داشتن یک کسب و کار یک تعهد مهم است که مزایای بسیار زیادی و همچنین سهم عادلانه ای از چالش ها را ارائه می دهد. در میان بسیاری از تصمیماتی که هنگام راه اندازی کسب و کار می گیرید، انتخاب نوع ساختار کسب و کاری است که استفاده می کنید. درک انواع مختلف سازه های موجود می تواند به شما در گرفتن این تصمیم مهم کمک کند.
در این مقاله از ایوسی، ۱۰ شکل مختلف از ساختارهای مالکیت کسب و کار و مزایا و معایب هر کدام را بررسی می کنیم.
۱۰ نوع متداول مالکیت کسب و کار
در اینجا ۱۰ شکل از مالکیت کسب و کار و مزایا و معایب اصلی آنها آورده شده است:
۱. مالکیت انحصاری
یک شرکت انفرادی تحت مالکیت و اداره یک فرد است. صاحب یک شرکت انفرادی برای تصمیم گیری روزانه تجاری نیازی به تایید هیئت مدیره یا شریک ندارد. آنها همچنین می‌توانند حفظ کنند و تعیین کنند که با سود کسب‌وکار چه کنند.
در اینجا مزایا و معایب شرکت انفرادی آورده شده است:
مزایای
-
شکل گیری آنها نسبت به سایر مشاغل ساده تر است زیرا نیازی به کاغذبازی زیادی ندارد.
-
مالک تنها کنترل تمام فرآیندها و تصمیم گیری را دارد.
-
ثبت مالیات برای این نوع کسب و کار آسان تر از سایر انواع مشاغل است.
معایب
-
مالک تمام مسئولیت ضررهای تجاری را می پذیرد.
-
مالک مسئول افزایش سرمایه برای هزینه های راه اندازی است.
-
ممکن است فروش کسب و کار سخت تر باشد.
مطالب مرتبط: ۱۱ مزیت خوداشتغالی
۲. مشارکت
شراکت نوعی از مالکیت است که شامل دو یا چند مالک است که یک تجارت را کنترل می کنند. مالکان مشترک می توانند فعالیت های روزمره را خود یا از طریق نمایندگان منصوب انجام دهند. در یک مشارکت، مالکان قرارداد رسمی امضا می کنند که حقوق، سهام و مسئولیت های شریک را به وضوح بیان می کند.
رهبران تجاری معمولاً مشارکت ها را به مشارکت با مسئولیت محدود و مشارکت با مسئولیت نامحدود تقسیم می کنند. در اینجا نحوه عملکرد این نوع مشارکت ها آمده است:
-
مشارکت با مسئولیت محدود: در شرکت با مسئولیت محدود، شرکای فردی زیان های ناشی از دیگری را نمی پذیرند، به این معنی که هیچ شخص حقوقی نمی تواند دارایی یکی از شرکا را برای پرداخت دیون شریک دیگر توقیف یا بفروشد.
-
مشارکت با مسئولیت نامحدود: در مشارکت با مسئولیت نامحدود، هر دو شریک مسئولیت تجارت را بر عهده دارند. اگر یکی از شرکا مستقیماً مسئول ضرر باشد، همه شرکای دیگر بدهی را پرداخت می کنند، حتی اگر مستقیماً مسئول ضرر نباشند.
در اینجا مزایا و معایب مشارکت ذکر شده است:
مزایای
-
آنها پتانسیل دسترسی گسترده تر به دانش و تخصص شرکا را فراهم می کنند.
-
تزریق سرمایه آسان تر از سایر ساختارهای تجاری است.
-
این نوع کسب و کار توانایی تقسیم بار هزینه های راه اندازی و هزینه های سرمایه ای را ارائه می دهد.
-
تقسیم کار بین شرکا تعادل بهتری بین کار و زندگی ایجاد می کند.
معایب
-
شرکا بدون توجه به شریکی که مسئول بدهی است، بار تعهدات را به دوش می کشند.
-
از دست دادن بالقوه استقلال وجود دارد زیرا همه شرکا در مورد تصمیمات کلیدی مشورت می کنند.
