چارلز بودوئن
شارل/چالز بودوئن (فرانسوی: [bodwɛ̃]؛ ۲۶ ژوئیه ۱۸۹۳ – ۲۵ اوت ۱۹۶۳) روانکاو و صلحطلب فرانسوی بود. کار روانکاوی او فرویدیسم را با عناصری از اندیشه کارل یونگ و آلفرد آدلر ترکیب کرد.
زندگینامه دکتر بودوئن
بودوئن در نانسی فرانسه به دنیا آمد. شارل بودوئن پس از تحصیل در رشته ادبیات، تحصیلات خود را در رشته فلسفه در دانشگاه سوربن ادامه داد و در آنجا به شخصیت های پیر ژانت و هانری برگسون علاقه مند شد. در سال ۱۹۱۳، به عنوان یک جوان فارغ التحصیل در رشته فلسفه، بودوئن به کار امیل کوئه علاقه مند شد و در شهرت او کمک کرد.در سال ۱۹۱۵، پیر بووه و ادوارد کلاپارد از او دعوت کردند تا در کار مؤسسه ژان ژاک روسو ، دانشکده روانشناسی آینده دانشگاه ژنو، که در آنجا به عنوان استاد منصوب شد، شرکت کند. سوئیس همچنین به او اجازه داد تا به رومن رولان نزدیک شود.
بودوین اولین تحلیل خود را با دکتر کارل پیچت ، یک یونگی انجام داد. پس از ملاقات با زیگموند فروید در وین در سال ۱۹۲۶، او دومین تحلیل «آموزشی» را از سال ۱۹۲۶ تا ۱۹۲۸ با دکتر چارلز اودیه ، یک فرویدی آن زمان آغاز کرد. چند سال بعد، او یک تجربه تحلیلی جدید را با تینا کلر دنبال کرد.او از مبانی تاریخی روانکاوی، به ویژه تلقین و هیپنوتیزم غافل نشد.
این تجربه و تمام اقدامات درمانی او، از جمله درمان کودکان و آموزش، او را بر آن داشت تا با یافته های خود، کمک های مربوط به فروید و یونگ را بیان کند. وی با بیان اینکه باید بر گزینه های فروید یا یونگ غلبه کرد، ما باید طرفدار روانکاوی باشیم، افزود: مثل این است که از شما بپرسیم طرف نیوتن هستید یا انیشتین؟ که تنها یک پاسخ وجود دارد: من طرفدار فیزیک هستم.
او سهم شخصی خود را به ساختار روانکاوی آورد و به نتیجه “De l’instinct à l’esprit” رسید. او همچنین اصطلاح جالب «روانشناسی» را نوشت.
در سال ۱۹۲۴ مؤسسه بینالمللی روانشناسی و رواندرمانی را تحت حمایت آدلر، آلندی، باشلار، کو، فلورنوی، فروید، هسنارد، جانت، یونگ، لافورگ و غیره تأسیس کرد. بعداً این مؤسسه به مؤسسه بینالمللی روانکاوی و رواندرمانی تغییر نام داد. چارلز بودوئن، مقر آن در ژنو.
او یک مجله صلحطلب به نام Le Carmel منتشر کرد که مقالات مختلفی را عمدتاً از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۵ منتشر کرد و متناوباً از سال ۱۹۱۷ یک مجله ماهانه Les Cahiers du Carmel منتشر کرد. هنگامی که انتشار این مجلات متوقف شد، بودوئن آنها را با بولتن trimestriel de l’Institut international de psychagogie جایگزین کرد، که در سال ۱۹۳۱ به مجله Action et Pensée تبدیل شد. که این مجله هنوز دو بار در سال منتشر می شود.
در اواخر دهه ۱۹۲۰ و اوایل دهه ۱۹۳۰، بودوئن ادبیات و فلسفه فرانسه را در مدرسه بین المللی ژنو (اولین مدرسه بین المللی جهان، که در سال ۱۹۲۴ تأسیس شد) تدریس می کرد.
بودوئن در سن ۷۰ سالگی در ژنو درگذشت .
موسسه بین المللی روانکاوی و روان درمانی چارلز بودوین
این موسسه به طور رسمی در سال ۱۹۲۴ توسط چارلز بودوین در ژنو به عنوان “موسسه روانشناسی و روان درمانی” تأسیس شد. کمیته حمایت آن در طول زمان شامل آدلر، آلندی، باشلار بسه، کوئه، دریش، دوراند، الیاده، فلورنوی، فلوگل، فروید، گیتون، هسنارد، هویگه، جانت، یونگ، لافورگ، مادر و منگ بود. اولین کارگردانان Baudouin، Bovet و Claparède بودند.این قدیمی ترین مؤسسه فرانسوی روانکاوی است.
