قیمت گذاری اقتصادی یا اقتصادی یک استراتژی برای تعیین قیمت محصولات بر اساس هزینه های تولید آنهاست. اگر در بخش فروش یا بخش مالی یک تجارت که محصولات می فروشد کار می کنید، ممکن است با قیمت گذاری اقتصادی آشنا باشید. قیمت گذاری اقتصادی می تواند برای هر کسب و کاری که از فروش درآمد کسب می کند اعمال شود، به این معنی که می توانید از آن در خرده فروشی، خدمات غذایی یا هر نوع شرکت دیگری که از فروش محصولات به مشتریان درآمد کسب می کند استفاده کنید.
در این مقاله از ایوسی، قیمت گذاری اقتصادی را تعریف می کنیم و نحوه و زمان استفاده از آن را بررسی می کنیم.
مطالب مرتبط: درک نحوه عملکرد اقتصادهای بازار
قیمت گذاری اقتصادی چیست؟
قیمت گذاری اقتصادی یک استراتژی قیمت گذاری است که به محصولاتی که هزینه تولید پایینی دارند قیمت کمتری می دهد. این استراتژی هزینه ساخت یک محصول و حمل آن به قفسه ها را در نظر می گیرد و بر اساس آن قیمت گذاری می کند که می تواند منجر به قیمت پایین این محصولات در مقایسه با محصولات با هزینه تولید بالا شود. همچنین ممکن است کسی از قیمت گذاری اقتصادی برای محصولاتی استفاده کند که به بازاریابی یا تبلیغات سنگین نیاز ندارند، زیرا می توانند هزینه بازاریابی و تبلیغات را از قیمت کم کنند.
یکی دیگر از جنبههای کلیدی قیمتگذاری اقتصادی، تمرکز بر محصولاتی است که شرکتها امیدوارند آنها را در مقادیر زیاد بفروشند، که میتواند منجر به تولید محصولات با قیمتهای پایین شود که همچنان درآمدزایی دارند. این می تواند به ویژه در مورد محصولات عمومی که مشتریان ممکن است به صورت عمده خریداری کنند، مانند اقلام غذایی یا لوازم تمیز کردن، موثر باشد.
مطالب مرتبط: شناخت اقتصاد: تعریف و کاربرد
قیمت گذاری اقتصادی چگونه کار می کند؟
قیمت گذاری اقتصادی قیمت یک محصول را بر اساس هزینه تولید آن انتخاب می کند. هنگام محاسبه قیمت اقتصادی، می توانید از فرمول زیر استفاده کنید: هزینه تولید + حاشیه سود = قیمت.
این محاسبه در نظر میگیرد که یک محصول چقدر پول برای به دست آوردن هزینه دارد و چقدر میتواند درآمد کسب کند تا تعیین کند که قیمت آن چقدر پایین است. همچنین ممکن است لازم باشد حاشیه سود یک محصول را برای انجام این محاسبه پیدا کنید، که می توانید با تقسیم درآمد خالص یک شرکت بر درآمد آن و ضرب کردن نتیجه در ۱۰۰ برای رسیدن به درصد، آن را پیدا کنید.
به عنوان مثال: شرکتی را در نظر بگیرید که یک کرم صورت عمومی را می فروشد که هزینه تولید آن ۵ دلار است و حاشیه سود آن ۶۰٪ یا ۰.۶۰ است. این شرکت می تواند از قیمت گذاری اقتصادی با اضافه کردن این مقادیر با هم برای تعیین قیمت کرم صورت ۵.۶۰ دلار استفاده کند. این به شرکت اجازه می دهد تا سود کمی داشته باشد و در عین حال قیمت کرم صورت را تا حد امکان پایین نگه دارد.
زمان استفاده از قیمت گذاری اقتصادی
استفاده از قیمتگذاری اقتصادی برای محصولاتی که هزینههای تولید پایینی دارند و میتوانند به سرعت بدون بازاریابی یا تبلیغات به فروش برسند، میتواند مؤثرتر باشد. یکی از کاربردهای متداول قیمت گذاری اقتصادی در مورد اقلام خوارباری عمومی است که می توانند با هزینه کمتری نسبت به محصولات غذایی با نام تجاری فروخته شوند. به روشی مشابه، خردهفروشان لوازم آرایشی میتوانند از قیمتگذاری اقتصادی برای هر نوع لوازم آرایشی عمومی که ارائه میکنند استفاده کنند، زیرا احتمالاً هزینه کمتری برای تولید آنها نسبت به لوازم آرایشی با نام تجاری با ترکیبات تخصصی دارد.
