بنر وب سایت مجموعه ایوسی
بنر وب سایت مجموعه ایوسی
جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

هدایای ویژه طراحی سایت

بررسی اجمالی – مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)

اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) یک نوع از داروهای ضد افسردگی هستند که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند .

آنها عمدتاً برای درمان افسردگی ، به ویژه موارد مداوم یا شدید تجویز می شوند، و اغلب در ترکیب با درمان گفتاری مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) استفاده می شوند.

SSRI ها معمولاً اولین انتخاب دارویی برای افسردگی هستند زیرا معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر انواع دیگر داروهای ضد افسردگی دارند.

علاوه بر افسردگی، SSRI ها را می توان برای درمان تعدادی دیگر از شرایط سلامت روان استفاده کرد، از جمله:

  • اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
  • اختلال وسواس فکری جبری (OCD)
  • اختلال هراس
  • فوبیای شدید ، مانند آگورافوبیا  و فوبیای اجتماعی
  • بولیمیا
  • اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

SSRI ها گاهی اوقات می توانند برای درمان سایر بیماری ها مانند سندرم پیش از قاعدگی (PMS) ، فیبرومیالژیا و  سندرم روده تحریک پذیر (IBS) استفاده شوند. گاهی اوقات، ممکن است برای درمان درد نیز تجویز شوند.

نحوه عملکرد SSRI ها

تصور می شود که SSRI ها با افزایش سطح سروتونین در مغز عمل می کنند.

سروتونین یک انتقال دهنده عصبی (یک ماده شیمیایی پیام رسان است که سیگنال ها را بین سلول های عصبی در مغز حمل می کند). تصور می شود که تأثیر خوبی بر خلق و خو، احساسات و خواب دارد.

پس از انتقال یک پیام، سروتونین معمولاً توسط سلول های عصبی بازجذب می شود (معروف به “بازجذب”). SSRI ها با مسدود کردن (“مهار”) بازجذب عمل می کنند، به این معنی که سروتونین بیشتری برای ارسال پیام های بیشتر بین سلول های عصبی مجاور در دسترس است.

خیلی ساده است اگر بگوییم افسردگی و شرایط مربوط به سلامت روان ناشی از سطوح پایین سروتونین است، اما افزایش سطح سروتونین می تواند علائم را بهبود بخشد و افراد را نسبت به انواع دیگر درمان ها مانند CBT واکنش نشان دهد.

دوزها و مدت درمان

SSRI ها معمولا به شکل قرص مصرف می شوند. هنگامی که آنها تجویز می شوند، شما با کمترین دوز ممکن که برای بهبود علائم لازم است شروع می کنید.

SSRI ها معمولاً باید ۲ تا ۴ هفته قبل از احساس سود مصرف شوند. ممکن است در اوایل عوارض جانبی خفیفی را تجربه کنید، اما مهم است که مصرف دارو را قطع نکنید. این اثرات معمولاً به سرعت از بین می روند.

اگر SSRI را به مدت ۴ تا ۶ هفته بدون احساس هیچ سودی مصرف می کنید، با پزشک عمومی یا متخصص سلامت روان خود صحبت کنید. آنها ممکن است افزایش دوز یا امتحان یک داروی ضد افسردگی جایگزین را توصیه کنند.

یک دوره درمان معمولاً حداقل تا ۶ ماه پس از احساس بهبودی ادامه می یابد، اگرچه دوره های طولانی تری گاهی توصیه می شود و ممکن است به برخی از افراد با مشکلات مکرر توصیه شود که آنها را به طور نامحدود مصرف کنند.

مواردی که باید در نظر بگیرید

SSRI ها برای همه مناسب نیستند. معمولاً در صورت بارداری، شیردهی یا زیر ۱۸ سال توصیه نمی شود، زیرا خطر عوارض جانبی جدی افزایش می یابد. با این حال، اگر تصور شود که مزایای درمان بیشتر از خطرات است، می‌توان استثنا قائل شد.

SSRI ها همچنین باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرند، اگر مشکلات سلامتی زمینه ای خاصی از جمله دیابت ،  صرع و بیماری کلیوی دارید .

برخی از SSRI ها می توانند به طور غیرقابل پیش بینی با سایر داروها، از جمله برخی مسکن ها و داروهای گیاهی بدون نسخه، مانند خار مریم، واکنش نشان دهند. همیشه بروشور اطلاعاتی همراه با داروی SSRI خود را بخوانید تا بررسی کنید که آیا دارویی وجود دارد که باید از آن اجتناب کنید.

اثرات جانبی

اکثر افراد در هنگام مصرف SSRI فقط چند عارضه جانبی خفیف را تجربه خواهند کرد. اینها در ابتدا می توانند دردسرساز باشند، اما به طور کلی با گذشت زمان بهبود می یابند.

عوارض جانبی رایج SSRI ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • احساس آشفتگی، لرزش یا اضطراب
  • اسهال و احساس یا بیماری
  • سرگیجه
  • تاری دید
  • از دست دادن میل جنسی (کاهش میل جنسی)
  • مشکل در رسیدن به ارگاسم در طول رابطه جنسی یا خودارضایی
  • در مردان، مشکل در به دست آوردن یا حفظ نعوظ ( اختلال نعوظ )

معمولاً وقتی برای اولین بار مصرف SSRI را شروع می کنید، باید هر چند هفته یکبار به پزشک مراجعه کنید تا در مورد اینکه دارو چقدر خوب عمل می کند صحبت کنید. همچنین در صورت بروز هر گونه عارضه جانبی مزاحم یا مداوم می توانید در هر زمانی با پزشک خود تماس بگیرید.

انواع SSRI ها

در حال حاضر ۸ SSRI در بریتانیا تجویز می شود:

  • سیتالوپرام  (سیپرامیل)
  • داپوکستین (Priligy)
  • اسیتالوپرام  (سیپرالکس)
  • فلوکستین  (پروزاک یا اکساکتین)
  • فلووکسامین (فاورین)
  • پاروکستین  (سروکسات)
  • سرترالین  (Lustral)
  • ورتیوکستین (برینتلیکس)

اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

آخرین کتاب‌های ایوسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *