هنگامی که به دنبال شغل جدید هستید، حق‌الزحمه اغلب عامل تعیین کننده برای بسیاری از افراد است. هنگامی که برای یک موقعیت استخدام می شوید، به عنوان کارمند حقوق بگیر یا ساعتی درآمد دریافت خواهید کرد. درک تفاوت بین حقوق یا دستمزد ساعتی می تواند مفید باشد.
در این مقاله از ایوسی، به تفاوت های حقوق و دستمزد ساعتی از جمله مزایا و معایب هر کدام می پردازیم.
چرا درک حقوق و دستمزد ساعتی مهم است؟
یادگیری در مورد حقوق در مقابل دستمزد ساعتی ضروری است، به خصوص زمانی که در حال مذاکره در مورد نرخ های شغل جدید هستید. درک تفاوت بین حقوق و دستمزد ساعتی می تواند به شما کمک کند تا بهترین موقعیت را متناسب با نیاز خود انتخاب کنید.
نرخ ساعتی چیست؟
نرخ ساعتی شما مقدار پولی است که برای هر ساعتی که صرف کار می کنید به دست می آورید. به عنوان یک کارمند ساعتی، باید برای تمام ساعاتی که کار می کنید حقوق دریافت کنید. اگر کارفرما از زمان شما بیشتر بخواهد، باید پول بیشتری به شما بپردازد.
به عنوان مثال، اگر ۲۵ ساعت و ۳۰ دقیقه کار کنید، ۲۵.۵ ساعت حقوق دریافت خواهید کرد. اگر نرخ ساعتی شما ۱۷.۵۰ هزار تومان باشد، ۴۴۶.۲۵ هزار تومان برای زمان خود دریافت خواهید کرد:
۱۷.۵۰ در ۲۵.۵ هزار تومان.
حقوق چیست؟
حقوق یک پرداخت ثابت به یک کارمند بر اساس کار در یک موقعیت تمام وقت است. کارفرمایان معمولاً حقوق ها را به صورت ماهانه یا دو ماهانه توزیع می کنند، اما برخی از مشاغل سالانه حقوق پرداخت می کنند. مقدار و دفعات پرداخت شما باید بخشی از قرارداد کاری شما باشد.
هر پرداخت حقوق یک مبلغ ثابت است. به عنوان مثال، شما ۵ میلیون تومان در ماه قبل از مالیات با حقوق ۶۰ میلیون تومان در سال دریافت خواهید کرد. به این دستمزد ناخالص گفته می شود و مبلغ پس از کسر مالیات، پرداخت خالص است.
بسیاری از کارفرمایان بزرگ برای هر موقعیت دستمزد مشخصی دارند. محدوده حقوق معمولاً با مقایسه میانگین های صنعت بر اساس نوع موقعیت، سطح و مکان تعیین می شود. حقوق همچنین به تحصیلات شما، تجربه قبلی و مدت زمانی که در یک شرکت کار کرده اید مربوط می شود. محدوده حقوق نیز تحت تأثیر عرضه و تقاضا است. معمولاً می‌توانید پیشنهادهای بهتری را در مناطقی با چند جای خالی برای مشاغلی مشابه شغل خود دریافت کنید.
بیشتر بخوانید: دستمزد ناخالص چیست؟
مزایا و معایب حقوق و دستمزد ساعتی
روش های پرداخت حقوق و دستمزد و ساعتی مزایای متفاوتی دارند. برخی از افراد موقعیت های ساعتی را ترجیح می دهند در حالی که برخی دیگر ممکن است به دنبال موقعیت هایی با حقوق بسته به صنعت، نیازها و برنامه خود باشند. بیایید چند مورد از مزایا و معایب هر دو نوع پرداخت را بررسی کنیم.
مزایای پرداخت حقوق
دریافت حقوق منظم به چند دلیل می تواند بهتر از یک کار ساعتی باشد:
چک حقوق ثابت
کارمندان حقوق بگیر به طور مداوم مبلغی را از کارفرمایان خود دریافت می کنند. هر چک یکسان است، حتی اگر تعطیلات باشد. همچنین می توانید در صورت نیاز از روزهای بیماری بدون کاهش دستمزد خود استفاده کنید. درآمد ثابت می تواند استرس را کاهش دهد و هنگامی که هزینه های غیرمنتظره ای دارید، انعطاف پذیری بیشتری را فراهم می کند.
مزایای بیشتر
کارمندان تمام وقت و حقوق بگیر احتمالاً مزایای شغلی اضافی مانند مراقبت های بهداشتی، مشارکت با صندوق‌های بازنشستگی مثل ۴۰۱ (k) و زمان مرخصی با حقوق دریافت می کنند. حتی اگر یک شغل حقوق بگیر با مزایا کمتر از یک کار ساعتی درآمد داشته باشد، می تواند شما را در وضعیت مالی بهتری قرار دهد. مزایایی مانند مرخصی زایمان یا مرخصی پدری، بازپرداخت عضویت در باشگاه یا مراقبت رایگان از کودک می تواند پس انداز قابل توجهی را ایجاد کند.