صنعت داروسازی همچنین ممکن است از قیمت گذاری اقتصادی برای داروهای ژنریک استفاده کند که به نام های تجاری یا تبلیغات برای فروش متکی نیستند. در اینجا چند نمونه دیگر از محصولاتی که می توانند از قیمت گذاری اقتصادی بهره مند شوند آورده شده است:
-
سوپرمارکت هایی با برندهای خاص خود
-
فروشگاه های بزرگ با مارک های خاص خود
-
مراکز خرده فروشی
-
خدمات اشتراک
-
خطوط هوایی مقرون به صرفه
-
هتل ها و استراحتگاه های ارزان قیمت
مطالب مرتبط: تقاضای اقتصادی: تعریف، عوامل تعیین کننده و انواع
مزایای قیمت گذاری اقتصادی
در اینجا برخی از شناخته شده ترین مزایای قیمت گذاری اقتصادی آورده شده است:
ساده برای استفاده
اعمال قیمتگذاری اقتصادی نسبتاً ساده در نظر گرفته میشود، که میتواند به شرکتهای بزرگتری کمک کند که پس از انجام کار، با آسانکردن این انتقال، به قیمتگذاری اقتصادی تغییر کنند. شرکتها یا کسبوکارهای جدید نیز میتوانند به راحتی قیمتگذاری اقتصادی را در استراتژی کسبوکار خود پیادهسازی کنند، که میتواند به تعیین قیمت برای محصولاتشان با هزینههای تولید و بازاریابی کم کمک کند. فرمول مورد استفاده برای محاسبه قیمت اقتصادی نیز بسیار ساده است، به این معنی که تقریباً هر شرکتی می تواند نحوه محاسبه آن را بیاموزد.
هزینه های پایین را حفظ می کند
یکی دیگر از مزایای قیمت گذاری اقتصادی، توانایی آن در پایین نگه داشتن هزینه ها است. از آنجایی که قیمت گذاری اقتصادی بر تعیین قیمت برای اقلام با هزینه های تولید پایین متمرکز است، این عمل می تواند به شرکت ها کمک کند مکان های بیشتری را برای اجرای قیمت گذاری اقتصادی برای صرفه جویی در هزینه پیدا کنند. محصولاتی که با قیمت گذاری اقتصادی قیمت گذاری می شوند همچنین در هزینه های بازاریابی و تبلیغات شرکت ها صرفه جویی می کنند، زیرا این محصولات معمولاً تبلیغ نمی شوند. سپس شرکتها میتوانند از پولی که ممکن است برای تبلیغات خرج کنند، برای توسعه محصولات جدید یا محصولاتی که قصد دارند به بازار عرضه کنند، استفاده کنند.
مشتریان جدید به ارمغان می آورد
شرکت هایی که از قیمت گذاری اقتصادی استفاده می کنند معمولاً می توانند محصولات خود را با هزینه کمتری نسبت به رقبای لوکس یا نام تجاری بفروشند. این میتواند مشتریان جدیدی را برای بازدید از کسبوکارشان جذب کند، زیرا مشتریان احتمالاً محصول جدیدی را امتحان میکنند که با قیمت پایین فروخته میشود تا محصولی که هزینه بالایی دارد، زیرا خطر خرج کردن پول برای محصولی که ممکن است از آن لذت نبرند کاهش مییابد.
قیمتهای پایین همچنین ممکن است مشتریان جدید را تشویق کند که از محصولات یک شرکت خاص استفاده کنند، حتی اگر سابقه خرید همان محصول را از شرکت دیگری داشته باشند، زیرا صرفهجویی در هزینه میتواند عامل بزرگی در تصمیمگیری برای خرید کالاها باشد.
محصولات جدید را سریعتر معرفی می کند
قیمت گذاری اقتصادی معمولاً برای محصولاتی اعمال می شود که یک شرکت برای بازاریابی یا تبلیغات برنامه ریزی نمی کند. به همین دلیل، محصولاتی که با قیمت اقتصادی قیمت گذاری می شوند را می توان با سرعت بیشتری در قفسه فروشگاه ها قرار داد، زیرا نیازی به معرفی به مردم از طریق تبلیغات یا استراتژی های بازاریابی ندارند.
این می تواند به محصولات اجازه دهد تا سریعتر به دست مشتریان برسند و در مدت کوتاهی پس از تولید شروع به ایجاد شهرت کنند، که همچنین می تواند به حفظ تازگی و کیفیت محصولاتی مانند لوازم آرایشی یا مواد غذایی کمک کند.
آگاهی از برند را ارتقا می دهد
بسیاری از شرکت ها از قیمت گذاری اقتصادی برای محصولات ژنریک استفاده می کنند که با نام تجاری خود شرکت فروخته می شوند. این بدان معناست که قیمتهای پایینی که قیمتگذاری اقتصادی اجازه میدهد میتواند مشتریان را تشویق کند تا محصولاتی را که به نام خردهفروشی که کالا را خریداری میکنند به جای یک برند خارجی یا طراح که ممکن است گرانتر باشد، خریداری کنند. خرید محصولات عمومی از یک شرکت می تواند به مشتریان کمک کند تا با آن شرکت آشنا شوند و آگاهی خود را از برند خود حفظ کنند.
