نماد سایت ایوسی

تعریف بهای تمام شده کالای فروش رفته (با مثال محاسباتی)

وحید اکبری
هزینه کالاهای فروخته شده

هزینه کالاهای فروخته شده

قیمت تمام شده کالای فروخته شده چقدر است؟

بهای تمام شده کالای فروخته شده به هزینه های مستقیم دستیابی به محصولاتی که یک شرکت می فروشد یا هزینه های تولید آن مربوط به محصولات تولیدی اشاره دارد. این هزینه ها شامل هزینه های مستقیم مواد و نیروی کار است که برای تولید محصولات استفاده می شود. هزینه های سربار که عملیاتی تلقی می شوند، به این محاسبه مربوط نمی شوند، مانند پرداخت رهن یا اجاره. بهای تمام شده کالای فروش رفته در صورت سود و زیان گزارش می شود.

COGS هزینه های مربوط به موجودی (cost of goods sold) را در صورت سود و زیان نشان می دهد. این نشان دهنده میزان سودآوری یک شرکت در یک دوره گزارش دهی است. این فرمول برای مدیریت بسیار مفید است زیرا بینشی در مورد تصمیمات خرید و هزینه های حقوق و دستمزد ارائه می دهد. همچنین اگر COGS بالاتر از درآمد باشد، در آن دوره گزارشگری سودی شناسایی نمی شود.

ذینفعان خارجی مانند اعتباردهندگان و سرمایه گذاران از هزینه COGS برای محاسبه حاشیه ناخالص یک تجارت برای تجزیه و تحلیل درصد درآمد موجود برای پوشش هزینه های عملیاتی استفاده می کنند. COGS بلافاصله پس از کل درآمد برای یک دوره به عنوان هزینه درج می شود. سپس از کل درآمد کم می شود تا حاشیه ناخالص به دست آید.

مطالب مرتبط: مهارت های مدیر مالی: تعریف و مثال

نحوه محاسبه بهای تمام شده کالای فروخته شده

فرمول اصلی برای محاسبه بهای تمام شده کالای فروخته شده به شرح زیر است:

COGS = موجودی اولیه + خرید – موجودی پایان

مطالب مرتبط: ارزش افزایش واژگان کسب و کار شما

مثال COGS

بهای تمام شده کالای فروخته شده، کل هزینه به دست آوردن یا تولید محصولاتی است که یک شرکت در یک دوره می فروشد. این فقط شامل هزینه هایی می شود که مستقیماً با تولید محصول مرتبط است، از جمله هزینه کار، مواد و سربار ساخت. به عنوان مثال، COGS برای یک خرده فروش آنلاین شامل هزینه محصولات و ارسال محصول به شرکت می شود. هزینه ارسال محصولات به مصرف کننده و نیروی کار برای فروش محصول مستثنی می شود.

بیایید فرض کنیم که یک خرده فروش آنلاین دارای موجودی اولیه به ارزش ۱۰۰۰۰ تومان بوده و محصولات اضافی را در طول سال به ارزش ۵۰۰۰ تومان خریداری کرده است. در پایان سال، موجودی نهایی آن ۲۰۰۰ تومان است.

فرمول اصلی برای محاسبه COGS مستلزم جمع کردن موجودی اولیه و خریدها و سپس کم کردن موجودی پایانی است. با استفاده از این فرمول و اطلاعات بالا، معادله به شکل زیر خواهد بود:

۱۰۰۰۰ تومان + ۵۰۰۰ تومان – ۲۰۰۰ تومان = ۱۳۰۰۰ تومان

هزینه کالای فروخته شده برای این خرده فروش آنلاین ۱۳۰۰۰ تومان است.

تاثیر روش های مختلف بر COGS

COGS بر اساس روش هزینه یابی موجودی که شرکت انتخاب می کند متفاوت است. چهار روش مختلف وجود دارد که یک شرکت می تواند برای ثبت موجودی فروخته شده در یک دوره استفاده کند:

FIFO

اولین کالاهایی که خریداری یا تولید می شوند اولین کالاهایی هستند که فروخته می شوند. به طور کلی، قیمت ها در طول زمان افزایش می یابد، بنابراین شرکتی که از روش FIFO استفاده می کند، ابتدا ارزان ترین کالا را به فروش می رساند. این بدان معنی است که COGS کمتر از COGS ثبت شده در روش LIFO خواهد بود. بنابراین، درآمد خالص تحت FIFO در طول زمان افزایش خواهد یافت.

مرتبط: روش اولین ورودی اولین خروجی (FIFO): (تعریف و نحوه استفاده از آن)

LIFO

آخرین اجناس خریداری شده ابتدا فروخته می شود. در طول زمانی که قیمت ها افزایش می یابد، ابتدا کالاهایی با هزینه های بالاتر فروخته می شوند که معادل مقدار COGS بالاتر است. با گذشت زمان، درآمد خالص تمایل به کاهش دارد.

روش هزینه متوسط

این روش مستلزم آن است که هزینه موجودی کالا بر اساس میانگین بهای تمام شده کالاهای موجود برای فروش در طول دوره باشد. میانگین بهای تمام شده با تقسیم کل بهای تمام شده کالاهای موجود برای فروش بر کل واحدهای موجود برای فروش محاسبه می شود. این منجر به بهای تمام شده واحد وزنی می شود که برای واحدهای موجودی موجودی پایانی اعمال می شود.

روش شناسایی ویژه

این یک روش ارزیابی است که هر یک از اقلام موجودی را ردیابی می کند و به صورت جداگانه هزینه ای را به کالای خاص اختصاص می دهد. این روش به شمارش موجودی فیزیکی نیاز دارد، اما برای شرکت هایی که به دانستن هزینه دقیق موجودی آن متکی هستند، مفید است.

مطالب مرتبط: تقاضای اقتصادی: تعریف، عوامل تعیین کننده و انواع

خروج از نسخه موبایل