مهارت های ارتباطی عالی برای موفقیت در هر زمینه ای ضروری است. چه یک مربی، ناظر، مشاور شغلی، مربی یا غیره باشید، آموزش این مهارت ها به دیگران، پایه ای قوی برای دستیابی به اهداف شغلی آینده برای آنها فراهم می کند. در حالی که یادگیری این مهارت ها زمان بر است، بهترین شیوه ها می تواند به دانش آموزان کمک کند تا به سرعت آنها را یاد بگیرند و در محل کار به کار گیرند.
با بهبود مهارت‌های ارتباطی، دانش‌آموزان از اعتماد به نفس و دانش نه تنها در محیط کار بلکه برای جستجوی شغل و عملکرد خوب در مصاحبه برخوردار خواهند شد. در این مقاله روش های اثبات شده ای برای آموزش موثر این مهارت ها ارائه خواهیم داد.
مهارت های ارتباطی چیست؟
مهارت‌های ارتباطی، توانایی‌هایی هستند که برای دادن و دریافت انواع مختلف اطلاعات استفاده می‌کنید. این مهارت ها هنگام کار با دیگران، مدیریت افراد و نظارت بر پروژه ها ضروری است. مثال‌ها شامل حجم، وضوح، همدلی، احترام و درک نشانه‌های غیرکلامی است. شما از این مهارت ها برای انتقال ایده ها، احساسات، وظایف و رویدادها استفاده می کنید.
نحوه آموزش مهارت های ارتباطی
می توانید مهارت های ارتباطی را یاد بگیرید و تمرین کنید. دانش‌آموزان از روش‌هایی بهره می‌برند که به آنها تمرین عملی، دستورالعمل‌های روشن و فرصت تفکر می‌دهد. در اینجا تعدادی از بهترین روش ها برای آموزش این مهارت ها با چندین مثال آورده شده است.
۱. ایفای نقش
ایفای نقش یک روش کلاسیک برای آموزش مهارت های ارتباطی است. برای استفاده از این تکنیک، دانش‌آموزان مهارت‌های خود را پس از بحث در مورد آنها به نمایش می‌گذارند. به عنوان مثال، وضعیت بدنی مناسب یا زبان بدن.
ایفای نقش باید همیشه بر مشارکت کامل گروهی و احترام متقابل متمرکز باشد. حتماً با دانش‌آموزان در مورد اینکه چگونه می‌توان مخاطب محترمی بود صحبت کرد و زمان زیادی را برای ایفای نقش روزانه در نظر گرفت تا به دانش‌آموزان کمک کند تا راحت باشند. دانش آموزان باید صبر و ذهن باز و همچنین ارتباط مثبت با یکدیگر داشته باشند. اگر ابتدا این مهارت ها را تقویت کنید، ایفای نقش می تواند راهی عالی برای یادگیری سریع توانایی های ارتباطی باشد.
نکات ایفای نقش:
- هر زمان که مهارت جدیدی را آموزش می دهید، از نقش آفرینی استفاده کنید تا بررسی کنید که دانش آموزان به طور کامل اطلاعات را درک می کنند.
- یک مهارت را برای دانش آموزان به نمایش بگذارید. سپس از آنها بخواهید حدس بزنند که کدام مهارت را مدل کرده اید.
- از سناریوهای خاصی که دانش آموزان تجربه می کنند به صورت روزانه در یک محیط اداری استفاده کنید.
- از دانش‌آموزان بخواهید بعد از هر نقش‌آفرینی در مورد اینکه چه چیزی خوب بوده و چه چیزی اشتباه بوده است صحبت کنند. از آنها بپرسید که برای بهبود وضعیت چه کار متفاوتی انجام می دادند.
مثال ها:
- در یک سناریوی نقش آفرینی، دو دانش آموز نمونه هایی از ارتباط عالی و ناکارآمد را در خلال اختلاف در پروژه ساختگی اجرا می کنند. پس از آن، گروه دو دقیقه طول می کشد تا اثرات هر سبک ارتباطی را یادداشت کند و با گروه به اشتراک بگذارد.
- مهارت های ارتباطی مختلف را روی نوارهای کاغذ بنویسید. از دانش آموزان بخواهید به طور تصادفی انتخاب کنند و سپس مهارت ها را به نمایش بگذارند. بقیه گروه می توانند حدس بزنند. مثال های واضحی مانند تماس چشمی، وضعیت بدن، زبان بدن، گوش دادن فعال و اعتماد به نفس را انتخاب کنید.
۲. بازی های گروهی
بازی های گروهی روشی تعاملی و جذاب برای آموزش مهارت های ارتباط کلامی و غیرکلامی، متقاعدسازی، همکاری و ایجاد رابطه هستند. از طریق بازی های گروهی، دانش آموزان یاد می گیرند که به طور موثر اطلاعات را به دیگران منتقل کنند. در طول بازی‌ها، باید از نزدیک تماشا کنید، یادداشت‌برداری کنید و آماده باشید تا مشاهدات خود را با دانش‌آموزان به اشتراک بگذارید تا در طول زمان بهبود پیدا کنند.
نمونه بازی های گروهی:
یک پروژه گروهی را تکمیل کنید
کار برای رسیدن به یک هدف خاص به عنوان یک گروه نیاز به ارتباط دارد. از تیم بخواهید چیزی را در یک دوره زمانی معین بسازد، طراحی یا ایجاد کند. مواد لازم را در اختیار گروه قرار دهید و تعاملات آنها را در حین کار مشاهده کنید. پس از آن، از گروه بپرسید که چه چیزی خوب پیش رفت و چه کاری می توانستند متفاوت انجام دهند. مشاهدات خود را با بازخورد مثبت برای هر فرد در مورد کارهایی که به خوبی انجام داده اند به اشتراک بگذارید.
بازی “ترن هوایی احساسی” را انجام دهید
گروه را به دو تیم تقسیم کنید. هر تیم مجموعه‌ای از کارت‌ها را دریافت می‌کند که روی آن یک احساس نوشته شده است، مانند « خشمگین»، « خوشحال » یا « تنبل». یک دانش آموز در تیم اول یک احساس را به نمایش می گذارد در حالی که هم تیمی های آنها آن را حدس می زنند. سپس تیم دیگر تلاش می کند. یک محدودیت زمانی برای حدس زدن تعیین کنید و تیمی که تا پایان بیشتر حدس بزند برنده است. این بازی به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا از عبارات و علائم زبان بدن که برای بیان احساسات استفاده می‌کنند آگاه شوند. همچنین باعث ایجاد جرقه مکالمات در مورد سیگنال های غیرکلامی می شود. حتما برای بحث بعد از بازی وقت بگذارید.
یک عضو تیم را از طریق یک مسیر مانع هدایت کنید
گروه را به تیم های دو نفره تقسیم کنید و روی یکی از اعضای هر تیم چشم بند بگذارید. سپس از آنها بخواهید در ابتدای دوره بایستند. عضو دوم، شریک زندگی خود را تنها با استفاده از دستورات کلامی در طول دوره راهنمایی می کند. اجازه دهید هم اعضای چشم بند و هم بدون چشم بند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، سپس از آنها بخواهید نقش ها را عوض کنند و دوره را دوباره امتحان کنند.
۳. فیلم ها
مجموعه ای از فیلم ها و کلیپ های تلویزیونی که به دقت گردآوری شده اند، یک ابزار آموزشی عالی است. می‌توانید کلیپ‌ها را مکث، بحث و بازپخش کنید. کلیپ‌های ویدیویی همچنین برای کارهای خانگی عالی هستند. دانش آموزان می توانند هر چند بار که دوست دارند تماشا کنند، پاسخ ها را بنویسند و در کلاس بعدی به اشتراک بگذارند.
می توانید به دنبال نمونه هایی باشید:
- شخصیت هایی که یاد می گیرند با استفاده از ارتباطات واضح و مختصر چگونه با بحران ها کنار بیایند
- مهارت های ارتباطی غیر کلامی
- چگونه شخصیت ها احساسات پیچیده را پردازش و ارتباط می دهند
- راه هایی برای استفاده از مهارت های ارتباطی متعدد برای حل مشکلات
- نمونه هایی از موقعیت هایی که در نتیجه ارتباط ضعیف به اشتباه پیش رفتند
۴. درون نگری
یادگیری در مورد مهارت های بین فردی و ارتباطی اغلب نیاز به زمان برای تأمل و درون نگری دارد. هنگامی که دانش آموزان در مورد ارتباطات، به ویژه آنهایی که با سلامت اجتماعی و عاطفی مرتبط هستند، یاد می گیرند، زمان کافی برای خود تحلیلی ساختاریافته فراهم کنید. به دانش آموزان تذکر دهید تا در حین تفکر آنها را راهنمایی کنند. به عنوان مثال، از آنها بخواهید در مورد روش های ارتباطی فکر کنند که در شرایط دشوار گذشته برای آنها خوب عمل کرده است.
