نماد سایت ایوسی

موجودی: تعریف و روش های مدیریت

زهرا پریور
مدیریت موجودی انبار

مدیریت موجودی انبار

موجودی چیست؟

موجودی، مقدار محصولی است که یک شرکت برای خرید در دسترس دارد. این مجموعه از کالاها در نهایت برای کسب سود به مشتریان فروخته می شود. این باعث می شود موجودی کالا به عنوان دارایی جاری در ترازنامه شرکت شما گزارش شود. با این حال، به خاطر داشته باشید که نگه داشتن موجودی در انبار برای مدت طولانی لزوماً چیز خوبی نیست. این بدین دلیل است که ممکن است هزینه های ذخیره سازی را بپردازید و محصول پتانسیل قدیمی شدن را دارد. در اینجا چند نمونه از موجودی آورده شده است:

انواع موجودی

در زیر چتر موجودی، چندین نوع وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. در این مقاله از ایوسی، برخی از انواع مختلف موجودی آورده شده است:

۱. موجودی مواد اولیه

موجودی مواد اولیه به کالاهایی اطلاق می شود که برای ایجاد محصول یا موجودی یک شرکت استفاده می شود. به عبارت دیگر، آنها مواد مورد نیاز برای تولید کالاهای مختلف هستند. مواد اولیه می تواند هر چیزی باشد، از چوب و میخ تا ایجاد یک تکه مبلمان یا آرد، تخم مرغ و کره که برای ساختن یک محصول برای نانوایی استفاده می شود. بهای تمام شده این قطعات موجودی به عنوان موجودی مواد اولیه در ترازنامه شرکت گزارش می شود.

۲. موجودی کار در حال انجام

موجودی در جریان کار به کالاهایی اطلاق می شود که هنوز تکمیل نشده یا به طور کامل تولید نشده اند. نمونه هایی از این نوع موجودی عبارتند از شکلات هایی که هنوز در کارخانه شکلات سازی نیاز به آیسینگ دارند، کفش هایی که هنوز رنگ آمیزی نشده اند و روغن های ضروری که هنوز توسط یک سازنده سلامتی بطری نشده اند.

۳. موجودی کالاهای تمام شده

کالاهای تمام شده به محصولاتی اطلاق می شود که توسط یک شرکت آماده فروش هستند. این کالاها چرخه تولید را تکمیل کرده اند. کالاهای تمام شده قبلاً از مواد اولیه تشکیل شده و همچنین در حال انجام بوده است. نمونه هایی از موجودی کالاهای تمام شده شامل کالاهای پخته شده در نانوایی، تی شرت های تکمیل شده توسط یک طراح لباس و خانه تکمیل شده توسط یک سازنده خانه است.

نحوه ارزیابی موجودی

برای ارزیابی موجودی، باید نحوه ارتباط موجودی و بهای تمام شده کالا را درک کنید. برای شروع، موجودی فروخته شده تحت هزینه های کالاهای فروخته شده در صورت سود و زیان شرکت گزارش می شود. هنگامی که هزینه های موجودی کاهش می یابد، بهای تمام شده کالاهای فروخته شده (COGS) کاهش می یابد. برای تعیین بهای تمام شده کالای فروخته شده از سه روش استفاده می شود. آنها به شرح زیر است:

روش First In, First Out (FIFO).

روش FIFO تصریح می کند که کالایی که ابتدا خریداری می شود اولین کالایی است که فروخته می شود، مورد استفاده قرار می گیرد یا از بین می رود. این مفهوم برای کسب‌وکارها مفید است، زیرا هر چه کالاها قدیمی‌تر باشند، خطر قدیمی‌تر شدن آن‌ها بیشتر می‌شود و شرکت باید برای ذخیره‌سازی آنها هزینه بیشتری بپردازد.

با اولین فروش قدیمی ترین اقلام، یک شرکت به راحتی در دسترس است تا اقلام جدیدتر را ذخیره کند. علاوه بر این، بسته به کالا، هر چه مدت بیشتری در اطراف نگهداری شود، فاسد شدنی تر می شود. به عنوان مثال، اگر یک فروشگاه مواد غذایی در حال فروش آووکادو است، باید آووکادویی را که به فروشگاه آنها رسیده است بفروشد تا از کپک زدن آنها و فروش آووکادوهای کپک زده به مشتریان جلوگیری شود. در مجموع، اگر از روش FIFO استفاده نشود، می تواند بر حاشیه سود شرکت تأثیر بگذارد. در اینجا مراحل ارزیابی موجودی و بهای تمام شده کالای فروخته شده با استفاده از این روش آمده است:

۱. تاریخ شروع و پایان را تعیین کنید

تعیین کنید چه مقدار موجودی در تاریخ شروع و دوباره در تاریخ پایانی که انتخاب کرده اید. به عنوان مثال، می توانید بگویید که در ۱ فروردین تعداد مشخصی پیراهن دارید و در پایان محاسبه COGS خود، ممکن است تا ۱ مهر مقدار متفاوتی داشته باشید. بنابراین، ۱ فروردین و ۱ مهرماه تاریخ شروع و پایان شما خواهد بود. به ترتیب.

۲. هزینه ای که برای این کالاها پرداخت کرده اید را دریابید

پس از ثبت موجودی، به فاکتورهای خود مراجعه کنید و میزان پرداختی را برای این کالاها مشخص کنید. با استفاده از مثال بالا، فرض کنید با خرید ۱۰ پیراهن به قیمت ۱۰ هزار تومان در روز دوشنبه و ۱۰ پیراهن دیگر به قیمت هر کدام ۱۵ هزار تومان در روز جمعه، به موجودی خود اضافه کردید. پس فرض کنید تا یکشنبه ۱۵ پیراهن فروختید.

