سوء استفاده ای که در بیماری ساختگی یا القایی (FII) رخ می دهد طیفی از اشکال دارد و تشخیص آن دشوار است، اما علائم هشدار دهنده ای وجود دارد که باید مراقب آنها بود.
علائم هشدار دهنده
اگر پس از انجام معاینات و آزمایشات، هیچ توضیحی برای علائم کودک وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است به بیماری ساختگی یا القایی مشکوک شود. برای اطلاعات بیشتر، میتوانید راهنمای NICE درباره زمان مشکوک شدن به بدرفتاری با کودکان زیر ۱۸ سال را بخوانید .
آنها همچنین باید به ۱ یا بیشتر از علائم هشدار دهنده زیر توجه کنند:
- علائم تنها زمانی ظاهر می شوند که والدین یا مراقب حضور داشته باشند
- تنها فردی که ادعا می کند علائم را متوجه می شود والدین یا مراقب است
- والدین یا مراقب به متخصصان مراقبت های بهداشتی اجازه نمی دهند که خودشان کودک را ببینند
- والدین یا مراقب به جای کودک صحبت می کنند، یا کودک به جای اینکه از طرف خودش صحبت کند به والدین یا مراقب مراجعه می کند.
- کودک به طور غیرقابل توضیحی پاسخ ضعیفی به دارو یا درمان های دیگر دارد
- اگر ۱ مشکل سلامتی خاص برطرف شود، والدین یا مراقب ممکن است شروع به گزارش مجموعه جدیدی از علائم کنند
- علائم ادعایی کودک قابل قبول به نظر نمی رسد – برای مثال، کودکی که ظاهراً خون زیادی از دست داده است اما حالش خوب نشده است.
- والدین یا مراقب، سابقه تعویض مکرر پزشک عمومی یا مراجعه به بیمارستان های مختلف برای درمان را دارند، به ویژه اگر نظرات آنها در مورد درمان کودک توسط کارکنان پزشکی به چالش کشیده شود.
- فعالیت های روزانه کودک بسیار فراتر از آن چیزی است که شما معمولاً برای یک بیماری خاص انتظار دارید محدود می شود – برای مثال، آنها هرگز به مدرسه نمی روند یا مجبورند از بریس های پا استفاده کنند حتی اگر می توانند به درستی راه بروند.
- والدین یا مراقب، اطمینان خاطر یا درمان توصیه شده را نمی پذیرند و بر ادامه تحقیقات یا درمان های جدید اصرار دارند.
- والدین یا مراقب کارکنان پزشکی را تشویق میکنند تا آزمایشها و روشهای اغلب دردناکی را روی کودک انجام دهند (تستهایی که اکثر والدین تنها در صورتی با آن موافقت میکنند که متقاعد شوند که این کار کاملاً ضروری است)
انواع سوء استفاده در FII
گزارشهای موردی قبلی FII شواهدی از والدین یا مراقبان را کشف کرده است:
- اغراق، تحریف یا دروغ گفتن در مورد علائم، سابقه پزشکی، آزمایش ها یا تشخیص های فرزندشان
- جعل اسناد
- آلوده کردن یا دستکاری عمدی آزمایشات بالینی برای شواهد جعلی بیماری، به عنوان مثال، با افزودن خون یا قند به نمونه های ادرار
- مسمومیت فرزندشان با داروهای نامناسب و بدون تجویز
- زخم های کودک خود را آلوده کنند یا خاک یا مدفوع را به کودک تزریق کنند
- القای بیهوشی با خفگی فرزندشان
- درمان نکردن یا بدرفتاری با شرایط واقعی تا بدتر شوند
- خودداری از غذا، در نتیجه رشد جسمی و ذهنی کودک با سرعت مورد انتظار ناتوان می شود