بیکاری چرخه ای: تعریف، علل و نحوه مقایسه آن

تولید کسب و کار و رشد اقتصادی در چرخه اتفاق می افتد. اقتصاددانان عبارت “بیکاری چرخه ای” را برای توصیف از دست دادن شغل مرتبط با رکود در اقتصاد ایجاد کردند. پیش‌بینی انحرافات کوتاه‌مدت در اقتصاد می‌تواند دشوار باشد، همانطور که در مورد همه‌گیری COVID-19 چنین بود.

در این مقاله از ایوسی، بیکاری ادواری، علل آن و نقش سایر انواع بیکاری در بازار کار را توضیح می دهیم.

بیکاری ادواری چیست؟

بیکاری چرخه ای مفهومی است که از دست دادن شغل را به دلیل انقباض اقتصادی یا دوره کند رشد اقتصادی توضیح می دهد. اقتصاددانان از این اصطلاح برای تشخیص افزایش و کاهش بهره وری کسب و کار در یک چرخه به جای یک پدیده خطی استفاده می کنند.

بیکاری معمولا در دوران رکود افزایش می یابد و در طول توسعه اقتصادی کاهش می یابد. در دوران رکود اقتصادی، تقاضا برای کالاها کمتر می شود، بنابراین نیاز به کارمند کاهش می یابد. هنگامی که درصدی بالاتر از حد معمول از مردم شغل خود را از دست می دهند، کالاهای کمتری نیز خریداری می کنند که منجر به از دست دادن بیشتر رشد اقتصادی از طریق سرمایه گذاری های مالی و کاهش سطح تولید می شود. برای کاهش تأثیر بیکاری ادواری بر اقتصاد، دولت ها ممکن است از ابزارهای سیاسی مختلفی مانند بسته های محرک برای تشویق رشد اقتصادی در دوران رکود استفاده کنند.

چه چیزی باعث بیکاری ادواری می شود؟

با افزایش و کاهش روند رشد کلی اقتصادی در چرخه، کسب و کارها تولید کمتری می کنند و انقباض اقتصادی شروع می شود. این اغلب به دلیل سقوط بازار سهام است که در آن مصرف کنندگان اعتماد خود را به اقتصاد از دست می دهند و خرید را به تاخیر می اندازند.

در یک رکود اقتصادی که رکود نیز نامیده می شود، کاهش تقاضا برای کالاها و خدمات به این معنی است که اقتصاد نمی تواند از اشتغال کامل حمایت کند و شرکت ها کارکنان خود را اخراج می کنند. از آنجایی که اکثر شرکت ها در دوران رکود از الگوی مشابهی پیروی می کنند، یافتن شغل جدید برای کسانی که شغل خود را از دست داده اند دشوار است. در طول دوره بیکاری ادواری، کارمندان ماهر بیشتری نسبت به مشاغل موجود به دنبال شغل هستند، که چرخه بیکاری را نیز تداوم می بخشد.

اثرات بیکاری ادواری چیست؟

بیکاری دوره ای در اوج خود می تواند منجر به موارد زیر شود:

• تولید کم: در طول بیکاری ادواری، تقاضای مصرف کنندگان برای کالاها کاهش می یابد و منجر به کاهش تولید اقلام در چندین صنعت می شود.

• تقاضای کمتر برای خدمات: همراه با کالاها، خدمات خاصی دیگر برای مصرف کنندگان مورد تقاضا نیستند. خدماتی مانند مهمان‌نوازی مرتبط با سفر و گردشگری معمولاً در دوران رکود اقتصادی آسیب می‌بینند.

• از دست دادن شغل در مقیاس بزرگ: هنگامی که مصرف کنندگان کالاها و خدمات کمتری را تقاضا می کنند، شرکت ها نیاز کمتری به نیروی کار خود دارند که منجر به اخراج در صنایع مختلف می شود.