-
پتانسیل بیشتری برای درگیری بین شرکا وجود دارد.
-
در صورتی که یکی از شرکا با طرح فروش کسب و کار مخالف باشد، ممکن است مشکلات فروش ایجاد شود.
مرتبط: مشارکت در مقابل مالکیت انفرادی: ۳ تفاوت ذاتی
۳. شرکت با مسئولیت محدود
در یک شرکت با مسئولیت محدود، دارایی‌های مالک، مانند ماشین، خانه و حساب‌های شخصی آنها، در صورت ورشکستگی کسب‌وکارشان، محافظت می‌شوند. این گزینه مالکیت انتخاب خوبی برای صاحبان مشاغل کوچک است که به دنبال راه اندازی یک تجارت جدید هستند. مزایا و معایب شرکت با مسئولیت محدود به شرح زیر است:
مزایای
-
انعطاف پذیری برای اتخاذ ساختارهای مالیاتی مختلف
-
امکان کسب کسر مالیات برای زیان های تجاری
-
مسئولیت تعهدات تجاری به سهامداران تعلق ندارد
-
امکان تجدید ساختار بدون درخواست تایید رگولاتور
معایب
-
افزایش سرمایه برای این نوع کسب و کار می تواند چالش برانگیز باشد.
-
این می تواند گران تر از سایر سازه ها باشد.
-
حقوق و سود اغلب مشمول مالیات خوداشتغالی است.
۴. شرکت خصوصی
یک شرکت خصوصی شامل افرادی است که گروهی را برای مدیریت یک تجارت تشکیل می دهند. این نوع مالکیت دارایی ها و بدهی ها را از مالکان جدا می کند. در صورت ضرر، مالکان فقط مبلغی را که سرمایه گذاری کرده اند از دست می دهند. کسانی که یک شرکت را راه اندازی می کنند، سندی به نام اساسنامه را در ایالتی که کسب و کارشان در آن قرار دارد ارائه می دهند.
شرکت‌های خصوصی به افراد اجازه می‌دهند تا سهام شرکت را خریداری کنند و به کسب‌وکار سرمایه بیشتری برای رشد کسب‌وکار یا سرمایه‌گذاری در فناوری یا ابزار بهتر می‌دهند. افرادی که سهام می خرند، مالکان جزئی شرکت می شوند. برخی از مزایا و معایب شرکت خصوصی عبارتند از:
مزایای
-
عدم تعهد به افشای نتایج مالی برای عموم
-
فشار محدود یا بدون فشار سهامداران برای نتایج کوتاه مدت
-
قرار گرفتن در معرض مسئولیت محدود برای مالکان
معایب
-
دسترسی محدود به بازار سرمایه
-
مقررات سختگیرانه تر از مشارکت یا شرکت انفرادی
-
بالقوه برای هزینه های اداری بالاتر
-
کنترل کمتر کسب و کار با سهامداران بیشتر
۵. تعاونی
تعاونی بنگاهی است که به صورت خصوصی متعلق به همان افرادی است که از آن سود می برند. صاحبان یک تعاونی که سهامداران نیز هستند در فرآیند تصمیم گیری مشارکت دارند. هیچ محدودیتی برای تعداد سهامداران در تعاونی وجود ندارد، به این معنی که محدودیتی برای تعداد مالکان وجود ندارد.
مالکان با توجه به میزان سهام خود، سهمی از سود حاصل از سرمایه گذاری تعاونی را دریافت می کنند. صاحبان یک تعاونی هیئت مدیره ای را انتخاب می کنند که کسب و کار را مدیریت می کند. برخی از مزایا و معایب تعاونی عبارتند از:
مزایای
-
در طول فرآیند تصمیم گیری به اعضا حقوق مساوی اعطا می کند
-
اعضا را برای یک هدف مشترک گرد هم می آورد
-
دسترسی به فرصت های مالی متنوع و منحصر به فرد را فراهم می کند
معایب
-
انگیزه های کمتر برای سرمایه گذاران فرشته و سرمایه گذاران خطرپذیر
-
کندتر تصمیم گیری در بین مالکان
بیشتر بخوانید: سوالات متداول: مشارکت چیست؟
۶. شرکت غیر انتفاعی
یک شرکت غیرانتفاعی برای بهره بردن از یک جامعه یا ارائه خدمات اجتماعی فعالیت می کند. برای اینکه شخصی بتواند این شکل از مالکیت را اجرا کند، باید به یک نهاد دولتی ثابت کند که خدماتش به نفع جامعه است. این شرکت ها معمولاً سازمان های خیریه در زمینه های علمی، عدالت کیفری، آموزش و امور بشردوستانه هستند.
