در میان بسیاری از خانوادهها و جوامع؛ صحبت درخصوص مسائل جنسی و بالاتر از آن، صحبت در خصوص مشکلات جنسی همچون پورنو، به مسئلهای ممنوعه و کاملا نگو بدل شده است. و این در حالی است که صنعت فحشا بیکار ننشسته و به صورت قدرتمند در حال رشد دادن خود برای کسب منافع بیشتر و بیشتر است. و در ایت بین، اگر ما و عزیزانمان از مشکلات و مضرات این معضل بزرگِ جهانی مطلع نباشیم، قطعا به خاطر جذابیتهای فریبندهای که دارد، میتواند هر یک از ما را به گرداب خودش بکشد.
موضوع دور نگاه داشتن خود و عزیزان از موضوعات غیراخلاقی جنسی یک طرف است؛ و موضوع تجهیز و آگاهسازی برای آشنایی با مضرات بلندمدت و سنگینی که ورود به این رویه میتواند برای هر کس به همراه داشته باشد، طرف دیگر و البته مهم است.
در تحقیقاتی که چند سال پیش در کشور خودمان صورت گرفت، بسیاری از والدین احساس میکردند فرزندانشان از هر گونه خطایی در این خصوص کاملا مبرا و پاک هستند؛ و حال آنکه در برقراری ارتباط کلامی با اکثر فرزندان، موضوع به گونهای دیگر اثبات شد. و این بسیار نگران کننده است که نه تنها فرزندان از معایب و مشکلات بعدی مسائل جنسی غیراخلاقی بیاطلاعند، بلکه والدین نیز کاملا از رفتارهای پرخطر فرزندانشان بیاطلاعند.
به هر صورت؛ با نظر به ضرورتی که بیان این موارد برای تذکر و تنبه وجود دارد؛ بر آن دانستم تا مطالبی را در این خصوص که از منابع رسمیتر و گاه وارد شده به صنعت پورنو جمعآوری شده است را ارائه کنم. در ادامه مطالبی به نقل از بنیاد بریتانیایی پاداش rewardfoundation.org و چند منبع دیگر برایتان ارائه خواهم کرد.
در یک مقاله مهم در سبک زندگی توسط ایمی فلمینگ (Amy Fleming,)، مری شارپ (Mary Sharpe) به طور گسترده توسط گاردین در مورد استفاده از پورنوگرافی و اختلال نعوظ نقل قول شد.
بیش از یک سوم مردان جوان اکنون اختلال نعوظ را تجربه می کنند. برخی به اقدامات بسیار افراطی مانند کاشت آلت تناسلی روی می آورند؛ اما آیا ترک عادت پورنوگرافی آنها تنها راه حل است؟
یک کمپین تبلیغاتی در تونلهای متروی لندن با شعار «ED IS DEAD» در کنار عکسی از مردی سالم در دوران اوج زندگیاش وجود دارد. با نوشته کوچکتر زیر آن عکس میگوید: «نگران نباش».
«اِد پسر نیست. این یک چیز مردانه است. مختصر اختلال نعوظ است.»
پوسترها برند جدیدی از سیلدنافیل (که بیشتر به نام ویاگرا شناخته می شود) را تبلیغ می کنند، که قرار است فکر کنیم مشکل را از بین می برد. اما، همانطور که مطرح می شود، ED به دور از مرگ است.
بازار اصلی ویاگرا (Viagra) قبلاً مردان مسنتر با وضعیت سلامت ضعیف بودند، اما طبق آخرین مطالعات و بررسیها، بین ۱۴ تا ۳۵ درصد از مردان جوان ED (مخفف erectile dysfunction – اختلال در نعوظ) را تجربه میکنند.
مری شارپ (از بنیاد پاداش، یک موسسه خیریه آموزشی با تمرکز بر عشق، رابطه جنسی و اینترنت)، می گوید: “این دیوانگی است اما واقعی است.”
- تا سال ۲۰۰۲، بروز ابتلا به ED در مردان زیر ۴۰ سال حدود ۲-۳٪ بود.
- از سال ۲۰۰۸، زمانی که پخش رایگان پورنو با کیفیت بالا به راحتی در دسترس قرار گرفت، این آمار به طور پیوسته و ناراحت کنندهای افزایش یافته است.
شواهد، بالینی و حکایتی، در حال این افزایش را گزارش میکنند که عامل اصلی آن را استفاده از پورنوگرافی میدانند.
ارتباط استفاده از پورنوگرافی و اختلال در نعوظ
کلر فاکنر (Clare Faulkner، یک درمانگر روانجنسی و رابطهای مستقر در مرکز لندن*، از جمله افرادی است که استفاده از پورنوگرافی و ED را به هم مرتبط میکند. او میگوید: «من اکنون مشتریان ED در اوایل ۲۰ سالگی دارم.»
