-
خانهخانه
-
مقالاتمقالات
-
فروشگاهفروشگاه
-
طراحی سایتطراحی سایت
-
درباره مادرباره ما
-
حمایت از ماحمایت از ما
-
ارتباط با ماارتباط با ما
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
موضوع تربیت فرزند، مسئله‌ای است که خود نیازمند دانش و آگاهی بالا و تمرکز بر روندی درست و اصولی است؛ اما متاسفانه عمومِ مادران علی‌رغم علاقه‌ی بسیار زیادی که به فرزند و آینده‌ی او دارند، در روند تربیتی فرزندشان دچار اشتباه شده و براساس تعاریف ناصحیح اجتماعی عمل می‌کنند که حاصل آن نیز بروز رفتارهای رایجی می‌شود که اصولا به نفع فرزند و آینده‌ی او نیست.
در ادامه این مقاله از ایوسی به تعدادی از این نوع اشتباهات و رفتارهای ناصحیح اشاره شده تا درک بهتری نسبت به موضوع پیدا کنید.
مرتبط: مادر زیرک: طراحی مهندسی خانه و خانواده
اگر شما نیز یک مادر هستید، احتمالا این موارد را در زندگی خود نیز شاهد هستید و یا میلتان به این موارد را به نوعی حس می‌نمایید. پس اگر چنین است، لازم است تغییراتی در روند تربیتی خود ایجاد نمایید.
این موضوع در مادران دلسوز و مهربان بیشتر به چشم می‌خورد که فرزندشان را شدیدا به خود وابسته می‌کنند و پس از یکی دو سالگی که باستی بتوان کودک را چند ساعتی به اقوام نزدیک سپرد و از سه سالگی نیز کودک بتواند مدت زمان خیلی بیشتری را نزد اقوام و یا حتی مهد کودک بماند؛ این مسئله میسر نشود.
اگرچه ارتباط موثر و مستمر مادر با فرزندش می‌تواند آینده‌ی عاطفی او را به خوبی تامین و تضمین بکند؛ اما این به معنای زیاده‌روی و افراط در موضوع نیست و دلیلی موجه برای جلوگیری مادر از قرارگیری مستقل فرزند در محیط‌های قابل‌قبول دیگر نخواهد بود.
مادران بایستی به فرزند خود این اجازه را بدهند که خود در شب‌هنگام به رخت‌خواب برود و برای خوابیدن نیازمند همراهی و ماندن مادر در کنار خود نداشته باشد. این موضوع خود می‌تواند در مسیر رشد شخصیتی و اعتماد به نفس کودک تاثیر بسیار زیادی داشته باشد و عدم توجه به این مسئله می‌تواند سبب بروز وابستگی کودک و کاهش اعتماد به نفسش شود.
مرتبط: راهکارهایی برای تربیت کودکان بدخلق
قطعا تهیه اسباب و وسایل بازی می‌تواند در شکوفاسازی بهتر او موثر باشد؛ اما زمانی که روند تهیه‌ی اسباب‌بازی از حالت نرمال و طبیعی خود خارج شود و در آن افراط شود:
این روندی اشتباه است که درست در زمانی که کودک به خواب رفته، درصدد انجام کارهای خانه، وقت‌گذارنی در شبکه‌های اجتماعی و یا هر کاری غیر از استراحت باشید. قطعا روند رتق و فتق امور خانه در کنار انجام امور کودک به خودی خود موجب خستگی مادر می‌شود و با نظر به شرایط و وضعیت فرزندان در دوران کودکی، مادران کمتر از هر زمانی مهلت استراحت دارند؛
پس اگر مادر در زمانی که کودکش در حال خواب است، از این فرصت مغتنم برای استراحت خود نیز بهره نبرد، مطمئنا این فرصت سوزی سبب افزایش خستگی‌هایش در ساعات و روزهای آینده خواهد شد و ناگفته مشخص است که در زمان‌های خستگی کارایی مادر پایین می‌آید، بدخلی افزایش پیدا می‌کند و …
مرتبط: نقش والدین در تربیت فرزندان
یکی از از بزرگترین اشتباهات والدین و بیشتر مادران، این است که می‌خواهند از همان زمان کودکی، فرزندشان تبدیل به یک نابغه شود؛ از همین رو به او فشار آورده و او را در مسیرهای سختی همچون کلاس‌های آموزشی پی در پی می‌گذارند که اصلا با شرایط ذهنی، فیزیولوژی و … و حتی به احتمال زیاد علایق، سلایق و استعدادهای او هیچ سنخیت و سازگاری ندارد.
