۱۳ تفاوت بین C++ و برنامه نویسی جاوا

درک مولفه هایی که زبان های برنامه نویسی را تشکیل می دهند می تواند برای حرفه ای هایی که در فناوری به دنبال شغل هستند بسیار مهم باشد. دو زبان رایجی که توسعه دهندگان استفاده می کنند C++ و Java هستند. با بررسی ویژگی های اصلی C++ و جاوا، می توانید درک عمیق تری از عملکرد آنها و اینکه چه زبانی را باید برای یک پروژه برنامه نویسی خاص اعمال کنید به دست آورید.

در این مقاله از ایوسی، C++ و Java را قبل از فهرست کردن چندین فاکتور که این دو برنامه را از یکدیگر متمایز می‌کنند، تعریف می‌کنیم.

C++ چیست؟

C++ یک زبان برنامه نویسی است که می توانید از آن برای ایجاد چندین نرم افزار مختلف استفاده کنید. این یک پسوند محبوب زبان C است زیرا یک زبان برنامه نویسی متوسط ​​است که به کسانی که از آن استفاده می کنند اجازه می دهد تا با سرعت و سرعت کارآمد کار کنند. از آنجایی که پلتفرم خاصی ندارد، می توانید یک بار کد را در C++ بنویسید و از آن در مکان های مختلف دیگر استفاده کنید.

جاوا چیست؟

جاوا یک زبان برنامه نویسی است که می توانید از آن برای ایجاد چندین برنامه کامپیوتری استفاده کنید. جاوا شبیه به C++ است اما می تواند یک زبان برنامه نویسی کاربرپسندتر باشد و بنابراین پیاده سازی آن برای کاربران آسان تر است. این یک پلت فرم توسعه شی گرا است که توسعه دهندگان می توانند در هنگام ایجاد برنامه ها و سایت ها در هر دستگاهی از آن استفاده کنند.

تفاوت های کلیدی C++ در مقابل جاوا

در اینجا ۱۳ تفاوت وجود دارد که C++ را از جاوا متمایز می کند:

۱. تاریخچه

اولین تفاوت عمده بین این دو زبان برنامه نویسی، مدت زمانی است که کاربران توانسته اند برای توسعه با آنها کار کنند. دنیس ام. ریچی بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۳ زبان C را ایجاد کرد. در سال ۱۹۸۵  کلاس C++  را به زبان توسعه اضافه کردند. جیمز گاسلینگ در سال ۱۹۹۵ جاوا را اختراع کرد و آن را به زبان برنامه نویسی مدرن تری تبدیل کرد.

مطالب مرتبط:  ۷ بهترین زبان برنامه نویسی برای یادگیری در سال ۲۰۲۲

۲. نوع زبان برنامه نویسی

تفاوت های متعددی بین C++ و جاوا در مورد انواع دسته بندی های آنها وجود دارد، مانند:

۳. هدف زبان

اگرچه مردم از هر دو برای تولید راه‌حل‌های کدنویسی مشابه استفاده می‌کنند، C++ و Java هر کدام عملکردهای متمایز خود را دارند که دیگری نمی‌تواند به آن دست یابد. به عنوان مثال، C++ و سایر زبان های برنامه نویسی C معمولاً به ایجاد و حفظ برنامه نویسی سیستم و برنامه کمک می کنند. جاوا به ایجاد و نگهداری برنامه های کاربردی وب، دسکتاپ و  موبایل کمک می کند .

۴. اموال ارث

خاصیت وراثت فرآیندی است که طی آن یک  شیء  تمام عناصر شیء والد خود را به دست می آورد. از آنجایی که جاوا یک زبان برنامه نویسی شی گرا است، کاربران را به استفاده مجدد از کد برای پروژه های دیگر تشویق می کند.

به همین دلیل، جاوا ویژگی وراثت را در ترکیب خود قرار می دهد تا اطمینان حاصل کند که برنامه نویسان آینده می توانند از آن استفاده مجدد کنند. از آنجایی که C++ روی رویه‌ها و توابع تمرکز می‌کند، به اجزای مشابه زبان‌های برنامه‌نویسی شی‌گرا نیازی ندارد و از ویژگی وراثت استفاده نمی‌کند.

۵. اعلام متغیرها

اعلام متغیرها فرآیندی است که طی آن یک برنامه یک نام و نوع داده را به یک متغیر اختصاص می دهد. این به کامپایلرها اجازه می دهد تا حافظه را به آن متغیر اختصاص دهند و آن را برای استفاده در آینده ذخیره کنند. در برنامه نویسی C++ و سایر زبان های C، اعلان متغیرها در نقطه شروع یک بلوک انجام می شود. در برنامه نویسی جاوا، اعلان متغیرها مانند C++ محدودیتی برای یک ناحیه ندارد و در عوض می تواند در هر جایی انجام شود.

۶. تخصیص حافظه

تخصیص حافظه این ایده است که برنامه ها و برنامه های کامپیوتری دارای مقدار مشخصی از فضا برای به خاطر سپردن ویژگی های مهم برنامه هستند. در برنامه نویسی C++ تابع (malloc) تخصیص حافظه را کامل می کند، در حالی که در برنامه نویسی جاوا یک کلمه کلیدی جدید تخصیص حافظه را کامل می کند. این بدان معناست که  تخصیص حافظه  در جاوا بسیار سریعتر از برنامه نویسی C++ است.

۷. قابلیت حمل

در برنامه نویسی، قابلیت حمل به هر نمونه ای گفته می شود که یک برنامه بتواند روی چندین سیستم عامل یا دستگاه سخت افزاری مختلف اجرا شود. C++ قابل حمل نیست، به این معنی که نصب آن به عنوان بخشی از سیستم دیگر زمان می برد. جاوا قابل حمل است، به این معنی که شما به راحتی می توانید آن را روی یک سیستم و بدون تلاش کمی اعمال کنید.

۸. رسیدگی به استثنا

رسیدگی به استثناء  فرآیندی است که در آن یک سیستم برنامه نویسی قادر است یا نمی تواند پاسخ مناسبی را به حوادثی که در آن شما برای ادامه روند عادی به یک فرآیند غیرعادی نیاز دارید اعمال کند. برنامه نویسی C++ نمی تواند مستقیماً از مدیریت استثنا پشتیبانی کند. جاوا از مدیریت استثنا بدون ایجاد اختلال در گردش کار عادی خود پشتیبانی می کند.

۹. نخ زنی

Threading یا Thread of execution توانایی یک سیستم برنامه نویسی برای تفکیک خود به وظایف در حال اجرا همزمان است و در مقایسه با فرآیندها از منابع کمتری استفاده می کنند. برنامه نویسی C++ از Threading پشتیبانی نمی کند، در حالی که جاوا از Threading به عنوان بخشی از اجزای برنامه نویسی خود پشتیبانی می کند. Threading می تواند به بهبود عملکرد سایت ها و برنامه ها کمک کند.

۱۰. اضافه بار روش

روش overloading یا تابع بیش از حد زمانی است که یک برنامه می تواند بیش از یک تابع ایجاد کند که نام یکسان اما پیاده سازی های متفاوت دارند. C++ از بارگذاری بیش از حد متد پشتیبانی نمی کند، در حالی که جاوا از آن پشتیبانی می کند. این مهم است، زیرا توانایی جاوا در اعمال بارگذاری بیش از حد روش به این معنی است که برنامه نویسان می توانند خوانایی کد بهتری را به دست آورند.

۱۱. روش رویکرد

روش رویکرد به نحوه نوشتن یا کدنویسی یک برنامه اشاره دارد. برنامه نویسی C++ از یک رویکرد از بالا به پایین استفاده می کند، به این معنی که ابتدا روی سیستم کلی تمرکز می کند، قبل از شناسایی و کار مجدد زیرسیستم هایی که سیستم را به طور کامل تشکیل می دهند. در مقابل، جاوا از رویکرد پایین به بالا استفاده می کند. این رویکرد ابتدا بر روی نوشتن زیرسیستم های منفرد قبل از ساختن آنها برای ایجاد یک سیستم پیچیده تر تمرکز می کند.

۱۲. کلمات کلیدی

دو عامل C++ و Java را در رابطه با کلمات کلیدی از یکدیگر متمایز می کند. تعداد آنها و پشتیبانی آنها از کلمات کلیدی مجازی. کلمات کلیدی که نام های رزرو شده نیز نامیده می شوند، کلماتی هستند که یک سیستم برنامه نویسی آنها را به عنوان ذخیره شده برچسب گذاری می کند.

آنها به عنوان دستورات یا دستورالعمل های برنامه و عملکردهای آن عمل می کنند. مهم است که برنامه ها کلمات کلیدی را برچسب گذاری کنند زیرا نمی توانید آنها را در نام متغیرها استفاده کنید. برنامه نویسی C++ دارای ۳۲ کلمه است در حالی که برنامه نویسی جاوا ۵۰ کلمه کلیدی دارد.

کلمات کلیدی مجازی مهم هستند زیرا می توانید از آنها برای تغییر یا لغو یک اعلان، روش یا ویژگی که قبلاً در یک سیستم اعمال نکرده اید استفاده کنید. C++ از کلمات کلیدی مجازی پشتیبانی می کند، در حالی که جاوا از کلمات کلیدی مجازی پشتیبانی نمی کند، زیرا جاوا قبلاً از روش های مجازی به عنوان پیش فرض خود استفاده می کند.

۱۳. ویژگی ها

چندین ویژگی وجود دارد که هر زبان برنامه نویسی را منحصر به فرد می کند. به عنوان مثال، C++ ارائه می دهد:

• انتزاع – مفهوم – برداشت — Abstraction

• کپسوله سازی — Encapsulation

• ارث مجرد — Single inheritance

• ارث چندگانه  — Multiple Inheritance

• پلی مورفیسم — Polymorphism

• صحافی استاتیک — Static binding

• صحافی پویا — Dynamic binding

• اضافه بار اپراتور — Operator overloading

• فایل های هدر — Header files

• اشاره گرها — Pointers

• متغیرهای جهانی — Global variables

• کلاس الگو — Template class

جاوا برخی از این و برخی ویژگی های منحصر به فرد را ارائه می دهد، مانند:

• انتزاع – مفهوم – برداشت — Abstraction

• کپسوله سازی — Encapsulation

• ارث مجرد — Single inheritance

• پلی مورفیسم — Polymorphism

• صحافی استاتیک — Static binding

• صحافی پویا — Dynamic binding

• تداخل و بسته ها — Interference and packages

• رابط برنامه نویسی کاربردی — API