نحوه استفاده از بدهی های بلند مدت (با مثال)

بدهی های بلندمدت برای تجزیه و تحلیل ساختار بدهی شرکت و اعمال نسبت بدهی مهم هستند. این تعهدات مالی بلندمدت در مقایسه با حقوق صاحبان سهام شرکت نیز مفید هستند، زیرا می توانید آنها را با سوابق مالی تاریخی مقایسه کنید و تغییراتی را که در طول زمان رخ داده است، تجزیه و تحلیل کنید. درک بهترین نحوه هدایت ترازنامه – مانند تعهدات مالی بلندمدت آن – می تواند به شما در ارزیابی دقیق وضعیت مالی کسب و کارتان کمک کند.

در این مقاله از ایوسی، به این موضوع می پردازیم که بدهی های بلندمدت چیست، چگونه می توانید از آنها استفاده کنید و چند نمونه از تعهدات مالی بلندمدت برای یک شرکت.

مرتبط: ۸ شغل محبوب در رشته مالی

بدهی های بلند مدت چیست؟

بدهی های بلندمدت به تعهدات مالی یک شرکت اطلاق می شود که سررسید آنها بیش از یک سال در آینده یا فراتر از دوره عملیات عادی است. دوره عملیات عادی زمانی است که یک شرکت طول می کشد تا موجودی خود را به پول نقد تبدیل کند. به این تعهدات مالی، بدهی های غیرجاری نیز گفته می شود.

مطالب مرتبط: ارزش افزایش واژگان کسب و کار شما

نحوه استفاده از بدهی های بلند مدت

راه های مختلفی وجود دارد که می توانید از بدهی های بلندمدت استفاده کنید. آنها عبارتند از:

۱. تحلیل مدیریت در بکارگیری نسبت های مالی

مدیریت از بدهی های بلندمدت برای اهداف تجزیه و تحلیل استفاده می کند زیرا نسبت های بدهی را اعمال می کند. بدهی های بلندمدت جدا می شود زیرا باید توسط پول نقد و سایر دارایی های نقدشونده تر پوشش داده شود. تعدادی فعالیت مختلف وجود دارد که می توان از آنها برای پوشش بدهی بلندمدت یک شرکت استفاده کرد. آن شامل:

• پول نقد حاصل از قراردادهای بدهی جدید

• درآمد خالص کسب و کار اولیه

• درآمد سرمایه گذاری آتی

۲. یافتن و اعمال نسبت بدهی

بدهی های بلندمدت نیز برای یافتن و اعمال نسبت های بدهی مفید هستند – نسبت هایی که دارایی ها را با بدهی ها مقایسه می کنند. بدهی های بلند مدت برای تعیین این نسبت ها و سودآوری کلی کسب و کار شما ضروری است. به عنوان مثال، نسبت بدهی بلندمدت به دارایی ها نشان دهنده وضعیت مالی کسب و کار شما و همچنین توانایی آن برای برآورده کردن اهداف و الزامات مالی است. این کار را با فاش کردن چند درصد از دارایی های کسب و کار شما توسط وام ها و سایر بدهی های بلندمدت انجام می دهد. در اینجا فرمول استفاده شده برای این نسبت برای یافتن درصد دقیق است:

نسبت بدهی بلندمدت به دارایی = کل دارایی ها / بدهی بلند مدت (همچنین به عنوان بدهی شناخته می شود)

کاهش مستمر نسبت بدهی به دارایی های یک شرکت می تواند به این معنی باشد که سازمان به طور فزاینده ای کمتر به استفاده از بدهی برای تامین مالی رشد تجارت وابسته است. نسبت بدهی به دارایی سالم می‌تواند بسته به صنعتی که کسب‌وکار در آن فعالیت می‌کند متفاوت باشد. با این حال، نسبت‌هایی که کمتر از ۰.۵ هستند معمولاً خوب در نظر گرفته می‌شوند.

۳. بینشی در مورد ساختار بدهی شرکت شما ارائه می دهد

هنگامی که بدهی های بلندمدت را با کل حقوق صاحبان سهام مقایسه می کنید، می توانید بینشی از ساختار مالی کسب و کار خود به دست آورید. مقایسه بدهی با حقوق صاحبان سهام نشان می دهد که یک شرکت چگونه از بدهی استفاده می کند. بسته به صنعت و شرکت، می توانید از این مقایسه به عنوان اندازه گیری ریسک استفاده کنید. از این نظر، ریسک نشان دهنده توانایی شرکت در پرداخت تعهدات مالی خود است.