این موسسه امروزه بیش از صد تمرینکننده در اروپا دارد و در چهار کشور بلژیک، فرانسه، ایتالیا و سوئیس نمایندگی دارد. این موسسه تحقیقات مداوم در جنبه نظری و عملی را دنبال می کند، کنفرانس ها، سمینارها و سمپوزیوم هایی را که برای عموم آزاد است سازماندهی می کند و همیشه مشتاق آموزش اعضای جدید با روحیه باز بودن است که مشخصه عمل آن است.
مفاهیم نظری بنیانگذاران
بودوئن روششناسی خود را در سه سطح (روانشناسی)، بسته به میزان مشارکت ناخودآگاه، پشتیبانی میکند. بنابراین دارای سه نوع روش است که به طور جداگانه، متوالی یا همزمان در صورت لزوم استفاده می شود:
از خودآگاه تا خودآگاه: “روش های آموزشی”
- روی فکر، اراده، عمل،
- روش های نزدیک به روان درمانی حمایتی و شناختی- رفتاری.
از خودآگاه تا ناخودآگاه: “روش های پیشنهادی”
- اثر یک پیشنهاد خود به خود یا ناشی از یک فرآیند هیپنوتیزمی.
از ناخودآگاه تا ناخودآگاه “روش های روانکاوی”
بودوئن سنتز روانکاوی را اساساً بر مفاهیم مبتنی بر فروید، یونگ و آدلری، به اضافه مفاهیم خود، استوار کرد و مکمل پر جنب و جوش و پویا را پاک کرد. بودوئن طرح “هفت شریک نفس” را در یک نمایش گرد هم می آورد، از جمله:
- سه نمونه فرویدی، Es، Ego و Super-Ego،
- سه نمونه یونگی، پرسونا، سایه و خود،
- یکی از نمونه های بودوینی، اتوماتیسم.
از مخالفت ها، توافق ها یا مکمل های آنها، تعادل همیشه در حال تغییر سیستم روانی بستگی دارد.
آثار دکتر بودوئن
بودوئن از طریق کتاب ها و کنفرانس های متعدد خود روانکاوی را نه تنها در کشورهای فرانسوی زبان بلکه در سراسر جهان ترویج کرد. او در تعدادی از زمینه ها (هنر، آموزش، پیشنهاد و هیپنوتیزم) پیشرو است و کتاب هایی به زبان های آلمانی، انگلیسی، اسپانیایی، ایتالیایی، نروژی و سوئدی ترجمه شده است. مجموعه ارزشمندی از مقالات او، مطالعات معاصر (۱۹۲۵) شامل «بینالمللی زبانشناختی ( اسپرتو )» است. سخنرانی او به زبان اسپرانتو که در جریان ‘somera universitato’ به عنوان بخشی از کنگره بین المللی اسپرانتو در ژنو (۱۹۲۵) ایراد شد، تحت عنوان La arto de memdisciplino منتشر شد.
چند کتاب به زبان انگلیسی
- پیشنهاد و پیشنهاد خودکار: یک مطالعه روانشناختی و آموزشی بر اساس تحقیقات انجام شده توسط مدرسه جدید نانسی . ترجمه ادن و سدار پل ، ۱۹۲۰.
- تولستوی: معلم . ترجمه سدار پل، ۱۹۲۱.
- مطالعات روانکاوی، گزارشی از بیست و هفت مورد مشخص که پیش از آن یک توضیح نظری است. ترجمه ادن و سدار پل، ۱۹۲۲.
- قدرت درون ما ترجمه ادن و سدار پل، ۱۹۲۳.
- تولد روان . ترجمه فرد راثول، ۱۹۲۳.
- مطالعات معاصر . ترجمه ادن و سدار پل، ۱۹۲۴.
- روانکاوی و زیبایی شناسی . ترجمه ادن و سدار پل، ۱۹۲۴.
- زندگی درونی و فردگرایی . ترجمه سدار پل، ۱۹۲۴.
- ذهن کودک مطالعه روانکاوی . ترجمه ادن و سدار پل، ۱۹۳۳.
- اسطوره مدرنیته . ترجمه برنارد میال ، ۱۹۵۰.
