درآمد: تعریف، انواع و مثال ها

درآمد تقریباً برای هر نوع کسب و کاری ضروری است. شرکت ها به طور کلی باید برای توجیه هزینه های ثابت و متغیری که برای فعالیت می پردازند درآمد ایجاد کنند.

در این مقاله از ایوسی، درآمد چیست و انواع مختلف درآمد چگونه کار می کند، با مثال هایی برای روشن شدن موضوع بحث می کنیم.

موارد کلیدی: درآمد ، که به عنوان فروش یا خط برتر نیز شناخته می شود، پولی است که از عملیات عادی کسب و کار به دست می آید. درآمد عملیاتی از عملیات اصلی تجاری یک شرکت ایجاد می شود و معمولاً منطقه ای است که یک شرکت بیشتر درآمد خود را در آن کسب می کند. درآمد غیرعملیاتی از فعالیت‌هایی ایجاد می‌شود که به عملیات اصلی تجاری شرکت شما مرتبط نیستند، مانند درآمد حاصل از بهره یا فروش دارایی‌ها.

درآمد چیست؟

درآمد عبارت است از درآمدی که یک فرد یا یک تجارت از فروش هر محصول یا خدمات ارائه شده به دست می آورد. هزینه ها از درآمد شرکت کسر می شود تا سود آن در صورت سود و زیان محاسبه شود .

درآمد اغلب به عنوان “خط برتر” شناخته می شود، زیرا در بالای صورت سود شرکت قرار دارد. خط بالا به درآمد یا فروش ناخالص یک شرکت اشاره دارد. هنگامی که یک شرکت رشد بالایی دارد، به این معنی است که محصولات یا خدمات خود را بیشتر می‌فروشد. هدف همه مشاغل افزایش درآمد و کاهش هزینه های خود برای ایجاد حداکثر سود است که به عنوان درآمد خالص یا “خط پایین” در صورت سود بیان می شود.

کاهش درآمد سال به سال به این معنی است که یک شرکت در حال کوچک شدن یا تزلزل است. به طور کلی، هرچه یک شرکت درآمد بیشتری ایجاد کند، پول بیشتری باید برای پرداخت هزینه ها و ایجاد سود کار کند.

برای هر کسب و کار جدید، هدف نهایی ایجاد درآمد سریع و موثر و پایین نگه داشتن هزینه تولید یا خدمات تا حد امکان است.

فرمول درآمد

درآمد از دو بخش مهم تشکیل شده است: قیمت فروش و تعداد واحدهای فروخته شده.

درآمد = میانگین قیمت محصول x تعداد واحدهای فروخته شده

از طرف دیگر، اگر کسب و کار خدماتی را به جای یک محصول یا محصولات خاص بفروشد:

درآمد = میانگین قیمت خدمات x تعداد مشتریان

این فرمول های ساده را می توان گسترش داد تا فاکتورهای پیش بینی درآمد را نیز شامل شود .

مطالب مرتبط: نحوه محاسبه درآمد کل

انواع درآمد

دو دسته متفاوت از درآمدها در صورت سود و زیان دیده می شود: درآمدهای عملیاتی و درآمدهای غیر عملیاتی.

درآمد عملیاتی

درآمد عملیاتی از عملیات اصلی یک شرکت ایجاد می شود و منطقه ای است که یک شرکت معمولاً بیشتر درآمد خود را در آن کسب می کند. آنچه درآمد عملیاتی را تشکیل می دهد بسته به ماهیت کسب و کار یا صنعت متفاوت است.

در اینجا چند نمونه از درآمد عملیاتی آورده شده است:

• فروش: بیع به مبادله کالا با پول نقد یا معادل آن اطلاق می شود. به عنوان مثال، یک خرده فروش لباس درآمد حاصل از فروش پیراهن به مشتریان را به عنوان فروش یا فروش کالا ثبت می کند.

• اجاره: صاحبخانه‌ها با اجازه دادن به مستاجرین برای اقامت در ساختمان‌هایشان یا تصرف زمین‌هایشان، درآمد اجاره به دست می‌آورند. مستاجرین معمولاً باید یک قرارداد اجاره امضا کنند که شرایط اجاره را به تفصیل بیان می کند.

• خدمات مشاوره: خدمات مشاوره که خدمات حرفه ای نیز نامیده می شود به درآمد حاصل از ارائه خدمات به مشتریان یا مشتریان اشاره دارد. به عنوان مثال، شرکت های حقوقی زمانی که خدمات حقوقی را به مشتریان ارائه می دهند، درآمدهای خدمات حرفه ای را ثبت می کنند.

