ایوسی

روش علمی چیست؟ ۷ مرحله برای آزمایش نتیجه گیری

آیا مدارس باید روش علمی را آموزش دهند

حرفه در علم شامل استفاده از فرآیندها و روش های مختلف برای رسیدن به نتیجه است. اگر قصد دارید یک مسیر شغلی علمی را دنبال کنید، درک برخی از روش های کلیدی که ممکن است در کارهای روزانه خود استفاده کنید و با آنها روبرو شوید مفید است. یکی از رایج ترین فرآیندهای مورد استفاده، روش علمی است که شامل انجام یک سری مراحل برای آزمایش یک فرضیه و رسیدن به نتیجه است.

در این مقاله از ایوسی، به روش علمی، هفت مرحله و نحوه استفاده از آن در کاربردهای علمی می پردازیم.

بخوانید: فرضیه چیست؟ (با انواع، مثال ها و سوالات متداول)

روش علمی چیست؟

روش علمی فرآیندی است که هنگام انجام آزمایش ها و کاوش مشاهدات استفاده می شود. برخی از حوزه‌های علم بیشتر به این روش برای پاسخ دادن به سؤالات متکی هستند، زیرا نسبت به سایر حوزه‌ها آسان‌تر آزمایش می‌شوند. هدف این روش کشف روابط بین علت و معلول در موقعیت ها و کاربردهای مختلف است.

هنگام پیروی از روش علمی، دانشمندان باید سؤالاتی بپرسند، گردآوری و به شواهد نگاه کنند و تعیین کنند که آیا می توان پاسخ سؤالات خود را از طریق آن شواهد یافت یا خیر. دانشمندان همچنین از این روش برای تعیین اینکه آیا تمام اطلاعات ارائه شده و یافت شده می توانند برای ایجاد یک پاسخ منطقی ترکیب شوند یا خیر استفاده می کنند. روش علمی راهی برای اعمال روش های منطقی و منطقی حل مسئله در پرسش های علمی فراهم می کند.

بخوانید: نظریه در مقابل فرضیه: تفاوت ها، تعریف و انواع

۷ مرحله روش علمی

بر اساس نوع سوال پرسیده شده، نوع علم مورد استفاده و قوانینی که در آن شاخه خاص از علم اعمال می شود، ممکن است لازم باشد روش را تغییر دهید و یک یا چند مرحله را تغییر دهید یا حذف کنید. در اینجا هفت مرحله روش علمی است که با یک فرضیه علمی مثال نشان داده شده است:

بخوانید: در نظرات: شیوه پیاده سازی روش علمی در زندگی روزمره

این تصویر مراحل موجود در روش علمی را نشان می‌دهد. ممکن است فرضیه تأیید شود اما نتایج آزمون‌ از استحکام کافی برخوردار نباشد در آنصورت می‌توان پیش‌بینی‌های بیشتری را آزمایش کرد تا در صورت درستی آنها فرضیه تقویت شود.

۱. یک سوال بپرسید

اولین قدم در روش علمی پرسیدن سوالی است که می خواهید به آن پاسخ دهید. این سوال شامل یکی از آغازگرهای کلیدی خواهد بود: چگونه، چه، چه زمانی، چرا، کجا، چه کسی یا کدام. سوالی که می پرسی نیز باید از طریق آزمایش قابل اندازه گیری و پاسخگویی باشد. اغلب چیزی است که می توان با یک نتیجه عددی اندازه گیری کرد، اگرچه نتایج رفتاری نیز بخشی از روش علمی است.

مثال: شاید بخواهید آزمایشی را در مورد رابطه علی بین موسیقی و برخی حیوانات اهلی آزمایش کنید. یک سوال خوب برای شروع ممکن است این باشد: «آیا موسیقی بر رفتار گونه‌های خاصی از حیوانات اهلی مانند سگ‌ها و گربه‌سانان تأثیر می‌گذارد؟»

۲. تحقیق را انجام دهید

با فرمول‌بندی سؤالتان، تحقیقات مقدماتی پیش‌زمینه انجام دهید تا خود را برای آزمایش آماده کنید. بسته به سؤالی که می‌پرسید و ماهیت داده‌های پس‌زمینه، می‌توانید اطلاعات را از طریق جستجوهای آنلاین یا در کتابخانه محلی خود بیابید. همچنین ممکن است مطالعات و آزمایش های قبلی را بیابید که می تواند به روند و نتیجه گیری شما کمک کند.

در این مورد، ممکن است با مرور مطالعات علمی قبلی برای آزمایشات حیوانی مرتبط با واکنش آنها به موسیقی شروع کنید. کلید یافتن اطلاعات مربوطه ممکن است نگاهی به مطالعات مربوط به رفتار حیوانات در مورد هنر یا حیوانات اهلی باشد که مستقیماً تحت تأثیر موسیقی قرار می گیرند.