• کاهش مخارج: در دوره بیکاری ادواری، زمانی که اعتماد مصرف کننده پایین است، خریداران معمولاً از انجام خرید خودداری می کنند، به خصوص خریدهای بزرگ مانند خرید خانه.

• حجم کمتر در بازار سهام: خرید و فروش سهام یکی از بزرگترین عوامل موثر بر بیکاری دوره ای است زیرا سهام کمتری با ارزش کمتر معامله می شود. این بر اقتصاد کلی تأثیر منفی می گذارد.

نمونه هایی از بیکاری دوره ای

موارد زیر نمونه هایی از بیکاری دوره ای ناشی از رکودهای بزرگ در رشد اقتصادی است:

سقوط بازار سهام در سال ۱۹۲۹

پس از یک رشد اقتصادی بزرگ در طول دهه ۱۹۲۰، روندهای مالی ناپایدار، عمدتاً ناشی از خرید بیش از حد سهام، منجر به کاهش سریع قیمت سهام شد زیرا مردم برای فروش و بازگرداندن پول خود هجوم آوردند. کسب‌وکارهایی که دارای سهام عمومی موفق بودند، ناگهان به نیمی از ثروت قبلی خود رسیدند و ساختار مالی بازار سهام ایالات متحده در اکتبر ۱۹۲۹ سقوط کرد.

اگرچه بازار در دهه بعد دوباره به آرامی شروع به رشد کرد، بیکاری بی سابقه نیروی کار کشور را برای تقریباً چندین سال فلج کرد. مشاغل نیروی کار خود را کاهش دادند و میلیون ها نفر بیکار شدند. این مثال از دوره بالای بیکاری ادواری به عنوان رکود بزرگ نیز شناخته می شود.

رکود سال ۲۰۰۸

در سال ۲۰۰۸، بیکاری ادواری به بالاترین حد خود رسید که این بار عمدتاً ناشی از بازار مسکن بود. پس از افزایش قیمت مسکن در شرایطی که وام‌ها به راحتی تضمین شدند، بسیاری از آنها نتوانستند بدهی‌های خود را پرداخت کنند که منجر به بحران مالی دیگری شد. دریافت وام هایی که زمانی آزادانه ارائه می شد به طور فزاینده ای دشوار می شد. ساخت و بازسازی خانه های جدید عملا متوقف شد و میلیون ها کارگر ساختمانی شغل خود را از دست دادند.

بیکاری ساختاری نیز در این بحران که اغلب رکود بزرگ نامیده می شود، نقش داشت، زیرا کارخانه ها برای تکمیل تولید به استفاده از فرآیندهای کامپیوتری روی آوردند و کارگران ماهر بیشتری را بیکار کردند.

پاندمی کووید ۱۹

در اوایل سال ۲۰۲۰، اقتصاد جهانی به دلیل همه گیری کووید-۱۹ متوقف شد. تعطیلی اجباری مشاغل برای جلوگیری از گسترش ویروس کرونا، کاهش درآمد و کاهش تقاضای خریداران منجر به بیکاری بی سابقه شد. این بیماری همه گیر برای همه افراد نیروی کار، به ویژه برای زنان، BIPOC، حقوق بگیران کمتر و کسانی که تحصیلات کمتری دارند، بحران ایجاد کرد. با این حال، از آنجایی که کسب‌وکارهایی مانند خرده‌فروشان و رستوران‌ها اجازه بازگشایی پیدا کرده‌اند، کارمندان خود را برای پاسخگویی به تقاضای جدید دوباره استخدام کرده‌اند. دولت‌ها در سرتاسر جهان نیز تلاش کرده‌اند اقتصاد را به طرق مختلف تحریک کنند، از جمله صدور چک‌های محرک برای دستمزدهای پایین‌تر و ارائه کاهش مالیات برای صاحبان مشاغل کوچک و والدین کودکان خردسال.