و زمانی که این رویه‌ی اشتباه که اتفاقا در مادرانی که خودشان از نرسیدن به این شرایط رنج می‌برند بیشتر دیده می‌شود، مدت‌دار به کودک تحمیل شود، او را از حالت عادی و طبیعی خارج کرده و به جای بازدهی مثبت، اتفاقا بازدهی منفی و گاه بسیار خطرناکی را در بر دارد.
این نوع عملکرد که در بسیاری از موارد سبب بروزِ توأمان مورد قبلی نیز می‌شود، اشتباهی فاحش و بزرگ است که آثار سوء زیادی را برای فرزند در بر دارد؛ از جمله:
مرتبط: ۱۴ دلیل موثری که بی نظمی فرزندان را به خوبی متوجه شوید!
بله، توجه به فرزندان بسیار لازم و ضروری است و نباید در روند تربیتی فرزند از او غافل شد؛ اما اگر میزان توجه به حدی شود که از موضوع همسرداری غافل شوید، قطعا مشکلات ناشی از این اشتباه خیلی زود در روند تربیتی فرزند نیز تاثیر سوء خواهد گذاشت؛ و این فارغ از خلل‌ها و تزلزل‌هایی است که می‌تواند بنیان خانواده را نیز سست کند.
ضمن اینکه توجه بیش از حد به فرزند و در کنار آن، عدم توجه به همسر به عنوان یکی از ارکان خانواده، می‌تواند به فرزند نیز بی‌توجهی به بنیان و اساس خانواده را آموزش دهد، که این هم در همین دوران کودکی و در خانواده‌ی پدری‌اش و هم در دوران بزرگسالی و خانواده‌ی دومش می‌تواند مشکل‌ساز شود.
عدم اعطای آزادی و فضای مناسب برای رشد و خلاقیت کودکان، به ویژه توسط مادرانی که بیش از حد محدودیت‌ها و قوانین را برای آنها تعیین می‌کنند، می‌تواند تأثیرات منفی و محدود کننده‌ای داشته باشد. به عنوان مثال، یک مادری که همیشه بر کودک خود نظارت دقیقی دارد و به او اجازه فعالیت‌های خودکارانه و خلاقانه نمی‌دهد، ممکن است باعث کاهش توانایی خلاقیت و ابتکار در کودک شود.
همچنین، مادرانی که بیش از حد محدودیت‌ها و مقررات را برای کودکان تعیین می‌کنند، می‌توانند باعث کاهش اعتماد به نفس و احساس توانمندی در کودکان شوند. این محدودیت‌ها ممکن است باعث شود که کودکان از بروز خواسته‌ها و ایده‌های خودداری کنند و در نتیجه، رشد خود را محدود کنند. بنابراین، برای رشد سالم کودکان، لازم است مادران به آنها فضای مناسبی برای بروز خلاقیت و ابتکار ارائه دهند و اجازه دهند تا به طور طبیعی و خودخواهانه برای رسیدن به هدف‌هایشان تلاش کنند.
مرتبط: اصول اساسی تربیت و تعادل روحی در فرزندان
اگر مادران نتوانند به نیازهای روحی و احساسی کودکان خود توجه کنند، ممکن است باعث ایجاد مشکلات روانی و اجتماعی در آنها شوند. این عدم توجه می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس و ایجاد اضطراب در کودکان شود. همچنین، کودکان ممکن است احساس ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران را تجربه کنند و مشکلاتی در ارتباطات اجتماعی خود داشته باشند. علاوه بر این، عدم توجه به نیازهای روحی و احساسی کودکان می‌تواند منجر به افزایش خشم و عدم تحمل در آنها شود. بنابراین، برای رشد سالم کودکان، اهمیت قرار دادن به نیازهای روحی و احساسی آنها از اهمیت بالایی برخوردار است.
ارتباط صحیح و موثر با کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است و می‌تواند تأثیرات عمیقی بر رشد و توسعه آنها داشته باشد. مادرانی که نقص در ارتباط دارند یا ارتباط نامناسبی با کودکان خود برقرار می‌کنند، ممکن است باعث کاهش اعتماد به نفس و رشد مناسب کودکان شوند. این ارتباط نامناسب می‌تواند به صورت مختلف ظاهر شود. به عنوان مثال، یک مادری که بیش از حد سخت گیر و بی‌انعطاف است، ممکن است باعث کاهش اعتماد به نفس در کودک شود و او را به احساس ناتوانی در مواجهه با چالش‌ها و تحمل شکست‌ها بیاندازد.
همچنین، یک مادری که کمتر به نیازها و احساسات کودک خود توجه می‌کند و ارتباط عمیقی با او برقرار نمی‌کند، ممکن است باعث ایجاد احساس تنهایی و عدم ارتباط در کودک شود. این مشکلات ارتباطی می‌توانند به طور مستقیم تأثیر منفی بر رشد و توسعه روحی و اجتماعی کودکان داشته باشند. بنابراین، برای رشد سالم کودکان، لازم است مادران به ارتباط صحیح و موثر با آنها توجه کنند و به نیازها و احساسات آنها پاسخگو باشند. این ارتباط می‌تواند با ارائه حمایت، احترام، توجه و علاقه به کودکان، بهبود یابد و به رشد سالم و خوشبختی آنها کمک کند.