۳. فرضیه خود را ایجاد کنید

فرضیه یک حدس تحصیل شده است که به دنبال پاسخ به سؤالی است که می تواند به طور سیستماتیک آزمایش شود. فرضیه شما همچنین باید شامل پیش بینی هایی باشد که می توانید از طریق آزمایش و تحقیق اندازه گیری کنید.

مثال: بر اساس تحقیقات خود، شما شروع به تنظیم دقیق افکار خود در مورد آنچه احتمالاً رخ خواهد داد: «اگر موسیقی کلاسیک بنوازم، سگ و گربه من در اتاق با من خواهند ماند. اگر موسیقی راک اند رول بزنم، سگ و گربه‌ام اتاق را ترک می‌کنند.»

۴. فرضیه خود را با انجام آزمایشی آزمایش کنید

در مرحله بعد، فرضیه خود را با آزمایش آزمایش کنید. آزمایش شما راهی برای آزمایش کمّی پیش‌بینی‌های شماست و باید توسط دانشمند دیگری تکرار شود.

مثال: شما تصمیم می گیرید آن را آزمایش کنید: گربه و سگ را به همان اتاقی می آورید که سیستم صوتی در آن موجود است. موسیقی کلاسیک را با صدای کم پخش می کنید. هر دو حیوان در اتاق باقی می مانند. سپس، موسیقی دانشمند را با همان صدا به راک اند رول تغییر می دهید. هر دو حیوان در اتاق می مانند.

۵. مشاهده کنید

فرآیند علمی خود را ارزیابی کنید و مطمئن شوید که شرایط در تمام اقدامات آزمایشی یکسان باقی می مانند. اگر عاملی را در آزمایش خود تغییر دادید، برای حفظ انصاف، همه عوامل دیگر را یکسان نگه دارید. پس از اتمام آزمایش، برای اطمینان از صحت نتایج، آن را چند بار دیگر تکرار کنید.

مثال: در بررسی علت و معلول آزمایش خود، مشاهده می کنید که علیرغم آنچه فکر می کردید اتفاق بیفتد، چنین نشد. به طور خاص، نوع موسیقی پخش شده بر واکنش حیوانات تأثیری نداشت.

بنابراین، شما فرضیه خود را طوری تنظیم می کنید که حیوانات بر اساس میزان صدای موسیقی واکنش نشان می دهند. شما آزمایش دیگری انجام می دهید، موسیقی کلاسیک را با صدای کم و سپس با صدای زیاد پخش می کنید. هنگامی که موسیقی آرام است حیوانات در اتاق می مانند و هنگامی که موسیقی بلند است اتاق را ترک می کنند.

۶. نتایج را تجزیه و تحلیل کنید و نتیجه بگیرید

اکنون می‌توانید یافته‌های آزمایش خود را بگیرید و آن‌ها را تجزیه و تحلیل کنید تا تعیین کنید که آیا آنها از فرضیه شما پشتیبانی می‌کنند یا خیر.

نتیجه گیری یعنی تعیین اینکه آیا آنچه که فکر می کردید اتفاق می افتد یا خیر. اگر این اتفاق نیفتاد، می توانید یک فرضیه جدید ایجاد کنید، به مرحله چهار بازگردید و آزمایش جدیدی برای اثبات نظریه جدید خود انجام دهید. اگر آنچه شما فرض کردید در مرحله آزمایش اتفاق افتاد، گام نهایی این است که یافته های خود را کنار هم قرار دهید و آنها را به دیگران ارائه دهید.

مثال: شما تشخیص می دهید که رفتار حیوانات بیشتر تحت تأثیر حجم موسیقی در حال پخش است تا نوع موسیقی پخش شده.

۷. یافته ها را ارائه دهید

روش ارائه یافته های شما بستگی به جایگاه و سطح علمی شما دارد. اگر پروژه‌ای را وارد نمایشگاه علمی می‌کنید، احتمالاً یافته‌های خود را در یک گزارش مکتوب، روی تابلوی نمایش یا در طی ارائه‌ای در این رویداد اعلام می‌کنید. اگر شما یک دانشمند حرفه ای هستید، می توانید یافته های خود را در یک نشریه علمی یا به سرپرستان خود ارائه دهید.

مثال: شما یک گزارش رسمی می نویسید و یک ارائه شفاهی برای به اشتراک گذاشتن یافته های خود آماده می کنید.

مرتبط: انواع روش های تحقیق (با بهترین روش ها و مثال ها)

سوالات متداول:

چه کسی روش علمی را ساخته است؟

علم به عنوان پدیده‌ای از انسانیت نیست و به شخص خاصی نسبت داده نمی‌شود. بیشترین تأثیر در توسعه و شکل‌گیری روش علمی نخستین دانشمندان و فیلسوفان یونان باستان داشتند. همچنین، برخی از فیلسوفان و علمای قرون وسطی و دوران رنسانس مانند فردیناندو؛ او یکی از مؤسسان روش علمی است که عنوان می‌کنیم. همچنین ابن سینا، فرانسیس بیکن، رنه دکارت، ایزاک نیوتن و کارل پوپر تأثیر قابل توجهی در توسعه و شکل‌گیری روش علمی داشته‌اند.

