چگونه یک جامعه شناس شویم

حوزه جامعه شناسی بر چگونگی شکل دهی افراد به گروه های اجتماعی و چگونگی تأثیر این ساختارهای اجتماعی بر افراد متمرکز است. متخصصانی که جامعه‌شناسی می‌خوانند، بینش‌های ارزشمندی را در مورد بسیاری از زمینه‌های مهم، مانند اقتصاد و سیاست، ارائه می‌کنند. جامعه شناسان همچنین با مددکاران اجتماعی و سیاست گذاران برای بهبود زندگی مردم همکاری نزدیک دارند. اگر به افراد و نحوه سازماندهی آنها در گروه ها و جوامع علاقه مند هستید، حرفه ای به عنوان جامعه شناس می تواند مناسب باشد.

در این مقاله از ایوسی، به بررسی کارهایی که یک جامعه‌شناس انجام می‌دهد، چگونگی دنبال کردن این حرفه و برخی سوالات متداول برای کمک به شما برای یادگیری بیشتر می‌پردازیم.

یک جامعه شناس چه می کند؟

جامعه شناسان متخصصانی هستند که رفتار اجتماعی انسان ها را مطالعه می کنند و انواع مختلف تشکیلات اجتماعی مانند خانواده ها، ملت ها، مذاهب، سازمان ها، گروه های فرهنگی و نهادها را بررسی می کنند. این متخصصان علاقه مند به یافتن چگونگی توسعه جوامع، نحوه شکل گیری بخش های درون جوامع و نحوه تعامل آنها با یکدیگر هستند. جامعه شناسان همچنین تأثیراتی را که قوانین، نهادهای اجتماعی و هنجارهای اجتماعی بر افراد درون گروهی دارند، مطالعه می کنند.

جامعه شناسان داده های اولیه خود را با انجام مصاحبه ها و نظرسنجی های اجتماعی یا با مشاهده شرکت کنندگان جمع آوری می کنند. آنها همچنین از منابع ثانویه مانند روزنامه ها، وب و مقالات تحقیقاتی دیگر متخصصان مشورت می کنند. وظایف معمول یک جامعه شناس نیز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• توسعه پروژه های تحقیقاتی با هدف ارتقای دانش در یک زمینه خاص یا بهبود زندگی گروه های هدف

• جمع آوری تجزیه و تحلیل داده ها برای نتیجه گیری

• نگارش مقالات و مقالات پژوهشی، تهیه گزارش و به اشتراک گذاری یافته های پژوهشی در سمینارها

• به اشتراک گذاری بینش تحقیقاتی ارزشمند با سایر متخصصان، مانند مددکاران اجتماعی، مربیان و سیاست گذاران، که می توانند مستقیماً تحقیقات را در کار خود برای بهبود زندگی مردم و کاهش مشکلات اجتماعی به کار گیرند.

میانگین حقوق جامعه شناسان

حقوق جامعه شناسان بسته به رشته، نوع شغل و موقعیت مکانی متفاوت است. اگرچه داده‌هایی در حال حاضر برای جامعه‌شناسان در دسترس نیست، ما می‌توانیم اطلاعات حقوق و دستمزد جامعه‌شناسانی را که شغل آکادمیک و پژوهشی را انتخاب می‌کنند، ارائه کنیم (بروزرسانی ارقام در پاییز ۱۴۰۲):

• استادیار: ۱۵۲۰۲۳۲۰۰ تومان در سال

• محقق: ۱۸۶۱۴۸۸۰۰ تومان در سال

• دانشیار : ۱۹۸۳۲۸۸۰۰ تومان در سال

چگونه جامعه شناس شویم

حداقل شرط لازم برای جامعه شناس شدن، مدرک کارشناسی ارشد در جامعه شناسی است، اگرچه بسیاری از متخصصان دارای مدرک دکترا هستند. اگر می خواهید در جامعه شناسی شغلی داشته باشید، مراحل زیر را باید انجام دهید:

1. دوره کارشناسی را تکمیل کنید

2. یک رشته شغلی را انتخاب کنید

3. مدرک فوق لیسانس بگیرید

4. کسب تجربه عملی

5. دکتری را انتخاب کنید.

