-
خانهخانه
-
مقالاتمقالات
-
فروشگاهفروشگاه
-
طراحی سایتطراحی سایت
-
درباره مادرباره ما
-
حمایت از ماحمایت از ما
-
ارتباط با ماارتباط با ما
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
حافظه بلند مدت به انتقال اطلاعات از حافظه کوتاه مدت به ذخیره سازی طولانی مدت به منظور ایجاد خاطرات ماندگار اشاره دارد. این نوع حافظه از نظر ظرفیت نامحدود و پایدار است — برای سالها یا حتی یک عمر ماندگاری دارد. خاطرات کوتاه مدت می توانند از طریق فرآیندی به نام تثبیت به خاطرات بلندمدت تبدیل شوند.
حافظه بلند مدت را می توان به دو نوع مختلف تقسیم کرد: حافظه آشکار (آگاهانه) و ضمنی (ناخودآگاه). اگر بتوانید چیزی را که بیش از چند لحظه پیش اتفاق افتاده است، به یاد بیاورید، خواه چند ساعت پیش اتفاق افتاده باشد یا چند دهه قبل، آن حافظه بلندمدت است.
حافظه بلندمدت مهم است زیرا به ما کمک می کند وقایع مهم زندگی خود را به خاطر بیاوریم. ما همچنین از حافظه بلند مدت برای دسترسی به مهارت ها و رفتارهایی که آموخته ایم و به بقای ما کمک می کند، استفاده می کنیم.
حافظه بلندمدت معمولاً به دو نوع تقسیم می شود –صریح و ضمنی.
خاطرات بلند مدت اغلب خارج از ذهن خودآگاه هستند. این اطلاعات تا حد زیادی خارج از آگاهی ما هستند، اما می توان آنها را در حافظه کاری فراخوانی کرد تا در صورت نیاز از آنها استفاده شود. یادآوری برخی از خاطرات نسبتاً آسان است، در حالی که دسترسی به برخی دیگر بسیار دشوارتر است.
دو نوع حافظه بلندمدت صریح و ضمنی هستند که می‌توان آنها را به انواع حافظه‌های دیگر مانند خاطرات اپیزودیک، معنایی و رویه‌ای تقسیم کرد.
از طریق فرآیند تداعی و تمرین، محتوای حافظه کوتاه مدت می تواند به حافظه بلند مدت تبدیل شود. خاطرات بلند مدت می توانند از چند روز تا چندین دهه ادامه داشته باشند.
تعدادی از عوامل وجود دارد که می تواند بر مدت زمان ماندگاری اطلاعات در حافظه بلند مدت تأثیر بگذارد:
همه خاطرات بلند مدت یکسان خلق نمی شوند. در حالی که برخی از خاطرات به سرعت به ذهن خطور می کنند، برخی دیگر ضعیف تر هستند و ممکن است برای متمرکز کردن آنها به تذکرات یا یادآوری نیاز داشته باشند.
اطلاعاتی که اهمیت بیشتری دارند منجر به یادآوری قوی‌تر می‌شوند. شما معمولاً می توانید رویدادهای مهم مانند روز عروسی خود را با وضوح و جزئیات بسیار بیشتر از روزهای معمولی به یاد آورید.
مدل پردازش اطلاعات حافظه، حافظه انسانی را مانند یک کامپیوتر توصیف می کند. اطلاعات وارد حافظه کوتاه مدت (ذخیره موقت) می شود، سپس مقداری از این اطلاعات به حافظه بلند مدت (ذخیره نسبتاً دائمی) منتقل می شود، دقیقاً مانند اطلاعاتی که در هارد دیسک رایانه ذخیره می شود.
خاطراتی که به طور مکرر به آنها دسترسی پیدا می‌کنند قوی‌تر می‌شوند و به یاد آوردن آنها آسان‌تر می‌شود. دسترسی مکرر به این خاطرات، شبکه های عصبی را که اطلاعات در آنها رمزگذاری شده است، تقویت می کند و منجر به یادآوری راحت تر اطلاعات می شود.
