پایگاه داده SQL در مقابل NoSQL: تفاوت چیست؟

پایگاه داده های ساختاریافته (SQL: Structured Query Language) و غیر ساختاریافته (NoSQL: not only sql) توسط متخصصان حرفه ای برنامه نویسی برای سازماندهی، ذخیره، پرس و جو و گرفتن داده ها استفاده می شود. شرکت ها از این سیستم ها برای جمع آوری و بازیابی اطلاعات در مورد جنبه های مختلف کسب و کار خود استفاده می کنند. اگر شما یک برنامه نویس، صاحب کسب و کار یا رهبر فناوری هستید، می توانید از یادگیری اینکه کدام سیستم ذخیره سازی و بازیابی پایگاه داده برای شما بهترین است بهره مند شوید.

در این مقاله از ایوسی، ساختارهای SQL و NoSQL را تعریف کرده و تفاوت های اصلی بین این دو سیستم را شرح می دهیم.

مطالب مرتبط: انواع مختلف پایگاه های داده چیست؟

پایگاه داده SQL چیست؟

در برنامه نویسی کامپیوتر، SQL یا زبان پرس و جوی ساختاریافته ، یک زبان برنامه نویسی رایج برای طراحی پایگاه داده های رابطه ای است. SQL که قدمت آن به بیش از ۵۰ سال قبل می‌رسد، به زبان استاندارد برای ذخیره‌سازی و سازمان‌دهی داده‌ها در سیستم‌های متنوعی تبدیل شده است که در آنها روابط بین داده‌ها وجود دارد.

بسیاری از صنایع به پایگاه های داده SQL برای تسهیل عملیات تجاری چندگانه و پیچیده از طریق ساختار و نگهداری داده ها در مورد همه فرآیندها متکی هستند. در یک پایگاه داده SQL، داده ها را در جداول سازماندهی می کنید که در آن یک ورودی در هر ردیف و اطلاعات خاصی را در ستون های مرتبط قرار می دهید.

بیشتر بخوانید: انواع مختلف مدیریت پایگاه داده چیست؟

مزایای پایگاه داده SQL

یکی از مزیت‌های استفاده از پایگاه داده SQL این است که می‌توانید داده‌ها را به‌سرعت به‌روزرسانی، سازمان‌دهی و پرس‌وجو کنید و به شما این امکان را می‌دهد که به راحتی به اطلاعات خاصی دسترسی داشته باشید. مزایای دیگر عبارتند از:

۱. دارای یک زبان استاندارد

SQL به دلیل سابقه طولانی مدت و استفاده تقریباً جهانی، یک پلتفرم استاندارد و یکپارچه در سراسر جهان ارائه می دهد. مقدار زیادی اسناد، آموزش، راهنمایی و منابع کمکی در دسترس کاربران است. SQL از استانداردهای خاصی پیروی می کند که سازمان هایی مانند موسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) و سازمان استاندارد بین المللی به طور دوره ای به روز می کنند. (ISO) این استانداردسازی یک زبان جهانی برای کاربران SQL ایجاد می‌کند که باعث ثبات در فرآیندها و روش‌های حل مسئله در بسیاری از برنامه‌های فنی می‌شود.

مرتبط: ۱۰ مهارت SQL برای برنامه نویسان و توسعه دهندگان

۲. به همه کارکنان اجازه می دهد تا اطلاعات را بازیابی کنند

داده ها در پایگاه داده های SQL به راحتی قابل دسترسی و بازیابی هستند. کاربران می توانند به سرعت و بدون نیاز به کد برنامه نویسی سطح بالا به حجم زیادی از داده ها دسترسی پیدا کنند. با این سیستم، افراد می توانند از دستورات استاندارد مانند “انتخاب”، “درج” و “به روز رسانی” برای پیمایش ابزارها استفاده کنند. همچنین، SQL دسترسی به چندین نمایش داده و خروجی را بسته به کاربر و نیازهای دقیق آنها آسان می کند. این سهولت استفاده به همه کارکنانی که به پایگاه داده SQL دسترسی دارند اجازه می دهد تا به سرعت اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت کنند.

