اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
برخی از فرمت‌های فایل قدیمی‌تر، چندین دهه پس از توسعه یافتن آنها برای تطبیق پذیری خود – در شرایط خاص، همچنان در سازمان زندگی می‌کنند.
سیستم عامل های مدرن مایکروسافت از چندین سیستم فایل ویندوز از جمله FAT16، FAT32، NTFS و ReFS پشتیبانی می کنند. هر کدام از این فایل سیستم ها قابلیت ها و موارد استفاده منحصر به فرد خود را دارند.
FAT16، که در ابتدا به سادگی به عنوان FAT شناخته می شد، می تواند ریشه های خود را به دهه ۱۹۷۰ ردیابی کند. FAT مخفف File Allocation Table است و عدد ۱۶ یک سیستم فایل ۱۶ بیتی را نشان می دهد. سیستم فایل در ابتدا برای استفاده بر روی فلاپی دیسک توسعه داده شد، اما زمانی که سخت افزار در دسترس بود برای دیسک های سخت نیز کار می کرد.
از آنجایی که FAT16 خیلی وقت پیش ایجاد شد، محدودیت های ذاتی دارد که آن را تا حد زیادی برای استفاده در سیستم عامل های مدرن نامناسب می کند. به عنوان یک فایل سیستم ۱۶ بیتی، FAT16 می تواند حداکثر ۶۵۵۲۶ خوشه را نقشه برداری کند. مانند اکثر سیستم های فایل ویندوز، FAT16 از انواع اندازه های کلاستر پشتیبانی می کند و به آن اجازه می دهد بر روی هارد دیسک هایی با حجم ۱۶ مگابایت یا ۲ گیگابایت استفاده شود. تجدید نظر بعدی در سیستم فایل به آن اجازه داد تا حجم های تا ۴ گیگابایت را پشتیبانی کند.
اولین محصولات کارت SD به دلیل پشتیبانی از سیستم عامل ویندوز، مک، لینوکس و OS/2 به طور معمول با سیستم فایل FAT16 فرمت می شدند.
FAT32
فایل سیستم FAT32 در نسخه ۲ سرویس OEM ویندوز ۹۵ معرفی شد که در آن زمان به طور گسترده ای با نام Windows 95 OSR2 شناخته می شد. سیستم فایل FAT32 دو پیشرفت اصلی را نسبت به FAT16 ارائه کرد. اول اینکه FAT32 که یک سیستم فایل ۳۲ بیتی است، دیسک های بسیار بزرگتری را نسبت به فایل سیستم FAT16 پشتیبانی می کند. FAT16 حداکثر حجم ۴ گیگابایت را پشتیبانی می کند، در حالی که FAT32 را می توان در حجم های تا ۱۶ ترابایت استفاده کرد.
شایان ذکر است که با وجود اینکه فایل سیستم FAT32 را می توان در حجم های چند ترابایتی استفاده کرد، محدودیت ۱۶ ترابایتی از قابلیت های برخی از سیستم عامل های ویندوز فراتر می رود. به عنوان مثال، ویندوز XP حداکثر اندازه حجم FAT32 را ۳۲ گیگابایت اعمال کرد. نسخه های ویندوز XP، ویستا، ME و ۲۰۰۰ کنسول مدیریت دیسک نیز حجم FAT32 را به حداکثر ۳۲ گیگابایت محدود کردند. سیستم‌عامل‌های مدرن‌تر ویندوز مانند ویندوز ۱۰ از حجم FAT32 تا ۲ ترابایت پشتیبانی می‌کنند، که هنوز هم از حداکثر حجم ۱۶ ترابایت فاصله دارد.
دومین پیشرفت عمده سیستم فایل FAT32 پشتیبانی از نام فایل های طولانی است. سیستم فایل FAT16 به نام فایل‌ها نیاز دارد تا به قرارداد نام‌گذاری ۸.۳ پایبند باشند، به این معنی که نام فایل‌ها به هشت کاراکتر محدود می‌شوند و سپس یک نقطه و یک پسوند سه کاراکتری را دنبال می‌کنند. در مقابل، FAT32 اجازه می دهد تا نام فایل ها تا ۲۵۵ کاراکتر باشد.
یکی از محدودیت های اصلی سیستم فایل FAT32 این است که حداکثر اندازه فایل در یک حجم FAT32 4 گیگابایت است. اکثر کارت‌های SD مدرن با FAT32 فرمت می‌شوند، به همین دلیل است که دستگاه‌های مصرف‌کننده مانند دوربین‌های GoPro ضبط‌های ویدئویی را به فایل‌های ۴ گیگابایتی تقسیم می‌کنند. به دلیل انعطاف پذیری و پشتیبانی گسترده آن در چندین سیستم عامل، FAT32 اغلب سیستم فایل انتخابی برای عیب یابی درایوهای فلش ارائه شده توسط فروشندگان است.