مرتبط: فرآیند مدیریت استراتژیک ۶ مرحله ای

نسبت بدهی به دارایی بلندمدت در مقابل نسبت کل بدهی به دارایی

نسبت بدهی به دارایی های بلندمدت فقط بدهی های بلندمدت شرکت را در نظر می گیرد، در حالی که نسبت کل بدهی به دارایی ها شامل بدهی هایی است که شرکت انباشته کرده است. برای مثال، علاوه بر بدهی‌هایی مانند وام‌های مسکن، نسبت کل بدهی به دارایی نیز شامل بدهی‌های کوتاه‌مدت مانند خدمات آب و برق و اجاره، و همچنین وام‌هایی است که در کمتر از ۱۲ ماه سررسید می‌شوند. با این حال، هر دو نسبت شامل تمام دارایی های شرکت می شود. این دارایی ها شامل دارایی های مشهود مانند تجهیزات و همچنین دارایی های نامشهود مانند حساب های دریافتنی است.

نمونه هایی از بدهی های بلند مدت

در اینجا چندین نمونه از بدهی های بلندمدت وجود دارد که ممکن است در ترازنامه خود مشاهده کنید:

• وام های بلند مدت

• اوراق قرضه قابل پرداخت

• تعهدات مراقبت های بهداشتی پس از بازنشستگی

• بدهی های بازنشستگی

• حق‌الزحمه معوق

• درآمدهای معوق

وام های بلند مدت

اینها وام هایی هستند که بازپرداخت آنها بیش از ۱۲ ماه طول می کشد، که به دلیل مبلغ عمده اصلی و اغلب احتمال انباشته شدن بهره برای پرداخت در یک دوره زمانی شناخته شده است. یک مثال رایج مانند وام مسکن.

اوراق قرضه قابل پرداخت

هرگونه اوراق قرضه معوقی که دولت هنوز به کسب و کار شما بازپرداخت نکرده است در این بخش محاسبه می شود. که بیشتر به عنوان یک سرمایه گذاری دیده می شود تا یک بدهی، این هنوز به عنوان یک بدهی ثبت می شود زیرا پول هنوز بازپرداخت نشده است.

بخوانید: درباره تحلیلگر مالی بیاموزید

تعهدات مراقبت های بهداشتی پس از بازنشستگی

این هزینه ها به کارمندان سابق بازنشسته کسب و کار شما تعلق می گیرد و پس از بازنشستگی همچنان از مزایای بهداشتی برخوردار می شوند. از آنجایی که بسیاری از کسب و کارها به کارکنان سابق خود که بازنشستگی را ترک کرده‌اند اجازه می‌دهند برنامه‌های پزشکی خود را حفظ کنند، این اقلام در ترازنامه معمولاً هزینه بالایی دارد و برای مدت طولانی باقی می‌ماند که کارمندان سابق در بازنشستگی باقی بمانند.

بدهی های بازنشستگی

این هزینه‌ها با ارائه طرح‌های بازنشستگی به کارمندان، یا با تطبیق حقوق بازنشستگی کارکنان به عنوان نوعی پرداخت جمع‌آوری می‌شوند. یک تعهد ضروری، این بخش از ترازنامه شما شامل بخش بزرگی از هزینه هایی است که به طور کامل به کارکنان پرداخت می کنید.

حق‌الزحمه معوق

برای محصولات و خدماتی که انجام شده یا انجام شده‌اند، اما به کسب‌وکار شما بازپرداخت نشده‌اند، این موارد به‌عنوان حق‌الزحمه معوق به حساب می‌آیند و به‌عنوان پولی در نظر گرفته می‌شوند که در تاریخ بعدی که بیش از یک سال است به کسب‌وکارتان بازپرداخت می‌شود.

درآمدهای معوق

همه درآمدها با در نظر گرفتن فوری به شما پرداخت نمی شود. برخی ممکن است در زمان آینده پرداخت شوند. تا زمانی که زمان مورد انتظار برای دریافت این درآمدها بیش از یک سال باشد، این اقلام در حساب درآمدهای معوق قرار می گیرند. این ممکن است شامل پول های بدهکار به تجارت شما از سایر شرکت ها یا حتی تاخیر در پردازش وجوه موجود باشد. وجوه به شما که هنوز پرداخت نشده است در این بخش محاسبه می شود.