بیشتر بخوانید: راهنمای معماری اطلاعات

۳. جمع آوری داده های تحلیلی را آسان می کند

طراحی تعاملی و ساده زبان SQL جمع آوری داده ها و دریافت پاسخ به پرس و جوهای پیچیده را آسان می کند. می توانید SQL را روی رایانه های شخصی، لپ تاپ ها، سرورها و دستگاه های تلفن همراه نصب کنید. همچنین می توانید در صورت لزوم برنامه را در برنامه های خاص جاسازی کنید. این ویژگی‌ها SQL را به یک برنامه قابل حمل تبدیل می‌کند، بنابراین می‌توانید از آن برای جمع‌آوری داده‌های تحلیلی مورد نیاز از چندین دستگاه استفاده کنید، تا زمانی که از هر دستگاه به سیستم دسترسی دارید.

مطالب مرتبط: ۶ روش جمع آوری داده ها (با انواع و مثال ها)

پایگاه داده NoSQL چیست؟

پایگاه داده NoSQL جایگزینی برای پایگاه داده SQL است که ساختاری غیر رابطه ای و غیر خطی دارد. این بدان معناست که سیستم مدیریت پایگاه داده یا از زبان SQL یا روش پرس و جو که فراتر از قابلیت های SQL است استفاده نمی کند.

انواع پایگاه داده NoSQL

چهار نوع رایج پایگاه داده NoSQL وجود دارد که هر کدام دارای یک مدل داده منحصر به فرد هستند که می توانید برای ذخیره و بازیابی اطلاعات استفاده کنید:

• پایگاه‌های اطلاعاتی اسناد: پایگاه‌های اطلاعاتی اسناد، داده‌های نیمه ساختار یافته را در قالب سند ذخیره می‌کنند

• پایگاه‌های اطلاعاتی گراف: پایگاه‌های اطلاعاتی گراف، داده‌ها را در گره‌ها و لبه‌های مجزا سازمان‌دهی می‌کنند که نشان‌دهنده روابط بین گره‌ها است و نحوه تعامل آنها با یکدیگر را دیکته می‌کند.

• فروشگاه‌های ارزش کلیدی: فروشگاه‌های ارزش کلیدی از مدل داده‌ای استفاده می‌کنند که یک مقدار منحصربه‌فرد را با یک مقدار مرتبط جفت می‌کند.

• ذخیره‌های ستون گسترده: فروشگاه‌های ستون گسترده از ستون‌ها، ردیف‌ها و جداول مانند جداول پایگاه داده رابطه‌ای استفاده می‌کنند، اما قراردادهای قالب‌بندی و نام‌گذاری می‌تواند بین ردیف‌های یک جدول پایگاه داده متفاوت باشد.

مزایای پایگاه داده NoSQL

مزایای استفاده از پایگاه داده NoSQL در محل کار عبارتند از:

۱. قابلیت ذخیره سازی گسترده را ارائه می دهد

یکی از مزایای اصلی پایگاه داده NoSQL توانایی آن در ذخیره مقادیر عظیم داده بدون ساختار فنی پیشوندی است. پایگاه داده NoSQL برای انواع داده های قابل ذخیره سازی محدودیتی قائل نمی شود. با تغییر و رشد نیازهای کسب و کار، پایگاه های داده NoSQL انعطاف پذیری برای افزودن انواع داده ها را دارند. این بدان معنی است که می توانید با رشد و گسترش عملیات سازمان خود پایگاه داده را به روز کنید.

مطالب مرتبط: تقسیم بندی فضای ذخیره سازی – partition

۲. دارای یک طرح واره پویا

یک طرح واره پویا به این معنی است که افراد می توانند عناصر داده را در یک پایگاه داده در زمان واقعی تغییر دهند. در پایگاه‌های داده سنتی SQL، تغییرات می‌تواند زمان زیادی طول بکشد، به‌ویژه وقتی پایگاه داده بزرگ‌تر می‌شود. پایگاه های داده NoSQL داده ها را بدون یک طرح واره ثابت ذخیره می کنند و بنابراین مقیاس پذیری و انعطاف پذیری زیادی را ارائه می دهند. با طرح پویا پایگاه های داده NoSQL، کارمندان در تمام بخش های شرکت شما می توانند با تغییر فرآیندهای کسب و کار، اطلاعات عملیاتی را اضافه یا حذف کنند.

