بدون شک شما نیز دیده اید که بعضی ها هیچ چیز برای از دست دادن ندارند؛
مثلا شخصی کارتن خواب است و به جز لباس های تنش، هیچ چیز دیگر ندارد.
یا مشاهده ی زندگی بسیار بسیار سخت بعضی از مردم، چنین به ما القا می کند که گویی تا رسیدن به جهنم، آنهم در همین دنیا یک قدم بیشتر فاصله ندارد.
ولی با این حال؛ باز هم این افراد جرأت حرکتی جدید ندارند
مثلا اگه به همان کارتن خواب درخواست کنیم تا برای باغبانی در باغ یا باغچه ی یک خانه با ما همراهی کند، و ما نیز در ازای آن، ماهیانه حقوقی مناسب به او بدهیم، به احتمال زیاد جرآت نمی کند و این پیشنهاد را رد می کند.
خب، چرا؟
جان اشتاین بک – John Steinbeck – جواب را خیلی راحت در دو جمله می دهد:
آدم هرجا که باشد عادت می کند و دیگر برایش سخت است از آنجا برود.
نحوه فکر کردن نیز پس از مدتی، عادت می شود و دیگر عوض کردنش سخت است.
ما را در پیام رسان ها و شبکه های اجتماعی همراهی کنید