حملات Denial of Service attacks: تعریف، انواع و راهکارها

حملات Denial of Service (DoS) یکی از مهمترین تهدیدات امنیتی در فضای دیجیتال به شمار می‌روند. در این حملات، حمله‌کننده سعی می‌کند با استفاده از روش‌های مختلف، منابع و سرویس‌های یک سیستم را محدود کند و از دسترسی کاربران به آن سیستم جلوگیری کند.

در ادامه این مقاله از ایوسی، توضیحات تفصیلی راجع به حملات DoS ارائه خواهیم داد که شما را با تعریف، انواع و راهکارهای این نوع حملات آشنا می‌کند.

مرتبط: ۱۷ نوع حمله سایبری که معمولاً توسط هکرها استفاده می شود

تعریف حملات Denial of Service:

حملات Denial of Service (همچنین به اختصار DoS نامیده می‌شوند) به حملاتی گفته می‌شود که در آن هدف حمله‌کننده، محدود کردن منابع سیستم و مانع شدن از دسترسی کاربران به آن است. این حملات معمولاً با بارزش‌ترین جنبه‌اند و در صورت عدم وجود راهکارهای امنیتی مناسب، می‌توانند به نقص‌های جدی در عملکرد سیستم و سرویس‌دهی شرکت‌ها منجر شوند.

انواع حملات Denial of Service:

1. حملات اشغال پهنای باند (Bandwidth Attacks): در این نوع حملات، حمله‌کننده تلاش می کند تا با اشغال پهنای باند سیستم هدف، منابع شبکه را به حداکثر برساند و از دسترسی کاربران به آن سرویس جلوگیری کند. این حملات معمولاً با استفاده از ارسال تعداد زیادی پر درخواست (Request) به سرور هدف، صورت می‌گیرند.
2. حملات سرور کمبود منابع (Server Resource Depletion Attacks): در این نوع حملات، حمله‌کننده به منابع سخت‌افزاری سرور هدف حمله می‌کند تا تا انقاد آن را در دسترس نگه دارد و تبدیل به سرویس‌دهنده‌ای ناکارآمد شود. برخی از روش‌های استفاده شده در این نوع حملات شامل اشغال حافظه سیستم، مصرف بالای پردازنده، اشغال کانال‌های ارتباطی و توزیع پیام‌های جعلی (Spam) هستند.
3. حملات شریک‌سرویس (Application-Layer Attacks): در این نوع حملات، حمله‌کننده سعی می‌کند به صورت مستقیم به سرویس‌دهنده‌ها و سیستم‌های درخواست‌دهنده دسترسی کاربران جلوگیری کند. این نوع حملات معمولاً برای سرویس‌هایی همچون وب سایت‌ها، سرویس‌های شبکه‌ای و سرویس‌های ابری انجام می‌شود.
4. حملات تحت بار سازماندهی نشده (Unsolicited Load Attacks): در این نوع حملات، حمله‌کننده سرورهای میانی یا دروازه‌های موجود در یک شبکه را مورد هدف قرار می‌دهد. با ارسال بار غیر مجاز به این سرورها، حمله‌کننده سعی می‌کند سیستم سرورها را به خطر بیاندازد و آن‌ها را عملکرد ناکارآمدی داشته باشند.
5. حملات آمپلیفیکیشن (Amplification Attacks): در این نوع حملات، حمله‌کننده از طریق اشغال کردن منابع سرویس‌دهنده‌هایی که دارای پاسخ با حجم بالا هستند (مانند DNS یا NTP سرورها)، تلاش می‌کند تا تعدادی پیغام جعلی را با حجم بالا به سیستم هدف ارسال کند و برروی آن ضربه بزند.
6. حملات انکریپشن (Encryption Attacks): در این نوع حملات، حمله‌کننده از طریق اشغال کردن منابع پردازشی سرور هدف مانند CPU، حافظه، پهنای باند شبکه و منابع کش کم‌دستی می‌کند و باعث کاهش سرعت پاسخگویی سرور به درخواست‌های معمولی می‌شود.
7. حملات تحت میزانِ بالا (High Rate Attacks): در این نوع حملات، حمله‌کننده تلاش می‌کند تا با ارسال تعداد زیادی درخواست‌های مجاز یا غیرمجاز به سیستم هدف، آن را با میزان‌های بالا از دسترس خارج کند. این حملات معمولاً با سازمان‌دهی و استفاده از بات‌ها یا زامبی‌ها بر روی برخی از سیستم‌ها انجام می‌شوند.
8. حملات ریکوآکرسیون (Recursive Attacks): در این نوع حملات، حمله‌کننده از طریق ارسال درخواست‌های جعلی به سرویس‌دهنده‌ها، تلاش می‌کند تا این سرویس‌دهنده‌ها را به سرویس‌دهی به سایر سرویس‌دهنده‌ها را وادار کند. این حملات به صورت زنجیره‌ای ادامه می‌یابند و منجر به مصرف بیش از حد منابع سرویس‌دهنده‌ها می‌شوند.