در اینجا چندین تمرین درون نگری اضافی وجود دارد که ممکن است در نظر بگیرید:
- روزنامه نگاری
- طراحی
- عکاسی
- شعر
- لیست ها
- جریان فکر
- کلاژها
۵. نوبت صحبت کردن
یکی از اساسی‌ترین و مفیدترین مهارت‌های ارتباطی که دانش‌آموزان می‌توانند بیاموزند، صحبت کردن است. در طول یک درس نوبتی، دانش آموزان تفاوت بین قطع کردن و مداخله کردن را یاد خواهند گرفت. این یک مهارت حیاتی است که افراد باید برای مذاکره، حل تعارض و به اشتراک گذاری ایده یاد بگیرند. دانش‌آموزان همچنین باید یاد بگیرند که چگونه در مکالمه به‌جای رقابت، همپوشانی داشته باشند.
روش های نوبتی عبارتند از:
- در کلاس درس خود از چوب سخن گفتن یا دیگر شیء سخنگو استفاده کنید. این امر نوبت صحبت کردن را به عنوان یک استاندارد در اولین روز کلاس قرار می دهد.
- مکث پرکننده ها را معرفی کنید. برای کمک به ادامه مکالمه، پوستری با پرکننده‌های مکث مفیدی مانند، «بگذار ببینم»، «بگذار فکر کنم» و «منظورم این است» تهیه کنید.
- عبارات نظری را پیشنهاد دهید اینها می توانند به دانش آموزان کمک کنند تا دیگران را به صحبت دعوت کنند. پوستری از عبارات نظری ممکن است شامل «نظر شما چیست؟» و «آیا این ایده را دوست دارید؟»
۶. سوال پرسیدن
گفتگوهای سازنده با پرسیدن و پاسخ دادن به سوالات متفکرانه ایجاد می شود. پرسیدن سوالات باز می تواند به پیشبرد پروژه ها، تشویق ایده های جدید، حل مشکلات پیچیده و واگذاری وظایف کمک کند. با این حال، یادگیری نحوه پرسیدن آن سوالات یک مهارت است. برای آموزش سؤالات باز به دانش آموزان وقت بگذارید و حتماً مثال های زیادی ارائه دهید. می‌توانید کل واحد کلاس را به یک درس در مورد سؤالات اختصاص دهید و از فعالیت‌های نقش‌آفرینی برای کمک به هدایت بحث استفاده کنید.
می توانید با صحبت کردن با یک دانش آموز جلوی کلاس شروع کنید. از دانش‌آموزان بخواهید تعداد کلماتی را که همسالانشان در پاسخ به سؤالات شما استفاده می‌کنند، پیگیری کنند. سوالات بسته و باز جایگزین. اولین سوال شما ممکن است این باشد که ” آیا فیلم را دوست داشتید؟” آن را با یک سوال مانند ” چه چیزی را در فیلم بیشتر دوست داشتید؟” ” برای چند دقیقه سوالات متناوب بپرسید. سپس با کلاس جمع شوید تا در مورد یافته های خود بحث کنید. از آنها بخواهید تعیین کنند که کدام سؤال پاسخ‌های طولانی‌تر و جالب‌تری را به دنبال دارد و کدام بحث الهام‌بخش است. سپس از دانش آموزان بخواهید سوالات باز را به صورت دوتایی یا گروهی بپرسند.
۷. ضبط و منعکس کنید
تماشای خود یک راه موثر برای یادگیری مهارت های ارتباطی است. اگر وقت و منابع دارید، از دانش‌آموزان بخواهید که مکالمه خود را با شخص دیگری یا جلوی آینه ضبط کنند. سپس باید ضبط را تماشا کنند و ارتباط کلامی و غیرکلامی خود را مشاهده کنند. در نهایت، آنها باید زمان بگذارند تا درباره کارهایی که به خوبی انجام داده اند و آنچه می توانند روی بهبود تمرکز کنند فکر کنند.
در اینجا چندین نمونه اضافی از روش های ثبت و بازتاب آورده شده است:
- مکالمه دو نفره را ضبط کنید. از شرکت کنندگان بخواهید ضبط را تماشا کنند در حالی که پاسخ های خود را یادداشت می کنند یا مشاهدات خود را با صدای بلند به اشتراک می گذارند.
- از دانش آموزان بخواهید که یک سخنرانی کوتاه را خودشان ضبط کنند. سخنرانی آنها را در مقابل کل حضار کلاس ضبط کنید. دو ویدیو را مقایسه کنید
- یک ویدیو در ابتدای کلاس و دیگری در پایان ضبط کنید. تماشای بهبود بین دو ویدیو می تواند مفید باشد.
- تماشای ویدئو و بازتاب را به عنوان یک تکلیف در خانه اختصاص دهید. این یک جایگزین مفید برای دانش آموزانی است که ویدیوهای خود را با همسالان خود تماشا می کنند و ممکن است فرصتی برای پاسخ عمیق تر ارائه دهد.
از خواندن، اشتراک گذاری و دنبال کردن مطالب ما سپاسگزاریم! 🙂