6. گواهینامه بگیرید

۱. تکمیل مدرک کارشناسی

اولین گام برای تبدیل شدن به یک جامعه شناس شامل اخذ مدرکی مانند لیسانس هنر در جامعه شناسی است که شامل درس های جامعه شناسی، آمار اجتماعی، روش های تحقیق و نظریه اجتماعی است. داوطلبان همچنین می توانند مدارک تحصیلی در رشته های دیگر مانند انسان شناسی، روانشناسی یا علوم سیاسی را انتخاب کنند، زیرا همه اینها با رفتار انسانی مرتبط هستند و با رشته جامعه شناسی همپوشانی دارند. یک مدرک کارشناسی معمولاً به چهار سال تحصیل نیاز دارد.

۲. یک رشته شغلی را انتخاب کنید

قبل از ادامه تحصیل، تصمیم بگیرید که آیا می خواهید شغلی در دانشگاه داشته باشید، که مستلزم کار به عنوان استاد یا محقق مستقل در دانشگاه یا مؤسسه است یا اینکه می خواهید وارد نیروی کار شوید.

تحصیل در جامعه شناسی داوطلبان را به مهارت های مفید زیادی مانند طراحی پروژه های تحقیقاتی، جمع آوری و تفسیر داده ها و تجربه کار با نرم افزار تجزیه و تحلیل داده ها مجهز می کند. شما می توانید این مهارت ها را در بسیاری از مشاغل مانند موارد زیر به کار ببرید:

• کسب و کار

• آموزش عالی، چه در زمینه تدریس و چه در خدمات دانشجویی

• خدمات اجتماعی

• سازمان های دولتی

• غیر انتفاعی

• خدمات تحقیق و توسعه علمی

• خدمات مشاوره مدیریت، علمی و فنی

۳. مدرک فوق لیسانس بگیرید

پس از رسیدن به سطح کارشناسی ارشد، می توانید یکی از دو برنامه موجود را انتخاب کنید: سنتی یا کاربردی. برنامه کارشناسی ارشد سنتی داوطلبان را برای دکتری آماده می کند. و مسیر آموزشی قابل اجرا برای کسانی است که قصد دارند در دانشگاه ها یا دانشکده ها تدریس کنند یا می خواهند تحقیقات مستقل انجام دهند. داوطلبانی که می خواهند وارد نیروی کار شوند باید مدرک کارشناسی ارشد کاربردی را انتخاب کنند.

برنامه های کارشناسی ارشد از نظر الزامات و تمرکز متفاوت است، اما اکثر برنامه ها شامل مجموعه ای اصلی از دروس پایه و پایان نامه یا جزء تحقیقاتی مستقل هستند. دروس اصلی معمولاً شامل نظریه کلاسیک و معاصر، روش تحقیق و تجزیه و تحلیل آماری است. دوره کارشناسی ارشد معمولاً دو سال تحصیل تمام وقت طول می کشد.

۳. کسب تجربه عملی

برنامه های کارشناسی ارشد معمولا فرصت هایی را برای دانش آموزان فراهم می کند تا از طریق دوره های کارآموزی تجربه عملی کسب کنند. دانشجویانی که در یک برنامه کارشناسی ارشد سنتی ثبت نام می کنند ممکن است به عنوان دستیار برای یک جامعه شناس پژوهشی کار کنند، در حالی که داوطلبی که در حال تکمیل مدرک کارشناسی ارشد کاربردی است می تواند برای یک شرکت بازاریابی مصاحبه انجام دهد.

۴. برای دکتری انتخاب کنید.

داوطلبانی که مایل به ورود به دنیای دانشگاهی هستند، چه به عنوان یک مدرس یا یک محقق، ممکن است نیاز به تکمیل مدرک دکترا داشته باشند. دکتری این برنامه معمولاً بر نظریه های جامعه شناختی و روش های تحقیق و آشنایی با کار نظریه پردازان و جامعه شناسان مهم متمرکز است. پس از اینکه دانش آموزان دوره های خود را تکمیل کردند و دانش خود را در یک امتحان نشان دادند، پایان نامه ای می نویسند که باید حاوی تحقیقات اصلی باشد. دکتری به طور معمول بین سه تا چهار سال طول می کشد تا تکمیل شود.