مرتبط: توضیح حملات DDoS: علل، اثرات و نحوه محافظت از سایت شما

راهکارها برای مقابله با حملات Denial of Service:

1. استفاده از سخت‌افزار و نرم‌افزارهای قویتر: استفاده از سرورهای با قدرت پردازشی بالا، روترها و فایروال‌های قوی و نرم‌افزارهای امنیت شبکه، می‌تواند به محافظت بهتر از سرویس‌ها و منابع شبکه کمک کند.
2. تنظیم و کاهش زمان پاسخ سرویس‌دهنده: اگر زمان پاسخ سرویس‌دهنده به درخواست‌ها طول بیانجامد، سرور‌ها نمی‌توانند منابع خود را به درستی مدیریت کنند. بنابراین، تنظیم سرویس‌دهنده به گونه‌ای که پاسخ سریع به درخواست‌ها داشته باشد، کمک می‌کند تا سرویس‌دهی بهتر انجام شود.
3. استفاده از صف‌بندی منابع: در سیستم‌هایی که تحت حملات DoS قرار می‌گیرند، استفاده از روش‌های صف‌بندی ترافیک می‌تواند به توازن بار و توزیع منابع بین کاربران کمک کند.
4. استفاده از لاگ‌ها و حفظ سیاست‌های امنیتی: استفاده از سیستم ثبت و رصد لاگ و پیشگیری از مشکلات امنیتی، به کشف حملات DoS و مقابله با آن‌ها کمک می‌کند.
5. اطمینان از به‌روز بودن نرم‌افزارها: به‌روزرسانی نرم‌افزارها به آخرین نسخه موجود، مشکلات امنیتی را کاهش می‌دهد و می‌تواند به جلوگیری از حملات DoS کمک کند.
6. استفاده از سیستم‌های شناسایی حملات: نصب سیستم‌های شناسایی حملات به شبکه می‌تواند به شناسایی حملات DoS و هشدار دادن به مدیران شبکه کمک کند.
7. انجام تمرینات شبکه‌ای: تمرین و آموزش کارکنان شبکه برای مقابله با حملات DoS می‌تواند در بهبود عملکرد شبکه و جلوگیری از این نوع حملات موثر باشد.
8. پیشگیری از حملات DoS آمازون مثلا Kinesis: استفاده از سرویس‌های قدرتمند مثل Kinesis از آمازون، امکان دفع حملات DoS بزرگ را فراهم می‌کند.
9. انتقال جزئی اطلاعات بین سرورها: انتقال جزئی اطلاعات بین سرورها و استفاده از روش‌های توزیع بار می‌تواند به تقسیم بار میان سرورها و جلوگیری از آکومولاسیون ترافیک موجب حملات DoS شود.
10. تحلیل ترافیک شبکه: مشاهده و تحلیل ترافیک شبکه به شناسایی الگوها و نشانه‌های حملات DoS کمک می‌کند و باعث می‌شود تا به موقع برخورد و مقابله با آن‌ها صورت گیرد.
    ساخت نقشه شبکه و شناسایی ضعف‌ها: ساخت نقشه شبکه و شناسایی ضعف‌ها در سیستم‌های شبکه، به شناسایی نقاط ضعف پتانسیل برای حملات و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه کمک می‌کند.

مرتبط: نحوه توقف و جلوگیری از حمله DDoS در وردپرس

سوالات متداول:

حمله DoS چگونه کار می کند؟

هوم سرویس ردیابی (DoS) یا حمله شناخته شده در انگلیسی به عنوان “Denial of Service” شناخته می شود. این نوع حمله هدف آن است که منابع مورد نیاز سیستم را بطور غیرقابل قبول کاهش دهد تا سرویس برای کاربران منقطع شود.

