آیا خودتان را فردی مصر و با پافشاری زیاد توصیف می کنید یا با پشتکار؟
این دو کلمه اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما تفاوت های ظریفی دارند. من فکر می کنم این تفاوت های ظریف می تواند تغییری به سمت موفقیت ایجاد کند یا باعث توقف پیشرفت شود. بیایید ابتدا به تعاریف نگاه کنیم و سپس دلیل آن را توضیح خواهم داد. در ادامه تعاریف آمده است:
- پافشاری: تداوم قاطعانه یا سرسختانه در یک اقدام علیرغم دشواری یا مخالفت.
- پشتکار: پایداری در انجام کاری علیرغم سختی یا تأخیر در رسیدن به موفقیت.
هر دو عبارت نشان می دهد که قدرت و سرسختی مورد نیاز است. از این نظر، خوب است که هم پیگیر و هم با پشتکار باشید. اما، از نظر موفقیت و دستیابی به اهداف؛ اغلب، مسیر رو به جلو یک مسیر خطی نیست. اگر یک برنامه آموزشی یا غذایی دیگر جواب نمی دهد، منطقی نیست که به آن پایبند باشید. من اصرار و پافشاری را سرسختی و سماجت می‌دانم.
مردم اغلب در انجام یک روال مشابه و امید به نتایج متفاوت اصرار دارند. بدن به طرز شگفت انگیزی سازگار است و می تواند به انواع سبک های تمرینی عادت کند. تداوم تنها با یک یا دو سبک می تواند یک زمین مسطح در حال پیشرفت ایجاد کند. این امر به ویژه برای کسانی که در روند کاهش چربی بدن و/یا عضله سازی هستند صادق است. برنامه ها باید سیال باشند تا محرک لازم برای تغییر را فراهم کنند.
پشتکار روانی را فراهم می کند. هدف موفقیت است تاکید بر دستیابی به هدف و تلاش برای رسیدن به آن است. پشتکار به این معنی است که تمرینات خود را تغییر دهید، تکنیک های جدیدی را یاد بگیرید و جایی که در نهایت می خواهید باشید را از دست ندهید. ممکن است بیشتر از آنچه انتظار داشتید طول بکشد و سخت‌تر باشد، اما شما ادامه می‌دهید، زیرا می‌دانید که با پلن‌های دوم و سوم و …. دهم و … خود به آنجا خواهید رساند!
بنابراین، کدام یک استقامت یا پشتکار خواهید داشت؟
می دانم که حتی وقتی مسیرم تغییر می کند، برخی چیزها ثابت می مانند. من قوی ترین کسی هستم که تا به حال بوده ام و وقتی خم می شوم باز قوی می‌مانم!