۳. COGS را محاسبه کنید

بهای تمام شده کالای فروخته شده را با کم کردن مبلغ فروخته شده از موجودی خود و با شروع کالاهایی که ابتدا فروخته شده اند، تعیین کنید. سپس می توانید آنها را در هزینه خرید ضرب کنید. برای مثال، COGS برای مثال بالا (۱۰ در ۱۰ هزار تومان) + (۵ در ۱۵ هزار تومان) = ۱۷۵ هزار تومان خواهد بود. بنابراین، COGS شما ۱۷۵ هزار تومان خواهد بود.

روش هزینه متوسط ​​موجودی

همچنین به عنوان روش میانگین وزنی شناخته می شود، روش میانگین هزینه موجودی از میانگین کل موجودی خریداری شده برای تعیین COGS استفاده می کند. در اینجا مراحل محاسبه COGS با استفاده از این روش آمده است:

۱. میانگین هزینه موجودی خریداری شده را تعیین کنید

برای انجام این کار، مجموع تمام هزینه های خرید موجودی برای یک نوع محصول را گرفته و آن را بر تعداد محصولات خریداری شده تقسیم کنید. این منجر به هزینه متوسط ​​خواهد شد. به عنوان مثال، اگر ۱۰ هزار تومان و سپس ۱۵ هزار تومان خرج کرده باشید، میانگین هزینه موجودی خریداری شده شما (۱۰ + ۱۵ هزار تومان) / ۲ = ۱۲.۵۰ هزار تومان خواهد بود.

۲. میانگین بهای تمام شده کالایی که تولید کرده اید را تعیین کنید

اگر شرکت شما موجودی خود را با استفاده از مواد اولیه مختلف تولید می کند، از معادله زیر استفاده کنید:

هزینه کل / واحدهای موجودی کل = هزینه متوسط

۳. موجودی خود را بشمارید

مقدار موجودی شرکت شما را در تاریخ شروع و همچنین تاریخ پایان حساب کنید. میانگین هزینه را در این اختلاف موجودی ضرب کنید.

۴. COGS را محاسبه کنید

برای مثال، فرض کنید کل مبلغی که برای خرید پیراهن خرج کرده اید ۱۲.۵۰ هزار تومان در ۱۰ پیراهن = ۱۲۵ هزار تومان است. اگر ۵ پیراهن فروختید، کل COGS با استفاده از این روش ۶۲.۵۰ هزار تومان خواهد بود، زیرا ۱۲.۵۰ x 5 هزار تومان، ۶۲.۵۰ هزار تومان است.

روش First In, Last Out (FILO).

در این روش کالاهایی که ابتدا خریداری شده اند آخرین کالاهایی هستند که فروخته می شوند. برای مثال، اگر شلوار می‌فروشید اما شلوارهای تازه خریداری شده را در بالای قفسه روی هم می‌چینید، شلوار پایین قفسه (شلوهایی که ابتدا خریداری شده‌اند) در پایین قفسه باقی می‌مانند و تا زمانی که خرید می‌شوند دوام خواهند داشت. این روند ادامه دارد. این روش همانند روش Last In, First Out (LIFO) است. در اینجا نحوه استفاده از آن برای تعیین COGS آورده شده است:

۱. آخرین خریدهای خود را تعیین کنید

از آنجایی که روش FILO تصریح می کند که کالاهایی که اخیراً خریداری شده اند ابتدا فروخته می شوند، مهم است که موجودی این موجودی را انجام دهید.

۲. هزینه خرید را پیدا کنید

تعیین کنید که چقدر برای این کالاها از طریق فاکتورهای خود پرداخت کرده اید. به عنوان مثال، فرض کنید با موجودی ۱۰ شلوار به قیمت ۲ هزار تومان در روز دوشنبه و ۱۰ شلوار دیگر به قیمت ۴ هزار تومان در روز جمعه شروع کرده اید. تا یکشنبه ۱۵ شلوار فروختی.

۳. جمع را بگیرید

برای انجام این کار، هزینه هر مجموعه از کالاهایی که فروخته اید را با هم جمع کنید. به عنوان مثال، با ۱۰ شلواری که به قیمت ۲ هزار تومان خریداری کرده اید، ۲۰ هزار تومان دریافت خواهید کرد زیرا ۱۰ در ۲ هزار تومان = ۲۰ هزار تومان است. این شلوار اولین چیزی بود که فروخته شد و استفاده خواهد شد زیرا ما COGS را با استفاده از روش FILO محاسبه می کنیم. پس از این، ۵ شلوار خریداری شده به قیمت ۲ هزار تومان را بردارید و ۱۰ هزار تومان دریافت کنید زیرا ۵ در ۲ هزار تومان، ۱۰ هزار تومان است. این شلوار آخرین بار خریداری شده است. برای دریافت COGS 30 هزار تومانی، ۲۰ هزار تومان را به ۱۰ هزار تومان اضافه کنید.

روش های مدیریت موجودی

مدیریت موجودی به نحوه محاسبه یا ردیابی دارایی های شرکت اشاره دارد. مدیریت صحیح موجودی برای کسب و کار شما مضر است زیرا به شما این امکان را می دهد که تعیین کنید چه زمانی باید سرعت خرید مواد خام را کاهش دهید یا چه زمانی نیاز به ذخیره مجدد قفسه ها دارید. انجام این کار می تواند از خرج کردن پول غیر ضروری جلوگیری کند. در اینجا برخی از روش های اساسی برای مدیریت موجودی آورده شده است:

خروج از نسخه موبایل