نقش ذهن خودآگاه

ذهن خودآگاه یکی از عناصر مدل توپوگرافی ذهن زیگموند فروید است. فروید اولین نظریه‌پردازی نبود که آگاهی یا ناخودآگاهی را توصیف کرد، اما این عناصر نقش اساسی در نظریه‌های او درباره روان‌شناسی انسان داشتند.

این مقاله از ایوسی، ضمیر خودآگاه را مورد بحث قرار می دهد، از جمله اینکه چگونه تعریف می شود، چگونه کار می کند و چرا در نظریه فرویدی اهمیت دارد. همچنین چگونگی تفاوت ضمیر خودآگاه با پیش آگاه را پوشش می دهد.

ذهن آگاه چیست؟

در نظریه روانکاوانه شخصیت زیگموند فروید، ضمیر خودآگاه شامل همه چیزهایی است که در آگاهی ما وجود دارد.

ذهن خودآگاه شامل:

• فانتزی ها
• احساسات
• خاطرات
• ادراکات
• خودآگاهی
• احساسات
• اندیشه ها

در اصل، هر چیزی است که در آگاهی فعلی شما باشد. افکار و احساساتی که در حال حاضر تجربه می کنید و آگاهی شما از محیط فعلی همه بخشی از تجربیات آگاهانه شما هستند.

ذهن آگاه چگونه کار می کند

نگه داشتن هر فکر، خاطره یا احساسی همیشه در هشیاری آگاهانه ممکن نیست. بنابراین، در عوض، اطلاعات خاصی در آگاهی حفظ می‌شوند، سایر اطلاعات خارج از آگاهی فوری باقی می‌مانند، اما همچنان در دسترس هستند، و سایر اطلاعات از آگاهی پنهان می‌مانند.

نظریه توپوگرافی فروید یک “نقشه” بود. سیستم های مختلفی که ذهن انسان را می سازند. به عقیده فروید، ذهن از سه سیستم تشکیل شده است: خودآگاه (Cs.)، پیش آگاه (Pcs.) و ناخودآگاه (Ucs.).

این سیستم ها توسط آنچه فروید به عنوان فرآیندهای اولیه و ثانویه شناسایی می کند کنترل می شوند:

• فرایندهای اولیه راهی برای تخلیه تمایلات غیرقابل قبولی است که از ذهن ناخودآگاه ناشی می شود. اغلب شامل ایجاد یک تصویر ذهنی برای عمل به عنوان جایگزینی برای عمل بر اساس یک انگیزه غیرقابل قبول است.
• فرایندهای ثانویه نحوه برخورد ذهن با اصرارهای آگاهانه از طریق ارضای تاخیری است. برای مثال، به‌جای اینکه فوراً بر اساس فکری که دارید عمل کنید، منتظر زمان مناسب‌تری برای اقدام هستید.

مدل توپوگرافی ذهن نیز بخشی از مدل ساختاری بزرگتر فروید از شخصیت است که شامل id، ego و superego می شود.

نحوه تعامل خودآگاه، پیش آگاه و ناخودآگاه

با ضمیر خودآگاه، ضمیر خودآگاه (یا ناخودآگاه) نزدیک است. پیش آگاهی شامل چیزهایی است که ما در حال حاضر به آنها فکر نمی کنیم، اما می توانیم به راحتی آنها را به آگاهی آگاهانه بکشانیم.

چیزهایی که در ناخودآگاه هستند فقط به شکل مبدل در دسترس ذهن خودآگاه هستند. به عنوان مثال، محتویات ناخودآگاه ممکن است به شکل رویا به آگاهی سرازیر شود. فروید معتقد بود که با تجزیه و تحلیل محتوای رویاها، افراد می توانند تأثیرات ناخودآگاه بر اعمال خودآگاه خود را کشف کنند.

استعاره کوه یخ

فروید اغلب از استعاره یک کوه یخ برای توصیف دو جنبه اصلی شخصیت انسان استفاده می کرد. نوک کوه یخی که بالای آب امتداد می یابد نشان دهنده ذهن خودآگاه است. همانطور که در تصویر بالا می بینید، ذهن خودآگاه فقط “نوک کوه یخ” است. در زیر آب، بخش بزرگ‌تری از کوه یخ وجود دارد که نمایانگر ناخودآگاه است.

در حالی که خودآگاه و پیش آگاه مهم هستند، فروید معتقد بود که آنها بسیار کمتر از ناخودآگاه حیاتی هستند.

فروید معتقد بود چیزهایی که از آگاهی پنهان هستند، بیشترین تأثیر را بر شخصیت و رفتار ما دارند.

ناخودآگاه (ناخودآگاه) نقش مهمی ایفا می کند زیرا حاوی اطلاعاتی است که می توانیم در صورت نیاز به سرعت به ضمیر خودآگاه جذب کنیم. همچنین به عنوان یک مکانیسم کنترلی عمل می کند که به حفظ اطلاعات خاص در ضمیر ناخودآگاه و خارج از آگاهی خودآگاه کمک می کند.