مرتبط: ۸ راهکار بسیار اساسی در پرورش فرزندان
انتقاد و نقد مداوم مادران به کودکان خود می‌تواند تأثیرات نامطلوبی بر روحیت و رشد آنها داشته باشد. وقتی مادران به طور مداوم انتقاد می‌کنند، این می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس در کودکان شود و آنها را به احساس ناکامی و ناتوانی در مواجهه با چالش‌ها و تحمل شکست‌ها بیاندازد. همچنین، این انتقادات مستمر می‌توانند باعث ایجاد اضطراب در کودکان شوند و آنها را نسبت به خود و عملکردهایشان مرتبط باشند.
به طور مثال، یک مادری که همیشه بر کودک خود انتقاد می‌کند و وجود او را به چالش می‌کشد، ممکن است کودک را به احساس بی‌ارزشی و ترس از خطا و شکست بیاندازد. بنابراین، برای رشد سالم کودکان، لازم است مادران به جای انتقاد مداوم، از روش‌های مثبت و سازنده برای ارتباط با آنها استفاده کنند و به جای انتقاد، به تشویق، تحسین و حمایت از تلاش‌ها و پیشرفت‌های کودکان تمرکز کنند. این نوع ارتباط می‌تواند به کودکان اعتماد به نفس بیشتری بدهد و آنها را به رشد و توسعه مثبت تشویق کند.
اشتباهات مادران می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر رشد کودکان داشته باشد. برای بهبود روابط و ایجاد محیطی سالم و معتاد کننده برای کودکان، مادران باید از این اشتباهات آگاه شوند و راهکارهای مناسب را اجرا کنند.
مرتبط: آزادی و انضباط: راز تربیت سالم فرزندان
علاوه بر مواردی که در این مقاله لیست شد و درخصوص هر یک توضیح داده شد، می‌توان موارد زیر را نیز فهرست کرد:
مادران ممکن است به دلایل مختلف از تنبیه به جای تشویق استفاده کنند. برخی از این دلایل عبارتند از:
مهم است به این نکته توجه کنید که هر روش تربیتی ممکن است موثریت و عواقب خاص خود را داشته باشد و برای تربیت سالم کودکان، مهم است تا به روش‌های متنوع و مناسب برای هر فرد بپردازید.
این ممکن است به دلیل نگرانی‌هایشان درباره فرزندانشان، فشارهایی که در زندگی روزمره با آنها مواجه می‌شوند، یا حتی تجربه‌های ناخوشایندی که خودشان در طول زندگی داشته‌اند، باشد. همچنین ممکن است باور داشته باشند که سرزنش و تنبیه بهترین روش برای اصلاح رفتار فرزندان است، یا اینکه این روش برای ایجاد انضباط و تربیت مناسب ضروری است. علاوه بر این، برخی مادران نمی‌دانند که چگونه به درستی گوش دادن و ارتباط برقرار کردن با فرزندانشان را انجام دهند. اما مهم است که به آنها یادآوری شود که گوش دادن به فرزندان و برقراری ارتباط موثر با آنها، راهی بهتر و موثرتر برای حل مشکلات و اصلاح رفتار است.
این ممکن از به دلایلی همچون موارد زیر باشد:
با این حال، مهم است که کودکان نیز به میزان مناسبی در کارهای خانگی شریک شوند و به آنها اجازه داده شود که مهارت‌های خود را تقویت کنند و استقلال خود را تجربه کنند. همچنین، مادران باید به نیازها و توانایی‌های کودکان خود توجه کنند و از آنها درخواست‌های مناسب برای همکاری بپرسند.
به دلایل مختلفی مانند:
با این حال، تشویق به خلاقیت و استقلال ذهنی در کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. خلاقیت نه تنها کمک به توسعه تفکر خلاقانه و مهارت‌های حل مسئله می‌کند، بلکه به ایجاد رشد شخصی و خودباوری نیز کمک می‌کند. بنابراین، مهم است که مادران به خلاقیت کودکان توجه کنند و آنها را در انجام فعالیت‌های خلاقانه و استفاده از تخیل و خلاقیتشان تشویق کنند.
