رمزارز چیست؟ | معرفی کامل ارزهای دیجیتال

کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال یا مجازی است که با رمزنگاری ایمن می شود و تقلبی یا دو برابری کردن آن را تقریبا غیرممکن می کند. بسیاری از ارزهای دیجیتال، شبکه‌های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند؛ یک دفتر کل توزیع‌شده که توسط شبکه‌ای متفاوت از رایانه‌ها اجرا می‌شود. یکی از ویژگی‌های مشخص ارزهای دیجیتال این است که معمولاً توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی‌شوند و از نظر تئوری از دخالت یا دستکاری دولت مصون می‌مانند.

موارد کلیدی کریپتوکارنسی 

• ارز دیجیتال شکلی از دارایی دیجیتال مبتنی بر شبکه ای است که در تعداد زیادی از رایانه ها توزیع شده است. این ساختار غیرمتمرکز به آنها اجازه می دهد خارج از کنترل دولت ها و مقامات مرکزی وجود داشته باشند.
• کارشناسان بر این باورند که بلاک چین و فناوری های مرتبط با آن بسیاری از صنایع از جمله امور مالی و حقوقی را مختل می کند.
• مزایای ارزهای دیجیتال شامل انتقال پول ارزان تر و سریع تر و سیستم های غیرمتمرکز است که در یک نقطه شکست از بین نمی روند.
• از معایب ارزهای دیجیتال می توان به نوسان قیمت، مصرف انرژی بالا برای فعالیت های ماینینگ و استفاده در فعالیت های مجرمانه اشاره کرد.

آشنایی با ارزهای دیجیتال

رمزارزها ارزهای دیجیتال یا مجازی هستند که زیربنای سیستم های رمزنگاری دارند. آنها امکان پرداخت آنلاین امن را بدون استفاده از واسطه های شخص ثالث فراهم می کنند. “Crypto” به الگوریتم‌های رمزگذاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت‌های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش.

ارزهای دیجیتال را می توان استخراج کرد یا از صرافی های ارز دیجیتال خریداری کرد. همه سایت‌های تجارت الکترونیک امکان خرید با استفاده از ارزهای دیجیتال را ندارند. در واقع، ارزهای دیجیتال، حتی ارزهای محبوب مانند بیت کوین، به سختی برای معاملات خرده فروشی استفاده می شوند. با این حال، ارزش سرسام‌آور ارزهای دیجیتال باعث محبوبیت آن‌ها به عنوان ابزار معاملاتی شده است. به میزان محدودی از آنها برای نقل و انتقالات برون مرزی نیز استفاده می شود.

بلاک چین

مرکز جذابیت و عملکرد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک چین است. همانطور که از نام آن مشخص است، بلاک چین در اصل مجموعه ای از بلوک های متصل یا یک دفتر کل آنلاین است. هر بلوک شامل مجموعه ای از تراکنش هاست که به طور مستقل توسط هر یک از اعضای شبکه تایید شده است. هر بلوک جدیدی که ایجاد می‌شود باید قبل از تأیید توسط هر گره تأیید شود و جعل تاریخچه تراکنش‌ها تقریباً غیرممکن است. .

کارشناسان می گویند که فناوری بلاک چین را می توان در صنایع متعددی مانند زنجیره تامین و فرآیندهایی همچون رای گیری آنلاین و تامین مالی جمعی استفاده کرد. موسسات مالی نظیر JPMorgan Chase & Co (JPM) در حال آزمایش استفاده از فناوری بلاک چین برای کاهش هزینه های تراکنش با ساده کردن پردازش پرداخت هستند.

انواع ارزهای دیجیتال

بیت کوین محبوب ترین و با ارزش ترین ارز دیجیتال است. این ارز توسط شخصی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو اختراع شد و در سال ۲۰۰۸ از طریق کاغذ سفید به دنیا معرفی شد. امروزه هزاران ارز دیجیتال در بازار وجود دارد.

هر ارز دیجیتال ادعا می کند که عملکرد و مشخصات متفاوتی دارد. به عنوان مثال، اترِ اتریوم خود را برای پلت فرم قرارداد هوشمند زیربنایی عرضه می کند. XRP ریپل توسط بانک ها برای تسهیل نقل و انتقالات بین مناطق جغرافیایی مختلف استفاده می شود.

بیت کوین که در سال ۲۰۰۹ در دسترس عموم قرار گرفت، همچنان پرمعامله ترین و تحت پوشش ترین ارز دیجیتال است. تا نوامبر ۲۰۲۱، بیش از ۱۸.۸ میلیون بیت کوین با ارزش کل بازار حدود ۱.۲ تریلیون دلار در گردش بود. تنها ۲۱ میلیون بیت کوین وجود خواهد داشت.