۵. گواهینامه بگیرید

با افزودن گواهینامه به مدارک خود می توانید شغل خود را ارتقا دهید. انجمن جامعه شناسی کاربردی و بالینی دو گواهینامه متفاوت از جمله:

• کارشناس جامعه شناسی خبره: این گواهینامه به داوطلبانی داده می شود که شایستگی خود را به عنوان متخصص جامعه شناسی در زمینه های جامعه شناسی کاربردی، بالینی یا جامعه شناسی عمومی فعال نشان داده اند.

• جامعه شناس بالینی معتبر: این نام برای جامعه شناسانی است که دیدگاه ها و تحلیل های جامعه شناختی را برای تأثیرگذاری بر تغییرات مثبت اجتماعی به کار گرفته اند.

متقاضیان هر دو گواهینامه باید دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکتری باشند. و یک نمونه کار شامل سوابق کاری، عملکرد فعلی، موقعیت اخلاقی و توصیه های افرادی که آنها را به عنوان پزشک می شناسند، ارائه دهید. متقاضیان منتخب باید قبل از تایید نهایی ارائه دهند. اگر پانل درخواست را تأیید کند، متقاضی عضو تایید شده می شود و می تواند تعیین را به شرایط خود اضافه کند.

سوالات متداول

رشته های مختلف در جامعه شناسی چیست؟

در جامعه شناسی رشته های مختلفی وجود دارد که عبارتند از:

• جامعه‌شناسی بالینی: جامعه‌شناسان بالینی کار اجتماعی را در این زمینه انجام می‌دهند و با خدمات اجتماعی و کمپین‌های بهداشت عمومی برای کمک به خدمات مسکن و آسیب‌های روانی در میان دیگران مشارکت می‌کنند.

• جامعه شناسی سیاسی: این رشته ای است که هم جامعه شناسی و هم مطالعات سیاسی را در بر می گیرد. جامعه شناسان سیاسی مواردی مانند تشکیل دولت، اشکال حکومت سیاسی و سیاست های اجتماعی عمده را مطالعه می کنند.

• جامعه شناسی اقتصادی: جامعه شناسان اقتصادی به رابطه بین جوامع، فعالیت های اقتصادی و نهادهایی که این فعالیت ها را مشروط می کنند، توجه دارند.

• جامعه شناسی کاربردی: که «جامعه شناسی عملی» نیز نامیده می شود، دست اندرکاران جامعه شناسی کاربردی نظریه ها و تحقیقات را در روش های جامعه شناختی به کار می برند تا راه حل هایی برای مشکلات جوامع بیابند.

• تحقیق: این رشته شامل جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده های جامعه شناختی از طریق روش های مختلف مانند مشاهده، پیمایش، مطالعه موردی و تحقیق تجربی است.

محیط کار جامعه شناسان چگونه است؟

جامعه شناسان می توانند در زمینه های مختلف کار کنند، به این معنی که محیط های کاری این متخصصان متفاوت است. این شغل ممکن است شامل بیرون رفتن در میدان برای انجام نظرسنجی و مصاحبه، کار پشت میز برای تجزیه و تحلیل داده ها و نوشتن گزارش، ملاقات با همکاران و سایر متخصصان و ارائه نتایج تحقیقات باشد. به طور کلی، اکثر جامعه شناسان، اما، ۴۰ ساعت در هفته کار می کنند و ساعات کاری منظمی دارند.

جامعه شناسان به چه مهارت هایی نیاز دارند؟

مهارت های زیر برای جامعه شناسان مفید است:

• مهارت های ارتباطی و بین فردی: از آنجایی که شغل اغلب مستلزم کار با مردم است، جامعه شناسان باید مهارت های مردمی خوبی داشته باشند و توانایی برقراری ارتباط با همه گروه ها و طبقات جمعیتی را داشته باشند.

• کنجکاوی: به طور کلی، جامعه شناسان باید به افراد و رفتار اجتماعی آنها علاقه طبیعی داشته باشند.

• توانایی تحلیلی: جامعه شناسان برای انجام کار پژوهشی به خوبی نیاز به توانایی های تحلیلی، ریاضی و آماری قوی دارند و باید از ظرفیت تفکر انتقادی و خلاق برخوردار باشند.

• مهارت‌های نوشتاری: از آنجایی که این متخصصان باید تحقیقات خود را ثبت کنند و مقالات خود را بنویسند، باید به خوبی بنویسند.