مرتبط: آگاهی از برند چیست؟
مقالات مرتبط بیشتر:
- قیمت گذاری چرخه عمر محصول چیست؟ (تعریف، مراحل و راهبردها)
- قیمت گذاری تبلیغاتی: تعریف، مزایا و ۵ مرحله برای استفاده
- تقاضای مصرف کننده چیست؟ (با تعیین و مثال)
- نحوه محاسبه قیمت تعادلی
- عرضه و تقاضا: تعریف و چگونگی کارکرد آن
- انواع هزینه های کسب و کار: دسته ها، مثال ها و نکات
- کمبود در اقتصاد چیست؟ مثال ها و تعاریف
- سودآوری محصول: تعریف و روش ها
- مدلسازی درآمد: تعریف، انواع و نحوه ایجاد
3 پاسخ
سلام . میشه چند مدل از تکنیکای قیمت گذاری رو باینجا لیست کنین
سلام
بله، البته. در زیر چندین مدل از تکنیکهای قیمتگذاری رو براتون فهرست میکنم:
۱. قیمتگذاری بر اساس هزینه: در این روش، قیمت محصول یا خدمت بر اساس هزینه تولید یا ارائه اون تعیین میشه. معمولاً به هزینههای مستقیم و غیرمستقیم، سود مورد نیاز و مارژین سود اضافه هم توجه میشه.
۲. قیمتگذاری بر اساس بازار: در این روش، قیمت توسط عوامل بازاریابی مثل تقاضا و عرضه، رقابت، واکنش مشتریان و … تعیین میشه.
۳. قیمتگذاری پوشاک: این روش بر اساس عواملی مثل مارژین سود، رقابت، فصلبندی محصولات و … قیمت رو تعیین میکنه.
۴. قیمتگذاری استراتژیک: در این روش، قیمت بر اساس استراتژی کلی کسب و کار مثل رهبری در هزینه، رهبری در کیفیت و رهبری در بازار تعیین میشه.
۵. قیمتگذاری تخفیفی: در این روش، قیمت اصلی محصول یا خدمت با تخفیفهای مختلفی مثل تخفیف فصلی، تخفیف حجمی و تخفیف مشتری تعیین میشه.
۶. قیمتگذاری رقابتی: در این روش، قیمت بر اساس قیمت محصولات و خدمات رقیب تعیین میشه تا رقابت قیمتی با رقبا برقرار بشه.
۷. قیمتگذاری جذابیت: در این روش، قیمت به گونهای تعیین میشه که مشتریان رو جذب کنه و احساس ارزش خرید رو برای آنها ایجاد کنه.
۸. قیمتگذاری پویا: در این روش، قیمت به صورت پویا تغییر میکنه و به عواملی مثل زمان، مکان، تقاضا و … واکنش نشان میده.
۹. قیمتگذاری محدوده: در این روش، قیمت در محدودهای تعیین میشه تا مشتریان به انتخاب بین گزینههای مختلف ترغیب بشن.
۱۰. قیمتگذاری تمرکز: در این روش، قیمت بر اساس تمرکز روی بازار هدف تعیین میشه.
۱۱. قیمتگذاری تنوع: در این روش، قیمت بر اساس تنوع و انواع محصولات و خدمات تعیین میشه.
۱۲. قیمتگذاری تضاد: در این روش، قیمت بر اساس تضادهایی مثل قیمت بالا و کیفیت بالا یا قیمت پایین و کیفیت پایین تعیین میشه.
۱۳. قیمتگذاری تمایلات مشتری: در این روش، قیمت بر اساس تمایلات و نیازهای خاص مشتریان تعیین میشه.
۱۴. قیمتگذاری حسابدهی: در این روش، قیمت بر اساس عوامل مالی مثل هزینههای ثابت و متغیر، سود مورد نیاز و … تعیین میشه.
۱۵. قیمتگذاری جفتی: در این روش، قیمت بر اساس جفتشدن محصولات و خدمات مشابه تعیین میشه.
۱۶. قیمتگذاری پرداختی: در این روش، قیمت بر اساس شرایط پرداختی مثل اقساط، اجاره و … تعیین میشه.
۱۷. قیمتگذاری حسابرسی: در این روش، قیمت بر اساس ارزش و کیفیت محصول یا خدمت تعیین میشه.
۱۸. قیمتگذاری دیجیتال: در این روش، قیمت بر اساس فناوری و ویژگیهای دیجیتالی محصول یا خدمت تعیین میشه.
۱۹. قیمتگذاری تجزیه و تحلیل: در این روش، قیمت بر اساس تجزیه و تحلیل عوامل مختلف مثل هزینهها، رقابت، تقاضا و … تعیین میشه.
۲۰. قیمتگذاری گروهی: در این روش، قیمت بر اساس تفاوتهای گروهی مشتری تعیین میشه.
و …
درخصوص هر یک از این موارد و یا سایر روشها و استراتژی ها، در ایوسی مقالات متعددی نوشته شده