در پی موفقیت بیت کوین، بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر که به نام «آلت کوین» شناخته می شوند، راه اندازی شده اند. برخی از این ها کلون یا فورک بیت کوین هستند، در حالی که برخی دیگر ارزهای جدیدی هستند که از ابتدا ساخته شده اند. آنها عبارتند از Solana، Litecoin، Ethereum، Cardano و EOS. تا نوامبر ۲۰۲۱، ارزش کل همه ارزهای دیجیتال موجود به بیش از ۲.۱ تریلیون دلار رسیده بود؛ که بیت کوین تقریباً ۴۱٪ از ارزش کل را تشکیل می داد.

آیا ارزهای دیجیتال قانونی هستند؟

ارزهای فیات قدرت خود را به عنوان وسیله ای برای معامله از دولت یا مقامات پولی می گیرند. به عنوان مثال، هر اسکناس دلاری توسط فدرال رزرو پشتیبان می شود. (درخصوص ارزهای فیات، در اینجا مطالعه کنید)

اما ارزهای دیجیتال توسط هیچ نهاد دولتی یا خصوصی پشتیبانی نمی شوند. از این رو، اثبات وضعیت حقوقی آنها در حوزه های قضایی مختلف مالی جهان دشوار بوده است. این که ارزهای دیجیتال تا حد زیادی خارج از اکثر زیرساخت‌های مالی موجود عمل کرده‌اند، کمکی نمی‌کند. وضعیت قانونی ارزهای رمزپایه پیامدهایی برای استفاده از آنها در معاملات و معاملات روزانه دارد. در ژوئن ۲۰۱۹، گروه ویژه اقدام مالی (FATF: Financial Action Task Force) توصیه کرد که نقل و انتقالات سیمی ارزهای رمزنگاری شده باید مشمول الزامات قانون سفر باشد که مستلزم رعایت AML باشد.

از دسامبر ۲۰۲۱، السالوادور (El Salvador) تنها کشوری در جهان بود که بیت کوین را به عنوان ارز قانونی برای تراکنش های پولی مجاز کرد. در سایر نقاط جهان، مقررات ارزهای دیجیتال بسته به حوزه قضایی متفاوت است.

قانون خدمات پرداخت ژاپن بیت کوین را به عنوان دارایی قانونی تعریف می کند. صرافی های ارزهای دیجیتال فعال در این کشور منوط به جمع آوری اطلاعات در مورد مشتری و جزئیات مربوط به انتقال سیمی هستند. چین مبادلات ارزهای دیجیتال و استخراج در مرزهای خود را ممنوع کرده است. گزارش شده است که هند در ماه دسامبر در حال تدوین چارچوبی برای ارزهای دیجیتال است

ارزهای دیجیتال در اتحادیه اروپا قانونی هستند. مشتقات و سایر محصولاتی که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می کنند باید به عنوان “ابزار مالی” واجد شرایط شوند. در ژوئن ۲۰۲۱، کمیسیون مقررات بازار دارایی‌های رمزنگاری (MiCA) را منتشر کرد که تضمین‌هایی را برای مقررات تعیین می‌کند و قوانینی را برای شرکت‌ها یا فروشندگانی که خدمات مالی را با استفاده از ارزهای دیجیتال ارائه می‌کنند، وضع می‌کند. در ایالات متحده، بزرگترین و پیچیده‌ترین بازار مالی در جهان است. مشتقات ارز دیجیتال مانند بیت کوین فیوچر در بورس کالای شیکاگو موجود است. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) گفته است که بیت کوین و اتریوم اوراق بهادار نیستند.

مهم: اگرچه ارزهای رمزنگاری شده نوعی پول در نظر گرفته می‌شوند، سرویس درآمد داخلی (IRS) آنها را به عنوان یک دارایی یا دارایی مالی در نظر می‌گیرد. و مانند بسیاری از سرمایه‌گذاری‌های دیگر، اگر در فروش یا تجارت ارزهای رمزنگاری‌شده سود سرمایه به دست آورید، دولت بخشی از سود را می‌خواهد. در ۲۰ مه ۲۰۲۱، وزارت خزانه داری ایالات متحده پیشنهادی را اعلام کرد که بر اساس آن مالیات دهندگان ملزم می شوند هرگونه تراکنش ارز دیجیتال و بالاتر از ۱۰۰۰۰ دلار را به IRS گزارش دهند. مدت زیادی است که مالیات دهندگان ارز دیجیتال را در اختیار داشتند.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال با هدف ایجاد تحول در زیرساخت های مالی معرفی شدند. با این حال، مانند هر انقلابی، معاوضه هایی نیز وجود دارد. در مرحله کنونی توسعه برای ارزهای دیجیتال، تفاوت‌های زیادی بین ایده‌آل نظری یک سیستم غیرمتمرکز با ارزهای دیجیتال و اجرای عملی آن وجود دارد.

در اینجا برخی از مزایا و معایب ارزهای دیجیتال به شرح زیر است.

مزایای رمزارزها

ارزهای رمزپایه نشان دهنده یک الگوی جدید و غیرمتمرکز برای پول هستند. در این سیستم، واسطه‌های متمرکز مانند بانک‌ها و مؤسسات پولی برای اعمال اعتماد و تراکنش‌های پلیسی بین دو طرف ضروری نیستند. بنابراین، سیستمی با ارزهای رمزنگاری شده امکان یک نقطه شکست مانند یک بانک بزرگ را از بین می‌برد و مجموعه‌ای از بحران‌ها را در سراسر جهان به راه می‌اندازد، مانند بحرانی که در سال ۲۰۰۸ با شکست مؤسسات در ایالات متحده آغاز شد. .

ارزهای رمزنگاری شده قول می‌دهند که انتقال وجه مستقیم بین دو طرف را بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد مانند بانک یا شرکت کارت اعتباری آسان‌تر کنند. چنین انتقال‌های غیرمتمرکز با استفاده از کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی و اشکال مختلف سیستم‌های تشویقی، مانند اثبات کار یا اثبات سهام، تضمین می‌شوند.

از آنجایی که آنها از واسطه های شخص ثالث استفاده نمی کنند، انتقال ارز دیجیتال بین دو طرف معامله سریعتر از انتقال پول استاندارد است. نمونه ای از چنین نقل و انتقالات غیرمتمرکز، وام های فوری در امور مالی غیرمتمرکز است. این وام ها که بدون وثیقه پشتوانه پردازش می شوند، می توانند در عرض چند ثانیه اجرا شوند و در معاملات مورد استفاده قرار گیرند.

از سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال می توان برای ایجاد سود استفاده کرد. ارزش بازارهای ارزهای دیجیتال در یک دهه گذشته به طور سرسام آوری افزایش یافته است و در یک مقطع زمانی به حدود ۲ تریلیون دلار رسیده است. تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۱، بیت کوین در بازارهای رمزنگاری بیش از ۸۶۲ میلیارد دلار ارزش داشت.

یکی از برجسته ترین موارد استفاده از ارزهای دیجیتال در حال آزمایش در اقتصاد حواله است. در حال حاضر، ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین به عنوان ارزهای واسطه ای برای ساده کردن انتقال پول در سراسر مرزها استفاده می شوند. بنابراین، یک ارز فیات به بیت کوین (یا سایر ارزهای رمزنگاری شده) تبدیل می شود و به آن سوی مرزها منتقل می شود و متعاقباً به ارز فیات مقصد تبدیل می شود. این روش فرآیند انتقال پول را ساده می کند و آن را ارزان تر می کند.

معایب رمزارزها

در حالی که آنها ادعا می کنند یک شکل ناشناس از تراکنش هستند، ارزهای دیجیتال در واقع نام مستعار هستند. آنها یک دنباله دیجیتالی به جا می گذارند که می تواند توسط آژانس هایی مانند اداره تحقیقات فدرال (FBI) رمزگشایی شود. این امر امکان ردیابی تراکنش های مالی شهروندان عادی را برای دولت ها یا مقامات فدرال باز می کند.

ارزهای رمزنگاری شده به ابزاری محبوب برای مجرمان برای فعالیت‌های شرورانه مانند پولشویی و خریدهای غیرقانونی تبدیل شده‌اند. مورد ترس از دزدان دریایی رابرتز (Dread Pirate Roberts)، که بازاری را برای فروش مواد مخدر در دارک وب ^{(دارک وب چیست؟)} اداره می کرد، از قبل به خوبی شناخته شده است. رمزارزها همچنین مورد علاقه هکرهایی هستند که از آنها برای فعالیت های باج افزار استفاده می کنند.

در تئوری، ارزهای رمزپایه قرار است غیرمتمرکز باشند، ثروت آنها بین بسیاری از طرف‌ها در یک بلاک چین توزیع شود. در واقعیت، مالکیت بسیار متمرکز است. به عنوان مثال، یک مطالعه MIT نشان داد که تقریباً ۴۵٪ بیت کوین، یک ارز دیجیتال که ارزش آن در زمان های اخیر افزایش یافته است، تنها در اختیار ۱۱.۰۰۰ سرمایه گذار است.