بخشی از مشکل پورنوگرافی این است که «تجربهای بسیار منفک و البته رسوا است. در پرنوگرافی عمدتا تحریک به صورت بیرونی صورت میگیرد، که می تواند ماندگاری و همین طور بودن در درون را بسیار سخت کند.» او میگوید که این موضوع نیز افسانه را تداوم میبخشد که “مردان سختگیر هستند و زنان همیشه برای رابطه جنسی آماده هستند”.
تماشاگران تنهای پورنوگرافی به کنترل کامل تجربه جنسی خود عادت می کنند؛ که باز هم به گفته فاکنر، “این در دنیای واقعی تکرار نمی شود”. مواجهه با یک انسان واقعی و پیچیده، با نیازها و ناامنیها، میتواند بسیار آزاردهنده باشد.
اختلال نعوظ ناشی از پورن – PIED
در انجمنهای آنلاین اختصاص داده شده به اختلال نعوظ ناشی از پورن (PIED: porn-induced erectile dysfunction)، دهها هزار مرد جوان تلاشهای خود را برای توقف استفاده از پورنوگرافی، پیشرفتشان از پورن نرم به هاردکور و موانعی که در ایجاد روابط عاشقانه و جنسی واقعی با آنها روبرو هستند، به اشتراک میگذارند.
اثبات اینکه هرزهنگاری باعث ایجاد ED میشود، سخت است، اما این شهادتها یافتههای ادبیات بالینی را تکرار میکنند: اینکه اگر مردان بتوانند عادت پورنسازی خود را ترک کنند، توانایی خود را برای برانگیختن با صمیمیت واقعی زندگی بازیابی میکنند.
برخی از مردان جوان جنبشهای حمایتی مردمی خود را آغاز کردهاند، مانند NoFap (به طور عامیانه برای “بدون خودارضایی”)، که در ایالات متحده توسط الکساندر رودز (Alexander Rhodes) تأسیس شده است. (شارپ در بررسیهای خود مشاهده کرده است که مردان جوان اکنون “خودارضایی را با پورنوگرافی یکسان می دانند؛ آنها این دو را جداگانه نمی بینند”.)
طبق گفتار خود رودز که اکنون ۳۱ سال دارد، او نیز از حدود ۱۱ یا ۱۲ سالگی شروع به استفاده از پورنوگرافی اینترنتی کرده است. او در یک بحث آنلاین اخیر گفت: “من در نسل اول افرادی بودم که با پورن اینترنت پرسرعت بزرگ شدند.”. و این سبب شده که در ۱۹ سالگی شروع به رابطه جنسی کند، او در همان بحث آنلاین ادامه میدهد: «من نمیتوانستم نعوظ را بدون تصور پورن حفظ کنم. پورن اینترنتی پرسرعت آموزش جنسی من بود.»
سال گذشته، او به حضار در مرکز ملی استثمار جنسی ایالات متحده گفت: “کودکان ایالات متحده و بسیاری از کشورهای توسعه یافته از طریق یک تجربه آنلاین که قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی عملاً اجباری است، هدایت می شوند.”
کاربران پورن از جوانی شروع می کنند
سن جوانی که رودز در آن شروع به تماشای پورنوگرافی کرد غیرعادی نیست. در سال ۲۰۱۶، دانشگاه میدلسکس متوجه شد که ۶۰ درصد از کودکان برای اولین بار آن را در خانه خود تماشا کرده اند. و یک مطالعه ایرلندی که در اوایل سال میلادی جاری در ژورنال Porn Studies منتشر شد، نشان داد که ۵۲ درصد از پسران از سن ۱۳ سالگی یا کمتر از پورنوگرافی برای خودارضایی استفاده کردند. شارپ می گوید که رسانه های اجتماعی می توانند یک دروازه باشند.
ستارههای پورن حسابهای اینستاگرامی دارند، بنابراین از بچهها میخواهند در اینستاگرام به آنها نگاه کنند و در مطالب خود میگویند: «به آخرین ویدیوی من نگاه کنید». با یک یا دو کلیک، شما به پورن هاردکور نگاه می کنید. بچه های ۱۲ یا ۱۳ ساله قرار نیست به دنبال مطالب هاردکور بزرگسالان باشند.”
شارپ می گوید که بنیاد پاداش یک سازمان ضد پورنوگرافی نیست، “اما پورن بیش از حد باعث تغییر نحوه تحریک جنسی کودکان می شود”. و این در سالهای شکلگیری آنها اتفاق میافتد، «در سنی که بیشترین آسیبپذیری را نسبت به اختلالات سلامت روان و اعتیاد دارند.»
بیشتر اعتیادها و اختلالات روانی در دوران نوجوانی شروع می شود. طبق مطالعه ای که در مجله Archives of Sexual Behavior منتشر شده است، او و فاکنر معتقدند که افزایش استفاده از پورنوگرافی ممکن است حداقل تا حدی توضیح دهد که چرا نسل هزاره نسبت به نسل قبل از خود رابطه جنسی کمتری دارند.
تجربیات کاربران پورنو
گیب دیم (Gabe Deem)، بنیانگذار گروه بازیابی پورنوگرافی Reboot Nation، آشکارا در مورد تجربیات خود وقتی ۲۳ ساله بوده صحبت می کند. او میگوید: «سعی کردم با یک دختر زیبا رابطه جنسی داشته باشم، زنی که به شدت جذبش شده بودم، اما هیچ اتفاقی نیفتاد. نمیتوانستم هیچ تحریک فیزیکی را احساس کنم و نمیتوانستم کوچکترین نعوظ داشته باشم.»
مانند سایر اعتیادها، فاکنر میگوید: «مردم برای بالا رفتن و نعوظهای بعدی نیاز به دوزهای قویتری دارند. همیشه نیاز به فشار برای گذر از مرزها جهت به دست آوردن همان هیجان قبلی (و نه بیشتر) است. این بدان معناست که چیزی که آنها تماشا می کنند سخت تر و بالقوه ترسناک تر می شود. من مشتریانی داشته ام که به من گفته اند با مطالبی که تماشا می کنند راحت نیستند.»
شارپ میگوید: وقتی محققان مغز کاربران پورنوگرافی اجباری را مطالعه میکنند: «آنها همان تغییرات مغزی را مشاهده میکنند که در همه اعتیادها رایج است.»
اضطراب عملکرد
برخی هنوز افزایش ED در میان مردان جوان را به عنوان اضطراب عملکرد رد میکنند، اما شارپ میگوید در حالی که این ممکن است برای برخی صادق باشد، «آنچه از پزشکان، درمانگران جنسی، پزشکان و افرادی که با رفتارهای جنسی اجباری سروکار دارند میشنویم این است که بیش از ۸۰ درصد مسائل مربوط به پورن است.»
بنیاد پاداش کارگاههایی را با پزشکان مراقبتهای بهداشتی در سراسر بریتانیا راهاندازی کرده است و دریافته است که پزشکان و داروسازان حتی به این فکر نمیکنند که از بیماران مرد جوان خود که مبتلا به ED هستند در مورد استفاده از پورنوگرافی بپرسند. شارپ می گوید: «این پزشکان به آنها ویاگرا می دهند و این برای بسیاری از آنها مؤثر نیست و نمیتواد به مشکل اساسی رسیدگی کند.»
وقتی داروها جواب نمیدهند، شارپ از مردان جوانی شنیده است که کاشت آلت تناسلی را انجام میدهند (پروتزهای کاشته شده در آلت تناسلی برای کمک به نعوظ). یکی از شرکت کنندگان پزشکی در یکی از کارگاه های ما در سال گذشته گفت که یک بیمار دو ایمپلنت از این قبیل داشته است. و از همین رو هیچ کس اصلا فکر این را هم نمی کرد که دیگر از او در مورد استفاده از پورنوگرافی بپرسد.
شارپ به یاد میآورد که در یک بازدید اخیر از مدرسه، پسر نوجوانی از او پرسید که چند بار در روز خودارضایی برای پورنو زیاد است. شارپ میگوید: «آنها همیشه از آن استفاده میکنند، و هیچکس به آنها نمیگوید که این یک مشکل است.»
2 پاسخ
سلام
می شه مهمتربن اختلالات جنسیو نام ببرید
سلام
اختلال عملکرد جنسی به مشکلی اطلاق می شه که یه فرد یا یه زوج در هر مرحله از یه فعالیت جنسی عادی از جمله میل، برانگیختگی یا ارگاسم تجربه می کنند. و این می تونه بر مردان و زنان تأثیر بذاره و می تونه ناشی از عوامل فیزیکی، روانی یا بین فردی باشه.
اختلالات جنسی شرایط خاصی هستند که می تونند باعث اختلال در عملکرد جنسی بشن. بعضی از اختلالات جنسی رایج رو در ادامه لیست می کنم و البته قبلش باید بگم: درمان اختلالات جنسی می تونه شامل درمان با دارو، درمان ذهنی، تغییر سبک زندگی یا ترکیبی از این رویکردها باشه. و اگر مشکلات جنسی مداوم رو تجربه می کنید، مهمه که از یه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کمک بگیرید.
مواردی از مهمترین اختلالات جنسی مردان
مواردی از مهمترین اختلالات جنسی زنان