NTFS
NT File System در سال ۱۹۹۳ وارد ویندوز NT شد اما توسط نسخه‌های بعدی ویندوز مانند ویندوز ۲۰۰۰، ویندوز XP، ویندوز ۷، ویندوز ۸ و ویندوز ۱۰ نیز پشتیبانی می‌شود. NTFS پرکاربردترین سیستم فایل در ویندوز سرور و روی دسکتاپ ویندوز است. سیستم های.
ویندوز ۱۰ به طور پیش فرض از NTFS استفاده می کند.برخلاف FAT16 و FAT32، NTFS یک سیستم فایل ژورنالینگ است. تراکنش ها در یک مجله سیستم فایل ثبت می شوند، که استفاده از ابزارهای فایل ویندوز مانند CHKDSK را برای تعمیر خرابی داده ها و بازگرداندن سیستم فایل به حالت ثابت امکان پذیر می کند.
یکی از اهداف اصلی طراحی پشت ایجاد NTFS بهبود امنیت سیستم فایل بود. در اوایل، فقط ویندوز NT می‌توانست دیسکی را که با NTFS فرمت شده بود بخواند، که می‌توانست مهاجم را حتی اگر دسترسی فیزیکی به دیسک داشته باشد متوقف کند. با این حال، امروزه، هر سیستم عامل ویندوز پشتیبانی شده می تواند دیسک های NTFS را بخواند.
مایکروسافت با پشتیبانی از مجوزهای NT File System یک بهبود امنیتی دیگر در NTFS اضافه کرد. این شرکت NTFS را در ویندوز ۲۰۰۰ به روز کرد تا شامل رمزگذاری در سطح سیستم فایل باشد، که مایکروسافت از آن به عنوان EFS یا سیستم فایل رمزگذاری شده یاد می کند. EFS از رمزگذاری چند کلید متقارن برای محافظت از محتویات سیستم فایل استفاده می کند.
محدودیت‌های ظرفیت NTFS در طول سال‌ها به طور قابل‌توجهی تکامل یافته است. نسخه ویندوز NT از سیستم فایل از نظر تئوری می‌تواند دیسک‌های تا ۲۵۶ ترابایت و فایل‌های جداگانه تا ۱۶ ترابایت را مدیریت کند. در مقابل، نسخه NTFS در ویندوز ۱۰ را می توان در حجم های تا ۸ PB استفاده کرد.
ReFS
ReFS مخفف Resilient File System است. مایکروسافت این فایل سیستم را به عنوان جایگزین نسل بعدی برای NTFS طراحی کرد. اگرچه، از نظر فنی، ReFS بر اساس NTFS است. ReFS از جریان‌های یکپارچگی و تخصیص فناوری روی نوشتن برای حفظ داده‌های ذخیره شده در حجم استفاده می‌کند. ReFS همچنین تصحیح خطای فعال را با استفاده از یک اسکرابر داخلی برای بررسی خرابی داده ها و رفع خودکار آن انجام می دهد. مایکروسافت ابزاری به نام ReFSUtil برای کمک به بازیابی اطلاعات از حجم‌های آسیب‌دیده با قالب‌بندی ReFS ایجاد کرد که فایل‌های یافت شده را نیز روی دیسک دیگری کپی می‌کند.
ReFS همچنین افزایش زیادی در ظرفیت نسبت به NTFS به ارمغان می آورد. سیستم فایل دارای محدودیت حجمی نظری ۱ یوتابایت — YB کوتاه شده آن می‌باشد. هر یوتابایت برابر با ۱۰۲۴ زتابایت می‌باشد یا تقریباً ۱ تریلیون ترابایت — با حداکثر اندازه فایل ۱۶ اگزابایت است که برابر با ۱۶ میلیون ترابایت است.
ReFS در نسخه اولیه خود فاقد برخی از پرکاربردترین ویژگی‌های NTFS، از جمله رمزگذاری بومی و حذف مجدد بود. با این حال، ReFS در نسخه ۱۷۰۹ ویندوز سرور به ReFS اضافه شد. با این وجود، ReFS هنوز فاقد تعدادی از ویژگی‌های NTFS از جمله فشرده‌سازی سیستم فایل و رمزگذاری سیستم فایل است و نمی‌توان از آن برای راه‌اندازی درایو استفاده کرد.
اگر این مقاله را دوست دارید، لطفا آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
![دانلود کتاب: فضای مجازی و سلامت روانی [راهکارهای بهبود روانشناختی در دنیای آنلاین]](https://ivsi.ir/wp-content/uploads/2023/05/virtual-space-and-mental-health-book-300x300.webp)
2 پاسخ
خلاصه می شه همه شونو لیست کنینو یه توضیح خیلی کم بدین؟
سلام
انواع فرمت های فایل سیستم: