عام به خاص جریان می یابد. هنگام تلاش برای درک نحوه عملکرد یک چیز با مشاهده الگوها، ممکن است از استدلال استقرایی استفاده کنید. از سوی دیگر، استدلال قیاسی ممکن است هنگام تعریف و ایجاد روابط بین دو یا چند موجود مفیدتر باشد.
هر دو استدلال استقرایی و قیاسی هنگام همکاری در محل کار ضروری هستند. خواه از آن آگاه باشید یا نه، مدام در حال استنتاج و نتیجه گیری با استفاده از هر دو روش برای تصمیم گیری، خلق ایده و بهبود فرآیندها هستید. در اینجا چند نمونه از موقعیت هایی وجود دارد که ممکن است از استدلال استقرایی یا قیاسی استفاده کنید:
مثال‌هایی بیشتر از استدلال قیاسی و استقرایی
مثال‌های زیر شامل استدلال‌های قیاسی و استقرایی هستند.
نمونه هایی از استدلال قیاسی:
فرض اول: همه دلفین ها پستانداران هستند.
فرض دوم: همه پستانداران کلیه دارند.
نتیجه گیری: بنابراین همه دلفین ها کلیه دارند.فرض اول: a = b
فرض دوم: b = c
نتیجه گیری: بنابراین a = cگزینه اول: تمام اعدادی که به ۰ یا ۵ ختم می شوند بر ۵ بخش پذیر هستند.
گزینه دوم: عدد ۳۵ به ۵ ختم می شود.
نتیجه گیری: بنابراین، ۳۵ باید بر ۵ بخش پذیر باشد.فرض اول: رانندگی در خیابان های یخ زده خطرناک است.
فرض دوم: اکنون خیابان ها یخ زده است.
نتیجه گیری: بنابراین، رانندگی در خیابان ها خطرناک است.فرض اول: همه پرندگان تخم می گذارند.
فرض دوم: شترمرغ پرنده است.
نتیجه گیری: بنابراین شترمرغ تخم می گذارد.نمونه هایی از استدلال استقرایی:
گزینه: هر طوفان بادی در این منطقه از شمال می آید.
مشاهده: می توانم ابر بزرگی از غبار را در دوردست ببینم.
نتیجه گیری: بنابراین، طوفان بادی جدید از شمال می آید.مشاهده اول: صندلی اتاق نشیمن قرمز است.
مشاهده دوم: صندلی اتاق غذاخوری قرمز است.
مشاهده سوم: صندلی اتاق خواب قرمز است.
نتیجه گیری: بنابراین، تمام صندلی های خانه قرمز است.مشاهده: هر بار که بادام زمینی می خورید، شروع به سرفه می کنید.
نتیجه گیری: شما به بادام زمینی حساسیت دارید.مشاهده: هر گربه ای که مشاهده کرده اید خرخر می کند.
نتیجه گیری: همه گربه ها باید خرخر کنند.مشاهده: هر مرغی که دیده ایم قهوه ای بوده است.
نتیجه گیری: تمام جوجه های این ناحیه باید قهوه ای باشند.
کارفرمایان برای نامزدهایی ارزش قائل هستند که می توانند به طور منطقی و منطقی در مورد یک مشکل فکر کنند و راه حلی ارائه دهند. به این ترتیب، نشان دادن مهارت های استدلال و حل مسئله خود در طول فرآیند استخدام می تواند شانس شما را برای به دست آوردن شغل افزایش دهد. در حالی که لازم نیست آن را در بخش مهارت‌های خود فهرست کنید، می‌توانید به جای آن، تجربیات خود را با استدلال در خلاصه رزومه، بخش تجربه حرفه‌ای و نامه پوششی و همچنین در پاسخ‌های مصاحبه خود وارد کنید .
زمان هایی را در طول مدرسه، کار یا حتی تجربیات داوطلبانه در نظر بگیرید که از استدلال برای ایجاد یک نتیجه مثبت استفاده می کنید. داستان‌های خاصی را در پوشش نامه خود بگنجانید. اگر راه حل شما تاثیر قابل اندازه گیری داشته است، این اعداد را در رزومه خود بگنجانید.
به عنوان مثال، ممکن است از استدلال قیاسی استفاده کرده باشید تا به این نتیجه برسیم که تیم فروش شما باید زمان کمتری را برای چندین حساب کوچک صرف کند و در عوض زمان بیشتری را در حساب‌های کمتر و بزرگ سرمایه‌گذاری کند. در رزومه خود می توانید چیزی مانند:
“استراتژی فروش جدید پیشنهادی که منجر به افزایش ۲۳ درصدی درآمد سالانه شد.”
با نوشتن دو یا سه داستان که در آنها از استدلال استقرایی یا قیاسی برای تأثیرگذاری مثبت بر سازمان خود استفاده کرده اید، برای مصاحبه خود آماده شوید.
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
![دانلود کتاب: فضای مجازی و سلامت روانی [راهکارهای بهبود روانشناختی در دنیای آنلاین]](https://ivsi.ir/wp-content/uploads/2023/05/virtual-space-and-mental-health-book-300x300.webp)
5 پاسخ
تفاوت deductive و inductive چجیه
سلام
deductive همون استقرایی و inductive همون قیاسیه
لذا توضیح کاملش در این مقاله داده شده
Deductive reasoning and inductive reasoning are two different approaches to making logical conclusions or inferences.
Deductive reasoning starts with a general principle or premise, and then uses that premise to draw specific conclusions. This type of reasoning is often represented in the form of syllogisms, where a major premise and a minor premise lead to a specific conclusion. The conclusions derived from deductive reasoning are considered to be logically sound and certain, provided that the premises are valid. For example:
– All cats have tails. (Major premise)
– Felix is a cat. (Minor premise)
– Therefore, Felix has a tail. (Conclusion)
Inductive reasoning, on the other hand, involves drawing general conclusions based on specific observations or evidence. In this approach, multiple observations or pieces of evidence are used to form a general pattern or hypothesis, which is then taken as a probable conclusion. These conclusions are not certain but are considered to be more likely to be true. For example:
– After observing numerous cats, they all have tails.
– Therefore, cats likely have tails.
In summary, deductive reasoning uses general principles to draw specific conclusions, whereas inductive reasoning uses specific observations to draw general conclusions. Deductive reasoning aims to be certain, while inductive reasoning aims to be probable.
merci
واقعا ممنون آموزنده بود برام