دارایی های ثابت: تعریف و مثال

دارایی ها را بسته به سرعت تبدیل به پول نقد می توان به عنوان جاری یا غیرجاری دسته بندی کرد. دارایی ثابت، زیرمجموعه ای از دارایی های غیرجاری، برای سازمان ارزشمند است که به منظور کمک به تولید درآمد، علاوه بر گسترش کارکنان و فرآیندهای بخش، نگهداری شود.

در این مقاله از ایوسی، به چیستی دارایی ثابت، تفاوت دارایی های ثابت در مقایسه با سایرین و نحوه ثبت دارایی های ثابت در صورت های مالی می پردازیم.

مرتبط: ۸۰ اصطلاح رایج حسابداری

دارایی ثابت چیست؟

دارایی ثابت دارایی بلندمدتی است که عموماً مشهود است. اقلام غیر فیزیکی مانند علائم تجاری نیز بلندمدت هستند اما در ترازنامه به طور متفاوتی طبقه بندی می شوند. یک دارایی بلندمدت بیشتر از یک دوره گزارشگری مالی دوام می آورد. معمولاً وقتی شرکت‌ها دارایی ثابتی را در اختیار دارند، هدف این است که آن را بیش از یک سال نگه دارند و طبق یک برنامه استراتژیک از آن استفاده کنند. بهای تمام شده دارایی ثابت سرمایه گذاری می شود و هزینه نمی شود. به این معنی که بهای تمام شده به عنوان دارایی در حساب ترازنامه ثبت می شود نه در حساب هزینه.

برخی از دارایی های ثابت دارای آستانه های سرمایه هستند که توسط سیاست داخلی شرکت تعیین می شود. به عنوان مثال، یک شرکت ممکن است محدودیت دارایی ثابت خود را برای رایانه ها ۵ میلیون تومان تعیین کند. یک کامپیوتر ۲.۵ میلیون تومانی به یک دارایی ثابت تبدیل نمی شود. بهای تمام شده در صورت سود و زیان هزینه خواهد شد. یک کامپیوتر ۵ میلیون تومانی به یک دارایی ثابت تبدیل می شود. هزینه به یک دارایی در ترازنامه تبدیل می شود. IRS توصیه هایی برای این آستانه ها ارائه می دهد. با این حال، شرکت ها در تعیین آستانه های معقول آزادی عمل دارند.

گزارش سالانه یک دارایی ثابت یک روش استاندارد برای به روز نگه داشتن ذینفعان در مورد وضعیت مالی شرکت است. در ترازنامه، یک دارایی ثابت به صورت دارایی، ماشین آلات و تجهیزات ظاهر می شود. اکثر دارایی های ثابت در طول زمان مستهلک می شوند.

مطالب مرتبط: برنامه ریزی استراتژیک چیست؟ تعریف، تکنیک ها و مثال ها

نمونه هایی از دارایی های ثابت

یک شرکت می تواند در هر زمانی دارایی های ثابت را بخرد یا بفروشد. در نتیجه، دارایی‌های ثابت می‌توانند یک شرکت را بسته به سرمایه‌گذاری که انجام می‌دهد، برای رشد مستمر قرار دهند. چند نمونه از دارایی های ثابت عبارتند از:

ساختمان ها

سازمان هایی که در مکان های فیزیکی فعالیت می کنند می توانند انواع مختلفی از ساختمان ها را خریداری کنند:

• فضاهای اداری

• کارخانه های تولیدی

• انبارهای انبار

• مغازه ی خرده فروشی

اگر یک شرکت مالک ساختمان باشد، آنگاه به حساب دارایی ثابت ساختمان ها سرمایه گذاری می شود. زمینی که یک ساختمان در آن قرار دارد در حساب دارایی ثابت زمین جداگانه ثبت می شود. اینها باید جداگانه ثبت شوند زیرا ساختمان ها مستهلک می شوند اما زمین مستهلک نمی شود.

مرتبط: ۱۳ نکته جستجوی املاک و مستغلات برای ایجاد سرنخ

سخت افزار و نرم افزار کامپیوتر

اکثر شرکت ها کامپیوتر و نرم افزار را برای انجام وظایف اولیه خریداری می کنند. سخت افزار کامپیوتر می تواند شامل رایانه های شخصی، لپ تاپ ها، سرورها و تبلت ها باشد. اینکه سخت‌افزار یا نرم‌افزار رایانه با حروف بزرگ باشد به آستانه سرمایه شرکت بستگی دارد. مهم است که به یاد داشته باشید که هزینه های به دست آوردن دارایی و راه اندازی آن برای استفاده در “بهای تمام شده دارایی” لحاظ می شود. اگر آستانه سرمایه ۵ میلیون تومان باشد، یک رایانه ۴.۵ میلیون تومانی با ۵۰۰ هزار تومان هزینه حمل و نقل اضافی، مالیات و هزینه نصب باید سرمایه گذاری شود زیرا هزینه واقعی دارایی ۵ میلیون تومان است.

اثاثیه

اثاثیه یا لوازم بزرگ بیش از حد آستانه دارایی های ثابت هستند. مبلمان می تواند شامل میز، صندلی، میز، اتاقک، وسایل روشنایی و کمد بایگانی باشد. برای مشاغلی که اتاق استراحت یا آشپزخانه دارند، اثاثیه ممکن است شامل مایکروویو، یخچال و سایر لوازم بزرگ نیز باشد. وقتی یک شرکت آستانه سرمایه گذاری را تعیین می کند، باید یک خط مشی مکتوب داشته باشد و باید بتواند از استدلال خود در حسابرسی دفاع کند.

زمین

زمین شامل هر زمینی است که یک شرکت با یا بدون ساختمان در محل در اختیار دارد. این تنها دارایی ثابتی است که در طول زمان مستهلک نمی شود. بهسازی زمین به صورت جداگانه سرمایه گذاری می شود و مستهلک می شود. بهسازی زمین می تواند شامل اضافه کردن پیاده روها، راهروها، نرده ها و روشنایی در فضای باز باشد.

دستگاه

ماشین آلات شامل تجهیزاتی است که یک سازمان برای کمک به کارکنان در انجام کارهایشان خریداری می کند. ماشین آلات می تواند شامل تجهیزات کارخانه یا تولید، چاپگرهای تجاری یا سه بعدی، ماشین آلات حمل و نقل و ابزار ساخت و ساز باشد.

وسایل نقلیه

شرکت‌ها می‌توانند انواع وسایل نقلیه را به عنوان دارایی‌های ثابت فهرست کنند، مانند نیمه کامیون، اتومبیل، هواپیما، قایق و قطار. مشاغلی که معمولاً چندین وسیله نقلیه به عنوان دارایی ثابت دارند عبارتند از:

• شرکت های حمل و نقل

• خطوط هوایی

• آژانس های اجاره خودرو

• شرکت های حمل و نقل و دریافت

• خطوط کشتی رانی مسافری

سازمان هایی که خودروهای شرکتی را برای استفاده کارمندان خریداری می کنند، می توانند وسایل نقلیه را نیز به عنوان دارایی های ثابت فهرست کنند.

دارایی های ثابت چه تفاوتی با سایر دارایی ها دارد؟

دارایی های ثابت یک دسته است که از دارایی های گزارش شده در ترازنامه تشکیل شده است. تفاوت یک دارایی ثابت با سایرین در اینجا آمده است:

دارایی های ثابت در مقابل دارایی های جاری

یک دارایی اغلب در حسابداری به عنوان چیزی با منافع اقتصادی آتی تعریف می شود. دارایی جاری دارایی است که به طور منطقی فرض می شود که ظرف یک سال مورد استفاده قرار گیرد. دارایی ثابت دارایی است که در عرض یک سال به طور معقول مورد استفاده قرار نخواهد گرفت. دارایی های جاری در مقایسه با اکثر دارایی های ثابت مستهلک نمی شوند.

برخی از نمونه‌های دارایی‌های جاری شامل هزینه‌های پیش‌پرداخت، حساب‌های دریافتنی و برخی مواد و لوازم است. همه شرکت‌ها لوازم اداری را به‌عنوان دارایی ردیابی نمی‌کنند، اما یک شرکت می‌تواند لوازم اداری را به‌عنوان دارایی جاری ردیابی کند و آن‌ها را زمانی که برای کارمندان صادر می‌شود هزینه کند. این امر برای خریدهای عمده که هزینه آن را نمی توان برای یک مرکز هزینه خاص اعمال کرد، به جای خرید لوازم خاص برای یک کارمند یا بخش خاص، منطقی تر است.

دارایی های ثابت در مقابل دارایی های نامشهود

اگرچه دارایی های ثابت دارایی های غیرجاری هستند، اما با دارایی های نامشهود که در این دسته قرار می گیرند متفاوت هستند. دارایی های نامشهود شامل اموال شرکت مانند علائم تجاری، مالکیت معنوی یا سرقفلی عمومی است. همچنین، سرمایه گذاری در بازار سهام را می توان با وجود ارزش برای یک شرکت یا سهامدار، نامشهود دانست.

مطالب مرتبط: ۲۲ شغل حسابداری که درآمد خوبی دارند

نحوه ثبت دارایی های ثابت

شما می توانید دارایی های ثابت را در یک سیستم کامپیوتری ثبت کنید، که معمولاً استهلاک و سود یا زیان حاصل از دفع را محاسبه می کند، یا می توانید آنها را به صورت دستی در یک صفحه گسترده ردیابی کنید. اگر وظایف حسابداری را برای شرکت خود انجام می دهید، در اینجا چند مرحله وجود دارد که می توانید هنگام ثبت دارایی های ثابت امتحان کنید:

۱. بررسی سوابق مالی قبلی و دارایی های ثابت سال های گذشته

سوابق سال های گذشته را جمع آوری کنید تا ایده کامل تری از دارایی های ثابت فعلی خود داشته باشید. از آنجایی که یک شرکت باید حداقل یک سال دارایی ثابت داشته باشد، شما باید حداقل یک رکورد از سال قبل برای دارایی های ثابت خاص داشته باشید. همچنین باید استهلاک هر دارایی ثابت ثبت شده شرکتتان را محاسبه کنید تا مطمئن شوید اعداد دقیقی دارید.

بهتر است یک گزارش در حال اجرا از تمام دارایی های ثابت نگه دارید. نرم افزار رایانه ای ردیابی دارایی های ثابت را بسیار آسان تر می کند، اگرچه این بستگی به اطلاعات مربوط به دارایی دارد که به درستی وارد شده است. ردیابی دارایی های ثابت در یک صفحه گسترده برای شرکت های کوچکتر نیز قابل اجرا است. شما باید ارزش تاریخی اقلام (هزینه دارایی قبل از استهلاک) و همچنین ارزش دفتری (هزینه دارایی پس از استهلاک) را ردیابی کنید.

۲. دارایی های ثابت تازه به دست آمده را فهرست کنید

همچنین باید هر گونه دارایی ثابتی را که شرکت شما در سال گذشته به دست آورده است، ثبت کنید. پرداخت ها یا رسیدهای اقلام خریداری شده را برای تعیین ارزش اولیه کالا پیدا کنید. شما باید به عمر مفید کالا و همچنین ارزش نجات توجه داشته باشید. ارزش نجات می تواند ۰ هزار تومان باشد اگر انتظار نداشته باشید که هنگام دور انداختن آن، پولی برای آن دریافت کنید. یک شرکت همچنین می تواند یک ارزش نجات استاندارد (به عنوان مثال، ۱۰٪ از هزینه کسب) تعیین کند. در غیر این صورت، تخمینی خواهد بود از آنچه انتظار دارید هنگام دور انداختن (فروش آن) برای کالا به دست آورید.

شما از این اطلاعات برای محاسبه استهلاک استفاده خواهید کرد، که برای مقاصد مالیاتی باید حداقل هر سه ماه یکبار محاسبه شود. چند روش قابل قبول برای محاسبه استهلاک وجود دارد، بنابراین هر شرکتی باید روش استهلاک خود را انتخاب کند.

به عنوان مثال، شرکت شما یک بولدوزر را به قیمت ۵۰۰۰۰۰ هزار تومان خریداری می کند. پس از انجام تحقیقات مشخص می کنید که عمر مفید بولدوزر ۱۰ سال و ارزش نجات آن ۱۰۰۰۰۰ هزار تومان است. می توانید انتظار داشته باشید که بولدوزر طی ۱۰ سال استفاده ۴۰۰۰۰۰ هزار تومان کاهش یابد. روش استهلاک شرکت شما تعیین می کند که چه مقدار از آن ۴۰۰۰۰۰ هزار تومان در سال مستهلک می شود.

۳. فهرست دارایی های واگذار شده

وقتی کالایی را واگذار می کنید، حساب دارایی ثابت را با ارزش تاریخی اعتبار می دهید و حساب استهلاک انباشته را به میزانی که دارایی مستهلک کرده است، بدهکار می کنید. شما باید استهلاک را در تاریخ فروش یا واگذاری لحاظ کنید. اگر کالا را بفروشید، باید سود یا زیان را بر اساس ارزش دفتری کالا محاسبه کنید. قیمت فروش منهای ارزش دفتری برابر با سود (عدد مثبت) یا ضرر (عدد منفی) است. در مورد فروش، مدخل ژورنالی وجه نقد (قیمت فروش)، استهلاک انباشته را بدهکار می کند، حساب دارایی ثابت را بستانکار می کند و سپس زیان یا سود را بستانکار می کند.

مطالب مرتبط: با شغل حسابدار آشنا شوید