سختگیری نکردن، حلم و بردباری، یکی از عوامل مهم استحکام خانواده‌ها است. مادامی که اعضای خانواده بتوانند یاد بگیرند که در مقابل شرایط سخت باید از خود صبر و تحمل به خرج دهند، مطمئنا:

 نظام خانواده بسیار کمتر دچار تنش و تشویش می‌شود،

 امور جاری خانواده مختل نمی‌شود،

 نزاع‌های خانوادگی به طور قابل توجی کاهش پیدا می‌کند،

 محبت و مودت در بین اعضای خانواده به طور قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند،

 رد شدن از مشکلات و موانع بسیار شدنی‌تر و ساده‌تر می‌شود،

 فرزندان برای زمان استقلال و راه‌اندازی یک زندگی منحصر به خودشان بسیار آماده و توانمندتر می‌شوند،

و …

پس کاملا گویا است که موضوع صبر و بردباری در خانواده به چه میزان اهمیت دارد. البته می‌توان از این مؤلفه‌ی بسیار اساسی با عنواین دیگری همچون افزایش هوش هیجانی، کنترل احساسات و هیجانات و … نیز یاد کرد؛ اما آنچه که مهم است، کنه و درون‌مایه‌ی این‌ها است که همه به یک چیز ختم می‌شوند.

راه‌های افزایش صبر و تحمل در خانواده

با نظر به آنچه گفته شد، کاملا مشخص است که یافتن راه یا راه‌هایی که منجر به بالا رفتن میزان تحمل در بین اعضای خانواده شود، از واجبات به شمار می‌رود.

و در این خصوص، راهکارهای ساده و کاربردی زیادی است، همچون موضوع در نظر گرفتن توان مالی مرد هنگام درخواست از او؛ کما اینکه در روایتی از حضرت زهرا داریم: اى على! من از پروردگارم شرم دارم که چیزى از تو درخواست کنم که توان برآوردن آن را نداشته باشى

اما آنچه که کیفیت این موضوع را بالا می‌برد، یافتن راه‌هایی کلی‌نگرانه و عام است که هم از سادگی نسبتا خوبی برخوردار باشد، هم شرایط تمامی خانواده‌ها را پوشش دهد و هم راهکارهای ریز و درشت دیگر را تحت خود داشته باشد.

موارد یاد شده‌ی زیر؛ همه جزو این دست از راهکارها هستند که برای شما آورده شده است ….

انجام ورزش‌های ذهنی، روانی

همیشه فضاى ذهنى و روانى خود را براى شنیدن و دریافت رفتارهاى نابجا و خلاف انتظار آماده سازید. و همواره در هر مساله اى، ابتدا از دیگران انتظار بدترین برخورد را داشته باشید و خود را براى تحمل آن آماده کنید.

این مساله باعث مى‌شود برخوردهاى بهتر از مورد انتظار در شما ایجاد خشنودى نماید. در حالى که اگر همیشه انتظار برخورد خوب داشته باشید، چه بسا نتیجه عکس خواهید گرفت.

برای برخوردها عکس‌العمل‌های مناسب آماده کنید

پیش از مواجه با برخوردهاى نابجای دیگران، پاسخ خود و عکس العمل خوب خود را براى مواجه با رفتارهاى خلاف انتظار دیگران در ذهن خویش مرور کنید؛ و با طرح ذهنى آماده شده با رفتارهاى بى‌مورد دیگران برخورد کنید.

مثلا با خود بگویید: اگر فلان شخص به من ناسزا بگوید به حرف او توجه نمى‌کنم، همچنان دوستش دارم، چون گناهان من را پاک کرده و این صبر، سبب تعالى روحى من مى‌شود.

تغافل فعالانه داشته باشید

به برخى رفتارها و حالاتى که از افراد سر مى‌زند و شما را به بی‌صبری دعوت مى‌کند، توجه نکنید.

مثلاً اگر کسى با حرف ناروا شما را بر مى‌افروزد، از شنیدن و گوش سپردن به سخنان وى اجتناب کنید و حتى گوش ندهید یا محیط را ترک کنید. دیگر به گفته هاى او دقت و توجه نکرده و آنها را در ذهن خود مرور نکنید.

نسبت به دیگر اعمال فیزیکى و رفتارهاى پرخاشگرانه و تحریک کننده نیز همین طور واکنش نشان دهید و راه بى‌توجهى و تغافل فعالانه را پیش بگیرید. و نکته مهم اینکه:

برای پخته شدن کافیست، هنگام “عصبانیت” از کوره در نروید.

ادامه دارد …..