DoS حمله یکی از رایج‌ترین و آسان‌ترین راه‌های حمله به سرویس ها یا شبکه‌ها است. در ادامه مراحل انجام این نوع حمله را شرح می دهیم:

1. شناسایی هدف: به طور کلی، نفوذگر می بایست هدف خود را شناسایی کند. ممکن است هدف یک وب سایت خاص باشد یا یک سرویس شبکه مشخص. علاوه بر این، ممکن است هدف تعدادی هاست همزمان باشد.
2. تهیه ابزارهای حمله: نفوذگر برای انجام حمله نیاز به ابزارهایی دارد که بتوانند تعداد زیادی درخواست به هدف ارسال کنند، این ابزارها معمولاً قابلیت چندگانه ای دارند و از طریق رایانه های زامبی آنها را توزیع می کنند. این رایانه ها بدون دانش و رضایت صاحبانشان به سیستم های هدف متصل می شوند.
3. حمله به صورت عمدتاً DFS: حمله‌کننده از ابزارهای تهیه‌شده برای ارسال درخواست‌های بسیار بزرگ درسترسی به هدف استفاده می کند. این درخواست‌ها سرور را درگیر میکنند و تعداد درخواست‌های هم‌زمان زیادی را بصورت مصنوعی ایجاد میکنند که باعث اشباع منابع سیستم، از جمله پردازنده، حافظه و پهنای باند می شود. در نتیجه، سرویس به کاربران شبکه ارائه نمی‌شود و در دسترس نخواهد بود.
4. بازپایان: حمله‌کننده ممکن است جلسه خود را ببندد یا به دنبال منابع دیگری باشد برای حمله به. اگر سیستم هدف قادر به مقابله با یک حجم بزرگ از ترافیک درخواست نبوده است، ممکن است بلافاصله پس از پایان حمله سقوط کند.

از حملات DoSپیشگیری می‌شود، از جمله استفاده از فایروال‌ها و سیستم‌های شناسایی حمله و ترافیک شبکه. همچنین، شرکتها و سرویس دهنده‌ها معمولاً از سرویس های حمله مقاوم (DDoS Protection) برای جلوگیری از حملات DoS و یا حملات توزیع شده DDoS استفاده می کنند.

چرا حملات DDoS اتفاق می افتد؟

حملات DDoS (Distributed Denial of Service) در اثر فرستادن ترافیک بزرگ و غیرمعمول به یک سایت یا سرویس آنلاین، با هدف نفوذ به سیستم، تخریب منابع آن یا سازمان‌دهی عملیات سایت یا سرویس مورد هدف، رخ می‌دهند. این حملات به صورت توزیع شده بوده و معمولاً با استفاده از شبکه‌های زامبی یا بات‌نت‌ها انجام می‌شوند. برخی از دلایل حملات DDoS عبارتند از:

1. انتقام: افرادی که درگیری با یک سازمان یا شخص خاص هستند ممکن است به منظور انتقام یا تضعیف آن‌ها، حملات DDoS را انجام دهند.
2. سرگرمی: برخی از افراد این نوع حملات را برای سرگرمی و خرابکاری انجام می‌دهند، بدون هدف خاصی.
3. رقابت تجاری: رقبای تجاری ممکن است از طریق انجام حملات DDoS، سایت یا سرویس رقیب خود را تخریب کرده و مزاحمت کنند.
4. اطلاعات: بعضی از حملات DDoS به منظور دزدیدن اطلاعات حساس از سایت یا سرویس هدف صورت می‌گیرد، زیرا این حملات معمولاً منابع سرور را به حداکثر می‌رسانند و می‌توان آسیب‌های مربوط به امنیت را بهره‌برداری کرد.

خلاصه کلام، دلایل حملات DDoS متنوع و متعدد هستند و بسته به هدف و نیاز افراد یا سازمان‌های مورد هدف متفاوت است.