سازمان‌های غیرانتفاعی که انتخاب می‌کنند تا گواهی تشکیل را در دفتر وزیر امور خارجه خود ثبت کنند و ثبت کنند، به شرکت‌های غیرانتفاعی تبدیل می‌شوند. بسیاری از سازمان‌های غیرانتفاعی، اما نه همه، برای بهره‌گیری از بسیاری از مزایای موجود، ادغام را انتخاب می‌کنند. در اینجا برخی از مزایا و معایب تبدیل شدن به یک شرکت غیرانتفاعی آورده شده است:
مزایای
-
حفاظت با مسئولیت محدود برای دارایی های مالکان وجود دارد.
-
شما واجد شرایط معافیت مالیاتی هستید.
-
شما واجد شرایط دریافت کمک هزینه هستید.
-
شما فرصت های متنوعی برای جذب سرمایه دارید.
-
کمک های مالی معاف از مالیات است.
معایب
-
هزینه های راه اندازی بالایی دارد.
-
تایید وضعیت معافیت مالیاتی ممکن است زمان زیادی ببرد.
-
شما همیشه واجد شرایط معافیت مالیاتی نیستید.
-
ممکن است نظارت عمومی بیش از حد در مورد نحوه استفاده شما از بودجه و کمک های مالی وجود داشته باشد.
۷. شرکت منفعت
گاهی اوقات به نام سپاه B، شرکت های منفعت با هدف سود رساندن به مردم و همچنین کسب سود هستند. شرکت‌های دارای گواهی B، شرکت‌های سودمندی هستند که گواهینامه شخص ثالث را از آزمایشگاه غیرانتفاعی B دریافت کرده‌اند. سپاه گواهی شده B باید حداقل امتیاز تایید شده را در ارزیابی تاثیر B کسب کند و هر سه سال یکبار باید گواهینامه مجدد دریافت کند.
هم شرکت‌های سودمند و هم شرکت‌های معتبر B از نظر قانونی موظفند تأثیر تصمیمات خود را بر کارگران، مشتریان، تأمین‌کنندگان، جامعه و محیط‌زیست خود در نظر بگیرند. بیشتر نهادهای دولتی از شرکت‌های B می‌خواهند که گزارش‌های منظمی را ارائه کنند که نشان‌دهنده منافع عمومی ناشی از تجارت آنها باشد. برخی از مزایا و معایب یک شرکت B و یک سپاه B گواهی شده عبارتند از:
مزایای
-
این اجازه می دهد تا شبکه های فوری با شرکت های همفکر.
-
ممکن است از معافیت های مالیاتی بهره مند شود.
-
سرمایه گذارانی را که به دنبال ایجاد تأثیر اجتماعی هستند جذب می کند.
معایب
-
الزامات گزارش دهی گسترده تری هم برای سپاه B و هم برای سپاه B گواهی شده وجود دارد.
-
استانداردهای سختگیرانه ای برای حفظ وضعیت به عنوان یک سپاه B گواهی شده وجود دارد.
-
هزینه صدور گواهینامه آزمایشگاه B بین ۵۰۰ تا ۵۰۰۰۰ دلار در سال متغیر است.