یکی از خودپسندی‌های ارزهای دیجیتال این است که هر کسی می‌تواند آن‌ها را با استفاده از رایانه با اتصال به اینترنت استخراج کند. با این حال، استخراج ارزهای رمزپایه محبوب به انرژی قابل توجهی نیاز دارد، گاهی اوقات به اندازه انرژی مصرف شده توسط کل کشورها. هزینه های گران انرژی، همراه با غیرقابل پیش بینی بودن استخراج، استخراج معدن را در میان شرکت های بزرگی که درآمد آنها به میلیاردها دلار می رسد، متمرکز کرده است. بر اساس یک مطالعه MIT، ۱۰٪ از ماینرها ۹۰٪ از ظرفیت استخراج آن را تشکیل می دهند.

در حالی که بلاک چین های ارزهای دیجیتال از امنیت بالایی برخوردار هستند، سایر مخازن رمزنگاری مانند صرافی ها و کیف پول ها را می توان هک کرد. بسیاری از صرافی‌ها و کیف‌پول‌های ارزهای دیجیتال در طول سال‌ها هک شده‌اند و گاهی اوقات میلیون‌ها دلار «سکه» به سرقت رفته است.

ارزهای دیجیتال معامله شده در بازارهای عمومی از نوسانات قیمتی رنج می برند. بیت کوین افزایش سریع و سقوط ارزش خود را تجربه کرده است، به طوری که در دسامبر ۲۰۱۷ به ۱۷۷۳۸ دلار رسید و در ماه های بعد به ۷۵۷۵ دلار کاهش یافت.

سوالات متداول درخصوص رمزارزها

رمزارز به زبان ساده چیست؟

رمزارزها دارایی های دیجیتال و سیستم های غیرمتمرکز هستند که امکان پرداخت آنلاین امن را فراهم می کنند.

چگونه ارز دیجیتال را دریافت می کنید؟

هر سرمایه‌گذاری می‌تواند ارز دیجیتال را از صرافی‌های رمزنگاری محبوب مانند Coinbase، برنامه‌هایی مانند اپلیکیشن Cash یا از طریق کارگزاران خریداری کند. یکی دیگر از روش‌های محبوب برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، از طریق مشتقات مالی، مانند قراردادهای آتی بیت‌کوین CME، یا از طریق ابزارهای دیگر، مانند بیت‌کوین تراست و ETF بیت‌کوین است.

نقطه رمز ارز چیست؟

ارزهای دیجیتال الگوی جدیدی برای پول هستند. وعده آنها این است که معماری مالی موجود را ساده تر و سریع تر و ارزان تر کنند. فناوری و معماری آنها سیستم های پولی موجود را غیرمتمرکز می کند و امکان مبادله ارزش و پول را برای طرفین معامله بدون استفاده از نهادهای واسطه مانند بانک ها فراهم می کند.

آیا می توانید ارز دیجیتال تولید کنید؟

ارزهای رمزنگاری شده توسط ماینینگ تولید می شوند. به عنوان مثال، بیت کوین با استفاده از استخراج بیت کوین تولید می شود. این فرآیند شامل دانلود نرم افزاری است که شامل تاریخچه ای جزئی یا کامل از تراکنش هایی است که در شبکه آن رخ داده است. در حالی که هر کسی با یک کامپیوتر و اتصال به اینترنت می تواند ارز دیجیتال استخراج کند، ماهیت انرژی و منابع فشرده استخراج به این معنی است که صنعت تحت سلطه شرکت های بزرگ است.

محبوب ترین ارزهای دیجیتال کدامند؟

بیت کوین محبوب ترین ارز دیجیتال است و پس از آن سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم، بایننس کوین، سولانا و کاردانو قرار دارند.

آیا ارزهای دیجیتال اوراق بهادار هستند؟

SEC گفته است که بیت کوین و اتریوم، دو ارز دیجیتال برتر از نظر ارزش بازار، اوراق بهادار نیستند. در مورد وضعیت سایر ارزهای دیجیتال اظهار نظری نکرده است. (مطلب کامل در اینجا)

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال و سایر پیشنهادات اولیه سکه (“ICO”) بسیار پرخطر و گمانه زنی است و این مقاله توصیه ای برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال یا سایر ICOها نیست. از آنجایی که موقعیت هر فرد منحصر به فرد است، همیشه باید قبل از تصمیم گیری مالی با یک متخصص واجد شرایط مشورت شود. ایوسی هیچ گونه تضمین یا ضمانتی در مورد صحت یا به موقع بودن اطلاعات موجود در اینجا نمی دهد.