علائم و نشانه ها – سندرم مونچاوزن

علائم و نشانه های سندرم مونچاوزن ممکن است شامل تظاهر به بیماری یا آسیب رساندن به خود برای تشدید یا القای بیماری باشد.

بیشتر بخوانید: بررسی اجمالی – سندرم مونچاوزن

افراد مبتلا به سندرم مونچاوزن ۴ راه اصلی برای جعل یا ایجاد بیماری وجود دارد، از جمله:

• دروغ گفتن در مورد علائم – برای مثال، انتخاب علائمی که رد کردن آنها دشوار است، مانند سردرد شدید یا تظاهر به تشنج یا غش کردن.
• دستکاری در نتایج آزمایش – برای مثال، گرم کردن دماسنج برای نشان دادن تب یا اضافه کردن خون به نمونه ادرار
• خودزنی – برای مثال، بریدن یا سوزاندن خود، مسموم کردن خود با دارو، یا خوردن غذای آلوده به باکتری
• شرایط تشدید کننده – به عنوان مثال، مالیدن مدفوع به زخم ها برای ایجاد عفونت، یا باز کردن مجدد زخم هایی که قبلا بهبود یافته اند.

سرنخ هایی از سندرم مونچاوزن

برخی از سرنخ‌ها مبنی بر اینکه ممکن است فردی به سندرم مونچاوزن مبتلا باشد عبارتند از:

• مراجعه مکرر به بیمارستان های مناطق مختلف
• ادعای داشتن سابقه بیماری های پیچیده و جدی بدون شواهد تایید کننده یا کم – مردم اغلب ادعا می کنند که مدت طولانی را خارج از کشور گذرانده اند.
• داشتن علائمی که با نتایج آزمایش مطابقت ندارد
• داشتن علائمی که بدون دلیل واضح بدتر می شوند
• داشتن دانش پزشکی بسیار خوب
• دریافت تعداد کمی از مراجعین به بیمارستان یا عدم پذیرش – بسیاری از افراد مبتلا به سندرم مونچاوزن سبک زندگی انفرادی دارند و ارتباط کمی با دوستان یا خانواده دارند.
• تمایل به انجام آزمایش ها و روش های اغلب دردناک یا خطرناک
• گزارش علائم مبهم و متناقض، یا گزارش الگوی علائمی که «نمونه‌های کتاب درسی» برخی از بیماری‌ها هستند.
• گفتن داستان های باورنکردنی و اغلب بسیار مفصل در مورد گذشته خود – مانند ادعای اینکه یک قهرمان جنگی تزئین شده هستند یا اینکه والدین آنها فوق العاده ثروتمند و قدرتمند هستند.

مونچاوزن از طریق اینترنت

مونچاوزن از طریق اینترنت نسبتاً جدید است. جایی است که فرد به یک گروه پشتیبانی اینترنتی برای افراد مبتلا به یک بیماری جدی مانند  فیبروز سیستیک یا لوسمی می پیوندد و سپس ادعا می کند که خود به این بیماری مبتلا است.

در حالی که این اقدامات ممکن است فقط محدود به اینترنت باشد، می توانند تأثیر منفی قابل توجهی بر گروه های پشتیبانی و جوامع آنلاین داشته باشند. به عنوان مثال، افرادی که دارای شرایط سلامت واقعی هستند، گزارش کرده اند که وقتی متوجه می شوند به آنها دروغ گفته شده است، احساس عصبانیت و خیانت کرده اند.

علائمی که نشان می دهد پست های آنلاین شخصی ممکن است واقعی نباشد عبارتند از:

• پست ها و پیام هایی که حاوی تکه های بزرگی از اطلاعات هستند و به نظر می رسد مستقیماً از وب سایت های بهداشتی کپی شده اند.
• گزارش هایی مبنی بر داشتن علائمی که به نظر می رسد بسیار شدیدتر از آن چیزی است که بیشتر افراد تجربه می کنند
• ادعای حملات تقریباً کشنده بیماری و بهبودی معجزه آسا
• ادعاهای خارق العاده ای می کنند که بعداً در تضاد هستند یا نشان داده می شود که نادرست هستند – برای مثال، آنها ممکن است ادعا کنند که در بیمارستان خاصی حضور دارند که در واقع وجود ندارد.
• ادعای داشتن رویدادهای دراماتیک مستمر در زندگی خود، مانند مرگ عزیزان یا قربانی شدن یک جنایت خشونت آمیز، به ویژه زمانی که دیگر اعضای گروه کانون توجه قرار گرفته باشند.
• وقتی در مورد مشکلات جدی صحبت می کنند وانمود می کنند که نگران نیستند، احتمالاً برای جلب توجه و همدردی
• سایر “افراد” که ادعا می کنند از طرف آنها پست می کنند، مانند والدین یا شریک زندگی، اما آنها دقیقاً از همان سبک نوشتن استفاده می کنند.