- Suggestion and autosuggestion : a psychological and pedagogical study based upon the investigations made by the new Nancy school. Translated by Eden and Cedar Paul, 1920.
- Tolstoi: The Teacher. Translated by Cedar Paul, 1921.
- Studies in Psychoanalysis, An Account of Twenty-Seven Concrete Cases Preceded by a Theoretical Exposition. Translated by Eden and Cedar Paul, 1922.
- The power within us. Translated by Eden and Cedar Paul, 1923.
- The Birth Of Psyche. Translated by Fred Rothwell, 1923.
- Contemporary studies. Translated by Eden and Cedar Paul, 1924.
- Psychoanalysis and aesthetics. Translated by Eden and Cedar Paul, 1924.
- The Inner Life and Individualism. Translated by Cedar Paul, 1924.
- The Mind of the Child A Psychoanalytical Study. Translated by Eden and Cedar Paul, 1933.
- The Myth of Modernity. Translated by Bernard Miall, 1950.
کتابهای روانکاوی به زبان فرانسه
- Suggestion et autosuggestion, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۱۹, ۱۹۲۲, ۱۹۳۸ et 1951.
- Études de psychanalyse, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۲۲.
- La Force en nous, Nancy-Genève, Ed. de la Société lorraine de Psychologie Appliqué – Ed. du Carmel, 1923, 1950.
- Psychologie de la suggestion et autosuggestion, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۲۴.
- Qu’est-ce que la suggestion ?, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۲۴. Paris, Ed. Le Hameau, 1982.
- Psychanalyse de l’art, Paris, Alcan, 1929.
- Mobilisation de l’énergie. Éléments de psychagogie théorique et pratique, Ed. Pelman, Paris, 1931.
- L’Âme enfantine et la psychanalyse, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۳۱. Deuxième édition augmentée 1951, 1964.
- La psychanalyse, Paris, Hermann, 1939.
- Découverte de la Personne. Esquisse d’un personnalisme analytique, Paris, Alcan, 1940.
- L’Âme et l’action. Prémisses d’une philosophie de la psychanalyse, Genève, Mont-Blanc, 1944, 1969. Paris, Ed. Imago, 2006. (Prix Amiel)
- Introduction à l’analyse des rêves, Genève, Mont-Blanc, 1942. Ed. l’Arche, 1950.
- De l’instinct à l’esprit, Paris, Desclée de Brouwer, 1950. Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۷۰. Paris, Ed. Imago, 2007.
- Y a-t-il une science de l’âme ?, Paris, Fayard, 1957.
- Psychanalyse du symbole religieux, Paris, Fayard, 1961. Paris, Ed. Imago, 2006.
- L’œuvre de Jung et la psychologie complexe, Paris, Payot, 1963.
- Christophe le Passeur, Paris, La Colombe, 1964. Paris, Le courrier du livre, 1984.
کتاب های دیگر به زبان فرانسه
- Culture de la force morale, Société lorraine de psychologie appliquée, 1917.
- Romain Rolland calomnié, Genève, Le Carmel, 1918.
- Tolstoi éducateur, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۲۱.
- Le Symbole chez Verhaeren, Genève, Ed. Mongenet, 1924.
- La Discipline intérieure, (avec Dr Laestchinski) Genève, Forum, 1924.
- Émile Coué, Lausanne, La Concorde, 1927.
- Carl Spitteler, Bruxelles, Les Cahiers du journal de poètes, 1938.
- Jean-Louis Claparède, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۳۹.
- Douceur de France, Lausanne, L’Abbaye du Livre, 1941.
- Tenir, Causeries sur le courage quotidien, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۴۲.
- James Vibert, La Chaux-de-Fonds, Nouveaux Cahiers, 1943.
- Psychanalyse de Victor Hugo, Genève, Éditions du Mont-Blanc, 1943. Paris, Armand Colin, 1972. Paris, Ed. Imago, 2008.
- Éclaircie sur l’Europe, Lausanne, L’Abbaye du Livre, 1944.
- Hommage à Romain Rolland, Genève, Mont-Blanc, 1945.
- René Allendy. 1889-1942, Genève, Mont-Blanc, 1945.
- Le Mythe du moderne, Genève, Mont-Blanc, 1946.
- Reconnaissances lorraines, Genève, Mont-Blanc, 1946.
- Alexandre Mairet, Genève, Cahiers du Carmel, 1947.
- Le Triomphe du héros, Paris, Plon, 1950.
- Blaise Pascal ou l’ordre du cœur, Paris, Plon, 1962.
