درد حقیقیِ پیری در ضعف جسمانی نیست، بلکه در سهل انگاری و بی باکی روحی است.
آندره موروا – André Maurois
غفلت از خود
در میان بزرگسالان، غفلت انواع مختلفی دارد که هر چند عمده آنها جزو جرایم و مشکلات اجتماعی لحاظ نمی شوند، اما به هر صورت، تاثیر سوء آنها بر روند زندگی گذاشته خواهد شد و آینده بزرگسالان را نیز تحت الشعاع قرار می دهد. در بسیاری از موارد، اگرچه غفت از خود، منحصرا به خود مرتبط است، اما نه تنها این غفلت ها به گونه ای سوء استفاده از خود محسوب میشود، بلکه تاثیر نامطلوبش می تواند زندگی اطرافیان را خود تحت تاثیر خود قرار دهد.
از همین رو، بر تک تک ما لازم است که برای جلوگیری از هر گونه حسرت و پشیمانی در آینده – چه آینده ای دور و چه نزدیک – اولا شناختی نسبی از انواع غفلت ها پیدا کنیم و در ثانی تلاش کنیم تا با آگاهی و ایجاد تغییرات، با این غفلت ها مقابله نماییم.
انواع غفلت از خود
- عدم مراقبت از خود تا حدی که سلامت و ایمنی فردی را تهدید کند
- غفلت از مراقبت از بهداشت شخصی، سلامت یا محیط اطراف
- ناتوانی در اجتناب از خودآزاری
- عدم درخواست کمک یا عدم دسترسی به خدمات برای رفع نیازهای بهداشتی و مراقبت اجتماعی
- ناتوانی یا عدم تمایل فرد در اداره امور شخصی
شاخص های خود بی توجهی
- بهداشت فردی بسیار ضعیف
- ظاهر نامرتب
- فقدان غذا، لباس یا سرپناه ضروری
- سوء تغذیه و/یا کم آبی بدن
- زندگی در شرایط نامناسب یا غیربهداشتی
- بی توجهی به نگهداری خانه
- احتکار
- جمع آوری تعداد زیادی از حیوانات در شرایط نامناسب
- عدم رعایت خدمات بهداشتی یا مراقبتی
- ناتوانی یا عدم تمایل به مصرف دارو یا درمان بیماری یا آسیب
انواع غفلت و ترک فعل
- عدم ارائه یا اجازه دسترسی به غذا، سرپناه، لباس، گرمایش، تحریک و فعالیت، مراقبت های شخصی یا پزشکی
- ارائه مراقبت به گونه ای که فرد دوست ندارد
- عدم تجویز دارو طبق دستور
- امتناع از دسترسی بازدیدکنندگان
- عدم توجه به نیازهای فرهنگی، مذهبی یا قومی افراد
- عدم توجه به نیازهای آموزشی، اجتماعی و تفریحی
- نادیده گرفتن یا منزوی کردن فرد
- جلوگیری از تصمیم گیری شخص
- جلوگیری از دسترسی به عینک، سمعک، دندان مصنوعی و غیره.
- عدم تضمین حریم خصوصی و حیثیت
شاخص های احتمالی غفلت و فعل قصور
- محیط ضعیف – کثیف یا غیربهداشتی
- وضعیت بدنی ضعیف و/یا بهداشت شخصی
- زخم فشاری یا زخم
- سوء تغذیه یا کاهش وزن غیرقابل توضیح
- صدمات و مشکلات پزشکی درمان نشده
- تماس متناقض یا بی میلی با سازمان های مراقبت های پزشکی و اجتماعی
- تجمع داروهای مصرف نشده
- شکست غیر مشخص در تعامل اجتماعی
- لباس نامناسب یا نامناسب
مثال زندگی واقعی غفلت از خود
یکی از نمونههای معروف بریتانیایی در مورد بیتوجهی به خود، آقای ادموند تربوس (Edmund Trebus)، کهنه سرباز جنگ لهستانی بود که به دلیل احتکار در سریال بیبیسی “A Life of Grime” به شهرت رسید. آقای تربوس سالهای زیادی از عمرش را به صورت نامطلوبی صرف ویلای پنج خوابه و باغ خود در شمال لندن کرده بود؛ او مدت ها به جمع آوری یخچالهای قدیمی، لباسهای کهنه و پوسیده، شیشههای پنجره، جعبههای بیسکویتهای شکسته، و … پرداخته بود و همه را در کل خانه و محوطه ی آن احتکار کرده بود. و خیلی بدتر؛ خانه او آب لوله کشی، دستشویی و برق هم نداشت.