روش علمی از چه زمانی شروع شد؟

روش علمی به طور جدی با آغاز دوره روشنگری علمی در قرن هفدهم آغاز شد. در این دوره، علما به دنبال استفاده از روش‌های تجربی و تحلیلی صحیح برای بررسی پدیده‌ها و تفسیر داده‌ها بودند. ایده‌ها و روش‌های علمی از آن زمان به بعد پیشرفت کرده و تا به امروز به شکل گسترده‌ای استفاده می‌شوند.

روش علمی چگونه جهان را تغییر داده است؟

روش علمی یک فرایند سیستماتیک است که برای حل مسائل و پاسخ به سوالات علمی استفاده می‌شود. این روش تغییرات اساسی در جهان را ایجاد کرده است از جمله:

۱- کشف دانش جدید: با استفاده از روش علمی، امکان کشف و تولید دانش جدید فراهم می‌شود. این کشفات جدید به حل مسائل پیچیده و چالش‌برانگیزی کمک می‌کنند.

۲- توسعه فناوری: روش علمی از طریق پژوهش‌های مستمر به توسعه فناوری و ایجاد نوآوری‌هایی که به زندگی انسان‌ها کمک می‌کنند، منجر می‌شود. این فرآیند فناوری را در زمینه‌های مختلف مانند پزشکی، ارتباطات، حمل و نقل و غیره تغییر داده است.

۳- توسعه علم: از طریق استفاده از روش علمی، علم متقدم‌تر و بیشتر به سرعت پیشرفت کرده است. این توسعه علم باعث شده است که درک ما از دنیا و جهان اطرافمان عمیق‌تر و دقیق‌تر شود.

۴- تغییر در زندگی روزمره: استفاده از روش علمی در برخی حوزه‌ها مانند پزشکی، کشاورزی و روانشناسی تغییرات بزرگی را در زندگی روزمره انسان‌ها به همراه داشته است. به عنوان مثال، درمان‌های جدید و کارا برای بیماری‌ها، روش‌های بهبود چرایی و خواب و روش‌های بهینه برای کشت و برداشت محصولات کشاورزی به تغییرات قابل توجهی منجر شده‌اند.

۵- تحقق توسعه اقتصادی: توسعه علمی‌ در زمینه‌های مختلف، سبب رشد و توسعه اقتصادی شده است. به عنوان مثال، تحقق پیشرفت‌های علمی در حوزه صنعت و فناوری اطلاعات به ایجاد شرکت‌های پیشرو و ایجاد اشتغال زیاد در جوامع صنعتی و تکنولوژی توسعه یافته منجر شده است.

به طور کلی، استفاده از روش علمی تغییراتی عمده در جهان اطرافمان ایجاد کرده است و باعث بهبود و توسعه زندگی ما شده است.

ویژگی های روش علمی چیست؟

روش علمی، یک روش سازماندهی شده و دقیق برای بررسی، تحلیل و توضیح همه واقعیات و پدیده های طبیعی است. برخی از ویژگی های اساسی روش علمی عبارتند از:

  1. شفافیت و صداقت: تمام اطلاعات و روش های استفاده شده در یک پژوهش علمی باید شفاف و صادقانه ارائه شود.
  2. تکرارپذیری: نتایج یک تجربه یا پژوهش باید توسط سایر محققین تکرار شود تا صحت آنها تأیید شود.
  3. قابل مشاهده: فرایند و نتایج پژوهش باید قابل مشاهده و اندازه گیری باشند، تا بتوان آنها را تجزیه و تحلیل کرد و تفسیر منطقی ارائه داد.
  4. تحلیل و مقایسه: داده های حاصل از تجربه ها باید به وسیله ابزارهای آماری تجزیه و تحلیل شوند و با داده های سابق و دیگران مقایسه شوند.
  5. پیش بینی: روش علمی باید قادر به ارائه فرضیه ها و پیش بینی های قابل تست باشد.
  6. کنترل شده بودن: در طرح تجربیات یا پژوهش ها، تلاش می شود تا تمام متغیرهای ممکن مورد تأثیر قرار گیرند و فقط یک متغیر یا مجموعه ای از متغیرها بررسی شوند.
  7. تجربه محور: روش علمی بر تجربه های مشاهده پایه گذاری شده است و در نتیجه، تجربه ها بر روی آنالیز داده ها و ارائه نتایج تأثیرگذار می باشد.
  8. بر اساس دانش علمی: روش علمی باید بر مبنای تئوری ها و دانش علمی قرار گیرد و نتایج باید با فرضیات قبلی و دانش موجود سازگاری داشته باشند.

مقالات مرتبط بیشتر:

خروج از نسخه موبایل