بخوانید: هزینه های عملیاتی چیست؟ (با مثال)

درآمد غیر عملیاتی

درآمد غیرعملیاتی از فعالیت‌هایی به دست می‌آید که به عملیات اصلی کسب‌وکار شرکت شما مرتبط نیستند، معمولاً معاملات غیر تکراری یا غیرقابل پیش‌بینی. برخی از نمونه های درآمد غیر عملیاتی عبارتند از:

• درآمد بهره: این رایج‌ترین شکل درآمد غیرعملیاتی است، زیرا بیشتر شرکت‌ها از حساب‌های چک و پس‌انداز خود سود کمی کسب می‌کنند. درآمد بهره نه تنها شامل سود حساب بانکی می شود بلکه سود حاصل از حساب های دریافتنی یا سایر قراردادها را نیز شامل می شود.

• فروش یک دارایی یا تجهیزات: این به عواید دریافتی معمولاً یک بار فروش دارایی یا تجهیزاتی اشاره دارد که شرکت دیگر به آن نیاز ندارد.

بیشتر بخوانید: نحوه تهیه بودجه عملیاتی (با مراحل و نکات)

درآمد انباشته و معوق

درآمد انباشته درآمدی است که یک شرکت برای کالاها و خدماتی که تحویل داده شده اما هنوز توسط مشتری پرداخت نشده است، کسب می کند. در حسابداری تعهدی، درآمد در زمان معامله فروش گزارش می شود و نه لزوماً زمانی که وجوه دریافت شده است.

درآمد معوق یا درآمد به دست نیاورده برعکس درآمد انباشته است. در این حالت، مشتری قبل از تحویل کالا یا خدمات، هزینه آن را پرداخت می کند. تا زمانی که مشتری کالا یا خدمات را دریافت نکند، پرداخت به عنوان بدهی در صورت سود و زیان گزارش می شود.

محاسبه درآمد

درآمد معمولاً در پایان هر چرخه گزارشگری محاسبه می شود که می تواند ماهانه، سه ماهه یا سالانه باشد. هنگامی که یک شرکت درآمد خود را با تجمیع مقدار فروش برای دوره زمانی معین محاسبه کرد، آن را در صورت های مالی خود گزارش می کند. با این حال، دو روش مختلف برای محاسبه درآمد بر اساس روش حسابداری که شرکت دنبال می کند، وجود دارد.

مثال: اگر شرکتی ویجت‌هایی به ارزش ۶۵.۰۰۰.۰۰۰ تومان در ماه اسفند بفروشد اما به مشتری اجازه دهد ۳۰ روز بعد پرداخت کند، درآمد شرکت در ماه اسفند ۶۵.۰۰۰.۰۰۰ تومان است – حتی اگر در آن ماه پول نقد دریافت نکرده باشد.

گزارش درآمدها در دوره‌ای که معامله انجام می‌شود، «روش حسابداری تعهدی» نامیده می‌شود، که به شرکت اجازه می‌دهد فروش را در یک چرخه گزارش حساب کند، حتی اگر وجه نقد برای فروش جمع‌آوری نشده باشد. با این حال، اگر شرکتی درآمدهای خود را هنگام جمع آوری وجوه نقد گزارش کند، به آن روش حسابداری نقدی می گویند.

روش حسابداری که یک کسب و کار انتخاب می کند می تواند بر شکل ظاهری مالی آن تأثیر بگذارد، زیرا درآمدها نه تنها بر صورت درآمد شرکت، بلکه بر ترازنامه آن نیز تأثیر می گذارد .

نمونه هایی از درآمد

در زیر نمونه هایی از درآمد در بخش های مختلف آورده شده است:

• درآمد دولت: در دولت فدرال، ایالتی و محلی، درآمد به پولی اطلاق می شود که یک واحد از جریمه ها/جریمه ها، مالیات بر دارایی و فروش، مالیات بر درآمد، سهم حقوق و دستمزد شرکت ها، هزینه های اجاره، نقل و انتقالات بین دولتی و فروش اوراق بهادار دریافت می کند.

• درآمد سازمان های غیرانتفاعی: در دنیای غیرانتفاعی، درآمد به کمک های فردی، کمک های مالی دولتی، جمع آوری کمک های مالی، هزینه های رویداد میزبانی، حق عضویت و کمک های مالی دریافتی از بنیادها اشاره دارد. برخلاف کسب و کارهای انتفاعی، سازمان های غیرانتفاعی از درآمد برای پرداخت حقوق کارکنان، تامین مالی پروژه های توسعه و دستیابی به اهداف تجاری استفاده می کنند.

• درآمد حاصل از سرمایه گذاری در املاک و مستغلات: در املاک شرکتی، درآمد به هر درآمدی اطلاق می شود که یک ملک ایجاد می کند، مانند یک کنفرانس تجاری یا اتاق های ضیافت، اجاره اتاق، هزینه های فضای پارکینگ و هزینه های تسهیلات تفریحی.

مرتبط: صورت حساب درآمد چیست؟ (با مثال)