- Jean Racine, l’enfant du désert, Paris, Plon, 1963.
رمان به زبان فرانسه
- La Loge de la rue du vieux muy, Paris, Grasset, 1928.
- Générations, Paris, Grasset, 1928.
- Printemps anxieux, Paris, Grasset, 1929.
- L’Éveil de Psyché, ۱۹۲۸, Paris, Psyché, ۱۹۴۷.
شعر به زبان فرانسه
- En sourdine, Paris, Paris-Revue, 1915.
- Éclats d’obus, Genève-Paris, Cahiers du Carmel, 1917.
- L’Arche flottante, Genève, Le Carmel, 1919.
- Baptismales, Genève, Le Carmel, 1919.
- Ecce Homo, Genève, Le Carmel, 1921.
- Le miracle de vivre, Anvers, Ed. Lumière, 1922.
- La jeunesse éternelle, Paris, Images de Paris, 1924.
- Le feu de hommes, Paris, Images de Paris, 1926.
- Cimes, Paris, La Jeune Parque, 1930.
- Stigmates, Genève, Le livre de dix, 1940.
- Le voile de la danse, Vésenaz, P. Cailler, 1945.
- Rose des ruines, Genève, Cahier du Carmel, 1945.
- Livres d’images, Lyon, Henneuse, 1953.
- Il libro delle ore, Siena, Casa Editrice Maia, 1959.
- Paroles sur des vieux airs, Genève, Éditions Perret-Gentil, 1960.
- Deux rondeaux pour chant et piano, Genève, 1960.
- Trois rondels pour quatre voix mixte, Genève, 1960.
- Florilège poétique, Blainville-sur-Mer, L’amitié par le livre, 1964.
ترجمه به زبان فرانسه
- Werfel F., L’Ami du monde, Paris, Stock, 1924.
- Blok A., Elégies, Bruxelles, Les cahiers du journal des poètes, 1935.
- Spitteler C., Prométhée et Epiméthée, Neuchâtel-Paris, Delachaux & Niestlé, ۱۹۴۰.
- Goethe, Iphigénie en Tauride, Genève, Cahiers du Carmel, 1950.
- Spitteler C., Printemps olympien, Genève, Ed. Pierre Cailler, 1950.
- Castellion S., De l’art de douter et de croire, d’ignorer et de savoir, Genève, Jeheber, 1953.
- Spitteler C., Le Second Prométhée, Neuchâtel, Delachaux & Niestlé, ۱۹۵۹.
صندوق چارلز بودوئن
بایگانی چارلز بودوئن را می توان در مکان های زیر مشاهده کرد:
- Bibliothèque de Genève
- موزه Carouge در Carouge (ژنو)،
- موسسه ژان ژاک روسو در ژنو،
- آرشیو موسسه بین المللی روانکاوی و روان درمانی چارلز بودوین در ژنو،
- آرشیو ادبی سوئیس در برن،
- Bibliothèque Nationale de France در پاریس.
منابع
- ^ Cifali M., ‘Charles Baudouin’, in International Dictionary of Psychoanalysis, Gale Group, Inc. Reprinted here
- ^ Ecole Internationale de Genève, son premier demi-siècle, Geneva, 1974, pp. 98-99
- ^ Baudouin Ch., La Force en nous, Nancy-Genève, Ed. de la Société lorraine de Psychologie Appliqué – Ed. du Carmel, 1923, 1950
- ^ Baudouin Ch., Mobilisation de l’énergie. Éléments de psychagogie théorique et pratique, Ed. Pelman, Paris, 1931
- ^ Baudouin Ch., Suggestion and autosuggestion : a psychological and pedagogical study based upon the investigations made by the new Nancy school. Translated by Eden and Cedar Paul, 1920
- ^ Baudouin Ch., Psychologie de la suggestion et autosuggestion, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۲۴
- ^ Baudouin Ch., Qu’est-ce que la suggestion ?, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۲۴. Paris, Ed. Le Hameau, 1982
- ^ Baudouin Ch., L’Âme enfantine et la psychanalyse, Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۳۱. Deuxième édition augmentée 1951, 1964
- ^ Baudouin Ch., De l’instinct à l’esprit, Paris, Desclée de Brouwer, 1950. Neuchâtel-Paris, Delachaux&Niestlé, ۱۹۷۰. Paris, Ed. Imago, 2007.
- Works by or about Charles Baudouin in libraries (WorldCat catalog)
- International Institute for Psychoanalysis and Psychotherapy Charles Baudouin