به دلایل مختلفی مانند:
با این حال، آموزش خودمدیریتی و استقلال در کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. آموزش خودمدیریتی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های مهمی مانند برنامه‌ریزی، اولویت‌بندی، حل مسئله، و تصمیم‌گیری را توسعه دهند. همچنین، این مهارت‌ها به آنها اعتماد به نفس و استقلال ذهنی می‌دهد. بنابراین، مهم است که مادران به آموزش خودمدیریتی به کودکانشان توجه کنند و به آنها فرصت دهند تا وظایف و مسئولیت‌های خود را به طور مستقل انجام دهند.
به دلایل مختلفی مانند:
با این حال، احترام به حریم شخصی کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است و باید به آن توجه شود. حریم شخصی کودکان شامل حقوقی است که آنها برای حفظ هویت و خصوصیت خود دارند. مادران باید به آنها فضای خصوصی و حریم شخصی کافی را ارائه کنند و به آنها اجازه دهند خودشان تصمیم
مادران برخی اوقات ممکن است کودکانشان را از تعامل با دیگران منع کنند به دلایل مختلفی، از جمله:
اگر شما یا کسی دیگری با این موضوع مشکل دارید، می‌توانید با مادران در مورد دلایل آنها صحبت کنید و سعی کنید به تفاهم و توافقی برسید که منافع هر دو طرف را در نظر بگیرد. البته در مواردی که به ایمنی یا سلامتی کودکان ضرر برسد، ممکن است منع مادران قابل قبول باشد. |
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
![دانلود کتاب: فضای مجازی و سلامت روانی [راهکارهای بهبود روانشناختی در دنیای آنلاین]](https://ivsi.ir/wp-content/uploads/2023/05/virtual-space-and-mental-health-book-300x300.webp)
4 پاسخ
تفاوت بین والدین آگاه و ناآگاه را چطور میشه درک کرد؟
سلام
والدین آگاه و ناآگاه در کارهای مختلف در مراحل مختلف زندگی بچه‌ها تفاوت دارن. این تفاوت‌ها رو میشه در عوامل زیر بررسی کرد:
ارتباط با فرزندان: والدین آگاه مشتاق هستند به شناخت نیازها و احساسات فرزندانشون و به ارتباط صمیمی با اونها. اونا به شنیده شدن و توجه کردن به مسائل مهم و الزامی فرزندان می‌پردازن. به عنوان مثال، والدین آگاه ممکنه وقتی برای خراب کردن یه وسیله یا درخواست خاصی می‌کنند، به دقت گوش بدند و پاسخ مناسبی ارائه کنند. والدین ناآگاه تمایل یا حوصله ندارن به مشکلات و نیازهای فرزندانشون توجه کنند و از ایجاد ارتباط صمیمی خودداری می‌کنند.
ارائه مهارت‌های بزرگ‌سالانه: والدین آگاه مشتاق هستند مهارت‌های بزرگ‌سالانه رو به فرزندانشون یاد بدند و بهشون کمک کنند در کنترل هیجان‌ها، حل مسائل، ارتباطات مؤثر و دیگر مهارت‌های مورد نیاز برای مواجهه با چالش‌های زندگی آموزش ببینند. والدین ناآگاه از این مهارت‌ها عاری هستند یا دانش کافی در این مورد ندارن.
حضور و حمایت: والدین آگاه در زمان‌های مختلف آماده حضور و حمایت از فرزندان هستند و در اوقات مهم می‌تونند ازشون حمایت کنند. اونها به فرزندانشون نشون می‌دن که می‌تونند بهشون اعتماد کنند و در برابر مشکلات و نگرانی‌ها حضور دارند. والدین ناآگاه به دلیل عدم حس دسترسی و تغییرات مداوم در زندگی، حمایت و حضور لازم رو ندارن.
آموزش اصول و مقادیر: والدین آگاه معتقدند به آموزش اصول و مقادیر اخلاقی و برخورد‌های صحیح به فرزندان خود اهمیت داره و بهشون ارزش‌های خودشون رو منتقل می‌کنند. والدین ناآگاه به طور کلی از ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی بی‌توجه هستند و معتقدند تنها می‌بایست عملیات تعیین شده توسط جامعه رو رعایت کنند.
با توجه به این و امثال این تفاوت‌ها، می‌تونید بین والدین آگاه و ناآگاه تمایز قائل بشید.
سلام و خداقوت
مهترین علت حساس شدن زنان به بچه ها چیه؟
سلام
موارد زیادی می تونه باعث ایجاد حساسیت مادران نسبت به عملکرد بچه‌ها بشه (که البته اگه منظورتون از سوال همین باشه)، مثل:
و …
مهمه به یاد داشته باشید که هر مادری ممکنه به دلایل خاص خودش حساس بشه (مثلا شاید مادری در دوران بارداری یا شیردهی باشه). ارتباط با مادر و درک موقعیت و احساساتش می تونه به شما کمک کنه تا بهتر درک کنید چرا این حساسیت رخ می‌ده و چطور می تونید بهش کمک کنید.