TCP در مقابل UDP: تعاریف و تفاوت ها

TCP و UDP دو پروتکل هستند که بر اساس اتصال و پروتکل تحویل داده متفاوت هستند. هر پروتکل دارای عملکردهای مختلفی است که بر سرعت شبکه، قابلیت اطمینان دانلود و بازیابی خطا تأثیر می گذارد. یادگیری تفاوت بین TCP و UDP ممکن است به شما کمک کند تصمیم بگیرید کدام پروتکل به بهترین وجه با نیازهای فناوری شما مطابقت دارد.

در این مقاله از ایوسی، TCP و UDP چیست و فهرست دقیقی از تفاوت‌های این دو را ارائه می‌کنیم.

مرتبط: مهارت های اساسی کامپیوتر: تعریف و مثال

TCP چیست؟

پروتکل کنترل انتقال (TCP) بخشی از یک سیستم نرم افزاری است که به رایانه ها کمک می کند به اینترنت متصل شوند و داده ها را به شبکه های دیگر منتقل کنند. نصب نرم افزار TCP در رایانه به شما این امکان را می دهد که شبکه ای ایجاد کنید که چندین رایانه می توانند به طور همزمان به آن متصل شوند و اطمینان حاصل می کند که همه رایانه ها دارای اتصال و انتقال داده مناسب هستند. TCP بر برقراری ارتباط دو طرفه بین رایانه و شبکه متمرکز است، به این معنی که یک رایانه می تواند اطلاعات را به شبکه ارسال کند و شبکه می تواند اطلاعات را به رایانه بازگرداند.

UDP چیست؟

پروتکل داده‌گرام کاربر (UDP) بخشی از یک سیستم نرم‌افزاری است که به رایانه‌ها اجازه می‌دهد قبل از برقراری ارتباط مناسب، داده‌ها را به شبکه منتقل کنند. این امکان برقراری ارتباط و انتقال اطلاعات سریعتر بین رایانه و شبکه را فراهم می کند. UDP سرعت شبکه سریع‌تری نسبت به TCP دارد زیرا پروتکل‌های اتصال و بازیابی خطای کمتری دارد.

مطالب مرتبط: ۵۰ نوع زبان برنامه نویسی و آنچه انجام می دهند

TCP در مقابل UDP

در اینجا چندین تفاوت بین TCP و UDP وجود دارد:

ارتباط

هر برنامه نرم افزاری اتصال اینترنت را به طور متفاوتی مدیریت می کند. TCP به یک اتصال اینترنتی قوی برای رایانه ها برای انتقال داده ها به شبکه نیاز دارد و اگر اتصالی وجود نداشته باشد، شبکه اطلاعات را دریافت نمی کند. UDP نیازی به اتصال به شبکه ندارد، که اجازه می دهد داده ها بین رایانه و شبکه سریعتر از TCP منتقل شوند.

مطالب مرتبط: هر آنچه باید درباره شبکه های کامپیوتری بدانید

بازیابی خطا

TCP پروتکلی دارد که در صورت تشخیص داده های گم شده یا نادرست، بازیابی خطا را آغاز می کند و UDP پروتکل های بازیابی خطا ندارد. TCP به هر داده ای که کاربر دانلود می کند یک عدد اختصاص می دهد. اگر شماره ای از دست رفته یا اختلالی در انتقال وجود داشته باشد، TCP اشتباه را تصدیق کرده و داده های از دست رفته را دوباره ارسال می کند.

پهنای باند

پهنای باند اندازه گیری مقدار اطلاعاتی است که یک شبکه به یک کامپیوتر منتقل می کند و مقدار پهنای باند بر اساس سطح اتصال شبکه یک کامپیوتر و میزان داده ای که شبکه پردازش می کند افزایش می یابد. سطح پهنای باندی که یک کامپیوتر تولید می کند بستگی به نرم افزاری دارد که کامپیوتر از آن استفاده می کند. به طور معمول، TCP به رایانه‌ها نیاز دارد که از پهنای باند بیشتری استفاده کنند، زیرا اتصال محور آن است و هنگام بارگیری اطلاعات در شبکه یا رایانه، خطاها را بررسی می‌کند. UDP معمولاً پهنای باند کمتری دارد زیرا برای انتقال اطلاعات نیازی به اتصال ندارد و پروتکل های بازیابی خطا ندارد.

دلایل استفاده از هر پروتکل

بسته به نیازهای فناوری شما دلایل مختلفی برای استفاده از هر پروتکل وجود دارد. هنگامی که در حال انجام کاری هستید که باید به طور کامل ذخیره یا دانلود کنید، مانند ایمیل ها، مرور وب، تکالیف مدرسه یا اسناد مالی، می توانید از TCP استفاده کنید. TCP تضمین می کند که رایانه شما یک اتصال پایدار دارد، که تغییر خطاهای دانلود را کاهش می دهد. زمانی که می خواهید سرعت شبکه بالاتری داشته باشید و اگر نیازی به ذخیره اطلاعاتی که در حال مشاهده هستید ندارید، می توانید از DCP استفاده کنید. برای مثال، می‌توانید از UDP برای تماشای یک بازی ورزشی، پخش جریانی تلویزیون یا بازی‌های ویدیویی استفاده کنید.

