نماد سایت ایوسی

چارلز بودوئن – معرفی روش ذهن دکتر بودوئن

چارلز بودوئن

چارلز بودوئن

چارلز بودوئن

شارل/چالز بودوئن (فرانسوی:  [bodwɛ̃]؛ ۲۶ ژوئیه ۱۸۹۳ – ۲۵ اوت ۱۹۶۳) روانکاو و صلح‌طلب فرانسوی بود. کار روانکاوی او فرویدیسم را با عناصری از اندیشه کارل یونگ و آلفرد آدلر ترکیب کرد.

زندگینامه دکتر بودوئن

بودوئن در نانسی فرانسه به دنیا آمد. شارل بودوئن پس از تحصیل در رشته ادبیات، تحصیلات خود را در رشته فلسفه در دانشگاه سوربن ادامه داد و در آنجا به شخصیت های پیر ژانت و هانری برگسون علاقه مند شد. در سال ۱۹۱۳، به عنوان یک جوان فارغ التحصیل در رشته فلسفه، بودوئن به کار امیل کوئه علاقه مند شد و در شهرت او کمک کرد.در سال ۱۹۱۵، پیر بووه و ادوارد کلاپارد از او دعوت کردند تا در کار مؤسسه ژان ژاک روسو ، دانشکده روانشناسی آینده دانشگاه ژنو، که در آنجا به عنوان استاد منصوب شد، شرکت کند. سوئیس همچنین به او اجازه داد تا به رومن رولان نزدیک شود.

بودوین اولین تحلیل خود را با دکتر کارل پیچت ، یک یونگی انجام داد. پس از ملاقات با زیگموند فروید در وین در سال ۱۹۲۶، او دومین تحلیل «آموزشی» را از سال ۱۹۲۶ تا ۱۹۲۸ با دکتر چارلز اودیه ، یک فرویدی آن زمان آغاز کرد. چند سال بعد، او یک تجربه تحلیلی جدید را با تینا کلر دنبال کرد.او از مبانی تاریخی روانکاوی، به ویژه تلقین و هیپنوتیزم غافل نشد.

این تجربه و تمام اقدامات درمانی او، از جمله درمان کودکان و آموزش، او را بر آن داشت تا با یافته های خود، کمک های مربوط به فروید و یونگ را بیان کند. وی با بیان اینکه باید بر گزینه های فروید یا یونگ غلبه کرد، ما باید طرفدار روانکاوی باشیم، افزود: مثل این است که از شما بپرسیم طرف نیوتن هستید یا انیشتین؟ که تنها یک پاسخ وجود دارد: من طرفدار فیزیک هستم.

او سهم شخصی خود را به ساختار روانکاوی آورد و به نتیجه “De l’instinct à l’esprit” رسید. او همچنین اصطلاح جالب «روان‌شناسی» را نوشت.

در سال ۱۹۲۴ مؤسسه بین‌المللی روان‌شناسی و روان‌درمانی را تحت حمایت آدلر، آلندی، باشلار، کو، فلورنوی، فروید، هسنارد، جانت، یونگ، لافورگ و غیره تأسیس کرد. بعداً این مؤسسه به مؤسسه بین‌المللی روان‌کاوی و روان‌درمانی تغییر نام داد. چارلز بودوئن، مقر آن در ژنو.

او یک مجله صلح‌طلب به نام Le Carmel منتشر کرد که مقالات مختلفی را عمدتاً از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۵ منتشر کرد و متناوباً از سال ۱۹۱۷ یک مجله ماهانه Les Cahiers du Carmel منتشر کرد. هنگامی که انتشار این مجلات متوقف شد، بودوئن آنها را با بولتن trimestriel de l’Institut international de psychagogie جایگزین کرد، که در سال ۱۹۳۱ به مجله Action et Pensée تبدیل شد. که این مجله هنوز دو بار در سال منتشر می شود.

در اواخر دهه ۱۹۲۰ و اوایل دهه ۱۹۳۰، بودوئن ادبیات و فلسفه فرانسه را در مدرسه بین المللی ژنو (اولین مدرسه بین المللی جهان، که در سال ۱۹۲۴ تأسیس شد) تدریس می کرد.

بودوئن در سن ۷۰ سالگی در ژنو درگذشت .

موسسه بین المللی روانکاوی و روان درمانی چارلز بودوین

این موسسه به طور رسمی در سال ۱۹۲۴ توسط چارلز بودوین در ژنو به عنوان “موسسه روانشناسی و روان درمانی” تأسیس شد. کمیته حمایت آن در طول زمان شامل آدلر، آلندی، باشلار بسه، کوئه، دریش، دوراند، الیاده، فلورنوی، فلوگل، فروید، گیتون، هسنارد، هویگه، جانت، یونگ، لافورگ، مادر و منگ بود. اولین کارگردانان Baudouin، Bovet و Claparède بودند.این قدیمی ترین مؤسسه فرانسوی روانکاوی است.