هنگامی که اطلاعات مورد نیاز است، با استفاده از نشانه های محیطی، مانند دسترسی به یک پوشه ذخیره شده در رایانه، از این ذخیره سازی طولانی مدت خارج می شود. با این حال، این خاطرات ذخیره شده را می توان تغییر داد یا حتی گاهی اوقات به طور کلی از بین رفت. خاطراتی که اغلب یادآوری نمی شوند، گاهی اوقات می توانند ضعیف شوند یا با اطلاعات دیگری جایگزین شوند.
مطالعات نشان می دهد که خاطرات در حالت ایستا ذخیره نمی شوند، سپس با وضوح کامل بالا کشیده می شوند. در عوض، محققان دریافته‌اند که خاطرات هر بار که به آنها دسترسی پیدا می‌کنند، دگرگون یا تغییر می‌کنند.
نورون ها ابتدا خاطرات را در قشر مغز و هیپوکامپ رمزگذاری می کنند. هر بار که یک خاطره یادآوری می شود، سپس توسط مجموعه ای از نورون های مشابه، اما نه یکسان، دوباره رمزگذاری می شود.
دسترسی به حافظه‌ها اغلب به قوی‌تر شدن آنها کمک می‌کند، اما تحقیقات نشان داده است که این رمزگذاری مجدد می‌تواند بر نحوه به خاطر سپردن اطلاعات تأثیر بگذارد. جزئیات ظریف ممکن است تغییر کند، و جنبه های خاصی از حافظه ممکن است تقویت، ضعیف یا حتی به طور کلی بسته به نورون های فعال شوند. .
حافظه بلند مدت می تواند به طرز شگفت آوری شکننده و مستعد تغییر، اطلاعات نادرست و تداخل باشد. الیزابت لوفتوس، کارشناس حافظه نشان داده است که چگونه می توان خاطرات نادرست را به راحتی ایجاد کرد. در یکی از معروف‌ترین آزمایش‌هایش، او توانست ۲۵ درصد از شرکت‌کنندگانش را به یک حافظه کاذب باور کنند که زمانی در یک حافظه گم شده بودند. مرکز خرید در کودکی.
چرا حافظه بلند مدت اینقدر مستعد این نادرستی است؟ در برخی موارد، افراد جزئیات مهم رویدادها را از دست می دهند. برای پر کردن این شکاف های گمشده در اطلاعات، مغز گاهی اوقات جزئیاتی را می سازد که به نظر منطقی می رسد.
خاطرات قدیمی‌تر همچنین می‌توانند در شکل‌گیری خاطرات جدید اختلال ایجاد کنند و یادآوری آنچه واقعاً اتفاق افتاده را دشوار می‌کنند.
حافظه بلندمدت نقشی حیاتی در زندگی روزمره ایفا می کند و به شما این امکان را می دهد که پایه ای از اطلاعات بسازید که به شما امکان می دهد زندگی خود را بگذرانید. در حالی که تصور کردن حافظه ها به عنوان چیزی شبیه به فایل های موجود در رایانه آسان است، تحقیقات نشان داده است که حافظه طولانی مدت هم پایدار است و هم مستعد خطا است.
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
![دانلود کتاب: فضای مجازی و سلامت روانی [راهکارهای بهبود روانشناختی در دنیای آنلاین]](https://ivsi.ir/wp-content/uploads/2023/05/virtual-space-and-mental-health-book-300x300.webp)
یک پاسخ
کارایی حافظه بلند مدت چقدر است؟
کارایی حافظه بلندمدت بسته به عوامل مختلفی مانند توانایی‌های شناختی فرد، نوع اطلاعات ذخیره‌شده، قدرت استراتژی‌های رمزگذاری مورد استفاده، و وجود هرگونه اختلال یا شرایط حافظه می‌تواند متفاوت باشد. به طور کلی، حافظه بلند مدت این ظرفیت را دارد که حجم وسیعی از اطلاعات را برای مدت زمان طولانی ذخیره کند، که به طور بالقوه برای تمام عمر باقی می ماند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که بازیابی حافظه گاهی اوقات می تواند تحت تأثیر عواملی مانند تداخل، پوسیدگی یا شکست در بازیابی قرار گیرد. به طور کلی، کارایی حافظه بلند مدت بالا در نظر گرفته می شود، به ویژه زمانی که اطلاعات به خوبی رمزگذاری شده و به طور مکرر تمرین شود.