مرتبط: مهارت های برنامه نویس کامپیوتر: تعریف و مثال

قابلیت اطمینان

UDP ممکن است کمتر از TCP قابل اعتماد باشد، زیرا برای انتقال اطلاعات به اتصال نیاز ندارد. اگر اتصال وجود نداشته باشد، این احتمال وجود دارد که اطلاعات به طور کامل منتقل نشود. به عنوان مثال، اگر کاربر فیلمی را بدون اتصال به اینترنت پایدار دانلود کند، ممکن است نتواند کل فیلم را دانلود کند. از آنجایی که TCP برای انتقال اطلاعات به اتصال نیاز دارد، این احتمال وجود دارد که همه داده ها بتوانند به طور قابل اعتماد منتقل شوند.

فرآیندهای انتقال

TCP و UDP فرآیندهای مختلفی برای انتقال داده دارند. TCP از یک فرآیند سه مرحله‌ای استفاده می‌کند که شامل یافتن اتصال می‌شود، جایی که کامپیوتر مشخص می‌کند که به کدام شبکه‌ها می‌توانند متصل شوند. سپس اتصال را آغاز می کنند، جایی که به طور خودکار به شبکه متصل می شوند یا با وارد کردن رمز عبور به صورت دستی متصل می شوند. سپس، هنگامی که TCP خطاهای تحویل داده را بررسی می کند، کامپیوتر و شبکه داده ها را انتقال می دهند. UDP فرآیند انتقال ساده‌تری دارد، جایی که شبکه را شناسایی می‌کند و بدون برقراری اتصال یا انجام پروتکل‌های بازیابی خطا، انتقال اطلاعات را آغاز می‌کند.

مطالب مرتبط: ۹ مورد از پرتقاضاترین زبان های برنامه نویسی (با نکات)

پیام دست دادن

TCP از یک پیام دست دادن، که یک پروتکل اتصال است، برای ایمن کردن اتصال استفاده می کند، در حالی که UDP قبل از انتقال اطلاعات از پروتکل اتصال استفاده نمی کند. TCP سه پیام به یک شبکه می فرستد تا ببیند آیا برای استفاده در دسترس است یا خیر. پیام‌ها اطمینان می‌دهند که یک شبکه قبل از برقراری اتصال، ایمن و قابل اعتماد است. بسته به پاسخ شبکه، TCP از پروتکل های ایمنی برای تعیین عملکرد شبکه استفاده می کند. در اینجا سه ​​پیامی که TCP ارسال می کند وجود دارد:

• همگام سازی: این اولین پیامی است که ارتباط بین TCP و یک شبکه را برقرار می کند.

• Synchronize-Acknowledge: آنها اعداد دنباله ای را مبادله می کنند که متغیرهای مختلفی را نشان می دهد که بر سازگاری شبکه تأثیر می گذارد.

• Acknowledge: شبکه شماره دنباله را تأیید می کند و تصمیم می گیرد یک اتصال را بر اساس سازگاری باز کند.

تصدیق شکست انتقال بسته

بسته، قطعه کوچکی از داده است که از شبکه به رایانه منتقل می شود. اغلب، یک شبکه یک قطعه اطلاعات، مانند یک سند یا فایل بزرگ، را به صورت بسته به رایانه ها منتقل می کند تا ارسال داده ها آسان تر شود. هنگامی که بسته ها به رایانه می رسند، قطعات کوچک را با هم ترکیب می کنند تا داده ها را تشکیل دهند.

TCP هنگام بارگیری نادرست بسته به کاربران توصیه می کند تا بتوانند مشکل را شناسایی کرده و دوباره آن را دانلود کنند. UDP هنگام بارگیری نادرست بسته به کاربران توصیه نمی کند، زیرا اغلب بسته ها را در مقادیر انبوه ارسال می کند، که احتمال شکست انتقال بسته را افزایش می دهد.

مطالب مرتبط: مهندس نرم افزار در مقابل توسعه دهنده: تفاوت چیست؟

سرعت

سطح اتصال شبکه و پهنای باند نقش مهمی در سرعت دانلود کامپیوتر دارد. TCP ممکن است سرعت دانلود آهسته‌تری داشته باشد، زیرا ایمن کردن اتصال و اجرای پروتکل‌های انتقال می‌تواند زمان بیشتری را هنگام انتقال اطلاعات ببرد. UDP معمولاً سرعت دانلود بالاتری دارد زیرا رایانه ها می توانند بدون اتصال شروع به انتقال اطلاعات کنند.

صدا و سیما

پخش شامل ارسال همزمان اطلاعات به چندین گیرنده است. TCP اجازه پخش را نمی دهد، در حالی که UDP اجازه پخش را می دهد. این به این دلیل است که TCP ارتباط دو طرفه را پس از انتقال داده تشویق می کند، که کاربران یا شبکه ها را تشویق می کند تا پس از دریافت بسته، پاسخ دهند. به عنوان مثال، اگر کاربر یک ایمیل برای ۵۰۰ گیرنده ارسال کند، اگر کاربر ۵۰۰ پاسخ کاربر یا شبکه را دریافت نکند، TCP ممکن است خطاها را در انتقال داده تشخیص دهد. از آنجایی که پخش شامل ارسال داده و عدم دریافت مجدد داده است، مانند پاسخ کاربر یا تأیید شبکه، UDP ممکن است پروتکل بهتری برای پخش باشد.

مرتبط: انواع پروتکل های شبکه و نحوه استفاده از آنها (با مثال)