فرصت های پیشرفت شغلی بیشتر
به طور کلی، یک موقعیت حقوقی با مسئولیت های بیشتری نسبت به یک کار ساعتی همراه است. حتی اگر کاهش دستمزد را برای انتقال از یک نقش ساعتی به یک نقش حقوقی بپذیرید، در دراز مدت ارزش آن را دارد. علاوه بر مزایای اضافی مانند بیمه درمانی، می توانید سریعتر از یک کارمند ساعتی به یک موقعیت پیشرفته تر ارتقا پیدا کنید. برای مثال، نقش های مدیریتی معمولاً باید کارمندان تمام وقت باشند.
معایب پرداخت حقوق
طبق قانون، مشاغل باید برای ساعات کاری بیش از ۴۰ ساعت در هفته به کارمندان ساعتی اضافه کاری بپردازند. آنها همچنان می توانند تا زمانی که انجام کار طول می کشد، از کارکنان حقوق بگیر بخواهند که کار کنند. هیچ حق‌الزحمه اضافی برای ساعات اضافی وجود ندارد، بنابراین یک رئیس خواستار به راحتی می تواند شما را با کارهای اضافی در محل کار نگه دارد.
مزایای پرداخت ساعتی
کار کردن در یک موقعیت ساعتی مطمئناً در برخی موارد می تواند سودمندتر باشد. برخی از مزایای دریافت دستمزد ساعتی عبارتند از:
جبران اضافه کاری
اکثر کسب و کارها از سیستم ردیابی زمان استفاده می کنند که دقیقه به کارمندان حقوق می پردازد، بنابراین، اگر حقوق ساعتی دریافت می کنید، در صورت نیاز به ماندن تا دیر وقت در محل کار، باید خسارت دریافت کنید. از آنجایی که قانون فدرال مستلزم اضافه کاری برای کارمندان ساعتی است، اگر شغل شما بیش از ۴۰ ساعت در هفته در طول یک زمان شلوغ به شما نیاز دارد، می توانید صدها دلار اضافی در هفته کسب کنید.
فرصتی برای پرداخت تعطیلات
اضافه کاری معمولا یک زمان و نیم است، اما برخی از کارفرمایان برای تعطیلات مانند شب سال نو، دو یا حتی سه برابر وقت می پردازند. اگر در زمینه‌ای کار می‌کنید که اضافه‌کاری در آن رایج است، ممکن است درآمد بیشتری نسبت به زمانی که موقعیت حقوقی با حقوق قابل مقایسه داشته باشید، بیشتر شود. کار اضافه کاری و حقوق اضافی مرتبط با آن لزوما تضمین نمی شود. قبل از اینکه پیشنهاد کاری را بپذیرید، باید مطمئن شوید که آن (و سایر مزایای وعده داده شده) بخشی از قرارداد شما است.
توانایی اختصاص زمان به علایق دیگر
داشتن یک موقعیت ساعتی به شما امکان می دهد برای علایق دیگری مانند بهبود مهارت ها، رفتن به مدرسه، شروع سرمایه گذاری خود یا کار کردن در یک شغل تمام وقت یا نیمه وقت برنامه ریزی کنید.
معایب پرداخت ساعتی
درآمد یک کارمند ساعتی ممکن است در برابر تغییرات آسیب پذیرتر باشد. موقعیت های ساعتی معمولاً تأثیر یک اقتصاد ضعیف یا مرکز شهر اقتصادی در صنعت خود را ابتدا احساس می کنند. بسیاری از کسب و کارها ترجیح می دهند به جای اخراج کارمندان حقوق بگیر، ساعات کار را برای کارمندان ساعتی کاهش دهند. برای مثال، شخصی که حقوق ساعتی دریافت می‌کند و معمولاً ۴۰ ساعت در هفته کار می‌کند، اگر رئیسش تصمیم بگیرد که در هفته‌های شلوغ برای ۳۰ ساعت برنامه‌ریزی کند، می‌تواند ۲۵ درصد از دستمزد عادی خود را از دست بدهد.
کارمندان ساعتی نیز می توانند با از دست دادن ساعات برنامه ریزی شده خود تحت تأثیر قرار گیرند. به عنوان مثال، شخصی که ۱۰ دقیقه برای کاری که ساعتی ۱۷.۵۰ هزار تومان پرداخت می کند دیر می کند، ۲.۹۲ هزار تومان را قبل از مالیات از دست می دهد.
علاوه بر از دست دادن پول به دلیل تأخیر، کارمندان ساعتی معمولاً از ساعات انعطاف پذیری مشابه کارمندان حقوق بگیر برخوردار نیستند. در حالی که یک کارمند حقوق بگیر برنامه تا حدودی منعطفی دارد که معمولاً روزهای مرخصی و مرخصی با حقوق را در نظر می گیرد، یک کارمند ساعتی باید به موقع برسد و برای شروع شیفت خود ساعتی را به موقع انجام دهد.
قانون مراقبت مقرون به صرفه، مشاغل با ۵۰ کارمند یا بیشتر را ملزم می کند که به پرداخت بیمه درمانی برای کسانی که ۳۰ ساعت یا بیشتر در هفته کار می کنند کمک کنند. برخی از شرکت‌ها تصمیم گرفته‌اند از این تعهد اجتناب کنند و هر کارمند ساعتی را بیش از ۲۹ ساعت در هفته کار نکنند.
اگر کارفرمای شما تصمیم دارد ساعات کاری شما را برای همیشه کاهش دهد، ممکن است مجبور شوید شغل دوم یا موقعیت کاملا جدیدی پیدا کنید.