کدام آسیب‌پذیری می‌تواند منجر به حمله DoS شود؟

در واقع، بسیاری از آسیب پذیری‌ها می‌توانند باعث حمله DoS (Denial of Service) شوند. اما مهمترین آسیب پذیری‌ها برای حمله DoS عبارتند از:

1. آسیب پذیری برمبنای منابع: در این نوع آسیب پذیری، حمله‌کننده با کاهش یا محدود شدن منابع سیستم، از جمله فضای اشغال شده در دیسک، حافظه، پهنای باند شبکه و غیره، باعث قطع سرویس می‌شود.
2. آسیب پذیری شلوغی: در این نوع آسیب پذیری، حمله‌کننده به شکل بیش‌ازحد محدودیت‌ها از سیستم استفاده می‌کند و سرویس را از کار می‌اندازد. این می‌تواند شامل ارسال درخواست‌های غیرضروری یا تکثیر حجم زیادی بسته‌های شبکه باشد.
3. آسیب پذیری حساسیت‌ها: این نوع آسیب پذیری‌ها شامل خرابی‌های مشخص در سیستم عامل‌ها یا نرم‌افزارها هستند که حمله‌کننده می‌تواند با بهره‌برداری از آن‌ها، سیستم را تنها کند.
4. آسیب پذیری پردازنده و ذخیره‌ساز: حمله کننده می‌تواند با بهره‌برداری از آسیب پذیری‌های موجود در پردازنده یا ذخیره‌ساز سیستم، از شلوغی سیستم بهره‌مند شود و سرویس را از کار بیاندازد.
5. آسیب پذیری شبکه: در صورت وجود آسیب پذیری در شبکه، حمله کننده می‌تواند با اشغال کردن پهنای باند شبکه یا از طریق پراکندگی گسترده بسته‌های شبکه، سرویس را قطع کند.

این فقط چند مثال از آسیب پذیری‌هایی است که ممکن است منجر به حمله DoS شوند و در واقع بسیاری از آسیب پذیری‌ها قادر به ساختن شده اند جهت محدود کردن یا از کار انداختن سرویس‌ها هستند. با این حال، در هر مورد خاص، عوامل دیگری نیز نقش مهمی در موفقیت حمله DoS ایفا می‌کنند.

نمونه ای از حمله انکار سرویس به بلاک چین چیست؟

یک نمونه از حمله انکار سرویس (DDoS) به بلاک چین ممکن است شامل حمله به شبکه بلاک چین با استفاده از تعداد زیادی درخواست بی‌هدف باشد. در این نوع حمله، هنگامی که تعداد زیادی درخواست به یک شبکه بلاک چین فرستاده می‌شود، منابع شبکه اشباع می‌شود و سرویسی به کاربران ارائه نمی‌شود. این نوع حملات ممکن است با استفاده از بسیاری از دستگاه‌ها که تحت کنترل قرار گرفته‌اند (معمولاً بدون اطلاع صاحبان دستگاه)، انجام شود. این نوع حملات در توزیع‌های اعتبار دیجیتالی و سایر سرویس‌های بر اساس بلاک چین می‌تواند تأثیر قابل ملاحظه‌ای داشته باشد.

فرق حمله DoS و حمله DDoS چیست؟

حمله DoS (Denial of Service) یا حمله سایت ناکارآمد، حمله‌ای است که توسط یک فرد یا گروهی انجام می‌شود و هدف آن مسدود کردن یا خارج کردن یک سرویس یا برنامه خاص است. در این نوع حمله، ترافیک زیادی به سرور هدف ارسال می‌شود تا منابع سیستم اشغال شوند و قادر به ارائه خدمات به سایر کاربران نباشد، و در نتیجه سایت یا سرویس از دسترس خارج می‌شود.

حمله DDoS (Distributed Denial of Service) یا حمله سایت ناکارآمد توزیع‌شده، شباهت زیادی به حمله DoS دارد با این تفاوت که از چندین منبع متعدد استفاده می‌کند. در این حمله، یک گروه از کامپیوترهای مختلف واهمه ارسال ترافیک زیاد به هدف نمی‌کنند تا منابع سیستم آن را اشغال کنند و سرویس را ناکارآمد کنند. این حمله باعث بروز اختلال و از دست رفتن خدمات در دسترس برای کاربران می‌شود. حمله DDoS معمولاً از طریق برنامه‌های مختلفی از جمله بات‌نت‌ها، بدافزارها و ربات‌های ضد و بریز (botnet) اجرا می‌شود.

جمع بندی

همانطور که مشاهده می‌کنید، حملات DoS یکی از تهدیدات جدی در امنیت دیجیتال به شمار می‌روند. برای محافظت و جلوگیری از این حملات، آگاهی کافی از نوع حملات موجود و انواع راهکارهای امنیتی مورد نیاز است. با اجرای راهکارهای صحیح، می‌توان از نقص‌های احتمالی در سیستم و سرویس‌های شما جلوگیری کرد و برای کاربران دسترسی پایدار به سرویس‌ها را فراهم نمود.