دستور ping در لینوکس کالی: بررسی قابلیت دسترسی در شبکه

مقدمه

در شبکه‌های کامپیوتری، برای بررسی قابلیت دسترسی به یک دستگاه یا سرور در شبکه، از دستور Ping استفاده می‌شود. دستور Ping در سیستم عامل لینوکس کالی نیز موجود است و می‌تواند به عنوان یک ابزار مفید برای تشخیص و رفع مشکلات شبکه مورد استفاده قرار گیرد.

مرتبط: بررسی ۱۵ دستور امنیتی برت برای لینوکس کالی

نحوه استفاده از دستور ping

دستور Ping در لینوکس کالی به صورت زیر قابل استفاده است:

ping [آدرس آی‌پی یا نام دستگاه]

در این دستور، آدرس آی‌پی یا نام دستگاهی که می‌خواهید بررسی کنید را وارد می‌کنید. برنامه Ping سپس بسته‌های ICMP را به آدرس دستگاه یا سرور ارسال می‌کند و منتظر دریافت پاسخ از دستگاه مقصد می‌ماند. در صورت عدم دریافت پاسخی و یا برخورد با خطا، Ping پیغام خطا را نشان می‌دهد و به شما اطلاع می‌دهد که آیا دستگاه مورد نظر قابل دسترسی است یا خیر.

استفاده از دستورات Ping به صورت پیشرفته

علاوه بر استفاده از دستور پینگ به صورت ساده، می‌توانید از دستورات پیشرفته‌تری همچون تنظیم حداقل و حداکثر زمان انتظار برای دریافت پاسخ و یا تعداد بسته‌های ارسالی استفاده کنید. برای این کار، از دستورات زیر استفاده می‌شود:

تنظیم زمان انتظار

با استفاده از پرامتر -w، می‌توانید زمان انتظار برای دریافت پاسخ را تنظیم کنید. به طور پیش‌فرض، دستور Ping منتظر دریافت پاسخی برای هر بسته حدود ۱ ثانیه می‌ماند. مثال زیر زمان انتظار را به ۲ ثانیه تنظیم می‌کند:

ping -w 2 [آدرس آی‌پی یا نام دستگاه]

تعداد بسته‌های ارسالی

با استفاده از پرامتر -c، می‌توانید تعداد بسته‌های ارسالی را تنظیم کنید. به طور پیش‌فرض، دستور Ping تا ۳ بسته ICMP ارسال می‌کند. مثال زیر تعداد بسته‌های ارسالی را به ۵ تنظیم می‌کند:

ping -c 5 [آدرس آی‌پی یا نام دستگاه]

استفاده از Ping برای تست شبکه

در صورتی که بخواهید قابلیت دسترسی روترها، سوئیچ‌ها و دیگر دستگاه‌های شبکه را بررسی کنید، می‌توانید از دستور Ping به صورت پیشرفته استفاده کنید. با استفاده از پرامتر -I، می‌توانید آدرس آی‌پی و اینترفیس شبکه مبدا را برای ارسال بسته‌ها مشخص کنید. مثال زیر برای بررسی قابلیت دسترسی یک روتر با آدرس آی‌پی ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ و اینترفیس شبکه eth0 استفاده می‌کند:

ping -I eth0 192.168.1.1

ذخیره لاگ پینگ

شما می‌توانید نتایج پینگ را در یک فایل لاگ ذخیره کنید. برای این کار، از پرامتر -l استفاده می‌شود. مثال زیر نتایج پینگ را در فایلی با نام pinglog.txt ذخیره می‌کند:

ping -l pinglog.txt [آدرس آی‌پی یا نام دستگاه]

نکات مربوط به دستور Ping

برخی نکات مهم مربوط به دستور Ping عبارتند از:

بررسی قابلیت دسترسی لوکال

در صورتی که از دستور Ping برای بررسی قابلیت دسترسی به یک دستگاه لوکال استفاده می‌کنید، آدرس آی‌پی ۱۲۷.۰.۰.۱ یا localhost را وارد کنید.

مقایسه زمان ارسال و دریافت

شما می‌توانید مدت زمان لاگ ذخیره شده در Ping را با زمان ارسال و دریافت نشان دهید. برای این کار، از پرامتر -D استفاده کنید. مثال زیر نشان می‌دهد چقدر طول می‌کشد تا پاسخ دستگاه مقصد دریافت شود:

ping -D [آدرس آی‌پی یا نام دستگاه]

تنظیم اندازه بسته‌ها

شما می‌توانید اندازه بسته‌های ارسالی با پرامتر -s تعیین کنید. عمدتاً برای بررسی قابلیت دسترسی به شبکه از بسته‌های کوچک استفاده می‌شود. مثال زیر بسته‌های با اندازه ۱۰۰ بایتی را برای بررسی دستگاه مقصد ارسال می‌کند:

ping -s 100 [آدرس آی‌پی یا نام دستگاه]

نتیجه‌گیری

دستور Ping در لینوکس کالی ابزاری مفید برای بررسی قابلیت دسترسی در شبکه است. با استفاده از این دستور، می‌توانید قابلیت دسترسی به دستگاه‌ها یا سرورها را بررسی کنید و در صورت برخورد با مشکل، اقدامات لازم برای رفع آن انجام دهید.

مرتبط: دستور PING و استفاده از آن در تعمیرات شبکه