پس از شکایت همسایه ها مبنی بر کثیف بودن ملک وی و به ویژه تعداد موش های صحرایی که در آنجا زندگی می کردند، شورا حکم قضایی مبنی بر تسویه ملک را گرفت. اما آقای تربوس از پیروی کردن خودداری کرد و یک دشمنی طولانی مدت ایجاد شد. او از پذیرفتن ردیف موشهای مرده که نشان میداد شرایط زندگی او خطری جدی برای سلامتی دارد، خودداری کرد.
پس از یک جنگ بزرگ اراده ها، شورا سرانجام موفق شد باغ آقای تربوس را از ۵۱۵ یارد مکعب (معادل ۳۹۴ متر مکعب) زباله پاک کند. شش مرد ۳۰ روز طول کشید که از پنج کامیون بزرگ و ۱۱ دستگاه پرش استفاده کردند و این کار بیش از ۳۰.۰۰۰ پوند هزینه داشت. با این حال، چند سال بعد، دوربینهای تلویزیونی برای فیلم Life of Grime Special بازگشتند و متوجه شدند که نه تنها آقای تربوس باغش را دوباره پر کرده است، بلکه شکافهای بزرگی در خانهاش نشان میدهد که در آستانه فروپاشی است.
در سال ۲۰۰۱ او در نهایت متقاعد شد که به یک خانه مراقبت مسکونی نقل مکان کند، جایی که مجبور شد آخرین سال زندگی خود را در محیطی تمیز و راحت بگذراند.
مثال زندگی واقعی از غفلت و فعل ترک
سوء استفاده از خانه سالمندان به این معنی است که مراقب قصد آسیب رساندن به سالمند را دارد، در حالی که بی توجهی در خانه سالمندان نوعی مراقبت غیر استاندارد یا نقض وظیفه است که باعث آسیب به فرد می شود.
در اوایل سال ۲۰۱۸ Dunmurry، یک خانه مراقبت از سالمندان در ایرلند شمالی در معرض کاتالوگی از سوء استفاده و بی توجهی به ساکنان قرار گرفت.
رفتار غفلت آمیز شامل:
- ساکنان در یک تخت خیس پیدا شدند
- ساکنان برای مدت طولانی در تاریکی ماندند
- ساکنانی که علاوه بر بشقابهای غذای نخورده پیدا شدهاند (نمیتوانند خود را تغذیه کنند یا غذایی که خوراکی نیست)
- لباسهایی که ساکنان میپوشند از جمله لباسهای زیر، جورابها و کفشهایی که در ادرار خیس شدهاند
- ساکنانی که بیش از حد گرم یا بسیار سرد هستند
ساکن، آنی، ۸۹ ساله، به خانوادهاش شکایت کرد که به او غذا نمیخوراندند با وجود اینکه نیروها میتوانستند ببینند که او در حال کاهش وزن است. به نظر می رسید که مواقعی پیش می آمد که کارکنان از کنار او رد می شدند و هیچ غذایی به او نمی دادند. آنی از نظر مراقبت شخصی تحت مراقبت قرار نمی گرفت و خانواده گزارش می دادند که مجبور بودند خودشان این کار را انجام دهند. بهداشت شخصی آنی شروع به لغزش کرد و مواقعی بود که خانواده در یک غروب اکتبر به آنجا می رفتند و او بدون پتو در لباس شبش کنار یک پنجره باز می نشست.
خانواده آنی به مدیر شکایت کردند و بهانه هایی دریافت کردند (آنی دوست نداشت شسته شود) و تضمین هایی مبنی بر تغییر. در نهایت خانواده آنی به ملاقات او رفتند تا او را با استفراغ در سراسر صورتش پیدا کنند و پس از بردن او به بیمارستان، پزشک تشخیص داد که پنومونی و نارسایی کلیهها وجود دارد. خانه مراقبت در نهایت اعتراف کرد که آنی حداقل ۱۲ ساعت در این وضعیت سلامت روی یک صندلی پشتی بلند بوده است.
نشانه های بی توجهی در خانه های سالمندان می تواند به شرح زیر باشد:
- کاهش وزن ناگهانی – این می تواند نشان دهنده کم آبی یا سوء تغذیه باشد
- زخم بستر
- ابراز نارضایتی توسط ساکنین
- انزوا
- یک محیط ناپاک
- کبودی هایی که دلیل منطقی ندارند، یا کبودی های مکرر در نواحی عجیب و غریب مانند اطراف مچ دست یا شانه ها
- افسردگی و/یا اضطراب
- عدم توجه کارکنان، یا تأخیر در مراقبت
- هرگونه نشانه ای مبنی بر برآورده نشدن نیازهای اولیه (مانند مراجعه به موقع و مناسب به توالت).