بیشتر بخوانید: ۱۰ شغل مقاوم در برابر رکود

بیکاری ادواری چگونه پایان می یابد؟

در اینجا برخی از راه‌هایی وجود دارد که می‌تواند بیکاری دوره‌ای را که می‌تواند تنها چند ماه یا در طی چند سال طول بکشد، پایان دهد:

• اعتماد مصرف کننده افزایش می یابد. کسانی که توانایی این کار را دارند دوباره شروع به خرید می کنند. این می تواند شامل دارایی هایی مانند سهام، سرمایه گذاری از طریق روش های دیگر و خریدهای بزرگ مانند خانه باشد.

• تولید افزایش می یابد. برخی از صنایع شروع به افزایش تقاضا برای کالا می کنند و تولید به آرامی یک بار دیگر افزایش می یابد.

• دولت برنامه ها را اجرا می کند. کمک های دولتی یکی از راه های تقویت رشد اقتصادی است. این ممکن است به شکل محرکی برای مشاغل و افراد یا از طریق برنامه های عمومی برای ایجاد شغل باشد.

• نرخ بهره کاهش می یابد. دولت همچنین می تواند نقشی در کاهش نرخ بهره برای تشویق هجوم نقدینگی به موسسات مالی ایفا کند.

بیشتر بخوانید: ۹ نکته برای بازگشت به کار پس از وقفه شغلی

انواع دیگر بیکاری

به غیر از دوره‌ای، اقتصاددانان اشکال دیگری از بیکاری را تشخیص می‌دهند. انواع دیگر بیکاری به شرح زیر است:

بیکاری ساختاری

بیکاری ساختاری ناشی از تغییرات اساسی در تولید اقتصادی است. در این نوع بیکاری، افراد دارای مهارت های متفاوتی نسبت به مهارت هایی هستند که کارفرمایان برای استخدام در شغل جدید نیاز دارند. به عنوان مثال، حرکت به سمت محصولات کامپیوتری رشد را از یک بخش به بخش دیگر منتقل کرد زیرا ابزارهای دیجیتال به استانداردی برای استفاده شخصی و تجاری تبدیل شدند.

بیکاری سازمانی

بیکاری نهادی زمانی رخ می دهد که نهادی مانند دولت یا اتحادیه از طریق قوانین و شیوه های کار بر نیروی کار تأثیر بگذارد. زمانی اتفاق می‌افتد که مشوق‌ها یا ابتکارات بلندمدت بر اقتصاد تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، هنگامی که ایالت ها قوانین حداقل دستمزد بالا را تصویب می کنند، ممکن است بیکاری رخ دهد زیرا افزایش هزینه ها برای مشاغل باعث می شود تعداد کارمندان خود را کاهش دهند.

بیکاری فصلی

بیکاری فصلی به دلیل دوره های تقاضای زیاد در صنایع خاص اتفاق می افتد. به عنوان مثال، در طول فصل تعطیلات، فروشگاه‌های خرده‌فروشی و شرکت‌های تحویل اغلب تعداد بیشتری کارمند را برای پاسخگویی به تقاضا استخدام می‌کنند. بعد از تعطیلات دیگر نیازی به کارمند اضافی نیست و بسیاری از مشاغل تا فصل بعد حذف می شوند. این نوع بیکاری در آمار به حساب می‌آید زیرا می‌توان پیش‌بینی کرد و در فصل آینده مشاغل بیشتری ایجاد می‌شود.

بیکاری اصطکاکی

بیکاری اصطکاکی زمانی را توصیف می کند که زمانی که کارمند در حال انتقال از یک شغل به شغل دیگر می گذرد. بسیاری از اقتصاددانان این را چرخه مثبت بیکاری می دانند زیرا نشان می دهد که افراد به سمت موقعیت های جدید و به طور کلی بالاتر حرکت می کنند و نشان می دهد که مشاغل راحت تر در دسترس هستند.