۸. شرکت را ببندید
شرکت نزدیک که به عنوان یک شرکت خصوصی، شرکت خصوصی یا شرکت خانوادگی نیز شناخته می‌شود، کسب‌وکاری است که مالکیت آن شامل تعداد محدودی از سهامداران است که با آن تجارت ارتباط نزدیک دارند. صاحبان این نوع تجارت نمی توانند آن را برای تجارت عمومی عرضه کنند، به این معنی که اگر شخصی بخواهد سهام خود را بفروشد، فقط می تواند آن را به مالکان مشترک بفروشد.
در اینجا چند مزایا و معایب یک شرکت نزدیک آورده شده است:
مزایای
-
تشریفات کمتری در کنار ثبت اسناد ثبت نام وجود دارد.
-
کنترل بیشتری در اداره روزانه کسب و کار وجود دارد.
-
گزینه های حفاظت از مسئولیت قوی برای دارایی های شخصی وجود دارد.
-
در ساختار مالی آزادی وجود دارد.
-
هیچ فشار خارجی برای عملکرد از سوی سهامداران عمومی وجود ندارد.
معایب
-
گزینه های خروج ممکن است محدودیت هایی داشته باشد.
-
برخی از حوزه های قضایی ممکن است شرکت های نزدیک را به رسمیت نشناسند.
-
سهامداران ممکن است مسئولیت های بیشتری داشته باشند.
-
شما نمی توانید سهام را به صورت عمومی عرضه کنید.
۹. شرکت C
شرکت AC یک تجارت خصوصی است که می تواند تعداد نامحدودی سهامدار داشته باشد. اکثر شرکت های بزرگ برای اهداف مالیات بر درآمد فدرال خود را به عنوان شرکت C می شناسند. سهامداران در یک شرکت C به طور جداگانه از تجارت مالیات می پردازند، از این رو در سطوح شرکتی و شخصی مالیات مضاعف دارند. شرکت ها قبل از تقسیم سود به مالکان، مالیات بر سود می پردازند. در اینجا برخی از مزایا و معایب شرکت های C آورده شده است:
مزایای
-
تعهدات قانونی شرکت نمی تواند به بدهی افراد مرتبط با تجارت تبدیل شود.
-
آنها می توانند با فروش سهام پول جمع کنند.
معایب
-
آنها ممکن است فرآیندهای گزارش دهی، ثبت سوابق و عملیاتی گسترده تری داشته باشند.
-
آنها مالیات بر درآمد می پردازند و دولت ممکن است دو بار از آنها مالیات بگیرد.
۱۰. شرکت S
یک شرکت S نام خود را از زیر فصل S کد درآمد داخلی گرفته است. این نوع شرکت یک انتخاب رایج برای صاحبان مشاغل کوچک است. برای واجد شرایط شدن به عنوان یک شرکت S، یک کسب و کار باید شرایط خاصی را برآورده کند که عبارتند از:
-
باید در ایالات متحده گنجانده شود
-
فقط باید یک دسته از سهام داشته باشد
-
نباید بیش از ۱۰۰ سهامدار داشته باشد
-
باید سهامدارانی داشته باشد که یا افراد، تراست های خاص یا سازمان های معاف از مالیات باشند
در اینجا برخی از مزایا و معایب شرکت های S آورده شده است:
مزایای
-
آنها در حالی که از امتیازات معافیت مالیاتی یک مشارکت بهره مند می شوند، از مزایای شرکت بهره مند می شوند.
-
آنها ممکن است با برخی از انواع جریمه های شرکتی مواجه نشوند.
-
آنها انتقال مالکیت را ساده می کنند.
-
آنها با مالیات مضاعف مواجه نیستند.
معایب
-
آنها باید شرایط خاصی را برآورده کنند.
-
آنها باید به سهامداران اجازه دهند تا در مورد تصمیمات اصلی رای دهند.
-
آنها فقط می توانند سهام عادی منتشر کنند که می تواند بر توانایی آنها برای افزایش سرمایه تأثیر بگذارد.
این مقاله فقط برای مقاصد اطلاعاتی است و به منظور ارائه مشاوره حقوقی نیست. برای هر گونه مشکل حقوقی که ممکن است با آن مواجه شوید، باید با یک وکیل مشورت کنید.