این موسسه امروزه بیش از صد تمرین‌کننده در اروپا دارد و در چهار کشور بلژیک، فرانسه، ایتالیا و سوئیس نمایندگی دارد. این موسسه تحقیقات مداوم در جنبه نظری و عملی را دنبال می کند، کنفرانس ها، سمینارها و سمپوزیوم هایی را که برای عموم آزاد است سازماندهی می کند و همیشه مشتاق آموزش اعضای جدید با روحیه باز بودن است که مشخصه عمل آن است.

مفاهیم نظری بنیانگذاران

بودوئن روش‌شناسی خود را در سه سطح (روان‌شناسی)، بسته به میزان مشارکت ناخودآگاه، پشتیبانی می‌کند. بنابراین دارای سه نوع روش است که به طور جداگانه، متوالی یا همزمان در صورت لزوم استفاده می شود:

از خودآگاه تا خودآگاه: “روش های آموزشی”

از خودآگاه تا ناخودآگاه: “روش های پیشنهادی”

از ناخودآگاه تا ناخودآگاه “روش های روانکاوی”

بودوئن سنتز روانکاوی را اساساً بر مفاهیم مبتنی بر فروید، یونگ و آدلری، به اضافه مفاهیم خود، استوار کرد و مکمل پر جنب و جوش و پویا را پاک کرد. بودوئن طرح “هفت شریک نفس” را در یک نمایش گرد هم می آورد، از جمله:

از مخالفت ها، توافق ها یا مکمل های آنها، تعادل همیشه در حال تغییر سیستم روانی بستگی دارد.

آثار دکتر بودوئن

بودوئن از طریق کتاب ها و کنفرانس های متعدد خود روانکاوی را نه تنها در کشورهای فرانسوی زبان بلکه در سراسر جهان ترویج کرد. او در تعدادی از زمینه ها (هنر، آموزش، پیشنهاد و هیپنوتیزم) پیشرو است و کتاب هایی به زبان های آلمانی، انگلیسی، اسپانیایی، ایتالیایی، نروژی و سوئدی ترجمه شده است. مجموعه ارزشمندی از مقالات او، مطالعات معاصر (۱۹۲۵) شامل «بین‌المللی زبان‌شناختی ( اسپرتو )» است. سخنرانی او به زبان اسپرانتو که در جریان ‘somera universitato’ به عنوان بخشی از کنگره بین المللی اسپرانتو در ژنو (۱۹۲۵) ایراد شد، تحت عنوان La arto de memdisciplino منتشر شد.

چند کتاب به زبان انگلیسی

کتابهای روانکاوی به زبان فرانسه

کتاب های دیگر به زبان فرانسه

رمان به زبان فرانسه

شعر به زبان فرانسه

ترجمه به زبان فرانسه

صندوق چارلز بودوئن

بایگانی چارلز بودوئن را می توان در مکان های زیر مشاهده کرد:


منابع

  1. ^ Cifali M., ‘Charles Baudouin’, in International Dictionary of Psychoanalysis, Gale Group, Inc. Reprinted here
  2. ^ Ecole Internationale de Genève, son premier demi-siècle, Geneva, 1974, pp. 98-99
  3. ^ Baudouin Ch., La Force en nous, Nancy-Genève, Ed. de la Société lorraine de Psychologie Appliqué – Ed. du Carmel, 1923, 1950
  4. ^ Baudouin Ch., Mobilisation de l’énergie. Éléments de psychagogie théorique et pratique, Ed. Pelman, Paris, 1931
  5. ^ Baudouin Ch., Suggestion and autosuggestion : a psychological and pedagogical study based upon the investigations made by the new Nancy school. Translated by Eden and Cedar Paul, 1920
  6. ^ Baudouin Ch., Psychologie de la suggestion et autosuggestion, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۲۴
  7. ^ Baudouin Ch., Qu’est-ce que la suggestion ?, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۲۴. Paris, Ed. Le Hameau, 1982
  8. ^ Baudouin Ch., L’Âme enfantine et la psychanalyse, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۳۱. Deuxième édition augmentée 1951, 1964
  9. ^ Baudouin Ch., De l’instinct à l’esprit, Paris, Desclée de Brouwer, 1950. Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۷۰. Paris, Ed. Imago, 2007.
  10. Works by or about Charles Baudouin in libraries (WorldCat catalog)
  11. International Institute for Psychoanalysis and Psychotherapy Charles Baudouin
خروج از نسخه موبایل