۳. تحویل داده ها را با سرعت بالا ارائه می دهد

استفاده از NoSQL به کاربران اجازه می دهد تا داده ها را با سرعت بالا جستجو و بازیابی کنند. این فرآیند سرعت و حجم بالای داده را برای اجرای پرس و جوها و برگرداندن پرس و جوها به کاربران بهینه می کند. از آنجایی که پایگاه‌های داده NoSQL از داده‌های نیمه ساختاریافته و بدون ساختار پشتیبانی می‌کنند، می‌توانید مقادیر زیادی از اطلاعات غیر مشابه را به طور کلی ذخیره کنید. قابلیت ذخیره و دسترسی به اطلاعات بدون نیاز به تعریف، جستجو و بازگرداندن اطلاعات را با سرعت بالا برای NoSQL آسان می کند.

مطالب مرتبط: CDN چیست و چه کاربردی دارد؟

SQL در مقابل پایگاه داده NoSQL

در اینجا چهار تفاوت اصلی بین پایگاه داده های NoSQL و SQL وجود دارد:

۱. انواع و ساختار

پایگاه داده های SQL و NoSQL از ساختارهای مختلفی برای انجام فرآیندها استفاده می کنند. به طور معمول، پایگاه های داده SQL دارای جداول هستند در حالی که پایگاه های داده NoSQL اغلب مبتنی بر سند هستند. با این حال، آنها همچنین می توانند شامل جفت های کلید-مقدار، ذخیره ستون های گسترده و نمودارها باشند. این تمایزات در ساختار پایگاه داده های SQL و NoSQL آنها را برای برنامه ها، برنامه ها و وظایف مختلف مناسب می کند. از آنجایی که SQL و NoSQL ساختارهای متضادی را در بر می گیرند، بسیاری از شرکت ها از عملکردهای هر دو چارچوب برای سازماندهی و نگهداری داده های تجاری استفاده می کنند.

۲. مدل های ذخیره سازی داده ها

مدل های ذخیره سازی بین SQL و NoSQL نیز متفاوت است. در یک پایگاه داده SQL، شما داده ها را در یک مدل مبتنی بر طرحواره ذخیره می کنید که در آن باید قبل از وارد کردن اطلاعات، انواع داده را تعریف کنید. این بدان معناست که هر زمان که نیاز به تغییر نوع داده دارید، باید کل پایگاه داده را تغییر دهید. NoSQL در عوض از یک مدل بدون طرح واره استفاده می‌کند که در آن تعریف ساختار و انواع داده‌ها غیر ضروری است. علاوه بر این، ذخیره‌سازی داده‌های SQL در ساختارهای عمودی رخ می‌دهد، رشد می‌کند و بر روی فایل‌های قبلی ساخته می‌شود، در حالی که NoSQL به صورت افقی برای ذخیره داده‌ها در شبکه‌ها، سرورها و دستگاه‌های اضافی منشعب می‌شود.

بیشتر بخوانید: سرمایه‌گذاری آینده: نگاهی به برنامه‌های بانک اطلاعاتی

۳. قابلیت تکرار

شرکت هایی که از NoSQL استفاده می کنند اغلب از آن برای تکثیر خودکار داده های مهم در شبکه استفاده می کنند. مقیاس پذیری افقی پایگاه داده های NoSQL را برای تکرار خودکار بهینه می کند، در حالی که مقیاس بندی عمودی SQL تکرار خودکار را به چالش می کشد. این تفاوت بین NoSQL و SQL به همین دلیل است که برخی از سازمان ها از هر دو ساختار پایگاه داده برای سازماندهی، ذخیره و استفاده از اطلاعات استفاده می کنند.

۴. امکان مقیاس بندی

پایگاه‌های داده SQL به صورت عمودی مقیاس‌پذیر هستند، به این معنی که کاربران می‌توانند با افزودن RAM ، CPU یا درایوهای حالت جامد، بار روی یک سرور نمونه را افزایش دهند. برعکس، پایگاه‌های داده NoSQL به صورت افقی مقیاس می‌شوند و به کاربران اجازه می‌دهند تا خرده‌های پایگاه داده ایجاد کنند. پایگاه داده داده ها را در نمونه های پایگاه داده جداگانه تقسیم می کند تا حجم کار را در چندین نمونه پخش کند تا سرعت و در دسترس بودن داده ها افزایش یابد.

مطالب مرتبط: ۱۴ نوع حافظه کامپیوتر: آنچه باید بدانید

مرتبط: ۱۰ کاربرد SQL (با تعریف، مزایا و مثال ها)